Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL
Zapytanie:
STARNAWSKI
Liczba odnalezionych rekordów:
1
Przejście do opcji zmiany formatu
|
Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/1
Tytuł oryginału:
Wartość oznaczania stężeń białka C-reaktywnego, A1-antytrypsyny i haptoglobiny w surowicy krwi przy kwalifikacji chorych z przewlekłym zapaleniem migdałków podniebiennych do leczenia operacyjnego.
Tytuł angielski:
Determination value of C-reactive protein, A1-antitripsin and haptoglobin concentrations in blood serum at qualifying patients with chronic platine tonsillitis for operative treatment.
Autorzy:
Olszewski
Jurek,
Barnaś
Szczepan,
Jaśkiewicz-Burnejko
Emilia,
Zagrzejewski
Bogdan,
Starnawski
Mirosław
Źródło:
Prz. Wojsk.-Med. 2002: 44 (3/4) s.214-219, tab., bibliogr. 14 poz., sum.
Sygnatura GBL:
304,530
Hasła klasyfikacyjne GBL:
otorynolaryngologia
chirurgia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
badanie porównawcze
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Celem pracy była porównawcza ocena stężenia białka C-reaktywnego (CRP), ŕ1-antytrypsyny (AAT) i haptoglobiny (HPT) w surowicy krwi u chorych przed i po leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych. Badaniami objęto 58 chorych w wieku 19-35 lat, których podzielono na 3 grupy: I - 20 chorych z przewlekłym ropnym zapaleniem migdałków podniebiennych, zakwalifikowanych do tonsylektomii, II - 19 chorych z nawrotowym zapaleniem migdałków podniebiennych leczonych antybiotykiem (Augumentin), III - 19 chorych ze skrzywieniem przegrody nosa (porównwacza). Podział na grupy oraz jednocześnie kwalifikacja do zabiegu operacyjnego migdałków podniebiennych określona była na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego otolaryngol. Stężenia białek ostrej fazy oznaczono immunochemiczną metodą nefelometrii kinetycznej (przed i po 30 dniach leczenia). Badania własne wykazały, że średnie stężenia CRP, AAT i HPT w surowicy krwi przed leczeniem w badanych grupach przedstawiały się następujaco: w I - 13,2 mg/l, 3,4 il,6 g/l, w II - 4,4 mg/l, 2,1 i 1,3 g/l oraz III - 2,2 mg/l, 1,6 i 0,8 g/l, natomiast po leczeniu odpowiednio: w I - 3,0 mg/l, 1,8 i 0,8 g/l, w II - 2.9 mg/l, 1,4 i 1,0 g/l oraz w III - 2,2 mg/l. Największą wartość diagnostyczną, która może mieć jednocześnie zastosowanie w monitorowaniu przewlekłego zapalenia migdałków podiebiennych ma oznaczenie białka C-reaktywnego.
stosując format:
z abstraktem i deskryptorami
z abstraktem
z deskryptorami
skrócony