Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: SKASKO
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Changes in BRCA1 gene in patients with familial breast cancer in the Warsaw region of Poland.
Tytuł polski: Zmiany w genie BRCA1 u chorych na rodzinnego raka sutka, leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie.
Autorzy: Paszko Zygmunt, Skasko Elżbieta, Wiśniewska Alicja, Konopka Bożena, Kluska Anna, Jagielska Agnieszka, Wieczorek Ewa, Janiec-Jankowska Aneta, Niwińska Anna, Pieńkowski Tadeusz, Mazur Słwomir
Źródło: Nowotwory 2002: 52 (2) s.97-103, il., bibliogr. 17 poz., streszcz.
Sygnatura GBL: 313,490

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • ginekologia i położnictwo
  • genetyka

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Spośród przeszło 500 kobiet chorych na raka sutka, leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie, wyselekcjonowano 52 probantki, które były obarczone rodzinnym występowaniem kilku raków sutka i innych nowotworów. Materiałem badawczym było DNA, izolowane z leukocytów krwi obwodowej. Procedurą PCR-SSCP posługiwaliśmy się w celu poszukiwania mutacji we wszystkich kodujących białko eksonach genu BRCA1. Fragmenty podejrzane o obecność muatcji poddawano sekwencjonowaniu. U 36 probantek w genie BRCA1 wykryto 11 rodzajów zmian w eksonach i 5 rodzajów zmian w intronach. U 19 (36,5 proc.) probantek nie wykryto w genie BRCA1 żadnych zmian. Wśród zmian eksonowych trzy z nich powszechnie uznawane są za mutacje patogenne: 5382insC (3 rodziny; 6 przypadków), T300G (2 probantki), 3819del5 (1 probantka). Spośród zmian intronowych zmiana IVS6 + 28 (C - A) podejrzewana jest przez nas o patogenne właściwości, gdyż umiejscowiona jest w obszarze intronu, który bierze udział w składaniu eksonów. Występowała ona u trzech sióstr (dwie chore i jedna zdrowa). Pozostałych 8 zmian, wykrytych w eksonach 11, 13 i 16 (A1186G, C2201T T2430C, C2731T, A3232G, A3668G, T4427C, A4956G), to polimorfizmy. Jedna z nich - A1186G występowała jako zmiana heterozygotyczna częściej u chorych na raka sutka (18,8 proc.), niż u kobiet zdrowych (4 proc.). Wśród badanych chorych zaobserwowaliśmy w eksonach genu BRCA1 częste nagromadzanie się u tej samej chorej kilku (3-6) polimorfizmów. Dwie heterozygotyczne zmiany (T300G i A1186G), znalezione w DNA z krwi dwóch nie spokrewnionych chorych, utraciło swą heterozygotyczność w DNA izolowanym z guza.

    Streszczenie angielskie: 52 patient-probands with a family history of breast cancer and other tumours were selected from among 500 breast cancer patietns trated at the Maria Skłodowska-Curie Memorial Cancer Centre and Institute of Oncology. We studied DNA isolated from peripheral blood. The PCR-SSCP procedure was used for seeking mutations in all protein coding exons of the BRCA1 gene. Fragments suspected of mutation presence were subjected to sequencing. In 36 probands of the BRCA1 gene 11 types of changes were found in exons and 5 types in introns. In 19 (36.5 p.c.) probands no changes were detected within the BRCA1 gene. Among exon changes 3 were ones generally regarded as pathogenic mutations: 5382insC (3 families; 6 cases), T300G (2 probands), 3819delGTAAA (1 proband). Among intron changes we suspect the IVS6 +28 (C - mA) change to be pathogenic, since it is present in intron area participating in exons splicing. It was found in three sisters (two had breast cancer, one was healthy). The remaining 8 changes were disclosed in exons 11, 13 and 16 (A1186G, C2201T, T2430C, C2731T, A3232G, A3668G, T4427C, A4956G) and regarded as polymorphisms. One of them, A1186G, was, as a heterozygotic change, more frequent in breast cancer cases (18.8 p.c.) than in healthy women (4 p.c.). We observed frequent presence of several types of polymorhisms (3-6) in BRCA1 gene exons. Two heterozygotic changes (T300G and A1186G) inthe blood DNA of two unrelated patients lost their heterozygosity in tumour DNA.

    2/3

    Tytuł oryginału: Relationships between the concentrations of epidermal growth factor, insulin-like growth factro-I, estrogens and progesterone receptors in women breast cancer, and the histologic type of tumor and its grade of malignancy.
    Tytuł polski: Zależności między stężeniami receptorów naskórkowego czynnika wzrostu, insulinopodobnego czynnika wzrostu I, estrogenów i progesteronu w rakach piersi u kobiet, a typem nowotworu i stopniem jego złośliwości histologicznej.
    Autorzy: Skasko Elżbieta, Paszko Zygmunt, Kluska Anna, Pietrow Danuta, Olszewski Włodzimierz
    Źródło: Nowotwory 2002: 52 (3) s.201-207, il., tab., bibliogr. 31 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 313,490

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • ginekologia i położnictwo
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie. Receptory naskórkowego czynnika wzrostu (EGF-R), insulinopodobnego czynnika wzrostu I (IGF-I-R), estrogenów (ER) i progesteronu (PR) są uważane za rokownicze i predykcyjne wskaźniki raka piersi u kobiet. Celem pracy było zbadanie relacji między receptorami EGF-R, IGF-I-R, ERc i PRc występującymi w rakach piersi, a ich morfologicznymi właściwościami. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na 408 rakach piersi kobiet, wśród których było 304 raków przewodowych, 16 raków in situ, a 288 raków inwazyjnych. Inne typy raków to: raki zrazikowe, rdzeniaste, śluzotwórcze i mieszane. Stopień złośliwości histologicznej przewodowych raków piersi określano metodą Blooma i Richardsona oraz jej zmodyfikowaną wersją. Stężenia receptorów EGF-R, IGF-I-R, ERc i PRc oznaczano biochemicznie metodami radiokompetycyjnymi. Wyniki. W przewodowych rakach piersi in situ stężenia ERc i PRc były wyraźnie większe, niż w przewodowych rakach naciekających. W ananalogicznych sytuacjach stężenia IGF-I-R były znaczące, lecz statystycznie nieróżniły się między sobą. W przewodowych rakach stężenia ERc i PRc były odwrotnie skorelowane ze stopniem ich histologicznej złośliwości. Między stężeniami EGF-R, a stopniem histologicznej złośliwości przewodowych raków piersi u kobiet młodszych istnieje statystycznie znamienna dodatnia korelacja, natomiast w rakach kobiet starszych korelacja ta nie osiągnęła poziomu znamienności. Między stężeniami IGF-R i stopniem złośliwości histologicznej raków ...

    Streszczenie angielskie: Introduction. Receptors of epidermal growth factor (EGF-R), insulin-like growth factor-I (IGF-I-R), estrogens (ER) and progesterone (PR) are believed to be predictive and prognostic indices in breast cancer in women. The objective of the study was to explain the relationships between receptors of EGF-R, IGF-I-R, ERc and PRc in breast carcinoma and the morphological featrues of these tumours. Material and methods. 408 women with breast carcinoma (incl. 304 ductal carcinomas, among them 16 in situ carcinomas and 288 invasive carcinomas). Other types were: lobular, medullary, mucinous and mixed carcinomas. The grade of histological malignancy of ductal carcinoma was determined by Bloom-Richardson method and its modified version. The concentrations of EGR-R, IGF-I-R, ERc and PRc were determined by biochemical radiocompetitive methods. Results. In ductal carcinomas in situ the concentrations of ERc and PRc were evidently higher than in infiltrating ductal carcinomas. On the other hand, EGF-R concentrations in in situ carcinomas were only half teh value of that in infiltrating ductal carcinomas. In analogous situations IGF-I-R concentrations were higher but were not differing statistically significant between them. In ductal carcinomas ERc and PRc concentrations correlated inversely with the grade of histological malignancy. Between EGF-R concentrations of ductal carcinmas and the grade of histological malignancy of tumours a statistically significant positive correlation ...

    3/3

    Tytuł oryginału: Insulin-like growth factor-I receptor and its relationships to receptors for oestrogen, progesterone and epidermal growth factor in primary breast carcinoma in women.
    Tytuł polski: Receptor insulinopodobnego czynnika wzrostu-I i jego współzależności z receptorami estrogenów, progesteronu i czynnika wzrostu nabłonków w pierwotnych rakach sutka kobiet.
    Autorzy: Kluska Anna, Skasko Elżbieta, Paszko Zygmunt
    Źródło: Adv. Clin. Exp. Med. 2002: 11 (4) s.429-435, tab., bibliogr. 19 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 313,451

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • ginekologia i położnictwo
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie. Receptory hormonów steroidowych są znanymi predykcyjnymi i prognostycznymi wskaźnikami przebiegu raka sutka u kobiet. Receptory czynników wzrostu: insulinopodobnego czynnika wzrostu-I (IGF-I-R) i czynnika wzrostu nabłonków (EGF-R) mogą być również ważnymi czynnikami prognostycznymi. Cel pracy. Celem naszych badań była ocena stężenia receptora IGF-I w pierwotnych rakach sutka u kobiet oraz określenie jego korelacji z receptorami estrogenów, progesteronu i czynnika wzrostu nabłonków. Materiał i metody. W 524 pierwotnych rakach sutka kobiet oznaczono stężenie receptora insulinopodobnego czynnika wzrostu-I (IGF-I-R) oraz określono jego współzależność z receptorami estrogenów (ER), progesteronu (PR) i czynnika wzrostu nabłonków (EGF-R). Stężenia receptorów czynników wzrostu i hormonów steroidowych oznaczano techniką radioligandową. Wyniki. W badanej grupie raków sutka średnie stężenie receptora IGF-I wynosi 17,6 ń 0,9 fmol/mg białka błon. Średnie stężenie IGF-I-R w rakach kobiet miesiączkujących i po menopauzie nie różnią się między sobą znamiennie. Między stężeniami receptorów IGF-I, estrogenów i progesteronu występują dodatnie statystycznie znamienne korelacje. Zależności te, charakteryzujące się wysoką znamiennością, występują w całej badanej grupie raków, zarówno u kobiet miesiączkujących, jak i po menopauzie. Zależności między IGF-I-R i EGF-R są znamienne jedynie w grupie raków ER- i PR-ujemnych (chiý = 3,9124; p = 0,0479; Q = (+) 0,42). Wnioski. Analiza stężeń receptora IGF-I w grupach raków utworzonych ze względu na współwystępowanie w nich receptorów estrogenów i progesteronu sugeruje, że estrtogeny wywierają znacznie większy wpływ na ekspresję IGF-I-R niż progesteron.

    stosując format: