Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: STARNAWSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 1



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/1

Tytuł oryginału: Wartość oznaczania stężeń białka C-reaktywnego, A1-antytrypsyny i haptoglobiny w surowicy krwi przy kwalifikacji chorych z przewlekłym zapaleniem migdałków podniebiennych do leczenia operacyjnego.
Tytuł angielski: Determination value of C-reactive protein, A1-antitripsin and haptoglobin concentrations in blood serum at qualifying patients with chronic platine tonsillitis for operative treatment.
Autorzy: Olszewski Jurek, Barnaś Szczepan, Jaśkiewicz-Burnejko Emilia, Zagrzejewski Bogdan, Starnawski Mirosław
Źródło: Prz. Wojsk.-Med. 2002: 44 (3/4) s.214-219, tab., bibliogr. 14 poz., sum.
Sygnatura GBL: 304,530

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • otorynolaryngologia
  • chirurgia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była porównawcza ocena stężenia białka C-reaktywnego (CRP), ŕ1-antytrypsyny (AAT) i haptoglobiny (HPT) w surowicy krwi u chorych przed i po leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych. Badaniami objęto 58 chorych w wieku 19-35 lat, których podzielono na 3 grupy: I - 20 chorych z przewlekłym ropnym zapaleniem migdałków podniebiennych, zakwalifikowanych do tonsylektomii, II - 19 chorych z nawrotowym zapaleniem migdałków podniebiennych leczonych antybiotykiem (Augumentin), III - 19 chorych ze skrzywieniem przegrody nosa (porównwacza). Podział na grupy oraz jednocześnie kwalifikacja do zabiegu operacyjnego migdałków podniebiennych określona była na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego otolaryngol. Stężenia białek ostrej fazy oznaczono immunochemiczną metodą nefelometrii kinetycznej (przed i po 30 dniach leczenia). Badania własne wykazały, że średnie stężenia CRP, AAT i HPT w surowicy krwi przed leczeniem w badanych grupach przedstawiały się następujaco: w I - 13,2 mg/l, 3,4 il,6 g/l, w II - 4,4 mg/l, 2,1 i 1,3 g/l oraz III - 2,2 mg/l, 1,6 i 0,8 g/l, natomiast po leczeniu odpowiednio: w I - 3,0 mg/l, 1,8 i 0,8 g/l, w II - 2.9 mg/l, 1,4 i 1,0 g/l oraz w III - 2,2 mg/l. Największą wartość diagnostyczną, która może mieć jednocześnie zastosowanie w monitorowaniu przewlekłego zapalenia migdałków podiebiennych ma oznaczenie białka C-reaktywnego.

    stosując format: