Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: JURGOWIAK
Liczba odnalezionych rekordów: 1



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/1

Tytuł oryginału: Iron metabolism, oxidative DNA damage and atherosclerosis.
Tytuł polski: Żelazo, wolne rodniki i oksydacyjne uszkodzenia DNA a choroba miażdżycowa.
Autorzy: Oliński Ryszard, Jurgowiak Marek
Źródło: Acta Angiol. 2002: 8 (2) s.37-44, il., tab., bibliogr. 31 poz. - Tekst również w jęz. pol.
Sygnatura GBL: 313,274

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • genetyka

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Wolne żelazo (niezwiązane z białkami) może katalizować powstawanie w oranizmie reaktywnych form tlenu (ROS), w tym wolnych rodników. Reaktywne formy tlenu mogą uszkodzić biocząsteczki, takie jak DNA, białka oraz lipidy. Obecnie w wielu pracach podkreśla się, że katalizowana przez żelazo peroksydacja lipidów (LDL) oraz uszkodzenia oksydacyjne DNA mogą być znaczącym czynnikiem w formowaniu zmian miażdżycowych. Zagadnieniu temu poświęcone jest poniższe opracowanie. Dotychczas nie poznano mechanizmu molekularnego, poprzez który żelazo może stymulować zmiany maiżdżycowe. W tym kontekście niezwykle intrygującą wydaje się hipoteza, że miażdżyca może rozwijać się na tle zmian indukowanych uszkodzeniami DNA (8-oksydG) utrwalnymi w postaci mutacji. Zmiany te prowadziłyby do patologicznej proliferacji komórek mięśni gładkich ściany naczyń krwionośnych i w efekcie mogą przypominać rozwój guza łagodnego. Oksydacyjne uszkodzenia DNA (8-oksydG) obserwowano też w limfocytach u pacjentów chorych na miażdzycę, a należy pamiętać, że płytki miażdżycowe także zawierają limfocyty. W badaniach przeprowadzonych przez autorów niniejszego artykułu po raz pierwszy na świecie wykazano, że pula wolnegom żelaza jest około 2-krotnie wyższa w limfocytach u pacjentów z miażdzycą w porównaniu z grupą kontrolną. Zatem zrozumienie molekularanego podłoża zmian miażdżycowych i roli żelaza w tym procesie wydaje się obecnie jednym z kluczowych problemów biologii molekularnej i nauk klinicznych.

    stosując format: