Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: KAŁUŻYŃSKA
Liczba odnalezionych rekordów: 4



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/4

Tytuł oryginału: Powikłania dializy otrzewnowej u chorych na ostrą i przewlekłą niewydolność nerek.
Tytuł angielski: Dialysis-related complications in peritoneal dialysis patients.
Autorzy: Kałużyńska Anna, Czupryniak Aneta, Jander Anna, Nowicki Michał
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (70) s.288-290, il., tab., bibliogr. 11 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • gastroenterologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Retrospektywnej analizie poddano dokumentację lekarską 56 chorych (25 M, 31 K) leczonych dializą otrzewnową z powodu ostrej i schyłkowej niewydolności nerek w ICZMP w latach 1991 - 2000. Średni czas leczenia dializacyjnego wynosił 13 ń 15 dni w przypadku ostrej i 32 ń 23 miesięcy w przypadku schyłkowej niewydolności nerek. Dokonano oceny częstości występowania powikłań infekcyjnych (zapalenie ujścia zewnętrznego cewnika Tenckhoffa, dializacyjne zapalenie otrzewnej) i nieinfekcyjnych. Stwierdzono statystycznie znamienne różnice w częstości występowania zapalenia ujścia zewnętrznego w grupie chorych poniżej i powyżej 5. roku życia (odpowiednio 1/9,6 i 1/26,5 pacjentomiesięcy, p 0,001). W przypadku zapalenia otrzewnej nie stwierdzono istotnej zależności (p 0,05). Zaobserwowano natomiast zmniejszanie się częstości występowania dializacyjnego zapalenia otrzewnej w kolejnych latach stosowania metody w ICZMP. Fakt ten można wiązać ze zwiększaniem się liczby chorych leczonych w kolejnych latach, wprowadzeniem automatycznej dializy otrzewnowej oraz nabywaniem doświadczenia przez personel medyczny i samych chorych.

    Streszczenie angielskie: The hospital records of 56 patients (25 M, 31 F) with acute or chronic renal failure treated by peritoneal dialysis were retrospectively reviewed. Mean dialysis time was 13 ń 15 days in acute renal failure and 32 ń 23 months in chronic renal failure. The incidence of infectious (exit site infections and peritonitis) and non-infectious dialysis-related complication was assessed. Exit site infections were significantly more frequent in children aged 5 or less than in older patients (1.9.6 patient-month and 1/26.5 patient-month, respectively, p 0.001). Such relationship was not found with regard to the incidence of peritonitis. There was a tendency of peritonitis rate to decrease in consecutive years was noted. This can be probably related to an increase in the number of patients, introduction of automated peritoneal dialysis, increasing experience of medical staff and patients themselves.

    2/4

    Tytuł oryginału: Zapalenie otrzewnej i odma otrzewnowa u chorej leczonej ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową.
    Tytuł angielski: Pneumoperitoneum and peritonitis in a child treated by continuous ambulatory peritoneal dialysis.
    Autorzy: Czupryniak Aneta, Kałużyńska Anna, Jander Anna, Nowicki Michał
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (70) s.304-305, bibliogr. 10 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • gastroenterologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Odma otrzewnowa jest rzadkim powikłaniem dializy otrzewnowej. Występuje najczęściej bezpośrednio po chirurgicznym wszczpieniu cewnika otrzewnowego i ustępuje wkrótce po rozpoczęciu leczenia dializacyjnego. Poważnym problemem terapeutycznym jest odma otrzewnowa powstała w wyniku perforacji przerwodu pokarmowego. Przyjmuje się, że niezbędne jest wtedy leczenie chirurgiczne. Przedstawiamy przypadek 10-letniej dziewczynki, u której wystąpiła odma otrzewnowa skojarzona z zapaleniem otrzewnej. Ponieważ stan dziecka i wyniki badań dodatkowych wskazywały na możliwość perforacji przewodu pokarmowego, planowano laparotomię, jednak ze względu na brak zgody rodziców na zabieg chirurgiczny dziewczynkę leczono zachowawczo. Kontynuowano leczenie dializacyjne, dootrzewnowo podając leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania. W przebiegu klinicznym zwraca uwagę ciężki stan ogólny dziewczynki przy przyjęciu do szpitala oraz pomyślny wynik leczenia zachowawczego z możliwością kontynuacji dializy otrzewnowej.

    Streszczenie angielskie: Pneumoperitoneum is a rare complication of peritoneal dialysis, which in most cases occurs soon after the implantation of the peritoneal catheter and does not need any specific treatment. In contrast, pneumoperitoneum due to visceral perforation represents a serious clinical problem and usually needs an urgent srugical intervention. We present a case of a 10-year old girl treated by peritoneal dialysis for 7 months who was admitted to hospital with symptoms of peritonitis and pneumoperitoneum. On admission her condition was severe and visceral perforation was strongly suspected. As her parents did not give consent to surgical treatment, only conservative management was introduced. Peritoneal dialysis was continued and the girl responded well to antibacterial therapy. The final outcome was favourable.

    3/4

    Tytuł oryginału: Zastosowanie ciągłej żylno-żylnej hemodiafiltracji przy użyciu aparatu Prisma u chorej z zespołem małego rzutu po korekcji wrodzonej wady serca.
    Tytuł angielski: Prisma apparatus for continuous veno-venous hemodiafiltration in a low cardiac output patient. Case report.
    Autorzy: Pychyńska-Pokorska Magdalena, Pągowska-Klimek Izabela, Moll Jadwiga, Moll Jacek [J.], Jander Anna, Kałużyńska Anna, Jarosik Piotr
    Źródło: Anestezjol. Intens. Ter. 2002: 34wyd.spec.C s.56C-58C, il., tab., bibliogr. 10 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 305,376

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • pediatria
  • anestezjologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Ciągła żylno-żylna hemofiltracja (CWHF) jest uznaną metodą leczenia nerkozastępczego w ostrej niewydolności nerek (o.n.n.) u pacjentów z zespołem małego rzutu. Pozaustrojowe wspomaganie obiegu krwi sprawia, że technika ta jest dobrze tolerowana przez pacjentów ze skrajnie niestabilnym układem krążenia. Skuteczne usuwanie ciał azotowych zapewnia modyfikacja układu: ciągła żylno-żylna hemodiafiltracja (CWHDF), polegająca na przepływie dializatu przez filtr. Autorzy opisują bezpieczne zastosowanie techniki CWHDF przy użyciu aparatu Prisma u pacjentki po operacji wrodzonej wady serca, u której w okresie pooperacyjnym rozwinęła się o.n.n. z powodu zespołu małego rzutu.

    Streszczenie angielskie: We present a case of 15-yr-old girl operated for Ebstein syndrome in whom postoperative low cardiac output and kidney failure had occurred. 70-hour hemodiafiltration resulted in slow recovery and retum of spontaneous diuresis. Two hemofilters were used during the procedure. The Prisma apparatus allowed for precise control of the procedure.

    4/4

    Tytuł oryginału: Ocena wpływu usunięcia mufki zewnętrznej cewnika dootrzewnowego na czas jego funckjonowania po zabiegu.
    Tytuł angielski: The effect of external cuff removal on the peritoenal catheter survival.
    Autorzy: Jander Anna, Kałużyńska Anna, Czupryniak Aneta, Samolewicz Emeryk, Nowicki Michał
    Źródło: Nefrol. Dializ. Pol. 2002: 6 (4) s.237-239, tab., bibliogr. 10 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,411

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.

    Streszczenie polskie: Zapalenie ujścia zewnętrznego cewnika otrzewnowego jest jednym z najczęstszych powikłań dializy otrzewnowej. Często prowadzi ono do zapalenia otrzewnej z koniecznością usunięcia cewnika. Celem pracy była ocena wyników usuwania ("zgolenia") mufki zewnętrznej u chorych z przewlekłym zpaleniem ujścia zewnętrznego cewnika, niepoddającego się standardowej antybiotykoterapii. W latach 1991-2002 wykonano 10 zabiegów zgolenia mufki zewnętrznej u 9 chorych z objawami przewlekłego zapalenia ujścia zewnętrznego nie poddającego się leczeniu miejscowemu i antybiotykoterapii. Zabieg polegał na wytworzeniu częściowo nowego tunelu cewnika oraz nowego ujścia zewnętrznego. Poprawę uzyskano u 5 chorych, a czas utrzymywania cewnika po zabiegu wynosił średnio 20 miesięcy (4-33). W 3 przypadkach wystąpiły objawy zapalenia otrzewnej w czasie od 4 do 6 tygodni po zabiegu, co stało się przyczyną planowej wymiany cwnika. W jednym przypadku obserwowano wyciek płynu otrzewnowego spowodowany najprawdopodobniej uszkodzeniem cewnika. Jeden chory jest obecnie pod obserwacją (1 miesiąc po usunięciu mufki cewnika). Na podstawie naszego doświadczeia uważamy, że usunięcie mufki zewnętrznej może być skuteczną metoda leczenia przewlekłego zapalenia ujścia zewnętrzengo. Pozwala to wydłużyć czas używania cewnika otrzewnowego i może być zastosowane zwłaszcza u chorych, u których wcześniej wielokrotnie dokonywano jego wymiany.

    Streszczenie angielskie: Peritoneal catheter exit-site infection (ESI) is one of the most frequent complications of PD, frequently resulting in peritonitis and subsequent catheter removal. The aim of the study was to present the outcome of the cuff-shaving procedure as a rescue treatment in patietns with exit-site infection unresponsive to standard antibiotic and local therapy. In the years 1991-2002 ten cuff-shaving procedures were performed in 9 patietns. Each time cuff removal was associated with formation of apartially new catheter tunnel. In five cases the procedure was successful. In three cases peritonitis developed within four to six weeks after cuff-shaving procedure. In one case the leak of a dialysis fluid was noted, probably caused by catheter damage. Remaining one case is still under observation (one month after cuff shaving). Mean survival time of a catheter after the cuff removal was 20 months. Our experience, although limited, proves that the cuff-shaving procedure should be considrered in every case of persistent ESI, as a rescue therapy. This effect is of particular relevance in aptients who underwent multiple implantations of peritoneal catheters.

    stosując format: