Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: PROKOPCZUK
Liczba odnalezionych rekordów: 12



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/12

Tytuł oryginału: Uporczywy częstoskurcz nawrotny przedsionkowo-komorowy - leczenie za pomocą ablacji prądem o częstotliwości radiowej.
Tytuł angielski: Permanent junctional reciprocating tachycardia - treatment with radiofrequency current ablation.
Autorzy: Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Kowalski Oskar, Lenarczyk Radosław, Pruszkowska-Skrzep Patrycja, Średniawa Beata
Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (1) s.663-669, il., tab., bibliogr. 23 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,501

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.

    Streszczenie polskie: Chorzy z zespołem WPW przejawiają szeroką gamę objawów klinicznych od asymptomatycznego przebiegu choroby do nagłego zgonu sercowego. Wśród tych chorych można wyodrębnić osoby ze szczególną odmianą arytmii zawiększającej ryzyko wystąpienia tachyarytmicznej kardiomiopatii rozstrzeniowej - uporczywym nawrotnym częstoskurczem przedsionkowo-komorowym (NCKP). Chorzy ci mogą być leczeni przyczynowo za pomocą ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RFCA). Celem pracy jest ocena skuteczności i przebiegu zabiegów RFCA u chorych z zespołem WPW i uporczywym NCPK. Analizie poddano grupę 7 chorych z uporczywym NCPK wyłonionych z grupy 163 (4,29 proc.) kolejnych pacjentów z zespołem preekscytacji poddanych inwazyjnemu badaniu elektrofizjologicznemu (IBE) i RFCA. Analizowana grupa 7 chorych składała się z 4 kobiet i 3 mężczyzn. Wiek pacjentów wynosił od 14 do 38 lat, średnioo 22,71 (SD ń 7,99). U wszystkich chorych wykonano IBE z równoczasową RFCA. W pierwszej sesji skutecznie leczono 5 chorych (71,42 proc.). Drugiej sesji ablacji RF poddano dwie pacjentki, jedną z nawrotem i jedną po uprzednio nieskutecznej próbie leczenia. Zabiegi te były skuteczne. Całkowity czas zabiegu wynosił od 80 do 145 min, średnio 107,85 (SD ń 21,95). Czas ekspozycji radiologicznej wynosił od 28 do 55 minut średnio 38,58 min (SD ń 11,14). U chorych analizowanej grupy nie wystąpiły żadne poważne powikłania zabiegowe. Chorzy z uporczywym NCPK w przebiegu zespołu WPW mogą być leczeni z wysoką skutecznością ...

    Streszczenie angielskie: The patients with WPW syndrome demonstrate wide scale of clinical manifestation, from asymptomatic course to sudden cardiac death. Among this patients it is possible to identify the small group of patients with rare kind of atrioventricular reentrant tachycardia named permanent junctional reciprocating tachycardia (PJRT) associated with increased risk of development tachycardia-included cardiomiopathy. This patients should be successful treated by radiofrequency catheter ablation (RFCA). Aim of the study was assessment of efficacy and safety of RFCA procedure in patients with preexication syndrom and PJRT. Analyzed group consisted of 7 patients with PJRT selected from 163 consecutive patients with symptomatic WPW - syndrome undergo electrophysiological study (EPS) and RFCA. Analyzed group consist of 4 women and 3 men. Mean age of patients was 22.71 SD ń 7.99 (from 14 to 38 years). Every patients underwent EPS and RFCA simultaneously. Success-rate in first session was 71.42 p.c. (5 patients were successful ablated). Two women underwent second ablation one who has recurrent symptomatic arrhythmia and another who initially was unsuccessfully treated in first session. This two additional procedures were successful. RFCA-duration time was average 107.85 minutes SD ń 21.95 (min - 80, max - 145 min.) and fluoroscopy - time amount from 28 min to 55 min average 38.58 min (SD ń 11.14). Among analyzed patients we did not noticed any complications during ablation procedure. ...


    2/12

    Tytuł oryginału: Invasive treatment of acute myocardial infarction using the cardiac emergency care system. Preliminary report.
    Tytuł polski: System ratownictwa kardiologiczengo. Inwazyjne leczenie chorych z ostrym zawałem serca w województwie podlaskim. Doniesienie wstępne.
    Autorzy: Kochman Wacław, Dobrzycki Sławomir, Kralisz Paweł, Nowak Konrad, Prokopczuk Przemysław, Bachórzewska-Gajewska Hanna, Musiał Włodzimierz J., Korecki Janusz, Gugała Kamil, Siwołowski Paweł
    Opracowanie edytorskie: Poloński Lech (koment.).
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 56 (5) s.517-525, il., tab., bibliogr. 28 poz. - Tekst równol. w jęz. pol.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: Background. Primary coronary angioplasty is a well-established method of treatment of acute myocardial infarction (AMI) which results in low early mortality and a decreased rate of recurrent ischaemia. Aim. To determine early outcomes of patients with AMI treated with primary angioplasty who wre transferred to our centre from regional hospitals with the use of a specially designed Cardiac Emergency Care System (CECS). Methods. 127 consecutive patients (93 males, mean age 56.9 years; range 31 - 79 years) with AMI admitted to general hospitals between January 1999 and September 2000 were transferred to our centre for primary angioplasty. Patient transfere and therapy were based on the CECS. Results. The overall immediate success (TIMI grade 3 flow, 50 p.c. residual stenosis) of primary angioplasty was 96.8 p.c. The ocalisation of AMI according to the ECG criteria was anterior in 69 (54.3 p.c.) patients, and other sites - in 58 (45.7 p.c.) patients. The overall 30-day mortality was 3.94 p.c. (5 patients), and decreased to 1.67 p.c. when the patients with cardiogenic shock were excluded from the analysis. The mortality in patients with cardiogenic shock was 42.9 p.c. (3 patients). Stents were implanted in 51.9 p.c. of percutaneous inteventions and platelet IIb/IIIa blockers were used in 29 (22.8 p.c.) patients. Coronary angiography was repeated in 7 (5.5 p.c.) patients due to re-infarction in 5 (3.93 p.c.) and recurrent ischaemia in another 2 (1.57 p.c.) subjects. None of the patients required urgent CABG. Eighty two (64.6 p.cc.) patients were transferred from hospitals located...


    3/12

    Tytuł oryginału: Przedsionkowo-komorowy nawrotny częstoskurcz węzłowy - ewolucja poglądów na temat przebiegu frontu aktywacji fali nawrotnej.
    Tytuł angielski: Atrio-ventricular nodal reentrant tachycardia - evolution in conceptions on the propagation of the reentrant wave front.
    Autorzy: Lenarczyk Radosław, Kalarus Zbigniew, Kowalski Oskar, Prokopczuk Janusz, Pasyk Stanisław
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (7) s.533-536, bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Nawrotny węzłowy częstoskurcz przedsionkowo-komorowy (AVNRT) jest najczęściej występującą tachykardią o wąskich zespołach QRS. Arytmia występuje przeważnie u pacjentów bez strukturalnej choroby serca. Szerokie spektrum objawów tachykardii obejmuje uczucie kołatania serca, aż po objawy upośledzonego krążenia wieńcowego i mózgowego. AVNRT przebiega w mechanizmie fali nawrotnej, w której obwód są zaangażowane lewy oraz część prawego przedsionka. Stosowana w praktyce klinicznej od wczesnych lat 80-tych technika ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RFCA), która pozwala na usunięcie substratu arytmii poprzez zniszczenie lub modyfikację drogi o wolnym przewodzeniu, jest bezpieczną i wysoce efektywną metodą leczenia chorych z AVNRT.

    Streszczenie angielskie: Atrio-ventricular nodal reentrant tachycardia (AVNRT) is the most common narrow QRS tachycardia. The arrhythmia affects usually patients with-out any other structural heart disease. AVNRT may be the cause of the broad spectrum of symptoms, ranging from palpitations to clinical signs of impaired coronary and cerebral perfusion. Mechanisms responsible for AVNRT is reentry, which involves right and some part of the left atrium. Employed in the early 80's the technique of radiofrequiency current (RF) ablation (which allows removal of arrhythmic substrate by modification or destruction of the slow pathway), is safe and a high effective method of treatment in patients with AVNRT.


    4/12

    Tytuł oryginału: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości w leczeniu chorych z drogami dodatkowego przewodzenia o lokalizacji przegrodowej przedniej (parahisian) - doświadczenie własne.
    Tytuł angielski: Radiofrequency catheter ablation in the treatment of patients with anterioseptal (parahisian) accessory pathways - single center experience.
    Autorzy: Lenarczyk Radosław, Kalarus Zbigiew, Kowalski Oskar, Prokopczuk Janusz, Średniawa Beata, Sokal Adam, Pruszkowska Patrycja
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (2) s.147-155, il., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Istotą zespołów preekscytacji jest obecność nieprawidłowego połączenia między przedsionkiem a komorą - drogi dodatkowej (AP). Lokalizacja dróg dodatkowych jest zmienna osobniczo. Lokalizacja przednioprzegrodowa (parahisian) jest uznanym czynnikiem ryzyka powikłań zabiegów ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFCA), jest również związana z wyższym odsetkiem nawrotów w obserwacji odległej. Cel pracy: Ocena przebiegu, skuteczności i powikłań zabiegów RFCA oraz odległych wyników leczenia u chorych z przednioprzegrodowymi AP. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 11 objawowych chorych, u których w badaniu elektrofizjologicznym stwierdzono AP przegrodową przednią i u których podjęto jednoczesną próbę RFCA drogi dodatkowej. Lokalizację AP (mapowanie) przeprowadzano opierając się na krytyeriach anatomicznych, jak i elektrofizjologicznych - na podstawie zapisów jedno- i dwubiegunowych z elektrody ablacyjnej. W celu stabilizacji pozycji elektrody i zapobieżenia jej przemieszczeniu w okolicę pęczka Hisa każdorazowo stosowano koszulki stabilizujące. Bezpieczne ułożenie elektrody ablacyjnej kontrolowano stosując stymulację programowaną przedsionka o czasie sprzężenia bodźca dodatkowego krótszym od refrakcji AP. Analizie poddano przebieg i skuteczność RFCA, liczbę powikłań oraz nawrotów przewodzenia przez AP w obserwacji odległej. Wyniki: Całkowity czas trwania zabiegu wynosił 80 - 220 min (średnio 154 ń 54 min), czas fluoroskopii - 25 - 90 min (średnio 35 ń 22 ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Preexcitation syndromes are disorders, which essence is the presence of abnormal connection between atria and ventricles - accessory pathway (AP). Localization of AP's is characterized by inter-individual variability. Antero-septal AP's are documented risk factors for complications during radiofrequency catheter ablation (RFCA), and high incidence of recurrences. The aim of the study: To assess the course, success-rate, complications and remote results of RFCA in patients with anteroseptal AP's. Material and methods: Studied population consisted of 11 consecutive, symptomatic patients, in whom during electrophysiologic study (EPS) anteroseptal AP was observed, and subsequently attempts to eliminate the AP by mean of RFCA were undertaken. Localization of AP during EPS (mapping) was being achieved using anatomical, together with electrophysiological criteria, using uni- and bipolar signals obtained from ablation catheter. In order to stabilize the position of ablation electrode and avoid it's dislocation to His-bundle area, we were using stabilization-sheath in each cases. To confirm safe location of electrode, programmed stimulation of atrium with the extrastimulus-coupling interval shorter than refractory period of AP was applied. The course, success-rate, complications of RFCA, and recurrences during follow-up were taken into analysis. Results: Total procedure duration equaled 80 - 220 min (mean ń SD: 154 ń 54 min), fluoroscopy-time - 25-90 min (35 ń ...


    5/12

    Tytuł oryginału: Zastosowanie ablacyjnych elektrod chłodzonych (irrigated tip) - doniesienie wstępne.
    Tytuł angielski: Use of irrigated tip ablation catheter - early experience.
    Autorzy: Kowalski Oskar, Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Lenarczyk Radosław, Zielińska Teresa, Sokal Adam, Pruszkowska Patrycja
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (2) s.157-161, tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: U części chorych ablacja prądem o wysokiej częstotliwości szlaków dodatkowych przewodzenia przedsionkowo-komorowego jest nieskuteczna. Zastosowanie elektrod chłodzonych solą fizjologiczną, pozwalających na uzyskanie głębszego uszkodzenia tkanki, może wpłynąć na zwiększenie skuteczności zabiegu. Oceniano przebieg i ewentualne powikłania zabiegu ablacji z użyciem elekrod chłodzonych solą fizjologiczną u chorych leczonych wcześniej nieskutecznie za pomocą elektrod standardowych. Materiał i metody: Analizowano przebieg zabiegów u 6 chorych. W trakcie zabiegu z użyciem elektrod chłodzonych solą fizjologiczną uzyskano zniszczenie dróg dodatkowych u wszystkich pacjentów. Wyniki: Stwierdzono istotne skrócenie czasu zabiegu i mniejszą liczbę wykonanych aplikacji w porównaniu z zabiegami z użyciem elektrod standardowych. Pomimo zastosowania większych mocy aplikacji nie obserwowano powikłań. Wnioski: Wykorzystanie elektrod chłodzonych solą fizjologiczną pozwala na zwiększenie skuteczności zabiegu ablacji prądem o wysokiej częstotliwości. Ablacja z zastosowaniem eletrod chłodzonych solą fizjologiczną pozwala na użycie większej mocy aplikacji bez wzrostu ryzyka powikłań.

    Streszczenie angielskie: Introduction: In some patients radiofrequency ablation is not successful. Usage of irrigated-tip catheter, which allows creation of larger and deeper lesions, may improve the success rate of ablation. Material and methods: We analized the efficacy and safety fo irrigated-tip ablation procedure in 6 patients unsuccessfuly treated in conventional way. Results: All irrigated-tip ablation was successful. Mean number of applications and time of procedure was reduced. No complicatons occured. Conclusions: Use of irrigated-tip catheter improved efficacy of radiofrequency ablation. Irrigated-tip ablation is safe in spite of using increased power of application.


    6/12

    Tytuł oryginału: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości u chorych ze szlakami dodatkowymi o lokalizacji przegrodowej.
    Tytuł angielski: RF ablation in patients with septal accessory pathways.
    Autorzy: Kowalski Oskar, Kalarus Zbigniew, Lenarczyk Radosław, Prokopczuk Janusz, Pasyk Stanisław
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (3) s.235-240, il., tab., bibliogr. 25 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości dróg dodatkowego przewodzenia o lokalizacji przegrodowej, z uwagi na położenie anatomiczne, może wiązać się z większą liczbą powikłań i mniejszą skutecznością zabiegów. Celem pracy byla ocena porównawcza przebiegu, skuteczności i obecności ewentualnych powikłań ablacji u chorych z drogą dodatkową o lokalizacji przegrodowej oraz pozaprzegrodowej. Materiał i metody: Analizą objeto 149 chorych z objawowym zespołem WPW, poddanych zabiegowi ablacji. U 70 pacjentów stwierdzono obecność drogi dodatkowej lokalizacji przegrodowej, u 79 osób - pozaprzegrodowej. Wyniki: Nie stwierdzono istotnej róznicy skuteczności zabiegów ablacji u chorych ze szlakami przegrodowymi oraz pozaprzegrodowymi (86 proc. - szklaki przegrodowe, 96 proc. - szlaki pozaprzegrodowe). W obu grupach chorych zastosowano zbliżoną liczbę aplikacji przy podobnym ich łącznym czasie. Obserwowano natomiast istotnie niższą skuteczność zabiegów u chorych z obecnością drogi przegrodowej przedniej (ASP - 80 proc.) oraz przegrodowej tylnej (PSP - 81 proc.) w porównaniu z lokalizacją przegrodową pośrednią (MSP - 93 proc.), przy istotnie dłuższym czasie procedury (ASP - 150 min; PSP - 174 min; MSP - 106 min) i większym łącznym czasie aplikacji (ASP - 335 s; PSP - 307 s; MSP - 187 s). Spośród badanych osób tylko u 1 pacjenta stwierdzono po ablacji blok przedsionkowo-komorowy Iř z blokiem prawej odnogi pęczka Hisa i obniżenie punktu Wenckebacha (szlak przegrodowy pośredni). Wnioski: Ablacja dróg dodatkowych przewodzenia przedsionkowego o lokalizacji przegrodowej...


    7/12

    Tytuł oryginału: Ablacja u chorych z utajonym zespołem Wolffa-Parkinsona-White'a.
    Tytuł angielski: Abaltion in patients with concealed Wolff-Parkinson-White syndrome.
    Autorzy: Kowalski Oskar, Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Lenarczyk Radosław, Średniawa Beata, Pruszkowska-Skrzep Patrycja, Sokal Adam, Zielińska Teresa
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.367-372, il., tab., bibliogr. 17 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Chorzy z utajonym zespołem WPW charakteryzują się obecnością drogi dodatkowej przewodzenia przedsionkowo-komorowego, przewodzącej jedynie w kierunku wstecznym. Obecność takiego szlaku dodatkowego nie ujawnia się w zapisie EKG w trakcie rytmu zatokowego, umożliwia natomiast występowanie nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego. Brak cech preekscytacji komory może niekorzystnie wpłynąć na przebieg zabiegu ablacji. Cel pracy: Ocena skuteczności i przebiegu zabiegów ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFA) u chorych z utajonym zespołem WPW w porównaniu z osobami z zespołem jawnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 176 chorych z obecnością pojedynczego dodatkowego szlaku o szybkim przewodzeniu, poddanych zabiegowi RFA. U 38 osób (21,6 proc.) stwierdzono obecność utajonego zespołu WPW, 138 chorych z jawnym zespołem WPW stanowiło grupę kontrolną. Przeprowadzono zabieg ablacji ujścia przedsionkowego drogi dodatkowej, wykonując mapowanie w trakcie stymulajci komory lub częstoskurczu. Przeanalizowano przebieg zabiegów ablacji oraz ich skuteczność i obecność ewentualnych nawrotów. Wyniki: Czas trwania zabiegów oraz fluoroskopii był nieco dłuższy (nieistotnie) w grupie chorych z utajonym zespołem WPW. Natomiast średnia liczba aplikacji i łączny czas ich trwania był bardzo zbliżony, nieco wyższy u chorych z jawnym zespołem WPW. Nie stwierdzono także istotnych różnic w skuteczności zabiegów oraz w liczbie nawrotów między badanymi grupami. Wnioski: Zabiegi RFA prowadzone według przedstawionej metody mają zbliżoną, wysoką skuteczność zarówno u chorych z utajonym, jaki jawnym zespołem WPW, z akceptowalną liczbą nawrotów. Pacjentów z utajonym zespołem WPW, podobnie jak z zespołęm jawnym, powinno się więc kierować na zabieg ablacji drogi dodtakowej.

    Streszczenie angielskie: Introduction: In patients with concealed WPW syndrome only retrograde conduction through accessory pathway during electrophysiological study is observed. Standard 12-lead ECG is normal, without preexcitation signs. Thats why ablation of accessory pathway in these cases may be more complicated. The aim of the study: To performe a comparative analysis of ablation procedures in patients with WPW syndrome and concealed WPW syndrome. Material and methods: We studied 176 patients with single accessory pathway uderwent radiogrequency ablation: 138 patients with WPW syndrome and 38 patients (21.6 p.c.) with concealed WPW syndrome. Application in the atrial side of accessory pathway performed during ventricular pacing or during tachycardia. Results: Time of procedures and fluoroscopy was no significantly longer in patients with concealed WPW. Number of applicaiton, efficacy and frequency of recurrences was similar in both groups of patients. Conclusions: Radiofrequency ablation of accessroy pathway is a highly effective method of the treatment for patients with concealed WPW sydnrome.


    8/12

    Tytuł oryginału: Wyniki leczenia ostrego zawału serca u pacjentów transportowanych ze szpitali rejonowych na zabieg pierwotnej angioplastyki wieńcowej.
    Tytuł angielski: Results of acute myocardial infarction treatment in patients transferred from community hospitals for primary coronary angioplasty.
    Autorzy: Kochman Wacław, Prokopczuk Przemysław, Dobrzycki Sławomir, Kralisz Paweł, Nowak Konrad, Bachórzewska-Gajewska Hanna, Poniatowski Bogusław, Niewada Maciej, Kamiński Bogumił, Korecki Janusz, Musiał Włodzimierz J., Gugała Kamil, Siwołowski Paweł
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (5) s.435-441, il., tab., bibliogr. 4 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Pierwotna angioplastyka wieńcowa (PTCA) jest uznaną metodą leczenia ostrego zawału serca (AMI). Natomiast jest niewiele danych dotyczących wyników leczenia zawału serca u pacjentów transportowych ze szpitali rejonowych na zabieg pierwotnej PTCA. Celem pracy było porównanie wyników leczenia za pomocą pierwotnej PTCA pacjentów z AMI, transportowanych ze szpitali rejonowych, z wynikami leczenia chorych kierowanych bezpośrednio do ośrodka autorów w celu wykonania zabiegu pierwotnej PTCA. Materiał i metody: Analizą objęto 201 kolejnych pacjentów (152 mężczyzn, 49 kobiet) w wieku 26-78 lat (średnio 56 lat) z AMI, do 12 h od początku wystąpienia bólu zawałowego leczonych za pomocą pierwotnej PTCA. Grupę badaną stanowiło 77 pacjentów transportowanych ze szpitali rejonowych, grupę kontrolną - 124 chorych kierowanych bezpośrednio do ośrodka kardiologii inwazyjnej. Oceniano przepływ w tętnicy dozawałowej przed zabiegiem, skuteczność zabiegu, śmiertelność oraz częstość epizodów sercowo-naczyniowych w obu grupach w czasie obserwacji szpitalnej. Wyniki: Skuteczność zabiegu pierwotnej PTCA była podobna w obu badanych grupach (96,1 proc. vs. 97,6 proc.). Śmiertelność szpitalna w grupie badanej wyniosła 2,6 proc., w grupie kontrolnej - 5,6 proc. (różnica nieznamienna). Nie było istotnych różnic w częstości ponownych zawałów serca (1,3 proc vs. 1,6 proc.) i ponownych zabiegów PTCA (2,6 proc. vs. 3,2 proc.). Rozkład ocen przepływu (wg skali TIMI) w tętnicy odpowiedzialnej za ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Primary percutaneous transluminal coronary angioplasty PTCA) is one of reperfusion startegies in acute myocardial infarction (AMI). There is not much data about the results of patients from community hospitals, transferred to refferal centre. The aim of the study to compare the results of primary PTCA in patients with AMI transferred from community hospitals, for PTCA and patients refered directly to the cath-lab. Material and methods: 201 consecutive patients (152 men and 49 women), at eman age: 56 years (26-78 years) with AMI, within 12 hours from the onset of symptoms, were analyzed. A study group consisted of 77 patients transferred fromcommunity hospitals, a control group comprised 124 patients treated directly at the referal centre. We evaluated the initial flow in infarct-related aretry, success rate of PTCA mortality and appearace of major adaverse cardiovasucular events in both groups in the in-hospital follow-up. Results: Success rate of primary PTCA was similar in both groups (96.1 p.c. vs. 97.6 p.c.) In-hospital mortality was 2.6 p.c., in the study group and 5,6 in the control group (not significant difference). Rates of reinfarction (1.6 p.c. vs. 1.3 p.c.) and repeated PTCA (3.2 p.c. vs 2.6 p.c. were similar in both groups. In the study group initial flow in infarct-related artery was significantly better (p 0.001). The average time of transportation, in the study group was significantly longer (62 min vs. 17 min, p 0.001). Conclusion: ...


    9/12

    Tytuł oryginału: Ostry zawał serca u pacjentów powyżej 70 lat leczonych za pomocą pierwotnej angioplastyki wieńcowej.
    Tytuł angielski: Acute myocardial infarction in the elderly treated with primary coronary angioplasty.
    Autorzy: Kochman Wacław, Prokopczuk Przemysław, Dobrzycki Sławomir, Kralisz Paweł, Nowak Konrad, Bachórzewska-Gajewska Hanna, Poniatowski Bogusław, Niewada Maciej, Kamiński Bogumił, Korecki Janusz, Musiał Włodzimierz J., Gugała Kamil, Siwołowski Paweł
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (5) s.443-450, il., tab., bibliogr. 15 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Pierwotna angioplastyka wieńcowa (PTCA) jest jedną z metod leczenia reperfuzyjnego w ostrym zawale serca (AMI). Celem badania jest analiza porównawcza wyników leczenia AMI za pomocą pierwotnej PTCA u pacjentów w wieku 70 rż. Materiał i metody: Analizą objęto 552 pacjentów (413 mężczyzn, 139 kobiet) w wieku 26-78 lat (średnio 56 lat) z AMI, do 12 h od początku wystąpienia bólu wieńcowego, leczonych za pomocą pierwotnej PTCA. Grupę badaną stanowiło 108 pacjentów w wieku ponad 70 lat, zaś grupę kontrolną - 444 chorych w wieku poniżej 70 lat. W obu grupach oceniano przepływ w tętnicy dozawałowej przed zabiegiem, skuteczność zabiegu oraz częstość epizodów sercowo-naczyniowych w czasie obserwacji szpitalnej. Wyniki: Skuteczność zabiegu była porównywalna w obu badanych grupach (91,6 proc. vs. 96,1 proc.; p = 0,052), natomiast śmiertelność szpitalna była isotnie wyższa w grupie badanej (11 proc. vs. 3,1 proc.; p 0,001). W grupie badanej istotnie częściej występowały zawały ściany przedniej (54,5 proc. vs. 39,4 proc.; p = 0,001), co wiązało się ze znamiennie częstszym stwierdzeniem, że tętnicą odpowiedzialną za zawał jest gałąź międzykomorowa przednia lewej tętnicy wieńcowej (50,9 proc. vs. 38,7 proc.; p = 0,021). W grupie badanej istotnie częściej występowała trójnaczyniowa choroba wieńcowa (26,8 proc. vs. 16,6 proc.). Pacjenci z grupy badanej charakteryzowali się znamiennie gorszą wyjściową frakcją wyrzutową lewej komory (47,4 proc. vs. 42,5 proc.; p = 0,001). ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Primary percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) is one of reperfusiom strategies in acute myocardial infarction (AMI). The aim of this study was to evaluate the results of treatment with primary PTCA in elderly (above 70 years of age) patients with AMI by means of comparative analysis. Material and methods: 552 consecutive patients (413 men, 139 women) at age 26-78 years (mean age 56 years) with AMI lasting up to 12 hours from the onset of symptoms were included in the study. The study group consisted of 108 patients aged above 70 years of age, the control group comprised 444 patients aaged below 70. We compared the initial flow in infarct related artery before the procedure, succedd rate of PTCA and frequency of major adverse cardiovascular events inboth groups in teh in-hospital follow-up. Results: There was no significant difference in procedural success rate between the study group and the control group (91.6 p.c. vs. 96.1 1 p.c.; p = 0.052). In-hospital mortality was higher in the study group (11 p.c. vs. 3.1 p.c.; p 0.001). In the study group the anterior localization of AMI was significantly more frequent (54.5 p.c. vs. 39,4 p.c.; p = 0.001) and left anterior descedence coronary aretry was found more frequently to be the infarct related artery (50.9 p.c. vs. 38.7 p.c.; p = 0.021). Three vessel disease was found significantly more frequent in the study group (26.8 p.c. vs. 16.7 p.c.). Older patients had significantly lower initial ...


    10/12

    Tytuł oryginału: Przezżylna implantacja stymulatora serca u dzieci.
    Tytuł angielski: Transvenous implantation of cardiac pacemaker in children.
    Autorzy: Kowalski Oskar, Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Lenarczyk Radosław, Białkowski Jacek, Chodór Beata, Zeifert Bożena, Adamowicz-Czoch Elżbieta, Poloński Lech
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (5) s.459-463, tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Celem pracy była ocena przebiegu zabiegów przezżylnej implantacji stymulatorów serca u dzieci i młodzieży. Materiał i metody: Ocenie poddano zabiegi implantacji kardiostymulatorów u 16 pacjentów poniżej 18 r.ż. (wiek: 9-17 lat, średnio 14,1 roku). Przyczyną zakwalifikowania do zabiegu były objawowe zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego (blok IIř i IIIř). U 5 pacjentów rozpoznano etiologię zapalną, u 2 - wrodzony całkowity blok przedsionkowo-komorowy, u 9 zaburzenia przewodzenia były następstwem chirurgicznej korekcji wady serca (u 3 chorych - ASD, 3 - VSD, 3 - AVR). U 13 chorych implantowano stymulatory typu DDD, zaś u - VVIR. Wyniki: U wszystkich dzieci, u których wykonano zabieg, implantacja była skuteczna. Średni czas zabiegu wynosił 82 ń 49 min, średni czas użycia fluoroskopii 10,7 ń 8,1 min. W bezpośrednim okresie pozabiegowym oraz w obserwacji odległej (od 1 m-ca do 3 lat) nie wystąpiły istotne powikłania. Na podstawie analizy regresji liniowej stwierdzono, że wiek pacjentów korelował ujemnie z czasem trwania zabiegu. Wnioski: Zabiegi przezżylnej implantacji kardiostymulatora u dzieci powyżej 9 r.ż, nmimo że u dzieci młodszych trwają dłużej, są bezpieczne i skuteczne.

    Streszczenie angielskie: Introduction: The aim of study was analysis of transvenous paccemaker implantation in children. Material and methods. 16 patients (aged 9-17 years; mean age 14.1 yerars) underwent permanent pacemaker implantation. Indications were atrio-ventricular block: congenital in 2 patients, after myocarditis in 5 and following surgery for congenital heart disease in 9 patients. DDD pacemaker was implanted in 13, VVIR in 3 patients. Mean time of procedure was 82 ń 49 min, mean fluoroscopy time 10.7 ń 8.1. Results: Patients age correlated negatively with procedure duration. Afetr implantation (1 month to years follow-up) any complication was observed. Conclusions: Transvenous pacemaker implantation in children aged above 9 years are efficient and safe, however a procedure duration is longer in younger patients.


    11/12

    Tytuł oryginału: Pierwotna angioplastyka wieńcowa w leczeniu ostrego zawału ściany przedniej serca. Analiza porównawcza wyników szpitalnych.
    Tytuł angielski: Primary coronary angioplasty in patients with anterior acute myocardial infarction. Analysis of in-hosptial outcomes.
    Autorzy: Kochman Wacław, Prokopczuk Przemysław, Kralisz Paweł, Nowak Konrad, Dobrzycki Sławomir, Bachórzewska-Gajewska Hanna, Gugała Kamil, Siwołowski Paweł, Mężyński Grzegorz, Poniatowski Bogdan, Niewada Maciej, Kamiński Bogumił, Korecki Janusz, Musiał Włodzimierz J.
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (6) s.505-511, il., tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Pierwotna angioplastyka wieńcowa (PTCA) jest jedną z metod leczenia reperfuzyjnego ostrego zawału serca (AMI). Celem obecnego badania jest analiza wyników leczenia chorych z AMI ściany przedniej za pomocą pierwotnej PTCA. Materiał i metody: Analizą objęto 552 kolejnych pacjentów (w wieku 26-78 lat) z AMI, przyjętych do 12 h od początku bólu zawałowego, których leczono za pomocą pierwotnej PTCA. Grupę badaną stanowiło 236 osób z AMI ściany przedniej, grupę kontrolną - 316 chorych z AMI o innej lokalizacji. W obu grupach oceniano przepłwy w tętnicy dozawałowej przed zabiegiem, skuteczność zabiegu oraz częstość epizodów sercowo-naczyniowych w czasie obserwacji szptialnej. Wyniki: Śmiertelność szpitalna w grpie badanej wyniosła 8,5 proc. i była istotnie wyższa od śmiertelności 1,9 proc. w grupie kontrolnej (p 0,001). Po wyłączeniu chorych przyjętych we wstrząsie kardiogennym śmiertelność wyniosła 3,2 proc. w grupie badanej i 1,0 proc. w grupie kontrolnej (p = 0,06). Chorzy w grupie badanej przy przyjęciu byli w istotnie gorszym stanie klinicznym, ocenianym według klasyfikacji KKillipa-Kimballa, niż pacjenci w grupie kontrolnej (p 0,001). Nie zaobserwowano istotnych róznic między grupami w częstości badanych czynników ryzyka choroby wieńcowej i skuteczności zabiegu. Rozkład ocen przepływu (wg skali TIMI) w tętnicy odpowiedzialnej za zawał również nie różnił się istotnie między grupami. Wnioski: Śmiertelność szpitalne w badanej grupie chorych z AMI ściany ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Primary percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) is one of reperfusion strategies in acute myocardial infartion (AMI). The aim of this study was to analyse the resutls of treatment with primary coronary angioplasty in patients with anterior AMI. Material and methods: 552 consecutive patients (age range 26-78) with AMI (within 12 hours from the onset of symptoms) were included in to the study. Study group consisted of 236 patients with anterior AMI, control group were 316 patients with another localizaiton of AMI. We compared the initial flow in infarct-related artery, success rate of PTCA and appearance of major adverse cardiovascular events in both groups in the in-hosptial follow-up. Resutls: In-hospital mortality in the study group was 8.5 p.c. and was significantly higher than in the control grop - 1.9 p.c. (p 0.001). After the exclusion from the analysis the patients in cardiogenic shock at admission, in-hospital mortality was 3.2 p.c. in the study group and 1.0 p.c. in the control group (p = 0.06). Clinical status of paitents in the study group at admission was significantly worse than in the control group (p 0.001). We haven't observed significant differences among the groups in appearance of risk factors of ischemic heart disease and procedure success rate. Distribution of preprocedural flow TIMI score in the infarct-related artery was comparable in both groups. Conclusions:In-hospital mortlaity in studied cohort of patients ...


    12/12

    Tytuł oryginału: Ostry zawał serca u kobiet leczony za pomocą pierwotnej angioplastyki wieńcowej. Analiza porównawcza wyników szpitalnych.
    Tytuł angielski: Acute myocardial infarction in women treated with primary coronary angioplasty. Analysis of in-hospital results.
    Autorzy: Kochman Wacław, Prokopczuk Przemysław, Nowak Konrad, Kralisz Paweł, Dobrzycki Sławomir, Bachórzewska-Gajewska Hanna, Gugała Kamil, Siwołowski Paweł, Mężyński Grzegorz, Poniatowski Bogdan, Niewada Maciej, Kamiński Bogumił, Korecki Janusz, Musiał Włodzimierz J.
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (6) s.513-520, il., tab., bibliogr. 29 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Pierwotna angioplastyka wieńcowa (PTCA) jest jedną z metod leczenia reperfuzyjnego ostrego zawału serca (AMI). Zagadnienie potencjalnego wpływu płci na wyniki pierwotnej PTCA nie zostało dotychczas jednoznacznie wyjaśnione. Celem niniejszego badania jest analiza porównawcza wyników leczenia kobiet z AMI za pomocą pierwotnej PTCA. Materiał i metody: Analizą objęto 552 pacjentów (w wieku 26-78 lat) z AMI do 12 h od początku bólu, leczonych za pomocą pierwotnej PTCA. Grupę badaną stanowiły 143 kobiety, grupę kontrolny - 409 mężczyzn. W obu grupach oceniano przepływ w tętnicy dozawałowej przed zabiegiem, skuteczność zabiegu oraz częstość epizodów sercowo-naczyniowych w czasie obserwacji szpitalnej. Wyniki: Śmiertelność szpitalna nie różniła się istotnie między grupami. Wyniosła ona 4,9 proc. w grupie badanej i 4,6 proc. w grupie kontrolnej. Po wyłączeniu z analizy chorych we wstrząsie kardiogennym śmiertelność szpitalna wyniosła 1,5 proc. w grupie badanej i 2,0 proc. w grupie kontrolnej (różnica nieistotna). Kobiety leczone za pomocą pierwotnej PTCA były w starszym wieku (62,6 vs. 57,3 lat; p 0,001), istotnie częściej występowała u nich cukrzyca typu 2 (23 proc. vs. 13 proc.; p = 0,004) i nadciśnienie tętnicze (54,5 proc. vs. 37,9 proc.; p 0,001), natomiast istotnie rzadziej paliły one tytoń (32,8 proc. vs. 58,6 proc.; p 0,001). Nie zaobserwowano istotnych różnic między grupami w lokalizacji AMI według oceny EKG, rodzaju tętnicy odpowiedzialnej za zawał, ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Primary percutaneous transluminar coronary angioplasty (PTCA) is one of reperfusion strategies in acute myocardial infarction (AMI). Problem of potential influence of gender on results of primary PTCA hasn't been clarified so far. The aim of this study is analysis of the results of primary PTCA in women with AMI. Material nad methods: 552 consecutive patients (age range 26-78, mean age: 56 years) with AMI (within 12 hours from the onset of symptoms) were included to the study. Study group consisted of 143 women, control group were 409 men. We compared the initial flow in infarct-related artery, success rate of PTCA and appearance of major adverse cardiovascular events in both groups in the in-hospital follow-up. Resutls: In-hosptial mortality wasn't significantly different between the groups. It was 4.9 p.c. in the study group and 4.6 p.c. in the control group. When patients in cardiogenic shock at admission were excluded from the analysis, in-hospital mortality was 1.5 p.c. in study group and 2.0 p.c. in control group (not significant difference). Women with AMI treated with primary PTCA were significantly older (62,6 vs. 57,3 years; p 0,001), more frequently suffered from diabetes mellitus (23 p.c. vs. 13 p.c.; p = 0.004) and arterial hypertension (54.5 p.c. vs. 37.9 p.c.; p 0.001) and less frequently smoked (32.8 p.c. vs. 58.6 p.c.; p 0.001). There haven't been observed any significant differences in localization of AMI in ECG, infarct-related ...

    stosując format: