Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: SZARLEJ-WCISŁO
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/2

Tytuł oryginału: Leczenie chorób nowotworowych czynnikiem martwicy nowotworów - alfa (TNF-alfa).
Tytuł angielski: The role of tumor necrosis factor (TNF-alpha) in therapy of malignant diseases.
Autorzy: Wcisło Gabriel, Korniluk Jan, Szarlej-Wcisło Katarzyna, Pawlak Wojciech Z., Nurzyński Paweł, Duchnowska Renata
Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.222-227, tab., bibliogr. 36 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,382

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • onkologia
  • immunologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Czynnik martwicy nowotowrów (TNF-alfa) jest cytokiną, odgrywającą bardzo ważną rolę w wielu procesach fizjologicznych i patologicznych. Udowodniono, że TNF-alfa wykazauje działanie przciwnowotworowe, zarówno w warunkach hodowli komórkowych, jak i na zwierzętach laboratoryjnych z nowotworami złośliwymi. Dlatego próbowano zastosować tę cytokinę u ludzi chorych na choroby nowtoworowe. Przeprowadzono wiele badań klinicznych, których celem było ustalenie optymalnych dawek oraz wskazań do leczenia. Wieloletnie doświadczenia wskazują na fakt, że TNF-alfa znajdzie miejsce w leczeniu metodą izolowanej perfuzji z hipertermią narządów, głównie w przypadkach czerniaka i mięsaka zlokalizowanych na kończynach. Skuteczność tej metody leczniczej jest określana na ponad 40 proc., w przypadku mięsaków i ponad 90 proc. obiektywnych odpowiedzi podczas leczenia czerniaków. Jednak konieczne są dalsze badania, głównie fazy III. Dodatkowo pozostaje do rozwiązania wiele szczegółów technicznych dotyczących technik izolowanej perfuzji narządowej. Pozostałe sposoby podawania TNF-alfa, czyli ogólnoustrojowe wlewy, wstrzyknięcia doguzowe, podania dootrzewnowe i do jamy opłucnej nie zostały zaakceptowane z powodu dużej toksyczności samego TNF-alfa i małej skuteczności.

    Streszczenie angielskie: Tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha) is a pleiotropic and proinflamatory ctyokine with anticancer cytotoxic activity. Although enthusiasm has gone mostly upon the systemic and locoregional therapy with the exception of isolated perfuion. CLinical trials showed that THF-alpha had high grade toxicity profile with very narrow therapeutic window. The toxicity profile is expressed by: hypotension - 92 p.c., hepatotoxicity - 42 p.c., fever and chills - 17 p.c. The summary of clinical trials with TNF-alpha systemic therapy shows that the response rate extent is between 2 to 4 p.c. Moreover, additional clinical trial with TNF-alpha injected to tumors or infused intrapleurally, intraabdominally, and intravesically have been dissapointing because of low response rate. Most studies have been focused on the toxicity profile and safety of such therapy. Unfortunately, responses have been noted incidentally. Another chance, and by the way, challenge appears with isolated perfusion. Primary results have been encouraging with high response rate in patient with in-transit melanoma and sarcoma. In case of in-transit melanoma the response rate reached 90 p.c. objective responses, and in patients with sarcoma 75 p.c. Presented data suggest that more achievement is necessary to define aa role of TNF-alpha in the therapy of limb tumors. Just novel indication, appears, namely hepatic isolation perfusion. THe regimen, consisiting of TNF-alpha and melphalan given as isolated perfusion, appears to be effective in patietns with metastases confined to the liver...


    2/2

    Tytuł oryginału: Celowana terapia antyangiogenna raka nerki.
    Tytuł angielski: Targeted terapy against angiogenesis in renal cell carcinoma.
    Autorzy: Obrocka Beata, Wcisło Gabriel, Nurzyński Paweł, Korniluk Jan, Pawlak Wojciech Z., Duchnowska Renata, Szarlej-Wcisło Katarzyna
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (4) s.242, 244, 246-248, tab., bibliogr. 49 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Rak jasnokomórkowy nerki stanowi ok. 3 proc. wszystkich spotykanych nowotowrów. W Polsce zachorowalność u mężczyzn wynosi 5/100 tys., u kobiet 2,8/100 tys. Z powodu raka nerki umiera 200 Polaków rocznie. Od kilku lat ważną rolę prognostyczną w raku jasnokomórkowym nerki odgrywa angiogeneza. Wzór naczyniowy angiogramu nerek jest wspólny dla większości przypadków raka jasnokomórkowego nerki (RCC). Wzór ten odzwierciedla wzrost liczby naczyń wewnątrz guza. Dwa badania skupiające pacjentów z rakiem nerki ograniczonym do tego narządu (stadium T1 i T2) donosiły o istotnie lepszym przeżyciu pacjentów z niską gęstością mikronaczyń (MVD). Pomiary MVD w obu badaniach dowiodły obecności niezależnego czynnika prognostycznego w multiwariantowej analizie. Najlepszy dowód na to, jak ważną rolę odgrywa angiogeneza w biologii guza pochodzi z badań wpływu proangiogennych czy antyangiogennych substancji na wzrost guza i przerzutów. Kilka czynników proangiogennych wykazało ekspresję i wzrost poziomu w RCC w porównaniu do zdrowej nerki (VEGF, bFGF, TGFB1, angiogenina). Czynniki te były badane w RCC i korelowały z MVD, wzrostem guza, stadium choroby i przeżyciem. W modelach eksperymentalnych dużo czynników antyangiogennych blokuje wzrost guza (IL-12, endostatyna, trombospondyna 1, TNP-470, analogi witaminy D3, Kaptopril).

    Streszczenie angielskie: Renal cell carcinoma (RCC) represents 3 p.c. of all cancers diagnosed in Poland, and morbidity: 5/100 000, and 2,8/100 000 for male and female, respectively. One of the well-know prognostic factors is neoangiogenic activity of a tumor. The parameter which is assocaited with this activity is microvessel density (MVD). High MVD is a poor prognostic factor for RCC patietns even at early stages (T1 and T2). In contrary low MVD significantly improved survival of patients with organ-confined RCC. Moreover, low MVD has proved to be a good independent predictive factor on multivariate analysis. Overexpression of well- characterized proangiogenic factors such as: VEGF, bFGF, TGF-B1, their correlated with high MVD and the poor prognosis. For instance, in vivo experimental systems showed that increased expression of the proangiogenic cytokines as e.g. bFGF, increased the number of metastases to the lymph nodes or liver greater than 10-fold. Althpugh, one of the most well-characterized proangiogenic factors appeared to be VEGF. Increased levels of this molecule have been found in most hypervascular RCC. Moreover, antibodies against VEGF had influence on tumor vasculature by blocking the angiogenic activity. Tumors expressing all three isoforms of VEGF (121, 165, 189 amino acids nymbers) are mroe vascular and this phenomenon correlated with advanced disease. Angiogenesis remains to fight as the target for improving the results of therapeutic setting in kidney cancer. It is a long list of antiangiogenic substances that, probably, will take place in a therapy of renal cell carcinoma...

    stosując format: