Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: MODZELEWSKA
Liczba odnalezionych rekordów: 7



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/7

Tytuł oryginału: Inhibition of gluconeogenesis by vanadium and metformin in kidney-cortex tubules isolated from control and diabetic rabbits.
Autorzy: Kiersztan Anna, Modzelewska Aleksandra, Jarzyna Robert, Jagielska Elżbieta, Bryła Jadwiga
Źródło: Biochem. Pharmacol. 2002: 63 (7) s.1371-1382, il., tab., bibliogr. 75 poz.
Sygnatura GBL: 304,395

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • króliki

    Streszczenie angielskie: Effect of vanadyl acetylacetonate (VAc) and metformin on gluconeogenesis has been studied in isolated hepatocytes and kidney-cortex tubules of rabbit. Glucose formation from alanine + glycerol + octanoate, pyruvate or dihydroxyacetone was inhibited by 50-80 p.c. by 100 ćM VAc or 500 ćM metformin in renal tubules of control and alloxan-diabetic animals, while the inhibitory action of these compounds in hepatocytes was less pronounced (by about 20-30 p.c.). In contrast to VAc, metaformin increased the rate of lactate formation by about 2-fold in renal tubules incubatet with alanine + glycerol + octanoate. In view of VAc-induced changes in intracellular gluconeogenic intermediates and gluconeogenic enzyme activities, it is likely taht this compound may decrease fluxes through pyruvate carboxylase, phosphoenolpyruvate carboxykinase, fructose-1,6-bisphosphatase and glucose-6-phosphatase. In contrast to VAc, metformin-induced decrease in renal gluconeogenesis may result from a decline of cytosolic oxaloacetate level and consequently PEPCK activity. Following 6 days of VAc administration (1.275 mg V kg-1 body weight daily) the blood glucose level in alloxan-diabetic rabbits was normalised while blood glucose changes in control animals were not observed. On the contrary, in diabetic animals treated for 6 days with metformin (200 mg kg-1 body weight day -1) a high blood glucose level was maintained. Unfortunately, VAc-treated control and diabetic rabbits exhibited elevated serum urea and creatinine levels. In VAc-treated animals vanadium was accumulated in kidney=cortex up to 7.6 ń 0.6 ćg V g-1 dry weight. In view of a potential vanadium nephrotoxicity...

    2/7

    Tytuł oryginału: Zachowania prozdrowotne pielęgniarek a zespół wypalenia zawodowego.
    Autorzy: Modzelewska Teresa, Kulik Teresa Bernadetta
    Źródło: Pielęg. Położ. 2002: 44 (10) s.8-10, 12
    Sygnatura GBL: 311,742

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pielęgniarstwo
  • medycyna pracy

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć żeńska

    3/7

    Tytuł oryginału: Zespół wypalenia zawodowego w opinii pielęgniarek.
    Autorzy: Modzelewska Teresa
    Źródło: Pielęg. Położ. 2002: 44 (11) s.4-6
    Sygnatura GBL: 311,742

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pielęgniarstwo
  • medycyna pracy
  • psychiatria i psychologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć żeńska

    4/7

    Tytuł oryginału: Tiazolidinediony - kliniczne zastosowanie.
    Tytuł angielski: Thiazolidinediones and insulin resistance.
    Autorzy: Zonenberg Anna, Szelachowska Małgorzata, Modzelewska Anna, Kinalska Ida
    Źródło: Terapia 2002: 10 (5) s.9-12, bibliogr. 41 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,048

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja
  • toksykologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: Thiazolidinediones are new insulin-sensitizing agents for treating type 2 diabetes mellitus and other metabolic disturbances with insulin resistance. These agents play an important role in the facilitated transport of glucose into adipocytes and skeletal muscle cells. They improve insulin sensitivity in peripheral tissues and effectively decrease blood glucose. Rosiglitazone, metformin and sulphonylureas reduce plasma glucose concentration via different mechanisms and thus could potentially be used in combination to optimize glycemic control. Peroxisome proliferator-activated receptor? agnosits could be helpful in ovulatory dysfunction, hirsutism, hyperandrogenemia and hyperinsulinemia of polycystic ovary syndrome patietns, and might be useful for the treatment of psoriasis? and diabetic neuropathy?

    5/7

    Tytuł oryginału: Ocena efektów leczenia preparatem Viburcol wybranych jednostek chorobowych wieku dziecięcego.
    Tytuł angielski: The evaluation of the efficacy of the treatment with Viburcol of some children diseases.
    Autorzy: Wąsowska-Królikowska Krystyna, Krogulska Aneta, Modzelewska-Hołyńska Małgorzata, Biernacka Ewa
    Źródło: Med. Biol. 2002 (3) s.52-60, il., tab., bibliogr. 9 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,207

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • psychiatria i psychologia
  • mikrobiologia
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Ze względu na szerokie rozpowszechnienie wsród dzieci chorób przebiegajacych z goraczką i(lub) niepokojem oraz ciągłe poszukiwnaie nowych, skutecznych i bezpiecznych metod leczenia, postanowiono ocenić skuteczność leczenia preparatem Viburcol dzieci z powyższymi dolegliwościami i porównać je z wynikami w grupie kontrolnej. W tym celu zbadano 176 dzieci w wieku między 6 dni a 8 lat. Do grupy badanej zakwalifikowano 108 dzieci, a do grupy kontrolnej 65 dzieci. Badania prowadzono wykorzystując ankietę, przygotowaną w tym celu zarówno dla lekarza, jak i rodziców dziecka, w trakcie 3 kolejnych wizyt. Analizowane parametry skategoryzowano wg powszechnie stosowanych skal badawczych. Następnie wyniki badań poddano analizie statystycznej. Stwierdzono, że efekty terapeutyczne uzyskane w wyniku stosowania Viburcolu są podobne jak po lekach konwencjonalnych, ale objawy niepożądane w grupie badanej występowały istotnie rzadziej aniżeli w grupie kontrolnej. Wykazano zatem, że Viburcol jest skutecznym i bezpiecznym lekiem, znoszącym objawy niepokoju o różnej etiologii. Ponadto powoduje istotną poprawę u dzieci z infekcjami układu oddechowego, stanowiąc równocześnie istotny element wspomagający terapię klasyczną.

    Streszczenie angielskie: Due to the frequent occurrence in children diseases accompanied by fever and/or agitation and the permanent search for new, effective and safe methods of treatment a decision was made o evaluate the effects of treatment with Viburcol of children with above symptoms and compare them with the results in a control group. 176 children of age between 6 day and 8 years were tested; 108 in the test group and 65 in the control group. The testing used a questionnaire, given to the doctors and the child's parents during 3 successive visits. The analysed parameters were categorised according to the generally used research scales . Then the results of the tests were statistically analysed. It has been found that the therapeutic effects achieved by the application of Viburcol are similar to those achieved by conventional therapy, yet the negative side-effects in the group tested occurred less frequently than in the control group. Thus it has been stated that Viburcol is and sav medicine in the case of symptoms of agitation of different aetiology. Besides, it brings about a considerable improvement in children with infections of respiratory tract, being simultaneously a meaningful element of supporting the classical therapy.

    6/7

    Tytuł oryginału: Migotanie przedsionków - problem interdyscyplinarny - retrospektywna analiza etiologii ze szczególnym uwzględnieniem chorób tarczycy.
    Tytuł angielski: Atrial fibrillation - still an important problem - retrospective etiology analysis, including thyroid diseases and hyperthyroidism.
    Autorzy: Szepietowska Barbara, Zonenberg Anna, Szelachowska Małgorzata, Mazuruk Elżbieta, Modzelewska Anna, Rybaczuk Mikołaj, Kinalska Ida
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (3) s.285-292, il., tab., bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Migotanie przedsionków (AF) jest najpowszechniej występującym zaburzeniem rytmu. Pojawia się w przebieg wielu różnych chorób zarówno dotyczących serca jak też ogólnoustrojowych zaburzeń, a jego leczenie i profilaktyka powikłań jest poważnym problemem klinicznym. Celem pracy była analiza przyczyn oraz chorób współistnniejących z migotaniem przedsionków leczonych w Klinice Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Wewnątrznych AM w Białymstoku. Analizowano dokumentację medyczną 450 pacjentów, co stanowi 86 proc. osób hospitalizowanych z tym zaburzeniem rytmu serca w latach 1993-2001. Materiał badany stanowiły osoby w wieku od 22 do 98 lat, średnio: 67,6 ń 11,1 lat. W kolejnych latach zaobserwowano wzrost liczby pacjentów hispotalizowanych z AF z jednoczesnym, niewielkim obniżeniem się średniej wieku pacjentów, natomiast w podgrupie osób z chorobami tarczycy średnia wieku była niższa o 4,5 roku. Analizowano występowanie schorzeń u pacjentow z AF i tak: nadciśnienie tętnicze wykazano u 58,6 proc. badanych, chorobę niedokrwienną serca u 53,3 proc., wadę zastawkową serca u 17,3 proc. Choroby tarczycy stwierdzono u 45,5 proc. badanych, w tym 51 proc. osób posiadało jawną lub utajoną nadczynność tarczycy. Porównując ilość pacjentów z chorobą Graves-Basedowa i towarzyszącym migotaniem przedsionków stwierdzono znamienny wzrost hospitalizowanych z tych powodów po 1997 roku (0,8 p.c. vs. 4,6 p.c. 0,05). Obserwowano zmianę profilu chorób towarzyszących migotaniu przedsionków. Od 1997 roku, w kolejnych latach stwierdzono istotny wzrost zaburzeń funkcji tarczycy...

    Streszczenie angielskie: Atrial fibrillation is common arrythmia, resulting in increased cardiovascular morbidity and mortality. The incidence of AF increase with age. After the age of 65, AF concerns of 4 p.c. of population. We report the baseline characteristics of 450 patients, admitted to the Department of Endocrinology, Diabetology, and Internal Medicine with atrial as either the main or a co-existing cause of hospitalization in 1993-2001 years. That group stood for 86 p.c. of patients with this type of arrythmia at our Department. The mean of age of those patients was 67 ń 11.1 (from 22 to 98 with 41.3 p.c.) of males. We observed an increase in the number of patients with AF in subsequent years, especially in the elderly. Hypertension was present in 58.6 p.c. Coronary artery disease was present in 53.3, vulvular heart disease - 17.3 p.c. Thyroid disease was in 45.5 of patients and 51 p.c. of them presented with clinical or subclinical hyperthyroidism. In the subsequent years, the profile of co-existing disease changed. From 1997, we observed an increased number of patients with thryoid disease and hyperthyroidism. It could have been an effect of either iodine prophylaxis, started in Poland at the begining of 1997 or of widespread medical treatment, consisting in iodine administration. In the investigated group, thyroid disease and hyperthyroidism were important causes of AF, demomnstrating a rising tendency in consecutive years.

    7/7

    Tytuł oryginału: Tiazolidinediony a insulinooporność.
    Tytuł angielski: Thiazolidinediones and insulin resistance.
    Autorzy: Modzelewska Anna, Szelachowska Małgorzata, Zonenberg Anna, Kinalska Ida
    Źródło: Diabetol. Prakt. 2002: 3 (4) s.219-225, bibliogr. 42 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,630

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja
  • toksykologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Tiazolidinediony są stosunkowo nową grupą leków przeciwcukrzycowych, które zwiększają wrażliwość na insulinę tkanek wątroby, komórek tłuszczowych i mięśni, a w efekcie poprawiają obwodowe zużycie glukozy. Głównym mechanizmem ich działania jest pobudzanie jądrowego receptora aktywowanego proliferatorem peroksysomów PPARgamma (agoniści PPARgamma). Receptor ten kontroluje różnicowanie adipocytów, magazynowanie tłuszczów i wrażliwość na insulinę. Tiazolidinediony wpływają na proliferację komórek i parametry gospodarki lipidowej, zwiększają beztłuszczową masę ciała, a zmniejszają całkowitą zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie oraz ekspresję leptyny i czynnika nekrotyzującego guza (TNF-alfa, tumor nercosis factor).

    Streszczenie angielskie: Thiazolidenediones - insulin sensitisers - are a relatively new class of antidiabetic agents which enhance sensitivity to insulin in the liver, adipose tissue and muscles, resulting in improved insulin-mediated glucose disposal. They works through activation of the peroxisome proliferator - activated receptor g, a nuclear receptor that expression of several genes involved in metabolism. This receptor controls adipocyte differentiation, lipid storage and insulin sensitization. Thiazolidinediones have effects on cell proliferation and tumorigenesis. Gliatazones have influence on lipids parameters, increase lean body mass and decrease total body fat. They reduce expression of leptin and tumor necrosis factor.

    stosując format: