Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL
Zapytanie:
WAŚNIEWSKA
Liczba odnalezionych rekordów:
5
Przejście do opcji zmiany formatu
|
Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5
Tytuł oryginału:
Laryngocoele.
Autorzy:
Nowak
Katarzyna,
Waśniewska
Elżbieta,
Szyfter
Witold
Źródło:
Otolaryngol. Pol. 2002: 56 (6) s.721-725, il., bibliogr. 16 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,466
Hasła klasyfikacyjne GBL:
otorynolaryngologia
Typ dokumentu:
praca kazuistyczna
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli = 65 r.ż.
płeć męska
Streszczenie polskie:
Przedsatwiono 3 chorych z torbielą kieszonki krtaniowej (dwa przypadki laryngopneumocoele, jeden przypadek mucocoele), oepraowanych w Klinice Otolaryngologii AM w Poznaniu na drodze zabiegu zewnętrznego na szyi. Podkreślono znaczenie wykonywania zdjęć warstwowych krtani w diagnostyce tych zmian oraz planowaniu techniki zabiegu operacyjnego. Zdefiniowano oraz omówiono etiologię, podział, rozpoznawanie oraz metody leczenia laryngocoele.
2/5
Tytuł oryginału:
Obiektywne metody badania słuchu w diagnostyce szumów usznych.
Tytuł angielski:
Objective audiometry in diagnosis of tinnitus.
Autorzy:
Dąbrowski
Piotr,
Banaszewski
Jacek,
Kaczmarek
Jolanta,
Nowak
Katarzyna,
Waśniewska
Elżbieta,
Szymiec
Eugeniusz,
Szyfter
Witold
Źródło:
Otolaryngol. Pol. 2002: 56 (5) s.603-606, tab., bibliogr. 8 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,466
Hasła klasyfikacyjne GBL:
otorynolaryngologia
neurologia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Od stycznia 1998 roku do chwili obecnej pod opieką Ośrodka Rehabilitacji Laryngologicznej Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu znalazło się ponad 800 osób z szumami usznymi. Chorzy znajdują się na różnym etapie leczenia i diagnosytki. Przyjęty przez autorów sposób postępowania diagnostycznego obejmuje: wywiad leakrski, przedmiotowe badanie laryngologiczne, zestaw badań audiologicznych, konsultację neurologiczną i endokrynologiczną, badanie glikemii, poziomu elektrolitów, hormonów tarczycy i morfologię krwi. Wśród badań audiologicznych wykonuje się audiometrię tonalną, impedancyjną, słowną, próby nadprogowe, badanie BERA oraz w ostatnim czasie badanie otoemisji akustycznych. Ze względu na subiektywny charakter większości szumów usznych oraz brak możliwości zarejestrowania dźwięku szumu usznego diagnostyka chorych stanowi bardzo trudny problem otologiczny. Obiektywne metody badania słuchu stosowane w Ośrodku Rehabilitacji Laryngologicznej w Poznaniu, takie jak audiometria impedancyjna, BERA i otoemisja, pozwalają na ocenę stanu narządu słuchu i drogę przewodzenia impulsu dźwiękowego na drodze przewodnictwa nerwowego. Przedstawiono wyniki i analizę danych uzyskanych po przeprowadzeniu badań audiometrii impedancyjnej i BERA u chorych z szumami usznymi. Wszyscy chorzy zgłaszający się do Ośrodka Rehabilitacji Laryngologicznej w Poznaniu mieli wykonaną audiometrię impedancyjną. Wyniki tego badania pozwoliły w sposób zobiektywizowany ocenić stan ucha środkowego - w przypadku stwierdzenia patologii chorzy kierowani byli do Kliniki Otolaryngologii Akademii Medycznej w Poznaniu na leczenie operacyjne...
3/5
Tytuł oryginału:
Wczesne zmiany w stężeniach wolnych hormonów tarczycy, interleukiny-6 i tyreoglobuliny po leczeniu 131-I chorych z nadczynnością tarczycy. Czy uprzednie stosowanie tyreostatyków wpływa na wczesne wyniki leczenia radiojodem?
Tytuł angielski:
Early changes in serum free thyroid hormones, interleukin-6 and thyroglobulin levels after radioiodine therapy for thyrotoxicosis. Does pretreatment with antithyroid drugs affect the early outcome of radioiodine therapy?
Autorzy:
Gietka-Czernel
Małgorzata,
Jastrzębska
Helena,
Jeske
Wojciech,
Snochowska
Hana,
Czech
Włodzimierz,
Zgliczyńska-Widłak
Joanna,
Waśniewska
Grażyna,
Cybulska
Beata
Źródło:
Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.503-516, il., bibliogr. 38 poz., sum.
Sygnatura GBL:
304,167
Hasła klasyfikacyjne GBL:
endokrynologia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
dorośli 45-64 r.ż.
dorośli = 65 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Leczenie nadczynności tarczycy radiojodem, mimo wysokiej skuteczności, budzi obawy przed możliwością ciężkiego zaostrzenia choroby. Przyjmuje się, że mechanizm nasilania się tyreotoksykozy jest związany z popromiennym, destrukcyjnym zapaleniem gruczołu tarczowego, którego wykładnikami może być wzrost stężenia tyreoglobuliny (Tg) i interleukiny-6 (IL-6) w surowicy, oraz z nagłym przerwaniem leczenia tyreostatykami. Celem podjętej pracy była wczesna ocena stężeń wolnych hormonów tarczycy (WHT), IL-6 i Tg w surowicy po leczeniu 131-I chorych z nadczynnością tarczycy oraz ustalenie, czy przygotowanie tyreostatykami wpływa na wczesne wyniki terapii radiojodem. Badaniami prospektywnymi objęto 18 pacjentów: 5 z chorobą Graves'a, 8 z wolem wieloguzkowym nadczynnym i 5 z gruczolakiem toksycznym. Chorych podzielono na 3 grupy: grupę I n=6, składającą się z leczonych uprzednio Metizolem, który odstawiono 7 dni przed podaniem 131-I, grupę II n=6, skupiającą leczonych wcześniej Metizolem, odstawionym 14-30 dni przed radiojodoterapią, grupę III n=6, uprzednio nie leczonych tyreostatykami. Stężenia WHT w surowicy oznaczano 7 dni przed leczeniem 131-I, w dniu podania radiojodu, oraz po upływie 3, 7, 14, 30 dni od terapii. Stężenia IL-6 i Tg w surowicy oceniano w czasie 0 oraz w 3, 7, 14 i 30 dni po leczeniu 131-I. Wśród leczonych uprzednio Metizolem nie stwierdzono zaostrzenia tyreotoksykozy po odstawieniu leku. Podanie 131-I spowodowało niewielki, ale znamienny statystycznie, przejściowy wzrost stężenia FT4:21,06ń11,40 pmol/l vs. 20,59ń8,11 pmol/l, p 0,002 i FT3 w surowicy:...
Streszczenie angielskie:
Radioiodine therapy for hyperthyroidism is highly effective but it may exacerbate thyrotoxicosis in some patients. This exacerbation is caused by radiation thyroiditis or by the rapid discontinuation of antithyroid drugs. The aim of the study was to evaluate the changes in serum free thyroid hormones (FTH), thyroglobulin (Tg) and interleukin-6 (Il-6) levels early after 131-I therapy for thyrotoxicosis and to establish if pretreatment with antithyroid drugs influences the early outcome of radioiodine therapy. Patients: 18 thyrotoxic patients: 5 with Graves' disease, 8 with multinodular goiter and 5 with toxic adenoma were followed prospectively for 1 month after 131-I therapy. The patients were divided into 3 groups: group I n=6, pretreatment with thiamazole which was discontinued 7 days before 131-I application, group II n=6, pretreatment with thiamazole, which was discontinued 14-30 days before 131-I therapy, group III n=6, no previous antithyroid medication. Methods: Serum FTH concentrations were estimated 7 days before 131-I application, on the day of 131-I therapy and on the 3rd, the 7th, the 14th, and the 30th day after the therapy. Serum Tg and Il-6 leve;s were measured on the day of 131-I therapy and onthe 3rd, the 7th, the 14th, and the 30th day after the therapy...
4/5
Tytuł oryginału:
Porównanie wpływu uzupełniającego leczenia tiamazolem i węglanem litu na skuteczność terapii nadczynności tarczycy radiojodem.
Tytuł angielski:
Comparison of the effects of the adjunctive treatment with thiamazole and lithium on the results of 131-I therapy for thyrotoxicosis.
Autorzy:
Gietka-Czernel
Małgorzata,
Jastrzębska
Helena,
Czech
Włodzimierz,
Cybulska
Beata,
Waśniewska
Grażyna,
Zgliczyńska-Widłak
Joanna
Źródło:
Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.517-524, il., tab., bibliogr. 26 poz., sum.
Sygnatura GBL:
304,167
Hasła klasyfikacyjne GBL:
endokrynologia
farmacja
Typ dokumentu:
praca kliniczna
badanie porównawcze
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
dorośli 45-64 r.ż.
dorośli = 65 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Leczenie nadczynności tarczycy radiojodem jest metodą wysoce skuteczną i bezpieczną. Do jej wad należy stosunkowo odległy efekt terapeutyczny i konieczność uzupełniającego stosowania tyreostatyków. Leki te mogą z kolei zmniejszać skuteczność radiojodoterapii. Celem pracy było porównanie wpływu uzupełniającego leczenia tiamazolem i węglanem litu na ostateczne efekty terapii radiojodem nadczynności tarczycy. Materiał obejmował 29 pacjentów z nadczynnością tarczycy, w tym 24 kobiety i 5 mężczyzn w wieku 37-87 lat. Badanych podzielono losowo na 3 grupy: grupę I n=10, w której po upływie 7 dni od leczenia 131-I włączono tiamazol, grupę II n=10, w której stosowano węglan litu przez 3 dni przed podaniem 131-I i kontynuowano przez 7 dni po radiojodoterapii, grupę III n=9, w której podawano uzupełniająco propranolol. W czasie 6-miesięcznej prospektywnej obserwacji oceniano co miesiąc stan kliniczny chorych oraz stężenia TSH, FT4 iT3 w surowicy. Uzyskano następujące wyniki: po upływie 3 miesięcy od podania dawki leczniczej 131-I w grupie otrzymującej tiamazol 20 proc. chorych było wyleczonych z nadczynności tarczycy, w grupie otrzymującej węglan litu 40 proc., a w grupie otrzymującej propranolol 22 proc. Po upływie 6 miesięcy odpowiednie odsetki wynosiły 60, 80 i 78. Obserwowane różnice nie były istotne statystycznie. Uzyskane wyniki wskazują na brak negatywnego wpływu tiamazolu stosowanego po upływie 7 dni od podania 131-I na końcowe efekty leczenia nadczynności tarczycy ...
Streszczenie angielskie:
Radioiodine therapy for thyrotoxicosis is efficient and safe but its effect is retarded. Some patients need adjunctive treatment with antithyroid drugs which, unfortunately, may have radioprotective features. The aim of the study was to compare the effects of the adjunctive treatment with thiamazole and lithium on the results of 131-I therapy for thyrotoxicosis. Patients: 29 thyrotoxic patients; 24 women, 4 men aged 37-87 years, were randomly divided into 3 groups: group I n=10 adjunctive treatment with thiamazole started on the 7th day after 131-I therapy, group II n=10 adjunctive treatment with lithium started 3 days before 131-I therapy and continued for 7 days after radioiodine, group III n=9 adjunctive treatment with propranolol. Methods: 6-month prospective observation was undertaken. Patients were assessed clinically and serum TSH, FT4 and T3 concentrations were measured monthly. Results: 3 months after 131-I therapy, 20 p.c. of patients in the group of tiamazole, 40 p.c. of patients in the group of lithium, and 22 p.c. of patients in the group of propranolol were cured from thyrotoxicosis. Six months after 131-I therapy, these percentages were: 60, 80, and 78 respectively. The differences among the groups were not statistically significant. Our results indicate that thiamazole, instituted on the 7th day after 131-I therapy for thyrotoxicosis, does not diminish the efficacy of radioiodine. It seems that adjunctive treatment with lithium and 131-I can ...
5/5
Tytuł oryginału:
Przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych i przerost migdałka gardłowego.
Autorzy:
Waśniewska
Elżbieta,
Nowak
Katarzyna
Źródło:
Przew. Lek. 2002 (10) s.124-129, il., tab., bibliogr. 7 poz.
Sygnatura GBL:
313,495
Hasła klasyfikacyjne GBL:
pediatria
otorynolaryngologia
Wskaźnik treści:
ludzie
stosując format:
z abstraktem i deskryptorami
z abstraktem
z deskryptorami
skrócony