Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: JANUŚ
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/2

Tytuł oryginału: Gruczolaki przysadki u dzieci i młodzieży.
Tytuł angielski: Pituitary adenoma in children and adolescents.
Autorzy: Januś Dominika, Starzyk Jerzy, Dziatkowiak Hanna
Źródło: Prz. Pediatr. 2002: 32 (2) s.90-92, 94, 96-97, bibliogr. 55 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,393

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • endokrynologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Gruczolaki przysadki są to monoklonalne lub poliklonalne guzy wywodzące się z komórek gruczołowych przedniego płata przysadki, w większości przypadków hormonalnie czynne. Prawie wszystkie gruczolaki przysadki są łagodne, jakkolwiek niektóre z nich mogą wykazywać histologiczne cechy agresywności i naciekać otaczające tkanki. Dzięki postępom w endokrynologii i udoskonaleniu takich technik obrazowania, jak tomografia komputerowa, a przede wszystkim rezonans magnetyczny, gruczolaki przysadki u dzieci i młodzieży są coraz częściej rozpoznawane i skutecznie leczone. W zależności od rodzaju i wielkości guza postępowanie lecznicze obejmuje farmakoterapię, leczenie operacyjne i radioterapię. Farmakoterapia jest metodą z wyboru w leczeniu prolaktynoma, stosowana jest przed zabiegiem operacyjnym somatotropinoma oraz w leczeniu pozostałości obu guzów w wypadku nieradykalnej operacji. Leczenie operacyjne to transsfenoidalne usunięcie guza gdy istnieją dobre warunki anatomiczne (wykształcona zatoka klinowa) lub usunięcie drogą kraniotomii czołowej. Gdy powyższe leczenie jest nieskuteczne (nawrotowość guza) wdrażana jest radioterapia. Obserwacja jest zalecana w przypadkach nieaktywnych hormonalnie mikrogruczolaków i incidentaloma, jeśli nie są one przyczyną zaburzeń endkrynologicznych i neurologicznych.

    Streszczenie angielskie: The origin of pituitary adenomas is either policlonal or monoclona. They are derived from cells of the anterior lobe of the pituitary gland, and in the majority of cases are hormonally active. Although almost all pituitary adenomas are benign, some of them can become invasive. Progress in endocrinology and neuroradiology (CT, MRI) has led to an improvement in the diagnosis and treatment of these tumours. The treatment of pituitary adenomas comprises pharmacology, surgery and radiotherapy. Pharmacology is the treatment of choice in prolactinoma, somatotropinoma (prior to surgery) and in residual tumors of both types (after surgery). Surgical management comprises transsphenoidal resection or craniotomy. Radiotherapy should be considered when the above-mentioned methods are not effective. Observation should be considered in case of hormonally inactive microadenoma and incidenthaloma without endocrine and neurological abnormalities.

    2/2

    Tytuł oryginału: Kliniczne znaczenie wykrywanych w badaniu MRI ogniskowych zmian przysadki u dzieci w materiale własnym.
    Tytuł angielski: Clinical picture of focal MRI lesions of pituitary gland in children - own material.
    Autorzy: Januś Dominika, Starzyk Jerzy, Jeleńska-Szyguła Irena, Dziatkowiak Hanna
    Źródło: Prz. Pediatr. 2002: 32 (3) s.193-196, 198, tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,393

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • radiologia
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Częstość występowania ogniskowych zmian przysadki o charakterze mikrogruczolaków u dzieci, jak również ich znaczenie kliniczne nie są jeszcze dobrze poznane. Obecność zmiany o charakterze mikrogruczolaka przysadki w badaniu MRI stwierdzono u 17 dzieci, a makrogruczolaka przysadki u 2 dzieci hospitalizowanych w naszej Klinice w okresie od 1995 do 1999 roku. Ocena spoczynkowych i postymulacyjnych stężeń hormonów (GH, PRL, TSH, ACTH, LH, FSH, IGF-1, fTe, T, E2) w surowicy krwi wykazała, że wykryte u dzieci mikro- i makrogruczolaki przysadki nie były czynne hormonalnie w zakresie powyższych hormonów. U wyżej wymienionych dzieci nie stwierdzono również zaburzeń neurologicznych. U co najmniej 14 dzieci stwierdzone badaniem MRI zmiany ogniskowe w przysadce nie wykazywały ponadto związku ze stanem klinicznym dzieci i wydawały się spełniać kryteria incidentaloma. Nie było zatem wskazań do leczenia neurochirurgicznego lub specyficznego dla danego gruczolaka leczenia farmakologicznego. Jednak z powodu nieznanego ryzyka progresji makro- i mikrogruczolaków, w tym także zmian o charakterze incidentaloma, konieczna jest okresowa ocena auksiologiczna, monitorowanie hormonalne oraz wykonanie kontrolnego badania MRI.

    stosując format: