Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: WCISŁO
Liczba odnalezionych rekordów: 8



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/8

Tytuł oryginału: Przerzut do kości jako źródło pierwszych objawów klinicznych raka.
Tytuł angielski: The metastatic bone disease as a first clinical symptom in cancer.
Autorzy: Pawlak Wojciech Z., Wcisło Gabriel, Leśniewski-Kmak Krzysztof, Korniluk Jan
Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.206, 208, 210, 212-215, tab., bibliogr. 22 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,382

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pulmonologia
  • onkologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Kościec jest trzecim pod względem częstości miejscem występowania przerzutów raka. Szczególnie często do kości przerzutują raki piersi, prostaty, nerki i płuca. Najczęściej przerzut do kości występuje po rozpoznaniu pierwotnej lokalizacji choroby. Istnieje jednakże niewielka grupa pacjentów, u których ogniska przerzutowe w kościach stanowią źródło pierwszych objawów klinicznych raka. Praca omawia postępowania diagnostyczne i lecznicze w tych przypadkach. Dominującym objawem klinicznym jest zwykle ból, często nasilający się w nocy. Niekiedy na plan pierwszy wysuwają się objawy neurologiczne (przede wszystkim zależne od kompresji rdzenia kręgowego) lub objawy związane z hiperkalcemią. Wynik badania RTG pozwala na wstępne rozpoznanie obecności zmian nowotowrowych w kościach. W takim przypadku niezbędne jest wykonanie badań laboratoryjnych (morfologia i biochemia krwi obwodowej) oraz scyntygrafii kośćca. Diagnostyka różnicowa powinna uwzględniać szpiczaka oraz inne pierwotne nowotowry kości. W przypadku przerzutowego charakteru zmian dalszym etapem diagnostyki jest poszukiwanie pierwotnego ogniska choroby. Leczenie omawianej grupy pacjentów powinno być prowadzone wg ogólnie przyjętych zasad postępowania u chorych z przerzutami do kości. Problemem może być leczenie rozsianego raka bez znanego punktu wyjścia. Praca jest uzupełniona opisem wybranych przypadków rozpoznania raka na podstawie obecności przerzutów w układzie kostnym.

    Streszczenie angielskie: Bone is the third most common organ involved by cancer metastases. Breast, prostate, lub and renal cancers metastasize to bone most freqently. Most patients have bone metastases after previous diagnosis of cancer. However, few patients have metastatic bone disease as a first clinical manifestation in cancer. The paper will discuss diagnostic evaluation and therapeutic modalities in population of these patietns. Patients with bone metastases in not diagnosed cancer most often present with pain as the principal symptom. The pain may be severe and tends to be worst at night. Some patietns can present with the impending fractures, pathologic fractures, neurological abnormalities (e.g. related to spinal cord compression), hypercalcemia and bone marrow suppression at the beginning of disease. X-ray examination is the most specific test for these patients. Scintigraphy is excellent for use in bone metastases evaluation - this examination is very sensitive, but not very specific. In addition, complete blood cell count and biochemical serum panel should be assessed. The estimation of the risk of pathological fracture (metastases in appendicular skeleton) and spinal cord compression (metastases in axial skeleton) must be obtained. In the next step, myeloma must be included - especially, if multiple osteolytic areas are presented on plain radiographs. After differential diagnosis (myeloma o other primary bone tumour or cancer emetastases) identify the primary site of disease must be performed. In this aim, following tests can be used: tumour markers (e.g. CA125, CA 15-3, CEA, PSA), chest radiography and computer tomography, mammography, prostate ultrasound examination, abdomen and pelvis computer tomography or magnetic resonance imaging...

    2/8

    Tytuł oryginału: Leczenie chorób nowotworowych czynnikiem martwicy nowotworów - alfa (TNF-alfa).
    Tytuł angielski: The role of tumor necrosis factor (TNF-alpha) in therapy of malignant diseases.
    Autorzy: Wcisło Gabriel, Korniluk Jan, Szarlej-Wcisło Katarzyna, Pawlak Wojciech Z., Nurzyński Paweł, Duchnowska Renata
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.222-227, tab., bibliogr. 36 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • onkologia
  • immunologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Czynnik martwicy nowotowrów (TNF-alfa) jest cytokiną, odgrywającą bardzo ważną rolę w wielu procesach fizjologicznych i patologicznych. Udowodniono, że TNF-alfa wykazauje działanie przciwnowotworowe, zarówno w warunkach hodowli komórkowych, jak i na zwierzętach laboratoryjnych z nowotworami złośliwymi. Dlatego próbowano zastosować tę cytokinę u ludzi chorych na choroby nowtoworowe. Przeprowadzono wiele badań klinicznych, których celem było ustalenie optymalnych dawek oraz wskazań do leczenia. Wieloletnie doświadczenia wskazują na fakt, że TNF-alfa znajdzie miejsce w leczeniu metodą izolowanej perfuzji z hipertermią narządów, głównie w przypadkach czerniaka i mięsaka zlokalizowanych na kończynach. Skuteczność tej metody leczniczej jest określana na ponad 40 proc., w przypadku mięsaków i ponad 90 proc. obiektywnych odpowiedzi podczas leczenia czerniaków. Jednak konieczne są dalsze badania, głównie fazy III. Dodatkowo pozostaje do rozwiązania wiele szczegółów technicznych dotyczących technik izolowanej perfuzji narządowej. Pozostałe sposoby podawania TNF-alfa, czyli ogólnoustrojowe wlewy, wstrzyknięcia doguzowe, podania dootrzewnowe i do jamy opłucnej nie zostały zaakceptowane z powodu dużej toksyczności samego TNF-alfa i małej skuteczności.

    Streszczenie angielskie: Tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha) is a pleiotropic and proinflamatory ctyokine with anticancer cytotoxic activity. Although enthusiasm has gone mostly upon the systemic and locoregional therapy with the exception of isolated perfuion. CLinical trials showed that THF-alpha had high grade toxicity profile with very narrow therapeutic window. The toxicity profile is expressed by: hypotension - 92 p.c., hepatotoxicity - 42 p.c., fever and chills - 17 p.c. The summary of clinical trials with TNF-alpha systemic therapy shows that the response rate extent is between 2 to 4 p.c. Moreover, additional clinical trial with TNF-alpha injected to tumors or infused intrapleurally, intraabdominally, and intravesically have been dissapointing because of low response rate. Most studies have been focused on the toxicity profile and safety of such therapy. Unfortunately, responses have been noted incidentally. Another chance, and by the way, challenge appears with isolated perfusion. Primary results have been encouraging with high response rate in patient with in-transit melanoma and sarcoma. In case of in-transit melanoma the response rate reached 90 p.c. objective responses, and in patients with sarcoma 75 p.c. Presented data suggest that more achievement is necessary to define aa role of TNF-alpha in the therapy of limb tumors. Just novel indication, appears, namely hepatic isolation perfusion. THe regimen, consisiting of TNF-alpha and melphalan given as isolated perfusion, appears to be effective in patietns with metastases confined to the liver...

    3/8

    Tytuł oryginału: Ekspresja leptyny i jej receptora w wybranych ludzkich nowotworach - wyniki wstępne.
    Tytuł angielski: Expression of leptin and its receptor in selected human cancers - preliminary results.
    Autorzy: Szenajch Jolanta, Kozak Agnieszka, Pawlak Wojciech Z., Anusik Jacek, Doniec Jacek, Micuła Andrzej, Wiśniewski Piotr, Wcisło Gabriel
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.228-233, il., tab., bibliogr. 35 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • ginekologia i położnictwo
  • nefrologia
  • onkologia
  • urologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Leptyna, będąca hormonem i cytokiną o wybitnie plejotropowym działaniu, być może odgrywa również pewną rolę w transformacji nowotowrowej komórek. Przypuszczenie to jest oparte na przesłance, że szlaki przekazywania sygnału w komórce, przez które działa leptyna, odgrywają krytyczną rolę w regulacji proliferacji, apoptozy i transformacji nowotowrowej. Niniejsza praca przedstawia wstępne wyniki przesiewowego badania nad ekspresją mRNA leptyny i jej receptora w niektórych ludzkich nowotworach: w liniach komórkowych białaczek, raka jajnika, piersi, prostaty, nerki, pęcherza moczowego i jądra. Zaobserwowano, że ekspresja leptyny i jej receptora jest zróżnicowana w nowotworach o różnym pochodzeniu histologicznym, a nawet w obrębie nowotowrów o tym samym pochodzeniu (np. w raku jajnika). W niektórych przypadkach raka jajnika, rakach nerki i jądra stwierdzono zarówno ekspresję leptyny, jak i jej receptora, co może sugerować autokrynne działanie. W innych przypadkach raka jajnika, raku piersi i raku pęcherza moczowego zaobserwowano ekspresję receptora leptyny przy braku ekspresji leptyny, co może sugerować ogólnoustrojowy lub parakrynny wpływ tej cytokiny na komórki nowotworowe.

    Streszczenie angielskie: Leptin, a pleiotropic hormone and cytokine, may also play a role in neoplastic transformation. This hypothesis is based on the critical role of leptin signal transducing pathways in the cell proliferation, apoptosis and neoplastic transformation. This article presents the preliminary results of screening of leptin and its receptor mRNA expression in some human cancers: carcinoma cell lines of leukemia (Jurkat, K562) and ovary (OVCAR3, OVP10); ovary non-malignant tumors (3 cases), ovary malignant tumors (4 cases), breast (2 cases), prostate (1 case), kidney (1 case), urinary bladder (3 cases) and testes (1 case) cancers. Total RNA was isolated from cultured cells or from fragments of surgically removed tumors. Then reverse transcripton and polymerase chain reaction were performed. PCR with primers for the house-keeping gene encoding for glyceraldehyde-3-phosphate dehydrogenase was performed to confirm the RNA integrity. PCR with primers for lipoprotein lipase encoding gene was performed to exclude the contamination of tumor fragments by adipose tissue, because lipoprotein lipase encoding gene is expressed in tissue-specific manner in adipose tissue. The primer pair for leptin receptor was designed in the manner which allows to detect the RNA fragment common for four its isoforms. As a positive control for PCR assays RNA from adipose tissue was used in which lipoprotein lipase, leptin and its receptor are expressed. The finding of expression of leptin receptor in Jurkat and K562 cell lines is in accordance with other authors data...

    4/8

    Tytuł oryginału: Chemioterapia lokoregionalna pierwotnych i wtórnych nowotworów złośliwych wątroby - przegląd literatury.
    Tytuł angielski: Locoregional chemotherapy in primary and secondary neoplasms of the liver - review of the literature.
    Autorzy: Korniluk Jan, Wcisło Gabriel, Nurzyński Paweł, Barzał Justyna, Brzozowski Krzysztof, Twarkowski Paweł, Pawlak Wojciech Z.
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.234-241, il., tab., bibliogr. 44 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Wątroba jest jednym z najczęstszych organów, w którym lokalizują się przerzuty większości nowotworów złośliwych. U 10-25 proc. chorych już w trakcie operacji guza pierwotnego jelita grubego występują przerzuty synchroniczne w wątrobie, a u kolejnych 25 pojawią się w ciągu następnych 2 lat. Przeżycia 5-letnie obserwowane są w grupie 20-60 proc. chorych operowanych z przerzutami do wątroby w przebiegu raka jelita grubego, a tylko u poniżej 5 proc. chorych poddanych innym metodom leczenia paliatywnego. Jedną z metod leczenia paliatywnego jest chemioterapia lokoregionalna, czyli podawanie chemioterapii bezpośrednio do układu tętniczego wątroby. Lokoregionalne podawanie leków przeciwnowotworowych nie jest nową koncpecją. Po raz pierwszy ten rodzaj leczenia zastosowano w 1950 r., podając nitrogranulogen dootrzewnowo. Od tego okresu datują się próby podawania cytostatyków poprzez tętnicę wątrobową w leczeniu izolowanych zmian przerzutowych do wątroby, głównie raka jelita grubego oraz pierwotnych nowotowrów złośliwych wątroby. Podając chemioterapię metodą lokoregionalną, czyli bezpośrednio do układu tętniczego wątroby, uzyskuje się w porownaniu z drogą dożylną: 1) wydłużenie (10-15 razy) czasu działąnia cytostatyków w obrębie zmiany nowotworowej, 2) wyższe stężenie (10-15 razy) chemioterapeutyków w guzie, w zależności od wielkości, typu guza i stopnia unaczynienia, 3) wyższą aktywność leku, np. FUDR - nawet 20-50-krotnie, 4) mniejeszą toksyczność ogólnoustrojową, 5) większe ...

    Streszczenie angielskie: Liver is the predominant site of metastatic disease from the large bowel. Ten percent to 25 p.c. of the patients undergoing operation for removal of a primary tumor of the colon and rectum are found to have synchronously occurring hepatic metastases. 2 years of following resectio of the primary carcinoma, next 25 p.c. will have hepatic metastases. Five year survival rates were 20-60 p.c. respectively of patients without resectional therapy for metastatic liver colorectal cancer and only 5 p.c. in patients after palliatve therapy. Hepatic Arterial Infusion (HAI) is a palliative treatment for liver metastases in patients with colon cancer. The best concentrations of anticancer drugs in a tumor mass is to be if drugs are supplied by pathological vessels, mainly arteries in case of liver metastases. The idea has come true by isolated perfusion of liver with drugs taking advantage of microcatheter localized in hepatic arteries. Regional antineoplastic drug administration is nto a new concept, having been examined since the earliest days of the modern chemotherapeutic era. For example, nitrogen mustard and hemisulfur mustard were administered by the intraperitoneal route in the 1950s as a strategy to treat malignant effusions. During the same time period alkalating agents were delivered via intraarterial instillation to treat localized tumor masses. The principal aim of all attempts to administer antineoplastic agents regionally was to increase the exposure of cancer ...

    5/8

    Tytuł oryginału: Celowana terapia antyangiogenna raka nerki.
    Tytuł angielski: Targeted terapy against angiogenesis in renal cell carcinoma.
    Autorzy: Obrocka Beata, Wcisło Gabriel, Nurzyński Paweł, Korniluk Jan, Pawlak Wojciech Z., Duchnowska Renata, Szarlej-Wcisło Katarzyna
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.242, 244, 246-248, tab., bibliogr. 49 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Rak jasnokomórkowy nerki stanowi ok. 3 proc. wszystkich spotykanych nowotowrów. W Polsce zachorowalność u mężczyzn wynosi 5/100 tys., u kobiet 2,8/100 tys. Z powodu raka nerki umiera 200 Polaków rocznie. Od kilku lat ważną rolę prognostyczną w raku jasnokomórkowym nerki odgrywa angiogeneza. Wzór naczyniowy angiogramu nerek jest wspólny dla większości przypadków raka jasnokomórkowego nerki (RCC). Wzór ten odzwierciedla wzrost liczby naczyń wewnątrz guza. Dwa badania skupiające pacjentów z rakiem nerki ograniczonym do tego narządu (stadium T1 i T2) donosiły o istotnie lepszym przeżyciu pacjentów z niską gęstością mikronaczyń (MVD). Pomiary MVD w obu badaniach dowiodły obecności niezależnego czynnika prognostycznego w multiwariantowej analizie. Najlepszy dowód na to, jak ważną rolę odgrywa angiogeneza w biologii guza pochodzi z badań wpływu proangiogennych czy antyangiogennych substancji na wzrost guza i przerzutów. Kilka czynników proangiogennych wykazało ekspresję i wzrost poziomu w RCC w porównaniu do zdrowej nerki (VEGF, bFGF, TGFB1, angiogenina). Czynniki te były badane w RCC i korelowały z MVD, wzrostem guza, stadium choroby i przeżyciem. W modelach eksperymentalnych dużo czynników antyangiogennych blokuje wzrost guza (IL-12, endostatyna, trombospondyna 1, TNP-470, analogi witaminy D3, Kaptopril).

    Streszczenie angielskie: Renal cell carcinoma (RCC) represents 3 p.c. of all cancers diagnosed in Poland, and morbidity: 5/100 000, and 2,8/100 000 for male and female, respectively. One of the well-know prognostic factors is neoangiogenic activity of a tumor. The parameter which is assocaited with this activity is microvessel density (MVD). High MVD is a poor prognostic factor for RCC patietns even at early stages (T1 and T2). In contrary low MVD significantly improved survival of patients with organ-confined RCC. Moreover, low MVD has proved to be a good independent predictive factor on multivariate analysis. Overexpression of well- characterized proangiogenic factors such as: VEGF, bFGF, TGF-B1, their correlated with high MVD and the poor prognosis. For instance, in vivo experimental systems showed that increased expression of the proangiogenic cytokines as e.g. bFGF, increased the number of metastases to the lymph nodes or liver greater than 10-fold. Althpugh, one of the most well-characterized proangiogenic factors appeared to be VEGF. Increased levels of this molecule have been found in most hypervascular RCC. Moreover, antibodies against VEGF had influence on tumor vasculature by blocking the angiogenic activity. Tumors expressing all three isoforms of VEGF (121, 165, 189 amino acids nymbers) are mroe vascular and this phenomenon correlated with advanced disease. Angiogenesis remains to fight as the target for improving the results of therapeutic setting in kidney cancer. It is a long list of antiangiogenic substances that, probably, will take place in a therapy of renal cell carcinoma...

    6/8

    Tytuł oryginału: Chemioterapia dotętnicza metodą bolus z zastosowaniem 5-FU przerzutów raka jelita grubego do wątroby. Badanie fazy II.
    Tytuł angielski: Experience in hepatic arterial infusion (HAI) with 5FU due to liver metastases in patietns (Pts) with colorectal cancer (cc).
    Autorzy: Korniluk Jan, Wcisło Gabriel, Brzozowski Krzysztof, Nurzyński Paweł, Pawlak Wojciech Z., Osiecki Mirosław, Twarkowski Paweł
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.250, 252-258, il., tab., bibliogr. 27 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • toksykologia
  • gastroenterologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Jedną z form leczenia cytostatycznego o charakterze paliatywnym przerzutów do wątroby w przebiegu raka jelita grubego (rjg) jest chemioterapia dotętnicza (HAI-th) w ciągłym wlewie kroplowym z pompy infuzyjnej poprzez cewnik umieszczony chirurgicznie w układzie tętniczym wątroby. W tym badaniu dokonano oceny efektywności i bezpieczeństwa podawania 5-fluorouracylu metodą bolus poprzez mikrocewnik umieszczony czasowo w tętnicy wątrobowej. Materiał i metoda: Od lipca 1996 r. do czerwca 1999 r. poddano chemioterapii poprzez tętnicę wątrobwą 38 chorych (m - 25, K - 13), w wieku 19-75 lat (śr. 58,4 lat) z izolowanymi ogniskami przerzutowymi w wątrobie w przebiegu raka jelita grubego (rjg). Wszyscy chorzy byli w dobrym stanie ogólnym (w 3 i 4 stopniu wydolności wg WHO). Chorzy otrzymywali 5-fluorouracyl (5Fu) w dawce 800-1 000 mg/mý w 100 ml 5-procentowej glukozy +5 000 j. heparyny +20 mg dexametazonu poprzez cewnik umieszczony w tętnicy wątrobowej przez 15-20 min pod radiologiczną kontrolą. Leczenie powtarzano co 4-5 tyg. Łącznie podano 189 cykli chth (od 1 do 12), śr. 4,97 na jednego pacjenta. Odpowiedź na leczenie oceniano wg standardów WHO z zastosowaniem tomografii komputerowej. Czas do progresji oraz przeżycia określono przy pomocy metody Kaplan-Meiera dla grupy o niepełnej obserwacji. Wyniki: Odnotowoano przedłużone krwawienie z miejsca wkłucia cewnika u 6 chorych, u 1 chorego nastąpiło zwężenie tętnicy wątrobowej. Na podstawie badań obrazowych uzyskano ...

    Streszczenie angielskie: Background: Hepatic Artery Infusion (HAI) with anticancer agents is a palliative treatment for liver metastases. This study has been initiated to assess the efficacy and safety of bolus injections of 5FU through arterial catheters fixed to the hepatic artery. Materials and Methods: Between July, 1996 to June, 1999-38 patients (pts) (male 25, female 13) aged 19-75 (mean 58,4) with pathologically proved colorectal cancer (cc) liver metastases have been treated with HAI. All pts had no extrahepatic measurable malignant disease. Karnofsky status 60 p.c. 5FU was given over 10-15 minutes, in doses 800-1000 mg/mý in 100 ml of 5 p.c. dextrose +5000 j. heparin +20 mg dexamethasone. The procedure was repeted every 4 weeks. 189 courses of HAI were completed in all pts (4,97 courses a pt). Efficacy of the treatmetn was done every 3-4 months. The distribution of time to progression and survival were estimated using the method of Kaplan-Meire. Control group consisted of 40 pts (male 26, female 14), aged 36-75 (mean 59,8) with multiple cc liver matastases who have not been treated with HAI. Results: All pts received 138 courses of HAI. Toxicities were observed: thrombocytopenia G2 in two pts after 6 courses (4,5 p.c.), leucopenia G4 in one pt after 5 courses (3,6 p.c.), fevere G4 in one pt after 2 courses (1,5 p.c.), stomatitis G3 and G4 in two pts after 10 courses (7,2 p.c.). In addition, 6 pts (15,8 p.c.) were complicated by bleeding out from the catheter insertion site. Tumor ...

    7/8

    Tytuł oryginału: Mechanizmy oporności wielolekowej w raku jajnika.
    Tytuł angielski: Mechanism of multidrug resistance of ovarian cancer.
    Autorzy: Miedzińska-Maciejewska Magdalena, Wcisło Gabriel
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (10) s.854-858, tab., bibliogr. 35 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • ginekologia i położnictwo
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Rak jajnika jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet, a od postawienia rozpoznania 5 lat przeżywa zaledwie od 20 proc. do 30 proc. chorych. Główną przyczyną niepowodzeń w leczeniu jest późne wykrywanie nowotworu. Niestety postęp technik chirurgicznych i standardowej chemioterapii nie zapewniają znaczącego wpływu na przedłużenie przeżycia chorych na raka jajnika. Nawet w przypadkach, w których uzyskano całkowitą remisję bardzo często dochodzi do wznowy choroby nowotworowej, zwykle opornej na leczenie. W artykule dokonano przeglądu mechanizmów biorącyh udział w tak zwanej oporności wielolekowej odpowiedzalnej za brak wrażliwości komórek nowotworowych raka jajnika na stosowane cytostatyki oraz starano się przedstawić aktualne dane na temat ich znaczenia klinicznego.

    Streszczenie angielskie: Ovarian cancer is one of the most frequent caners in women, and five-year survival rate from ovarian cancer is only 20 p.c. to 30 p.c. The main problem and reason for laack of success in treatment is usually late recognition. Unfortunately, advances in surgical techniques and chemotherapy do not translate into improved survival. Despite the high response rates with initial treatment, most patients with ovarian cancer relapse. Usually then they are chomresistant to standard chemotherapy. This article presents a review of the basic mechanisms of drug resistance in ovarian cancer and their clinical significance.

    8/8

    Tytuł oryginału: Badanie cyklu włosowego u kobiet z rozpoznaną chorobą tkanki łącznej na podstawie badań trychologicznych.
    Tytuł angielski: Hair cycle in trychogram in female patients with connective tissue disease (CTD).
    Autorzy: Brzezińska-Wcisło Ligia, Kamińska-Budzińska Grażyna, Walaszek Aneta, Wcisło Dominika, Figurski Szymon
    Źródło: Dermatol. Klin. 2002: 4 (1/4) s.25-28, il., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,522

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • dermatologia i wenerologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Cel pracy: Celem pracy było określenie mechanizmu łysienia w badanych grupach pacjentek z rozpoznaną chorobą tkanki łącznej oraz dokonanie oceny porównawczej trychogramów grup chorych z grupą kontrolną. Materiał i metody: Badaniem objęto 64 kobiety - w wieku od 26 do 76 lat (średnia wieku 48,23 roku) z rozpoznaną chorobą tkanki łącznej (utworzono 4 grupy po 16 pacjentek chorujących na toczeń rumieniowaty układowy oraz ogniskowy, twardzinę układową oraz zapalenie skórno-mięśniowe), hosptializowane w Katedrze i Klinice Dermatologii Śląskiej AM w Katowicach w okresie od października 2000 do lutego 2002 r. U wszystkich kobiet przeprowadzono: wywiad, badanie kliniczne oraz badanie trychologiczne, w którym oceniono stan korzeni włosów. Wyniki: Skład procentowy włosów, anagenowych i telogenowych, w poszczególnych grupach badanych przedstawiał się następująco: twardzina układowa - 84,06 proc. i 14,88 proc., zapalenie skórno-mięśniowe - 75,75 proc. i 23,63 proc., toczeń rumieniowaty układowy - 72,94 proc. i 19,50 proc., toczeń rumieniowaty ogniskowy DLE - 71,13 proc. i 25,69 proc. Ponadto największy odsetek włosów dystroficznych zaobserwowano u chorych z SLE i DLE. Najlepszy, w stosunku do grupy kontrolnej, stan włosów miały pacjentki z twardziną układową.

    Streszczenie angielskie: Aim: The aim of the study was to assess mechanisms of alopecia in patients' with connective tissue disease and to compare to the control group. Material and methods: 64 female patients (four groups with 16 patients) with diagnosed connective tissue diseases such as systemic and discoid lupus erythematosus, systemic sclerosis and dermatomyositis were examiend. Age of patients 26 to 76 years (average age 48.23). All patients were diagnosed and treated in Dermatological Department of Silesian Medical Academy in Katowice in period from October 2000 to February 2002. All women had: detailed history, physical examination, trychograms in which the groups of hair root were studied. Results: Percentage distribution of anagen and telogen hairs in selected, studied group were presented consequently: in systemic sclerosis 84.06 p.c. and 14.88 p.c., in dermatomyositis 75.75 p.c. and 23.63 p.c., in systemic lupus erythematosus 72.94 p.c. and 19.50 p.c., in discoid lupus erythematosus 71.13 p.c. and 25.69 p.c. Predominantly dystrophic hairs in patients' group with lupus erythematosus (systemic and discoid) were observed. The best trychograms in systemic sclerosis in comparison to the control group were noted.

    stosując format: