Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: WAWRZYCKI
Liczba odnalezionych rekordów: 4



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/4

Tytuł oryginału: Niektóre aspekty metabolizmu homocysteiny u chorych przewlekle hemodializowanych.
Tytuł angielski: Some aspects of homocysteine metabolism in hemodialysis patients.
Autorzy: Bednarek-Skublewska Anna, Buraczyńska Monika, Wawrzycki Sławomir, Baranowicz-Gąszczyk Iwona, Książek Andrzej
Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (5) s.1041-1047, tab., bibliogr. 23 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,501

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Homocysteina (Hcy), pośredni metabolit metioniny (Met) jest uznanym czynnikiem miażdżycogennymm, mającym istotny wpływ na rozwój chorób sercowo-naczyniowych. Konieczne są więc prawidłowo funkcjonujące procesy biochemiczne uczestniczące w metabolizmie Hcy i utrzymaniu jej prawidłowego stężenia w surowicy krwi. Wiadomo, że zarówno czynniki nabyte w postaci niedoboru witamin, jak i wrodzone, związane z mutacją genów kodujących enzymy uczestniczące w kolejnych etapach metabolizmu Hcy powodują podwyższenie stężenia Hcy w surowicy krwi chorych leczonych przewlekle hemodializą (HD). Nie można wykluczyć, że nieprawidłowe stężenia aminokwasów egzo- lub endogennych stwierdzane w surowicy krwi chorych przewlekle hemodializowanych mogą mieć związek z występującą w tej grupie chorych hiperhomocysteinemią. Celem badań podjętych u chorych leczonych HD była ocena wybranych aspektów metabolizmu Hcy. Analizie poddano polimorfizm genu kodującego reduktazę metylenotetrahydrofolanu (MTHFR), enzymu uczestniczącego w remetylacji Hcy oraz badano wpływ mutacji MTHFR na stężenie Hcy w surowicy chorych. Ponadto zbadano w surowicy chorych i zdrowych stężenia puli wszystkich aminokwasów raz aminokwasów uczestniczących w poszczególnych etapach metabolizmu Hcy: metioniny (Met), seryny (Ser), cysteiny (Cyst) oraz tauryny (Tau). Badania wykonano u 71 chorych leczonych HD (35 mężczyzn i 36 kobiet), średnia wieku 56,2 ń 11,24 lat. Byli oni dializowani przez średnio 87,7 ń 84,7 miesięcy. Grupę ...

    Streszczenie angielskie: Homocysteine (Hcy) is a non-protein forming sulfur amino acid, synthesised from methionine (Met), whose metabolism is at the junction of two metabolic pathways: remethylation and transsulfuration. Increased Hcy serum concentration is a well established independent risk factor of cardiovascular diseases and a known feature of end stage renal disease. Hcy plasma level is influenced by folate, vitamin B6 and genetic factors. mutation C677T in gene encoding methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR), an enzyme involved in Hcy remethylation has been associated with elevated Hcy in homozygous carriers (TT genotype). Several amino acids take part in metabolism of Hcy. There are abnormalities of concentration of the non essential and essential and essential of amino acids in serum of patietns treated with hemodialysis (HD). It is possible that these abnormalities of amino acids can change the Hcy metabolism. The aim of this study was the evaluation of some aspects of Hcy metabolism. We examined the MTHFR gene polymorphism and its relationship with plasma Hcy cocnentration. The plasma levels of totoal amino acids and amino acids connected with Hcy metabolism: methionine (Met), seryne (Ser), cysteine (Cyst) and tauryne (Tau) were evaluated in hemodialaysis patietns. The study was conducted in 71 (35 male, 36 female) patietns, mean age 56,2 ń 12,4 years. They were dialysed for a mean duration of 87,7 ń 84,7 months (Range 2-302). The control group (CG) in which Hcy and amino ...

    2/4

    Tytuł oryginału: Ischemic preconditioning diminishes oxygen demand and increases coronary flow in the early phase of reperfusion in rat heart.
    Autorzy: Rudziński Tomasz, Mussur Michał, Wawrzycki Marcin, Gwiazda Zbigniew, Zasłonka Janusz, Mussur Mirosław
    Źródło: Med. Sci. Monitor 2002: 8 (9) s.BR362-BR368, il., tab., bibliogr. 45 poz.
    Sygnatura GBL: 313,278

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury
  • płeć męska

    Streszczenie angielskie: Background: Ischemic preconditioning (IPC) can be defined as an adaptive mechanism induced by a brief period of reversible ischemia increasing the heart's resistance to a subsequent longer period of ischemia. The objective of our research was to describe the effects of IPC on the hemodynamic function and metabolism of the myocardium during postischemic reperfusion. Material/methods: 20 rat hearts were assigned to a preconditioning group (n = 10) or to a control group (n = 10). Preconditioning was achieved with 5 min. of global ischemia and 10 min. of reperfusion followed by 40 min. of ischemia. We investigated the postischemic recovery of aortic pressure, cardiac output, and coronary flow, as well as oxygen consumption, carbon dioxide release, and [H+] release. Results: No significant intergroup differences in aortic pressure and cardiac output were observed during reperfusion. In both groups, increased coronary flow (greater in the IPC group: 11.4 ń 0.6 ml/min. vs 9.1 ń 0.5 ml/min. in control group) was observed in the early phase of reperfusion. This was accompanied by a rise in CO2 and [H+] release, which was also greater in the IPC group. Oxygen consumption was significantly lower in the IPC group in the later phase of reperfusion (9.39 ń 0.53 vs 11.79 ń 0.54 ćmol/min/g dry weight), as were Co2 and [H+} release. Conclusions: IPC diminishes oxygen demand during reperfusion without changing the hemodynamic function considerably. IPC results in a transient increase of coronary flow accompanied by a rise in CO2 and [H+] release.

    3/4

    Tytuł oryginału: Histological and ultrastructural investigations of placenta villi in intrauterine growth resection of fetuses (IUGR).
    Tytuł polski: Badania histologiczne i ultrasonograficzne kosmków łóżyska w wewnątrzmacicznym zahamowanym rozwoju płodu (IUGR).
    Autorzy: Wawrzycka Bożena, Zarębska Alicja, Wawrzycki Bartłomiej, Matusiewicz Janusz, Czerny Krystyna
    Źródło: Ann. UMCS, Sect. D 2002: 57 (2) s.409-414, il., bibliogr. 10 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 310,688

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • ginekologia i położnictwo

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki
  • płeć żeńska
  • ciąża

    4/4

    Tytuł oryginału: Comparison of selenium distribution in mice organs after the supplementation with inorganic and organic selenium compound selenosemicarbazide.
    Tytuł polski: Porównanie zawartości selenu w narządach myszy po suplementacji nieorganicznym i organicznym związkiem selenu selenosemikarbazydem.
    Autorzy: Musik Irena, Kozioł-Montewka Maria, Toś-Luty Sabina, Donica Helena, Pasternak Kazimierz, Wawrzycki Sławomir
    Źródło: Ann. UMCS, Sect. D 2002: 57 (1) s.15-22, tab., bibliogr. 15 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 310,688

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • zwierzęta
  • myszy

    Streszczenie polskie: Badanie zawartości oraz funkcji selenu w organizmach żywych, podobnie jak innych pierwiastków, dostarczają interesujących wyników, jakkolwiek interpretacje nie zawsze są jednoznaczne. Celem naszej pracy było oznaczenie stężenia i dystrybucji selenu w poszczególnych narządach i tkankach myszy po suplementacji 4-(o-tolilo)- selenosemikarbazydu kwasu o-chlorobenzoesowego w porównaniu z nieorganicznym selenianem IV sodu. Badany związek oraz nieorganiczny selenian IV sodu podawano myszom SWISS w dawce 10**-3 g Se kg**-1 masy przez 10 dni. Stwierdzono pdowyższoną zawartość selenu w mózgu 31,98 mg g**-1 w grupie suplementowanej selenianem IV sodu, 38,04 mg g**-1 w grupie suplementowanej selenosemikarbazydem v s. z grupą kontrolną 26,18 mg g**-1. Kilkakrotny i istotny statystycznie wzrost zawartosci selenu stwierdzono w tkance płucnej 11.81 mg g**-1 po suplementacji selenosemikarbazydem, 6.79 mg g*-1 selenianem IV sodu v s. 1.75 mg g**-1. Również w mieśniach miedzyżebrowych stwierdzono nieistotny wzrost selenu na gram masy tkanki po suplementacji selenem nieorganicznym i istotny statystycznie wzrost stężenia po suplementacji selenosemikarbazydem 10,13 mg g**-1 w grupie pierwszej i odpowiednio 14,21 mg g*-1, v s. 28,84 mg g**-1. Nasze badania pozwalają na stwierdzenie, że związki organiczne selenu mogą być łatwiej przyswajalną formą Se w porównaniu z nieorganicznym selenianem IV sodu.

    Streszczenie angielskie: Studies on selenium organ content and its function in living organisms just like studies on other elements provide interesting results although their interpretation is not always clear. The aim of our study was to determine the concentration and distribution of selenium in several organs and tissues in mice after supplementation with our newly synthetized organic compound of selenium selenosemicarbazide (4-o-tolylselenosemicarbazide of o-chlorobenzoic acid) as compared to the effects of the supplementation iwth inorganic compounds. SWISS mice were fed with both types of compounds at the dose of 10**-3g Se per kg for the period of 10 days. The concentrations of selenium in brains of mice treated with selenocarbazide and sodium selenite were higher than in controls (38.04 ćg g**-1 and 32.00 ćg g**-1 vs. 26.18 ćg g**-1). There was a statistically significant increase in the selenium contents in lungs after supplementation with selenosemicarbazide and sodium selenite (11.81 ćg g**-1 vs. 1.75 ćg g**-1 in controls). We found a statistically insignificant increase in selenium contents in intercostal muscles after supplementation with inorganic selenium compounds and a statistically significant increase after the supplementation with selenosemicarbazide (10.13 ćg g**-1; 14.21 ćg g**-1 and 28.84 ćg g**-1, respectively). Our investigations lead to a conclusion that 4-o-tolyl-seleno-semicarbazide of o-chlorobenzoic acid, an organic selenium compound may be more easily absorbed than inorganic sodium IV selenite.

    stosując format: