Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: NAŁOGOWSKA-GŁOŚNICKA
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Związek pomiędzy polimorfizmem Pst1 genu SA a predyspozycją do H-gestozy.
Tytuł angielski: Relation between SA gene Pst 1 polymorphism and susceptibility to pregnancy - induced hypertension.
Autorzy: Nałogowska-Głośnicka Krystyna, Łącka Beata, Zychma Marcin, Grzeszczak Władysław, Żukowska-Szczechowska Ewa, Michalski Bogdan, Poręba Ryszard, Kniażewski Bartosz, Rzempołuch Jacek
Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 107 (1) s.7-11, tab., bibliogr. 30 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,501

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • genetyka
  • ginekologia i położnictwo
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć żeńska
  • ciąża

    Streszczenie polskie: Badania ostatnich lat mogą sugerować genetyczne podłoże wystąpienia H-gestozy. Z drugiej strony, istnieją mocne przesłanki genetycznego podłoża nadciśnienia samoistnego. Obiecującym "genem kandydatem" do występowania nadciśnienia tętniczego jest gen SA. Celem pracy było zbadanie, czy polimorfizm Pst1 genu SA może być markerem dziedzicznej predyspozycji do występownia H-gestozy. Badaniami objęto 272 kobiety (mediana wieku 28 lat), w tym grupę badaną stanowiły 124 kobiety z H-gestozą, a grupę kontrolną 148 zdrowych ciężarnych. Badania prowadzono metodą opartą na polimerazowej reakcji łańcuchowej (PCR). Obliczenia wykonano w programie Statistica for Windows. W celu porównania rozkładu genotypów i częstości występowania poszczególnych alleli pomiędzy grupami zastosowano test chiý. Za znamienne uznano wartości p 0.05. W prezentowanej przez nas pracy stwierdziliśmy znamiennie częstsze występowanie genotypu A1A1 genu SA u chorych z H-gestozą w porównaniu z ciężarnymi z grupy kontrolnej. Częstość występowania samego allela A1 była również znamiennie większa u chorych z h-gestozą niż u osób z grupy kontrolnej (test chiý). Wniosek: Na podstawie wyników naszych badań wydaje się, że może istnieć związek pomiędzy polimorfizmem A1A2 genu SA a predyspozycją do powstania H-gestozy u kobiet rasy kaukaskiej

    Streszczenie angielskie: Genetic factors have been report to play an important role in the predisposition to development of pregnancy-induced hypertension (PIH). On the other hand, there is strong evidence that genetic factors play important role in the predisposition to essential hypertension. Recently, the plausible "candidate gene" for the development of hypertension is SA gene. The aim of our study was to assess the association of the SA gene with the susceptibility to PIH. For that purpose, the SA gene A1A2 polymorphism was studied in 124 women (median age 28 yrs) suffering from PIH in comparison with 148 healthy pregnant women (median age 28 yrs). Genotypic was performed using methods based on polymerase chain reaction. In this study we found statistically significant more frequent of genotype A1A1 occurence in the patients with PIH when compared to healthy pregnant controls. The frequency of A1 allele was laso significant higher in PIH in comparison with controls (chiý test). Based upon the results of our study we can suspect that the SA gene Pst1 polymorphism is associated with the predisposition to PIH in caucasian women.

    2/3

    Tytuł oryginału: Akces naczyniowy u chorych na cukrzycę i przewlekłą niewydolność nerek leczonych hemodializami - dziewięcioletnia obserwacja własna.
    Tytuł angielski: Vascular access in diabetic patients with chronic renal failure treated with haemodialysis - nine years of observation.
    Autorzy: Śnit Mirosław, Dwornicki Marek, Nałogowska-Głośnicka Krystyna, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław
    Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (4) s.315-319, tab., bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,582

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • endokrynologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Wytworzenie sprawnego akcesu naczyniowego u chorych na cukrzycę i terminalną niewydolność nerek stanowi duży problem. Materiał i metody. Przeanalizowano retrospektywnie historię chorób 153 osób dializowanych w latach 1992-2002, w tym 74 kobiety i 79 mężczyzn. Spośród hemodializowanych 81 osób miało rozpoznaną cukrzyce, 25 - typu 1, a 56 - typu 2. Średni okres dializoterapii w grupie chorych na cukrzycę wynosił 31,9ń19,6 miesiąca, a w grupie osób bez cukrzycy - 54,7ń46,9 miesiąca (p 0,003). Wyniki. Średnia liczba przetok u chorych na cukrzycę wynosiła 1,57 0,92, natomiast w grupie bez tego schorzenia - 1,40ń0,69 (różnica statystycznie nieznamienna). U chorych na cukrzycę jedną funkcjonującą przetokę miało 53 chorych (65,4 proc.). Drugą trzeba było wykonać u 16 chorych (19,8 proc.) trzecia - u 6 (7,4 proc.), a czwartą - również u 6 chorych (7,4 proc.). W grupie osób bez towarzyszącej cukrzycy odpowiednio: 50 (69,5 proc.), 16 (22,2 proc.) 5 (6,9 proc.) i (O proc.) - różnice bez znamienności statystycznej, z wyjątkiem ostatniej przetoki - p 0,02. Stwierdzono statycznie istotnie dłuższy czas prawidłowego działania pierwszej i drugiej przetoki u chorych bez cukrzycy. U 5 chorych implantowano protezy naczyniowe, a u 2 - cewniki stałe. Wykazano znamienną korelację między występowaniem cukrzycy oraz jej typem a czasem funkcjonowania pierwszej i drugiej przetoki tętniczo-żylnej. Wnioski. Czas przeżycia przetoki tętniczo-żylnej u chorych bez cukrzycy. Akces naczyniowy w ...

    Streszczenie angielskie: Background. Creation of perfect vascular access in chronic renal failure (CRF) diabetic patients is very difficult. Material and methods. We retrospectively in our center since year 1992 to 2002, 74 women and 79 men. There were 72 non-diabetics and 81 diabetic ones, 25 with type 1 and 56 with type 2 of diabetes. Mean time of renal replacement therapy in diabetic group was 31,9ń19,6 months, and 54,7ń46,9 months in non-diabetics. Results. Mean number of created fistulas was 1,57ń0,92 for diabetics and 1,40ń0,69 for non-diabetics &statistically non significant). In CRF diabetic patients undergoing haemodialysis the percentage of functioning vascular access was: for the first fistula - 65,4 p.c., the second was created in 19,8 patients, third - 7,4 p.c. and fourth - 7,4 p.c. In non-diabetics, respectively: 69,5 p.c., 22,2 p.c., 6,9 p.c. and 0 p.c. (p 0,002). Time of proper functioning of the first and second fistulas was significantly longer non-diabetics. In 5 patients arterio-venous grafts were used and in tunneled, cuffed catheters were implanted. There were statisticallty significant correlations between survival of fistulas and diagnosis and type of diabetes and coincidence of coronary artery disease. Conclusions. Survival of arterio-venous fistula in non-diabetics haemodialysed patients is significantly longer than in diabetic ones. Creation of vascular access in CRF diabetic patients should be planned and performed earlier than in non-diabetics, with good ...

    3/3

    Tytuł oryginału: Skuteczność sildenafilu w terapii zaburzeń erekcji u chorych na cukrzycę i przewlekłą niewydolność nerek leczonych nerkozastępczo - obserwacja wstępna.
    Tytuł angielski: Therapeutic efficacy of sildenafil in treatment of erectile dysfunction in diabetic chronic renal patients undergoing renal replacement therapy - preliminary report.
    Autorzy: Dwornicki Marek, Śnit Mirosław, Nałogowska-Głośnicka Krystyna, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław
    Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (6) s.483-487, tab., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,582

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp. Wzrastająca liczba chorych na cukrzycę leczonych nerkozastępczo powoduje narastanie uprzednio nieistniejącego problemu zaburzeń seksualnych w tej grupie chorych. Materiał i metody. Przeanalizowano ankiety 112 dializowanych mężczyzn, w tym 69 hemodializowanych, a 43 leczonych dializą otrzewnową. Spośród nich 66 osób chorowało na cukrzycę, 18 chorych - typu 1 (średnia 42,1 ń 9,1), a 48 - typu 2 (średnia 64,1 ń 7,1; p 0,0001), średnia wieku wynosiła 58,2 ń 12,5 roku. U 46 chorych z przewlekłą niewydolnością nerek nie stwierdzono cukrzycy; średnia wieku w tej grupie wynosiła 52,0 ń 15,5 (p 0,05). Wyniki. Ankietę wypełniło i oddało 37 chorych na cukrzycę (56,1 proc.), a w grupie mężczyzn bez tego schorzenia - 30 (65,2 proc.). Dysfuncję erekcyjną stwierdzono u 33 z 66 (50 proc.) chorych na cukrzycę, w tym u 12 z 18 (66,6 proc.) osób z cukrzycą typu 1 i u 21 z 48 (43,7 proc.) pacjentów z cukrzycą typu 2 (różnica statystycznie nieznamienna) oraz u 7 z 46 (15,2 proc.) chorych bez cukrzycy (p 0,0002). Początkową dawkę 25 mg sildenafilu otrzymało 28 chorych na cukrzycę i wszyscy bez tego schorzenia. Pozytywny efekt zaobserwowano u 6 chorych na cukrzycę i u 3 bez tego schorzenia (różnica nieznamienna statystycznie). Dawka 50 mg była skuteczna u 15 z 28 (53,6 proc.) chorych na cukrzycę i u 5 z 7 (71,4 proc.) chorych bez cukrzycy. Dawkę 75 mg zastosowano u 15 chorych na cukrzycę (skuteczność u 10 tj. 66,6 proc.) oraz u 3 bez tego schorzenia (skuteczność 100-procentowa). Częstość i nasilenie działań niepożądanych - bólu głowy, szumu w uszach, zaczerwienienia twarzy - korelowały z wielkością dawki i obecnością choroby wieńcowej...

    stosując format: