Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: PRZYWARSKA
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Ocena wpływu różnych form treningu wytrzymałościowego połączonego z farmakoterapią na tolerancję wysiłku u chorych rehabilitowanych po zawale serca.
Autorzy: Wilk Małgorzata, Przywarska Izabela, Borowicz-Bieńkowska Sławomira, Dylewicz Piotr, Rychlewski Tadeusz, Pilaczyńska-Szczęśniak Łucja
Źródło: Post. Rehabil. 2002: 16 (2) s.5-16, il., tab., bibliogr. 12 poz.
Sygnatura GBL: 306,312

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Celem badań będących przedmiotem niniejszej pracy było porównanie efektów fizjologicznych różnych form treningu wytrzymałościowego. Analizowano również wpływ treningu na wysiłkowe parametry fizjologiczne w zależności od stosowanej farmakoterapii (leki á-adrenergiczne i ACE-inhibitory). Badaniami objęto 155 mężczyzn w wieku 33-68 lat, w okresie 1,5-6 miesięcy po pełnościennym zawale serca. Stwierdzono, że trzytygodniowa stacjonarna rehabilitacja chorych po zawale serca, obejmująca 15 sesji 30- do 40-minutowego treningu wytrzymałościowego typu ciągłego lub interwałowego powoduje istotną poprawę tolerancji wysiłku. Trening wytrzymałościowy o charakterze ciągłym, dawkowany na podstawie pomiaru progu wentylacyjnego, wykazuje jednak pewną przewagę nad metodą interwałową wyrażoną korzystniejszym wpływem na wysiłkową częstotliwość rytmu serca oraz wysiłkowe parametry równowagi kwasowo-zasadowej. Zastosowanie leków á-adrenergicznych lub ACE-inhibitorów w grupie chorych o dobowej wyjściowej tolerancji wysiłku nie prowadzi do istotnego zwiększenia korzystnego wpływu treningu wytrzymałościowego na tolerancję wysiłku.

    2/3

    Tytuł oryginału: Wpływ trzytygodniowego treningu wytrzymałościowego na niektóre metaboliczne czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej u chorych rehabilitowanych po zawale serca.
    Autorzy: Przywarska Izabela, Borowicz-Bieńkowska Sławomira, Dylewicz Piotr, Pilaczyńska-Szczęśniak Łucja, Rychlewski Tadeusz, Wilk Małgorzata
    Źródło: Post. Rehabil. 2002: 16 (2) s.17-26, tab., bibliogr. 21 poz.
    Sygnatura GBL: 306,312

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu trzytygodniowego treningu wytrzymałościowego o charakterze ciągłym, zastosowanego u chorych rehabilitowanych stacjonarnie po zawale serca na niektóre metaboliczne czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej takie jak: hiperlipidemia, hiperinsulinemia i insulinooporność. Ponadto oceniono wpływ zwiększenia wydatku energetycznego poprzez wydłużenie czasu trwania jednostki treningowej na wyżej wymienione parametry. Badania przeprowadzono u 60 mężczyzn, w okresie 1,5-3 miesięcy po niepowikłanym zawale serca, których losowwo podzielono na trzy grupy: dwie ćwiczące z 30- i 40-minutową jednostką treningową i grupę kontrolną nie poddaną treningowi. W obu grupach ćwiczących uzyskano korzystną modyfikację parametrów insulinooporności - zwłaszcza u osób z nasiloną patologią, a przy zwiększeniu wydatku energetycznego lepszą korektę parametrów profilu lipidowego. W grupie kontrolnej nie zaobserwowano żadnych korzystnych zmian w zakresie analizowanych parametrów. Przeprowadzone badania dostarczają nowych istotnych argumentów wskazujących na korzystną rolę krótkoterminowej stacjonarnej rehabilitacji po zawale serca.

    3/3

    Tytuł oryginału: Wpływ różnych form treningu wytrzymałościowego na efekty rehabilitacji chorych po operacjach pomostowania aortalno-wieńcowego.
    Autorzy: Borowicz-Bieńkowska Sławomira, Przywarska Izabela, Dylewicz Piotr, Wilk Małgorzata, Szczęśniak Łucja, Rychlewski Tadeusz
    Źródło: Post. Rehabil. 2002: 16 (2) s.27-37, il., tab., bibliogr. 17 poz.
    Sygnatura GBL: 306,312

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu różnych modeli treningu rehabiltacyjnego na tolerancję wysiłku, parametry gospodarki lipidowej i węglowodanowej u chorych po operacjach pomostowania aortalno-wieńcowego. Badanie było przeprowadzone w grupie 50 chorych płci męskiej (33 do 68 lat), w okresie średnio 3,8 miesiąca po zabiegu. Pacjenci byli losowo przydzieleni do dwóch grup treningowych (po 20 osób każda) i grupy kontrolnej (10 osób). Obie grupy treningowe zostały poddane 3-tygodniowemu treningowi na cykloergometrze (metoda ciągła lub interwałowa) codziennie przez 5 dni w tygodniu, natomist grupę kontrolną zwolniono do domu. Przed i po rehabilitacji wykonano badanie spiroergometryczne z oznaczeniem wysiłkowego stężenia kwasu mlekowego i gazometrii krwi. Oznaczono także spoczynkowe stężenie glukozy insuliny, C-peptydu we krwi, wiązanie i degradację 125I-insuliny przez receptory erytrocytów, a także profil lipidowy krwi. Wykazano, że już 3-tygodniowa stacjonarna rerhabilitacja po pomostowaniu aortalno-wieńcowym pozwala na uzyskanie istotnego wzrostu tolerancji wysiłku. Lepszą adaptację do wysiłku zaobserwowano u chorych poddanych treningowi ciągłemu. Trening ciągły prowadzi także do korzystniejszej poprawy parametrów gospodarki lipidowej i węglowodanowej.

    stosując format: