Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: RESZKE
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Rola pooperacyjnej radioterapii w leczeniu bliznowców.
Tytuł angielski: The role of post-operative radiotherapy in the treatment of keloids.
Autorzy: Windorbska Wiesława, Ziółkowska Ewa, Zarzycka Małgorzata, Reszke Joanna
Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (3) s.170-172, bibliogr. 20 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,382

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • radiologia
  • dermatologia i wenerologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Bliznowiec - łagodny nowotwór łącznotkankowy, rozwija się w następstwie rozległych urazów lub pod wpływem drobnych uszkodzeń skóry. Po kilkumiesięcznym okresie wzrostu przekształca sie w blade, twarde ognisko o nierównej powierzchni. Skłonność do powstawania bliznowców jest największa w obrębie klatki piersiowej, nadbrzusza, karku, ramion, płatków usznych i podudzi. Istnieje wiele metod leczenia bliznowców, takich jak śródtkankowe podanie traimcinolonu, opatrunki okluzyjne z fluorowanymi steroidami, iniekcje interferonu gamma. Po zastosowaniu każdej z tych metod leczenia częśtość nawrotów wynosi ok. 50 proc. Jeszcze niższą kontrolę miejscową uzyskuje się po chirurgicznym usunięciu bliznowca, po którym współczynnik nawrotów wynosi 50-100 proc. Leczenie badania dowiodły, że najskuteczniejszą metodą leczenia keloidów jest skojarzenie chirurgii z pooperacyjną radioterapią. Radioterapia zwykle rozpoczyna się w ciągu 24 godz. po wycięciu bliznowca. Stosuje się miękkie promienie Roentgena lub niską energię elektronów z zastosowaniem bolusa. Dawki rzędu 9-16 Gy podane są w 3-4 frakcjach po 3-4 Gy. Kontrola miejscowa keloidów po zastosowaniu leczenia skojarzonego jest wysoka i wynosi 73-97,6 proc.

    Streszczenie angielskie: A keloid scar is an excessive proliferation of connective tissue of the skin that develops as a consequence of an insult to the skin, usually a wound. Clinically, it presents as a reddish tumor that extends beyond a srugical or traumatic scar. The scar does not improve with time and, besides its unattractive visual effect, it causes tingling, burning, and pruritis, which can lead to substantial functional impediments. Keloids and hypertrophic scars present a major therapeutic dillema to the dermatologist because of frequent recurrences. The treatment of keloids by surgical excision alone has resulted in recurrence rates from 50-100 p.c. This has led to the development of many adjuvant therapeutic maneuvers. Therapeutic techniques tested include continuous pressure after surgery, corticosteroid injections, silicon gel. None of these methods have demonstrated real ability to prevent keloid recurrence; indeed, recurrence rates are above 50 p.c. Radiotherapy is the only treatment method that has demonstrated its effectiveness in preventing keloid scars, above all if they have been prevlously excised. Post-excisional radiation therapy for keloids has been shown to reduce the recurrence rate to 2-27 p.c. The technique for the teatment of keloids is relatively straight forward. The re-excision incision, plus a 1 to 2 cm margin, is treated. All suture sites should be included. Superficial 100 to 250 kV X-rays can be used, or 6 to 10 MeV electrons with 0,5 to 1,0 cm of bolus so that the most superficial tissues are not underdosed...

    2/3

    Tytuł oryginału: Rola radioterapii w leczeniu zmian degeneracyjnych układu kostnego.
    Tytuł angielski: The value of radiotherapy in the treatment of degenerative diseases.
    Autorzy: Windorbska Wiesława, Zarzycka Małgorzata, Reszke Joanna, Ziółkowska Ewa
    Źródło: Współcz. Onkol. 2002: 6 (2) s.117-120, bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,382

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • radiologia
  • traumatologia i ortopedia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W ostatnich latach ponownie wzrasta zainteresowanie zastosowaniem promieniowania jonizującego w leczeniu chorób łagodnych. Przez kilkadziesiąt lat stosowano je w wielu krajach. Z powodu ryzyka wystąpienia białaczek oraz innych powikłań popromiennych, w latach 60, spadła liczba chorych napromienianych z powodu zmian łagodnych. Pozostały jednak jednostki, w których zastosowanie radioterapii jest szeroko akceptowane. Choroby zwyrodnieniowe układu kostnego są częstą przyczyną upośledzenia ruchu. Według niektórych autorów pacjenci cierpiący z powodu zmian degeneracyjnych szkieletu mogą odnieść korzyści z radioterapii, po nieskutecznym leczeniu innymi metodami. Chociaż rola radioterapii w leczeniu tych zmian nie jest dokładnie znana, leczenie promieniowaniem jonizującym jest stosowane z dobrym efektem przez niektóre ośrodki. Z powodu małego ryzyka objawów ubocznych przy zastosowaniu niskich dawek frakcyjnych i niewielkim koszcie leczenia, radioterapia daje dobry efekt przeciwbólowy w porównaniu do konwencjonalnych metod leczenia. Nie przeprowadzono randomizowanych badań porównujących skuteczność radioterapii w leczeniu chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi jako metody pierwszego rzutu. Istnieje konieczność przeprowadzenia badań, w których zostałyby ustalone dokładne wskazania do leczenia promioeniowaniem jonizującym tych chorych, czas rozpoczęcia leczenia oraz optymalne dawki frakcyjne i całkowite.

    Streszczenie angielskie: In recent years, treatment of benign disease has again attracted the interest of the radiation oncology community in the Western part of the world. For several decades, irradiation of benign disorders was a common practice. However, in the 1960s the risk of induction of seconadary cancers, especially leukaemia, became known. For that reason, in many countries, especially in the Western part of the world, irradiation of benign diseases gradually, became less acceptable as good medical practice and most indications disappeared. However, this was not the case in some more Eastern parts of Europe. Radiotherapy has been given successfully to patients suffering from a wide variety diseases. The degenerative joint diseases is widely seen in the population and mainly affects people between 40-70 years of age. The literature data suggests that for those sufferes whose pharmacological treatment has failed, symptomatic relief can be obtained with the use of radiotherapy. Although the way the treatment works is not fully known, radiotherapy has for long been used to treat painful joints. The efficacy of radiotherapy for degenerative-inflammatory disorders is well known but so far long-term observations and reliable assessment of symptoms according to objective criteria and scores for validation are still missing. Due to the very low risk of side effects and low costs, radiotherapy provides an excellent alternative to conventional conservative treatment methods. In several randomized recent studies, however, only patients who were refractory to standard treatments were given...

    3/3

    Tytuł oryginału: Radioterapia w prewencji skostnień pozaszkieletowych po totalnej alloplastyce stawu biodrowego.
    Tytuł angielski: Radiotherapy in the prevention of heterotopic ossification after arthroplasty.
    Autorzy: Zarzycka Małgorzata, Reszke Joanna, Windorbska Wiesława, Ziółkowska Ewa
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (2) s.230-236, il., tab., bibliogr. 22 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Skostnienie pozastawowe polega na nieprawidłowym odkładaniu się mas kostnych poza stawem i pojawia się w tkance mięśniowej najczęściej po operacyjnym leczeniu urazów panewki lub alloplastyce stawów. Częstość występowania schorzenia szacowana jest na 30-80 proc. Patogeneza tego zjawiska nie zoatała dokładnie poznana. Jednym leczeniem istniejącego skostnienia jest zabieg operacyjny polegający na uzunięciu zmienionych chorobowo tkanek. Dlatego też profilaktyczne napromienianie stawów po alloplastyce lub urazach jest rekomendowane przez wielu autorów. Jego zastosowanie wiąże się z niewielkimi skutkami ubocznymi. W pracy przedstawiono porzegląd badań, które miały na celu określić rolę radioterapii, wielkości dawki frakcyjnej, czas podjęcia napromieniania w zapobieganiu skostnieniom pozastawowym.

    Streszczenie angielskie: Heterotopic ossification (HO) is defined as the formation of mature lamellar bone in nonosseous tissues. HO is a common problem following total hip replacement (THR) and surgical repair of traumatic acetabular fracture (TAF). Without receiving any kind of prophylaxis the incidence of HO in patients with THR is about 30-80 p.c. The etiology of this disorder is not well understood. The treatment of symtomatic HO is excision of heterotopic bone. Radiation therapy is a safe and effective metod for prevention of HO. The present article extensively reviews the clinical studies to define the role of radiotherapy for prevention of HO.

    stosując format: