Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: WOŹNIEWICZ
Liczba odnalezionych rekordów: 9



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/9

Tytuł oryginału: Przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej oraz przeciw endomysium u chorych z nieleczoną celiakią.
Tytuł angielski: Tissue transglutaminase and endomysium antibodies in patients with untreated coeliac disease.
Autorzy: Rujner Jolanta, Gregorek Hanna, Lewartowska Aleksandra, Wojciechowska Wanda, Brett-Chruściel Joanna, Piontek Elżbieta, Woźniewicz Bogdan, Syczewska Małgorzata, Socha Jerzy
Źródło: Pediatr. Pol. 2002: 77 (6) s.487-493, tab., bibliogr. 22 poz., sum.
Sygnatura GBL: 301,294

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: mieliczne badania sugerują, że wykryte w ostatnim czasie przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (IgAtTG) są nowym serologicznym markerem w celiakii. Celem pracy jest analiza przydatności IgAaTG w korelacji z IgAEmA w wykrywaniu celiakii u pacjentów bez niedoboru IgA. Badania przeprowadzno u 81 chorych na celiakię w wieku 2,35 - 38 lat (43 z nieleczoną celiakią i zanikiem kosmków jelita cienkiego i 38 leczonych dietą bezglutenową przez 0,25 - 19,08 lat) oraz u 60 pacjentów z grupy kontrolnej w wieku 2 - 16,42 lat. W surowicy oceniano obecność IgAtTG metodą ELISA oraz IgAEmA metodą immunofluorescencji pośredniej. U wszystkich chorych z nieleczoną celiakią i zanikiem kosmków jelita cienkiego stwierdzono obecność IgAtTG i IgAEmA w mianie istotnym klinicznie. Nie stwierdzono obecności IgAtTG u 74,3 proc., ani IgAEmA u 78,9 proc. leczonych dietą bezglutenową z powodu celiakii i odpowiednio u 95 proc. i 95 proc. z grupy kontrolnej. Przydatność oznaczenia obecności IgAT w wykrywaniu nieleczonej celiakii (zanik kosmków) u pacjentów powyżej 2 r.ż., określana czułością (100 proc.), swoistością (98,4 proc.) oraz pozytywną wartością prognostyczną (97,7 proc.), jest bardzo wysoka, porównywalna z oznaczeniem IgAEmA. Wniosek. IgAtTG są dobrym markerem serologicznym (porównywalnym z IgAEmA) w wykrywaniu celiakii (z całkowitym zanikiem kosmków jelita cienkiego) u pacjentów powyżej 2 r.ż., z wykluczonym niedoborem IgA.

    Streszczenie angielskie: Immunoglobulin IgA clas tissue transglutaminase autoantibodies (IgAtTG) have been recently reported as a new serological marker of coeliac disease. The aim of the study was to examine the usefulness of screaning for these antibodies in the diagnosis of coeliac disease, compared with antiendomysial antibodies (IgAEmA) in patients without selective IgA deficiency. Sera from 81 patients aged 2.35 to 38 years with clinical disease (43 - untreated, with subtotal or total villous atrophy, 38 - on a gluten-free diet for 0.25 to 19.08 years), and from 60 subjects from a control group aged 2 to 16.42 years, were examined for IgAtTG by enzymed-linked immunosorbent assay and for IgAEmA by indirect immunofluorescence assay. IgAEmA by ELISA were studied using both guinea pig tTG and human tTG as substrates (results were similar). Sera of all 43 examined patients with untreated coeliac disease were positive for IgAtTG and for IgAEmA. In patients on a gluten-free diet sera were negative for IgAtTG in 74.3 p.c. and for IgAEmA in 78.9 p.c. of patients. Sera of 59 (95 p.c.) examined subjects from the control group were negative for IgAtTg and IgAEmA. One boy with insulin-dependent diabetes mellitus was positive for IgAtTG, but negative for IgAEmA, and one boy with short stature was positive for IgAEmA and negative for IgAtTG (both boys with normal small bowel villous architecture). IgAtTG had a high diagnostic sensitivity (100 p.c.), specifity (98.4 p.c.), and positive predictive value (97.7 p.c.), and correlated well with IgAEmA. Conclusion: IgAtTG ELISA is an effective diagnostic test...


    2/9

    Tytuł oryginału: Przeciwciała przeciwgliadynowe i przeciwko endomysium jako test przesiewowy w kierunku celiakii: przykłady "pułapek" interpretacji.
    Tytuł angielski: Serum antigliadin and antiendomysium antibodies as a screening test for coeliac disease: Examples of interpretation pitfalls.
    Autorzy: Rujner Jolanta, Kozłowski Kazimierz, Syczewska Małgorzata, Woźniewicz Bogdan, Gregorek Hanna, Socha Jerzy
    Źródło: Pediatr. Pol. 2002: 77 (10) s.823-829, il., tab., bibliogr. 27 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,294

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celiakia, mimo że jest jedną z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego, nie zawsze jest w Polsce rozpoznawana. Celem pracy była ocena wyników rutynowo prowadzonych badań w kierunku celiakii i omówienie "pułapek" w ich interpretacji. Badania przeprowadzono u 124 chorych w wieku od 0,82 do 18, średnio 9,49 lat. U 60 rozpoznano nieleczoną celiakię z zanikiem kosmków; 50 było leczonych dietą bezglutenową, 13 miało niedobór wzrostu, a 1 niedokrwistość z niedoboru Fe. W surowicy oznaczano IgAEmA, IgA AGA i IgG AGA. Bioptat jelita cienkiego pobierano kapsułką Crosby. Czułość i swoistość oznaczeń IgA-EmA, IgA AGA i IgG AGA wynosiła odpowiednio: 90,1 proc. i 98,4 proc.; 95 proc. i 92 proc; 98,3 proc. i 65 proc. Stwierdzono odwrotną zależność między mianem IgG AGA i wiekiem badanego. Omówiono możliwość pomyłek diagnostycznych i "pułapek" w interpretacji ww. testów na przykładzie badanych pacjentów: z izolowanym niedoborem IgA, chorobą Dhringa, dzieci poniżej drugiego roku życia, chorych z celiakią latentą i przejściową "izolowaną" obecnością IgAEmA. Stwierdzono, że miano IgARmA i AGA oceniane wybiórczo nie cechują się 100 proc. czułością. Pacjenci diagnozowani w kierunku celiakii oraz chorzy na celiakię powinni być objęci opieką Poradni Gastrologicznej dysponującej różnymi testami surowiczymi w klasie IgA i IgG istotnymi dla rozpzonania tej choroby.


    3/9

    Tytuł oryginału: Występowanie przerostu aparatu limfoidalnego okrężnicy u dzieci z dysfunkcją jelita grubego.
    Tytuł angielski: Lymphoid nodular hyperplasia of the colon in children with colon dysfunction.
    Autorzy: Romańczuk Wrzesław, Woźniewicz Bogdan M., Czosnek Radosława
    Źródło: Prz. Pediatr. 2002: 32 (4) s.326-333, il., tab., bibliogr. 26 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,393

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Limfoidalny przerost jelita grubego (l.p.j.g.) jest zmianą błony śluzowej polegającą na występowaniu małych guzków, średnicy 1 - 5 mm, które w badaniu histologicznym odpowiadają strukturze powiększonych grudek chłonnych. Grudki chłonne należą do układu immunologicznego jelita, jednakże braku jednoznacznych opinii dotyczących fizjologii i przerostu aparatu chłonnego. Brakuje oceny klinicznej coraz częściej obserwowanego w badaniach endoskopowych l.p.j.g. Celem pracy była ocena występowania i znaczenia diagnostycznego l.p.j.g. u dzieci z dysfunkcją okrężnicy. Analizą objęto 606 dzieci, w wieku 4/12-18 lat, w tym 393 z l.p.j.g. i 213 bez l.p.j.g. Głównymi wskazaniami do rektoskopii były nawracające bóle brzucha, zaburzenia defekacji oraz krwawienie z odbytnicy. U wszystkich pacjentów wykonano badania antropometryczne laboratoryjne (m. in. profil immunoglobulin A, G. M i E), bakteriologiczne i parazytologiczne kału oraz USG jamy brzusznej. U 65 proc. badanych oznaczono poziomy swoistych - antygenowo przeciwciał s-IgF w surowicy krwi (P/alergenom pokarmowym i wziewnymi), a u 40 proc. - punktowe testy skórne prick. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Dzieci z l.p.j.g. były starsze niż dzieci bez l.p.j.g. i znacznie częściej wskazaniem do rektoskopii były u nich krwawienia z odbytu (p 0,001). Znacznie częściej (p 0,001) w tej grupie stwierdzano objawy uogólnionej alergii (astma oskrzelowa, dermatitis atopica). Obecność l.p.j.g. wiązała się ze znamiennie wyższymi stężeniami całkowitej t-IgE we krwi (p 0,001) i ze znacznie niższymi poziomami IgA (P 0,001). Częściej występowały...


    4/9

    Tytuł oryginału: Osobnicza wrażliwość błony śluzowej jelita cienkiego w celiakii na małą dawkę glutenu.
    Tytuł angielski: Individual sensitivity of jejunal mucosa to small amounts of gluten in coeliac disease.
    Autorzy: Rujner Jolanta, Socha Jerzy, Romańczuk Wrzesław, Stolarczyk Anna, Woźniewicz Bogdan, Gregorek Hanna, Madaliński Kazimierz, Syczewska Małgorzata
    Źródło: Wiad. Lek. 2002: 55 (9/10) s.554-560, il.,tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,774

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Jednym z czynników wpływających na wiek ujawnienia się celiakii, jej postać i powikłania jest dawka spożywanego glutenu. Celem pracy była ocena osobniczej wrażliwości na małą dawkę glutenu w celiakii. Badaniami objęto 60 pacjentów, w wieku od 2,65 do 17,92 roku (średnio 7,49), leczonych co najmniej 12 miesięcy dietą bezgluetnową z powodu celiakii rozpoznanej zgodnie z kryteriami ESPGAN oraz z wykluczoną alergią pokarmową. Prowokację glutenem w dawce 10 mg/kg c.c./dobę prowadzono pod kontrolą IgAEmA, IgAAGA, IgGAGA, ocenianych co 3 - 6 miesięcy, oraz biopsji jelita cienkiego (przed prowokacją oraz po wykazaniu obecności EmA i AGA). W ciągu 35 miesięcy prowokacji stwierdzono w większości bezobjawowy klinicznie zanik kosmków jelita cienkiego i (+) IgAEmA u 53,7 proc. badanych, w tym: po 3 miesiącach u 3,7 proc., po 12 miesiącach u 3,7 proc., po 12 miesiącach u 11,1 proc. Stwierdzono, że spożywanie małej dawki glutenu (10 mg/kg c.c./dobę) może prowadzić do zaniku kosmków jelita cienkiego u niektórych chorych na celiakię (wrażliwość osobnicza).


    5/9

    Tytuł oryginału: Clinico-pathological aspects of radiofrequency ablation in the treatment of benign thyroid tumors.
    Autorzy: Nawrot Ireneusz, Grzesiuk Wiesław, Kluge Przemysław, Wojtaszek Mikołaj, Kyzioł-Otto Grażyna, Otto Maciej, Buczyńska-Chyl Jolanta, Karwacki Jerzy, Jędrasik Maciej, Chudziński Witold, Pietrasik Kamil, Dębińska-Szymańska Tamara, Jaworski Maciej, Bar-Andziak Ewa, Tołłoczko Tadeusz, Woźniewicz Bogdan M., Szmidt Jacek
    Źródło: Ann. Diagn. Paediatr. Pathol. 2002: 6 (3/4) s.97-101, tab., bibliogr. 12 poz.
    Sygnatura GBL: 313,395

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • endokrynologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: The aim of the study was to standardize a dependable method, which would be used to differentiate thyroid carcinoma in fine-needle biopsies and to adapt radiofrequency ablation techniques to safety treat benign thyroid tumors. Fine-needle aspiration biopsies, taken pre- and intraoperatively were assessed cytologically and histologically. Immunochemical markers (PCNA, Ki67 and AgNOR) were used to differentiate between carcinoma and benign folicular adenomas. Apoptosis was studied in benign tumors using TUNEL, Bcl-2, CD95 and Bax immunoassays. Ablation was performed intraoperatively on thyroid tissue fragments ranging in size from 1,3 to 2,2 cm, mean 1,7 ń 0,5 prepared for resection with full blood perfusion of the gland. AgNOR silver staining was used to assess the number of active nucleoi "NORs". Benign proliferation showed a number of 1-2 nuceloli, in adenomas 4-6 nucleoli and 8 nucleoli in malignancies. PCNA showed highest specificity where 80 p.c. of cancerous cells had positive results. The Ki67 marker in primary cancer showed no staining and stained positive in 50 p.c. of metastatic cancer. Apoptosis was also not increased in the case of adenomas. In the 58 patients undergoing the procedure we noted in 4 patients (6,1 p.c.) temporary laryngeal nerve paralysis, in 2 (3 p.c.) cases minute bleeding after needle arm retraction. To conclude: 1) the suggested assay panel is able to discriminate between follicular carcinoma and adenoma, 2) radiofrequency ablation can be an alternative to surgical methods in neutral nodular goiter, 3) necrosis zone of the ablated thyroid lesion is closely correlated to the used ablation parameters.


    6/9

    Tytuł oryginału: Determination of anti-calreticulin antibodies in sera of children with untreated celiac disease: comparison with anti-endomysial and anti-reticulin antibodies.
    Autorzy: Zegadło-Mylik Maria, Cukrowska Bożena, Rujner Jolanta, Syczewska Małgorzata, Socha Jerzy, Woźniewicz Bogdan M.
    Źródło: Ann. Diagn. Paediatr. Pathol. 2002: 6 (3/4) s.113-116, tab., bibliogr. 17 poz.
    Sygnatura GBL: 313,395

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Calreticulin (CRT) has been identified as one of the autoantigens of anti-gliadin antibodies found in celiac disease. In this study we have examined the validity of serum anti-CRT antibody levels in patients with celiac disease and in control group and assessed their sensitivity and specificity against standard serological tests. Serum IgA anti-CRT antibody levels measured by ELISA and IgA anti-endomysial antibodies (EmA) and IgA anti-reticulin antibodies (ARA) by indirect immunofluorescence were determined in 35 untreated celiac disease and in 24 non-celiac controls. IgA EmA and IgA ARA antibodies were positive in 32 and 34 patients (sensitivity 91,4 and 97,1 p.c.). IgA anti-CRT antibodies were positive in 15 celiac patients out of 33 examined (sensitivity 45,5 p.c.). No controls were ARA, EmA and anti-CRT positive. Our results revealed that anti-CRT antibodies despite their high specificity in IgA (100 p.c.) have limited value in screening programs for celiac disease.


    7/9

    Tytuł oryginału: The incidence of nodular lymphoid hyperplasia of the colon in children with different types of chronic constipation.
    Autorzy: Romańczuk Wrzesław, Woźniewicz Bogdan M., Samojedny Antoni
    Źródło: Ann. Diagn. Paediatr. Pathol. 2002: 6 (3/4) s.117-123, il., tab.
    Sygnatura GBL: 313,395

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.

    Streszczenie angielskie: The terms lymphonodular hyperplasia are used to denote those changes in the mucosa of the gastrointestinal tract that appear as small, 1-5 mm nodes in radiological studies and/or endoscopy and histologically are seen as a lymphoid follicular pattern. The objective of this study was to attempt to assess the frequency of lymphonodular hyperplasia of the colon (lnhpc) in children with various types of chronic constipation. The study encompassed 122 patients from the pediatric ward and pediatric outpatient department of the gastroenterology clinic treated between 1999 and 2002 for chronic constipation. The diagnosis of lnhpc was based on rectoscopic examination (the presence of at least 10 enlarged lymph nodules) and the results of histological examination (proctitis chronica follicularis non-specifica). Our results showed that lnhpc in children with chronic constipation is an unfavorable prognostic factor and may be indicative of greater disturbances of the colon, manifesting as distinct slowing of intestinal transit time. Lnphc may point to a role of allergy in the development of constipation in children. We concluded that in cases when lnhpc is defined in a child, it is necessary to expand diagnosis to include total and segmental colonic transit times and allergy testing.


    8/9

    Tytuł oryginału: Gonadotropiny a przedinwazyjny rak jądra.
    Tytuł angielski: Gonadotropins and preinvasive testicular germ cell carcinoma.
    Autorzy: Słowikowska-Hilczer Jolanta, Szarras-Czapnik Maria, Walczak-Jędrzejowska Renata, Wolski Jan K., Woźniewicz Bogdan M., Romer Tomasz E., Kula Krzysztof
    Źródło: Pediatr. Pol. 2002: 77 (12) s.1051-1056, il., tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,294

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • endokrynologia
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Badano dzieci w wieku 1-7 lat, u których stwierdzono dysgenetyczne obojnactwo rzekome męskie (11 przypadków) i izolowane spodziectwo żołądziowe (18 przypadków). U wszystkich stwierdzono kariotyp 46,XY. U dzieci z obojnactwem stężenie FSH we krwi było znamiennie wyższe (8,4 ń 2,3 IU/l) niż u chłopców ze spodziectwem (1,5 ń 0,3 IU/l). W gonadach wszystkich dzieci z obojnactwem stwierdzono obecność komórek przedinwazyjnego raka jądra (carcinoma in situ - CIS), a w jednej czwartej przypadków nowotwór gonadoblastoma, także zawierający komórki CIS. Przy obojnactwie wykazano znamienne korelacje pomiędzy stężeniem FSH i LH we krwi a liczbą komórek CIS na przekroju kanalika jądra (odpowiednio: r = 0,87 i r = 0.79). Wyniki badań wskazują, że zaburzona organogeneza jądra oraz towarzyszące jej zwiększone stężenie gonadotropin mogą tworzyć już w okresie dziecięcym środowisko sprzyjające powstaniu lub/i utrzymaniu się stanu przedrakowego w dysgenetycznych jądrach.

    Streszczenie angielskie: Eleven children with dysgenetic male pseudohermaphroditism and 18 boys with isolated penile hypospadias, all with 46,XY karotype, were studied. Testicular dysgenesis was associated with significantly higher mean serum FSH levels than in hypospadias (8.4 ń 2.3 IU/l vs. 1.5 ń 0.3 IU/l). Gonadoblastoma, a tumor arising from sex cords, was found in 1/4 of cases, while testicular carcinoma in situ (CIS) was present in all patients with dysgenesis (100 p.c.). In dysgenesis the higher the serum FSH and LH levels, the higher the number of CIS cells per tubule cross-section (r = 0.87 and 0.79, respectively) was found. The results indicate that in children with testicular dysgenesis and 46,XY karyotype preneoplastic lesions of seminal tubule appear more frequently than previously thought. Impaired testicular organogenesis and elevation of serum gonadotropins may play a role in the formation/maintenance of the neoplastic potntial of the tests in childhood.


    9/9

    Tytuł oryginału: Alergiczne zapalenie jelita grubego u niemowląt karmionych piersią - opis czterech przypadków.
    Tytuł angielski: Allergic colitis in breast-fed infants - four case descriptions.
    Autorzy: Romańczuk Wrzesław, Woźniewicz Bogdan M.
    Źródło: Pediatr. Pol. 2002: 77 (12) s.1067-1071, il., tab., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,294

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Alergiczne zapalenie jelita grubego (a.z.j.g.) może wystąpić w okresie pierwszych dni, tygodnia lub miesięcy po urodzeniu i powinno być zawsze brane pod uwagę w diagnostyce różnicowej krwawienia z odbytu u niemowląt. Opisano cztery przypadku a.z.j.g. u niemowląt karmionych piersią. Rozpoznanie a.z.j.g. u niemowląt karmionych piersią może sprawiać wiele trudności, a przemawia za nim dobry stan ogólny dziecka oraz charakterystyczne cechy endoskpowe i histopopatologiczne błony śluzowej jelita grubego.

    Streszczenie angielskie: Allergic colitis (a.c.) can occur within days, weeks or months of birth and should be considered in the differential diagnosis of any infant in whom hematochezia develop. The aim of the paper is to presnet four cases of a.c. in breats-fed infants to show the difficulties with diagnostic management in the course of the disease. The diagnosis is suupported by the healthy appearance of affected infants and specific endoscopic and histopayhology findings.

    stosując format: