Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: PŁAZIŃSKA
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/3

Tytuł oryginału: Zbadanie zależności między dawką zdeponowanych w tarczycach radiojodków a obrazem klinicznym, cytologicznym i histopatologicznym w tarczycach pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu wola guzkowego lub nowotworów tarczycy - badania w województwie mazowieckim.
Tytuł angielski: Evaluation of the relation between the dose of radioiodides, deposited in the thyroid glands, and the clinical, cytological, and histopathological pictures in thyroids of patients who were surgically treated because of either nodular goitre or thyroid neoplasms - studies in the Mazovian Voivodship.
Autorzy: Grzesiuk Wiesław, Osikowska-Loksztejn Maria, Wojda Marzena, Bar-Andziak Ewa, Bartoszewicz Zbigniew, Górnicka Barbara, Bogdańska Magdalena, Płazińska Maria Teresa, Skórski Maciej, Wiechno Wiesław, Szostek Mieczysław, Nauman Janusz
Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (2) supl. 2: Czarnobyl - jod - tarczyca. Program zamawiany PBZ 38-08: II faza badań: materiały naukowe s.105-115, il., bibliogr. 22 poz., sum.
Sygnatura GBL: 304,167

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • radiologia
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Temat korporatywny:
  • Czarnobyl

    Streszczenie polskie: W latach 1987-1990 przeprowadzono w Polsce badania populacyjne których celem było ustalenie czy podjęte po awarii jądrowej w Czarnobylu działania profilaktyczne były skuteczne i bezpieczne oraz jakie dawki 131-J zostały zdeponowane w tarczycach i czy doprowadziły one do wczesnego rozwoju chorób nowotworowych, autoimmunologicznych i zaburzeń czynności tarczycy. W latach 1997-2001 powtórzono badania populacyjne a dodatkowo postanowiono zbadać czy niewielka lub umiarkowana dawka 131-J skumulowana w tarczycach doprowadziła po 10-13 latach do rozwoju nowotworów tarczycy. Badaniami objęto ostatecznie 276 chorych zamieszkałych w województwie mazowieckim, którzy zostali skierowani do Poradni Endokrynologicznej przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii AM w Warszawie z powodu pojedynczego guzka tarczycy lub wola guzowatego i po zbadaniu zakwalifikowani do leczenia operacyjnego. Warunkami włączenia chorych do programu były wiek, który w czasie awarii w Czarnobylu nie przekraczał 25 lat, przebywanie chorych w okresie awarii na obszarze obecngo woj. mazow. i brak jakichkolwiek innych schorzeń poza patologią tarczycy. W okresie badania wiek chorych wahał się od 20 do 40 lat i wynosił średnio 27,6 ń 6,0 lat. U pacjentów przeprowadzano badanie ultrasonograficzne tarczycy na podstawie którego określano pojemność gruczołu oraz jego strukturę. Wykonywano ozanczenia poziomu hormonu tyreotropowego przysadki poziomów wolnej trijodotyroniny i wolnej tyroksyny w surowicy krwi. ...

    Streszczenie angielskie: In the years 1987 and 1990, population studies were performed to determine the efficacy of prophylactic measures used to counter the effects of the thermonuclear reactor malfunction in Chernobyl. Assessed were the safety and benefits of those methods, as well as, quantitatively, the dosage of I-131 and its effects on the development of neoplasms, autoimmunological and thyroid gland disorders. Between 1997 and 2001, the second series of studies moderate were performed to assess whether the moderate dose of I-131 cumulated in the thyroid, led to the development of cancer. The study was performed on 276 individuals living in Mazovia, who were admitted to the out-patient clinic ofteh Department of Internal Medicine and Endocrinology, Warsaw Medical Hospital because of the diagnosed single thyroid tumor or nodular goiter, who were then scheduled for surgery. The patients, undergoing study, had to be below 25 years of age at the time of the Chernobyl reactor meltdown, and living in Mazovia at the time, and with no previous medical history apart from that concerning the thyroid. During the study, patient's age was between 20 to 40 years (mean 27.6 ń 6 years). Ultrasound of the thyroid was performed in all the patients to assess the thyroid was performed in all the patients to assess the thyroid gland volume and structure. TRH, T4 and T3 assays were perfor,med. Anti-microsolal antibody (ATM) levels in blood serum, as well as teh levels of morning urine iodine were assessed. ...


    2/3

    Tytuł oryginału: Leczenie radiojodem nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa u dzieci i młodzieży.
    Tytuł angielski: Radioiodine therapy of hyperthyroidism in Graves' disease in children and adolescents.
    Autorzy: Kloza Marta, Makowska Urszula, Płazińska Maria Teresa, Chojnowski Krzysztof, Nauman Janusz
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (1) s.51-63, il., bibliogr. 52 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.

    Streszczenie polskie: Choroba Gravesa-Basedowa obserwowana jest we wszystkich grupach wiekowych, ale najczęściej u osób dorosłych. Jej częstość występowania wynosi od 0,1 u małych dzieci do 3,0 na 100 tys. w przypadku młodych dorosłych. Wybór terapii dokonywany jest pomiędzy trzema metodami z różną częstością w zależności od regionu świata. Coraz więcej zwolenników zyskuje terapia radiojodem, nie tylko jako następująca po nieskutecznej zwykle terapii tyrestatykiem, ale jako metoda pierwszego lub też wczesnego wyboru. W niniejszej pracy przedstawiamy własne wyniki leczenia 131I grupy 21 chorych w wieku 13-20 lat (śr. 16,63) z chorobą Gravesa-Basedowa w różnych okresach zaawansowania choroby. Dla większości chorych (13 pacjentów) wskazaniem do podania terapeutycznej dawki 131I był nawrót nadczynności tarczycy w trakcie lub po zaprzestaniu leczenia farmakologicznego. Pozostali chorzy leczeni byli z powodu nietolerancji tyreostatyku lub świeżo rozpoznanej nadczynności tarczycy (6 i 2 chorych, odpowiednio). Dawka całkowita izotopu jodu 132 wynosiła 10-27 mCi (śr. 19,18 mCi), natomiast dawka/gram tkanki tarczycowej 245,78 - 803,77 (śr. 464,22 ćCi/g). Ustąpienie nadczynności tarczycy zaobserwowano u 19 osób (90,48 proc. leczonej grupy), u których wystąpiła hipotyreoza. Pozostałe 2 osoby wymagały powtórnej terapii 131I z powodu nawrotu nadczynności tarczycy po 5 i 8 miesiącach od pierwszej terapii. Pozytywny efekt terapeutyczny osiągnięto średnio po 3,4 miesiąca. Pomimo małej liczebności grupy ...

    Streszczenie angielskie: Graves' disease is observed in all age groups; however, its incidence rate is the highest among adults, presenting with values from 0.1 in small children to 3.0 per 100 thousand in young adolescents. The selection of therapy consists in choosing among three methods and with varying frequency, depending on the world's region. Radioiodine therapy gains more and more supportes, not only as the one, following the usually ineffective treatment with thyrostatic, but also as the method of either the first or the early choice. This paper presents our own results of treatent with 131I in a group of twenty-one (21) patients, age: 13-20 years (the mean age: 16,63) with differently advanced Graves' disease. Hyperthyroidism recurrence, either during or after termination of medical treatment, was the indication for 131I application in the majority (13) of the patients. The other patients were submitted to 131I therapy either because of intolerance of thyrostatic agents or of newly diagnosed hyperthyroidism (6 and 2 patients, respectively). The total dose of 131I isotope was 10-27 mCi (19,18 mCi in the average), while the dose/gram of thyroid tissue was 245.78 - 803.77 (the mean value: 464.22 ćCi/g). Hyperthyroidism regression was observed in 19 persons (90.48 p.c. of the treated group) with hypothyroidism. The other 2 persons required repeated therapy woth 131I because of hyperthyroidism recurrence after 5 and 8 months from the initial therapy. A positive therapeutic effect was ...


    3/3

    Tytuł oryginału: Diagnostic value of parathyroid sestamibi planar scintigraphy in patients with primary hyperparathyroidism.
    Tytuł polski: Wartość diagnostyczna scyntygrafii przytarczyc z zastosowaniem MIBI.
    Autorzy: Jędrzejowski Maciej, Kobylecka Małgorzata, Leowska Elżbieta, Zawitkowska Teresa, Płazińska Maria Teresa, Tołłoczko Tadeusz, Królicki Leszek
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (2) s.149-158, il., tab., bibliogr. 32 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Celem niniejszej pracy była ocena przydatności diagnostycznej scyntygrafii przytarczyc z zastosowaniem MIBI u pacjentów w populacji o wysokiej częstości występowania wola guzowatego. Dokonano retrospektywnej analizy 40 badań scyntygraficznych pacjentów z pierwotną nadczynnością przytarczyc. Badania wykonano według protokołu dwufazowego, przeprowadzając akwizycję zliczeń po 20 i 120 miutach od podania 740 MBq (20 mCi) MIGI-99mTc. Wyniki scyntygrafii w badanej grupie pacjentów porównano z wynikami histologicznej analizy materiału uzyskanego w czasie paratyreidektomii. W badaniu histologicznym grupie stwierdzono w 50 proc. przypadków obecność gruczolaka, w 37 proc. rozrostu przytarczyc. W trakcie operacji stwierdzono w 65 proc. przypadków współistnienie wola guzowatego. Czułość i dodatnia wartość predykcyjna scyntygrafii z zastosowaniem MIBI w przypadku pojedynczego gruczolaka wynosiła odpowiednio 85 proc. i 89 proc., zaś w przypadku rozrostu 18 proc. i 100 proc. Dokonana analiza potwierdza wysoką czułość scyntygrafii z zastosowaniem 99mTc-MIBI w diagnostyce pierwotnej nadczynności przytarczyc w przebiegu pojedynczego gruczolaka i niską czułość w przypadku rozrostu przytarczyc. Wysoki odsetek rozrostu przytarczyc w badanej grupie, odbiegający od danych dostępnych w literaturze, wymaga weryfikacji na szerszym materiale pacjentów, niemniej jednak nakazuje szczególną ostrożność przy podejmowaniu decyzji o przeprowadzeniu jednostronnej eksploracji szyi w przypadku uwidoczniena w scyntygrafii z zastosowaniem MIBI pojedynczego ogniska gromadzenia znacznika.

    Streszczenie angielskie: The aim of this study was to assess the diagnostic value of double-phase sestamibi scanning in a population of patients with high percentage of multinodular goitre. The clinical records of 40 patients with primary hyperparathyroidism, who had undergone parathyroid sestamibi scintigraphy, were retrospectively reviewed. Parathyroid double-phase scintigraphy was performed at 20 minutes and at 2 hours after intravenous injection of 740 MBq (20 mCi) MIBi-99mTc. Scintigraphic results were compared in all cases with operative and histopathologic findings. Histopathological evaluation disclosed parathyroid adenoma in 50 p.c. of resected glands and parathyroid hyperplasia in 37 p.c. In 65 p.c. of cases, concomitant thyroid abnormality was found during surgery . The sensitivity and the positive predictive value of sestamibi scan in a group of patients with parathyroid adenoma was 85 p.c., respectively. In parathyroid hyperplasia, the sensitivity was 18 p.c and the positive predictive value was 100 p.c. The study indicates a high accuracy of double-phase sestamibi scintigraphy in locating single parathyroid adenoma, while a poor sensitivity in cases of parathyroid hyperplasia. The observed high percentage of parathyroid hyperplasia, which differed from data in the literature, requires further investigation on larger sample size. However, special precautions should be taken during unilateral neck exploration in patients with single focus of sestamibi uptake on scintigraphy.

    stosując format: