Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: SALOMON
Liczba odnalezionych rekordów: 4



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/4

Tytuł oryginału: Badania nad klinicznym i prognostycznym znaczeniem przedsionkowego i mózgowego peptydu natriuretycznego u chorych na świeży zawał mięśnia sercowego.
Tytuł angielski: The examination of clinical and prognostic importance of atrial and brain natriuretic peptide in patients with acute myocardial infarction.
Autorzy: Mazurek Walentyna, Salomon Piotr
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (67) s.15-19, il., tab., bibliogr. 15 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Peptydy natriuretyczne ANP, BNP i CNP, które wraz z receptorami typu A, B i C tworzą układ natriuretyczny, pełnią bardzo ważne funkcje homeostatyczne w organizmie ludzkim. Działają wazodylatacyjnie, regulują opór systemowy, nasilają diurezę i natriurezę. Potwierdzono istotny udział układu natriuretycznego w patogenezie wielu schorzeń, m.in. w niewydolności serca, nadciśnieniu tętniczym, ostrych zespołach wieńcowych oraz w niewydolności nerek czy wątroby. Celem pracy było określenie, czy stężenie w surowicy ANP lub BNP może być markerem pozawałowej niewydolności serca u chorych leczonych trombolitycznie (TL). Badania wykonano u 96 chorych leczonych w Katedrze i Klinice Kardiologii AM we Wrocaławiu z objawami zagrażającego zawału mięśnia sercowego (ZMS). Badanych podzielono na 2 grupy: 1) 56 chorych ze skuteczną reperfuzją wieńcową po leczeniu TL, 2) 40 chorych z dokonanym ZMS. Wszyscy otrzymywali kwas acetylosalicytowy doustnie, 100 mg r-tPA (rekombinowana forma tkankowego aktywatora plazminogenu) iv w ciągu 90 min oraz heprynę w typowych dawkach przez pierwsze 3-5 dni. Krew żylną do oznaczeń stężenia ANP i BNP pobierano przed leczeniem TL oraz w 1., 3., 5.i 30. dobie po leczeniu. U wszystkich badanych określano frakcję wyrzutową lewej komory serca oraz aktywność CPK i CK-MB. Obserwacja kliniczna chorych trwała 12 miesięcy. Wykazaliśmy, że u wszystkich chorych ze świeżym ZMS już w 1. dobie po leczeniu TL dochodzi do zwiększenia stężenia ANP i BNP. U chorych ze ...

    Streszczenie angielskie: Nariuretic peptides ANP, BNP and CNP with their receptors A, B, and C play an important role inmaintaining the homeostasis. They have vasodilating, diuretic and natriuretic actions and regulate the systemic resistance. There peptides have been proved to contribute in pathogenesis of many diseases, for example heart failure, hypertension, acute coronary events or hepatic and renal insufficiency. The aim of our study was the estimation whether ANP or BNP could be markers of postinfarct heart failure in patietns after thrombolytic therapy. The survey was made in 96 patietns with acute myocardial infarction (AMI), who were treated in Department of Cardiology of University School of Medicine in WROCŁAW Patietns were divided into 2 groups. THe first group consisted of 56 patietns with reperfusion after thrombolytic therapy and the second group created 40 patietns without reperfusion. All patietns were dadministered acethylsalicylic acid, 100 mg r-tPA (recombinated tissue plasminogen activator) iv within 90 min and heparin in typical doses for the first 3-5 days. Venous blood samples for ANP and BNP estimation were taken before thrombolysis and then in 1st, 3rd, 5th and 30th day after treatment. We also measured the ejection fraction and activity of CPK and CK-MB in all the patients. Patients stayed under clinical observation for 12 months. Our study showed that the levels of ANP and BNP increase in 1st day after treatment in all patietns with AMI. The normalization of ANP ...

    2/4

    Tytuł oryginału: Wiązanie antagonistów receptorów histaminowych H1 i H2 przez limfocyty krwi obwodowej u pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oraz z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.
    Tytuł angielski: Binding of antagonists of H1 and H2 histamine receptors to peripheral blood lymphocytes in patietns suffering from duodenal ulcer and ulcerative colitis.
    Autorzy: Salomon Artur, Paradowski Leszek, Jasińska Maria
    Źródło: Gastroenterol. Pol. 2002: 9 (2) s.117-120, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,180

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Materiał i metody: Określono stopień wiązania antagonistów receptorów histaminowych H1 (clemastinum) H2 (ranitydyny) przez limfocyty krwi obwodowej w 3 badanych grupach, każda po 20 osób: 1) z chorobą wrzodową dwunastnicy; 2) z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubeg; 3) u zdrowych ochotników. Limfocyty izolowano, oczyszczano i doprowadzano do stałej koncentracji w objętości 2 ml 015 M NaCl. Tak przygotowaną zawiesinę komórek umieszczano w wężu dializacyjnym firmy Union Carbride i dializowano z roztworem 100 ml badanego antagonisty (ranitydyna, clemastinum) w stężeniu 2,5 x 10**-5 M. We wszystkich sporządzonych roztworach ranitydyny i clemastinum badano ekstyncję przed i po inkubacji z limfocytami. Posługując się krzywymi wzorcowymi dla badanych związków, z różnicy stężeń przed i po inkubacji w próbkach kontrolnych i badanych, obliczano liczbę przyłączonych do limfocytów antagonistów receptorów histaminowych. Wyniki: Wyniki wyrażano w ilości mikromoli ranitydyny lub clemastinum związanych przez 2x10**6 limfocytów. Z przeprowadzonych badań wynika, że w badanych grupach limfocyty krwi obwodowej wiązały różne ilości antagoinistów receptorów histaminowych. Największą ilość ranitydyny, antagonisty receptora Hý związały limfocyty pacjentów z chorobą wrzodowa dwunastnicy, natomiast największa ilość clemastinum, antagonisty receptora H**1 limfocyty pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Wnioski: Wykazane różnice wiązania antagonisty receptorów histaminowych mogą pośrednio świadczyć o różnej "gęstości" receptorów H**1 i Hý na limfocytach krwi obwodowej w badanych grupach, co może mieć istotne znaczenie w patogenezie tych chorób.

    Streszczenie angielskie: Material and methods: The binding of H**1 receptor antagonist-clemastine and Hý receptor antagonist-rantidine by lymphocytes of peripheral blood was invastigated in 3 groups of patients: 1) patietns with duodenal ulcer disease n = 20; 2) patietns with ulcerative colitis n = 20; 3) healthy volunteers n = 20. The lymphocytes were isolated by centrifugation, concentrated in 2 ml 015 M. NaCl. Then after placing the solutions in specially prepared dialysis tubes (produced by Union Carbide) we dialysed them in 100 ml (ccm) of solution containing 2.5 x 10**-5 M. of clemastine or ranitidine. In all of the prepared solutions we noted the extinction before and after incubation. Also using standard curves the concentration of clemastine and ranitidine in dialysate before and after incubation was denoted. Results: The results were expressed in ćmol of clemastine or ranitidine bound by 2 x 10**6 lymphocytes. The role of H**1 and Hý receptors in diseases of gastrointesinal tract is still not clear. The investigation shows that lymphocytes bind histamine receptors in different quantities. In patietns with duodenal ulcer lymphocytes bind mor Hý receptor antagonist-ranitidine, but in patients with ulcerative colitis they bind more clemastinum - the H**1 receptor antagonist. Conclusions: Those differences in binding histamine receptor antagonists may be a result of a different density of H**1 and Hý receptors, which is likely to be significant to the pathophysiology of both diseases.

    3/4

    Tytuł oryginału: World mortality in 2000 : life tables for 191 countries
    Autorzy: Lopez A. D., Ahmad O. B., Guillot M., Ferguson B. D., Salomon J. A., Murray C. J. L., Hill K. H.
    Źródło: - Genewa, World Health Organization 2002, VI, 512 s., [191] s. tabl. : il., tab., 30 cm. - Dot. m.in. Polski
    Sygnatura GBL: 805,628

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna
  • informator

    4/4

    Tytuł oryginału: Fluctuactions of gastrin. Motilin and total bile acid levels in porcine blood before and after feeding.
    Tytuł polski: Zmienność poziomu gastryny, motyliny i kwasów żółciowych w surowicy świń przed i po karmieniu.
    Autorzy: Romański Krzysztof W., Salomon Ewa, Borodulin-Nadzieja Ludmiła, Janocha Anna
    Źródło: Folia Med. Crac. 2002: 43 (1/2) s.5-12, tab., bibliogr. 42 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 304,697

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • Świnie

    Streszczenie polskie: U czterech młodych, zdrowych świń wykonywano radioimmunologiczne badania poziomu gastryny w surowicy, motyliny w osoczu oraz poziomu sumy kwasów żółciowych w surowicy krwi w ciągu czterech godzin okresu międzytrawiennego oraz w okresie do jednej godziny po zastoswaniu standardowej procedury karmienia. U zwierząt głodzonych 24 godziny, stężenia gastryny, motyliny i kwasów żółciowych wykazywały oscylacje i czas trwania okresów oscylacji był podobny do czasu trwania cyklu motorycznego w okresie międzytrawiennym. Jednakże tylko piki poziomu motyliny były czasowo skorelowane z pikami poziomu kwasów żółciowych. Karmienie nie znosiło oscylacji poziomu motyliny i kwasów żółciowych oraz istotnie obniżało poziom kwasów żółciowych w surowicy. Zatem współzależność pomiędzy poziomami gastryny, motyliny i kwasów żółćiowych różnią się częściowo u świń od tych u człowieka i psa; ponadto pozostaje szereg niejasności odnośnie regulacyjnej roli obu badanych hormonów, zwłaszcza w okresie poposiłkowym.

    Streszczenie angielskie: In four yount healthy pigs, the radioimmunological determinations of serum gastrin, plasma motilin and total serum bile acids were performed during four hours of the interdigestive state and up to one hour after standard feeding procedure. In 24-hr fasted animals, gastrin, motilin and bile acid concentrations fluctuated and duration of oscillation periods was similar to the length of the interdigestive motor cycle. However only motilin peaks were temporally correlated with bile acid peaks. Feeding did not abolish motilin and bile acid fluctuations and significantly decreased serum bile acid level. It is concluded that the relationships among gastrin, motilin and bile acids are in part different in pigs from those in man and dog and still some controversy exists as to the regulatory role of both hormones mainly in the postprandial state.

    stosując format: