Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GRZESIUK
Liczba odnalezionych rekordów: 6



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/6

Tytuł oryginału: Zbadanie zależności między dawką zdeponowanych w tarczycach radiojodków a obrazem klinicznym, cytologicznym i histopatologicznym w tarczycach pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu wola guzkowego lub nowotworów tarczycy - badania w województwie mazowieckim.
Tytuł angielski: Evaluation of the relation between the dose of radioiodides, deposited in the thyroid glands, and the clinical, cytological, and histopathological pictures in thyroids of patients who were surgically treated because of either nodular goitre or thyroid neoplasms - studies in the Mazovian Voivodship.
Autorzy: Grzesiuk Wiesław, Osikowska-Loksztejn Maria, Wojda Marzena, Bar-Andziak Ewa, Bartoszewicz Zbigniew, Górnicka Barbara, Bogdańska Magdalena, Płazińska Maria Teresa, Skórski Maciej, Wiechno Wiesław, Szostek Mieczysław, Nauman Janusz
Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (2) supl. 2: Czarnobyl - jod - tarczyca. Program zamawiany PBZ 38-08: II faza badań: materiały naukowe s.105-115, il., bibliogr. 22 poz., sum.
Sygnatura GBL: 304,167

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • radiologia
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Temat korporatywny:
  • Czarnobyl

    Streszczenie polskie: W latach 1987-1990 przeprowadzono w Polsce badania populacyjne których celem było ustalenie czy podjęte po awarii jądrowej w Czarnobylu działania profilaktyczne były skuteczne i bezpieczne oraz jakie dawki 131-J zostały zdeponowane w tarczycach i czy doprowadziły one do wczesnego rozwoju chorób nowotworowych, autoimmunologicznych i zaburzeń czynności tarczycy. W latach 1997-2001 powtórzono badania populacyjne a dodatkowo postanowiono zbadać czy niewielka lub umiarkowana dawka 131-J skumulowana w tarczycach doprowadziła po 10-13 latach do rozwoju nowotworów tarczycy. Badaniami objęto ostatecznie 276 chorych zamieszkałych w województwie mazowieckim, którzy zostali skierowani do Poradni Endokrynologicznej przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii AM w Warszawie z powodu pojedynczego guzka tarczycy lub wola guzowatego i po zbadaniu zakwalifikowani do leczenia operacyjnego. Warunkami włączenia chorych do programu były wiek, który w czasie awarii w Czarnobylu nie przekraczał 25 lat, przebywanie chorych w okresie awarii na obszarze obecngo woj. mazow. i brak jakichkolwiek innych schorzeń poza patologią tarczycy. W okresie badania wiek chorych wahał się od 20 do 40 lat i wynosił średnio 27,6 ń 6,0 lat. U pacjentów przeprowadzano badanie ultrasonograficzne tarczycy na podstawie którego określano pojemność gruczołu oraz jego strukturę. Wykonywano ozanczenia poziomu hormonu tyreotropowego przysadki poziomów wolnej trijodotyroniny i wolnej tyroksyny w surowicy krwi. ...

    Streszczenie angielskie: In the years 1987 and 1990, population studies were performed to determine the efficacy of prophylactic measures used to counter the effects of the thermonuclear reactor malfunction in Chernobyl. Assessed were the safety and benefits of those methods, as well as, quantitatively, the dosage of I-131 and its effects on the development of neoplasms, autoimmunological and thyroid gland disorders. Between 1997 and 2001, the second series of studies moderate were performed to assess whether the moderate dose of I-131 cumulated in the thyroid, led to the development of cancer. The study was performed on 276 individuals living in Mazovia, who were admitted to the out-patient clinic ofteh Department of Internal Medicine and Endocrinology, Warsaw Medical Hospital because of the diagnosed single thyroid tumor or nodular goiter, who were then scheduled for surgery. The patients, undergoing study, had to be below 25 years of age at the time of the Chernobyl reactor meltdown, and living in Mazovia at the time, and with no previous medical history apart from that concerning the thyroid. During the study, patient's age was between 20 to 40 years (mean 27.6 ń 6 years). Ultrasound of the thyroid was performed in all the patients to assess the thyroid was performed in all the patients to assess the thyroid gland volume and structure. TRH, T4 and T3 assays were perfor,med. Anti-microsolal antibody (ATM) levels in blood serum, as well as teh levels of morning urine iodine were assessed. ...

    2/6

    Tytuł oryginału: Salt iodination as a effective method of iodine supplementation.
    Autorzy: Grzesiuk Wiesław, Kondracka Agnieszka, Słoń Milena, Wojda Marzena, Nauman Janusz
    Źródło: Med. Sci. Monitor 2002: 8 (4) s.CR288-CR291, il., bibliogr. 18 poz.
    Sygnatura GBL: 313,278

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Background: In January 1997 a new approach to preventing iodine deficiency was introduced in Poland. The goal of the present study was to determine whether the mandatory iodization of kitchen salt (30 mg KI/kg) has had any impact on ioduria. Material/Methods: The study was performed on 29 healthy volunteers, aged 22-29 (average age 23.93 ń 1.14), examined in 1996 and retested after 36 months of iodine supplementation in 1999. Each person underwent a physical examination and thyroid ultrasonography. The iodine level was determined using morning urine samples. Results: For the duration of the study thyroid volume remained unchanged, ranging from 11.48 ń 3.89 ml in 1996 to 12.11 ń 3.85 ml in 1998. THe echostructure was normal in all subjects both in 1996 and in 1999. In 1996 the iodine concentration in urine (ICU) in the study group averaged 100.4 ń 41.5 ćg/L (range from 43.3 to 175.6 ćg/L). Seventeen persons had an iodine cncentration below 100 ćg/L. In 1999 the average ICU was 140.7 ń 78.87 ćg/L. Three subjects had a lower ICU in 1999 (53.93 ń 24.65 ćg/L) than in 1996 (104.1 ń 24.6 ćg/L). These persons claimed to have completely eliminated the use of added salt in their diet. Conclusion: We conclude that mandatory iodine supplementation method is sufficiently effective when salt is used in the diet. In the case of restrictions on salt consumption the use of preparations containing iodine should be recommended.

    3/6

    Tytuł oryginału: Kiedy i jak leczyć asymptomatyczną pierwotną nadczynność przytarczyc.
    Autorzy: Grzesiuk Wiesław, Nawrot Ireneusz
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (11) s.611-615, bibliogr. 23 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Asymptomatyczna pierwotna nadczynność przytarczyc (apnp) jest stanem, w którym podwyższonemu poziomowi wapnia lub/i parathormonu (PTH) nie towarzyszą mocno wyrażone objawy kliniczne typowe dla pierwotnej nadczynności przytarczyc (pnp). Pierwotna nadczynność przytarczyc rozwija się przez wiele lat, a dolegliwości z tym związane mogą być nie zauważone przez pacjenta. Dlatego też postuluje się, że w przypadku nawet najmniejszych podejrzeń w kierunku zaburzeń gospodarki wapniowej należy wykonać oznaczenie PTH i wapnia. Jeżeli podejrzenia staną się uzasadnione natychmiastowe wdrożenie leczenia może zapobiec rozwinięciu się choroby i jej powikłaniom. Najbardziej radykalnym leczeniem pozostaje zabieg operacyjny polegający na usunięciu chorobowo zmienionej przytarczycy w przypadku pojedynczego gruczolaka lub usunięcie gruczołów z pozostawieniem fragmentu czwartej w sytuacji przerostu przytarczyc. Wprowadzenie sondy scyntylacyjnej znacznie usprawniło technikę śródoperacyjną poszukiwania przytarczyc, co spowodowało skrócenie czasu zabiegu oraz zmniejszyło liczbę powikłań. Leczenie zachowawcze stosujemy w wyjątkowych przypadkach. Oprócz diety, leków obniżających poziom wapnia, w ostatnim okresie pojawiły się preparaty, które poprzez oddziaływanie na receptor wapniowy wpływają hamująco na wydzielanie PTH. Podsumowując: Pomimo postępu diagnostycznego nadal u znacznej części pacjentów dochodzi do groźnych powikłań w przebiegu pnp. Z uwagi na trudności diagnostyczne i terapeutyczne ostateczne rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia powinno być prowadzone w ośrodkach posiadających w tej dziedzinie największe doświadczenie.

    4/6

    Tytuł oryginału: Clinico-pathological aspects of radiofrequency ablation in the treatment of benign thyroid tumors.
    Autorzy: Nawrot Ireneusz, Grzesiuk Wiesław, Kluge Przemysław, Wojtaszek Mikołaj, Kyzioł-Otto Grażyna, Otto Maciej, Buczyńska-Chyl Jolanta, Karwacki Jerzy, Jędrasik Maciej, Chudziński Witold, Pietrasik Kamil, Dębińska-Szymańska Tamara, Jaworski Maciej, Bar-Andziak Ewa, Tołłoczko Tadeusz, Woźniewicz Bogdan M., Szmidt Jacek
    Źródło: Ann. Diagn. Paediatr. Pathol. 2002: 6 (3/4) s.97-101, tab., bibliogr. 12 poz.
    Sygnatura GBL: 313,395

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • endokrynologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: The aim of the study was to standardize a dependable method, which would be used to differentiate thyroid carcinoma in fine-needle biopsies and to adapt radiofrequency ablation techniques to safety treat benign thyroid tumors. Fine-needle aspiration biopsies, taken pre- and intraoperatively were assessed cytologically and histologically. Immunochemical markers (PCNA, Ki67 and AgNOR) were used to differentiate between carcinoma and benign folicular adenomas. Apoptosis was studied in benign tumors using TUNEL, Bcl-2, CD95 and Bax immunoassays. Ablation was performed intraoperatively on thyroid tissue fragments ranging in size from 1,3 to 2,2 cm, mean 1,7 ń 0,5 prepared for resection with full blood perfusion of the gland. AgNOR silver staining was used to assess the number of active nucleoi "NORs". Benign proliferation showed a number of 1-2 nuceloli, in adenomas 4-6 nucleoli and 8 nucleoli in malignancies. PCNA showed highest specificity where 80 p.c. of cancerous cells had positive results. The Ki67 marker in primary cancer showed no staining and stained positive in 50 p.c. of metastatic cancer. Apoptosis was also not increased in the case of adenomas. In the 58 patients undergoing the procedure we noted in 4 patients (6,1 p.c.) temporary laryngeal nerve paralysis, in 2 (3 p.c.) cases minute bleeding after needle arm retraction. To conclude: 1) the suggested assay panel is able to discriminate between follicular carcinoma and adenoma, 2) radiofrequency ablation can be an alternative to surgical methods in neutral nodular goiter, 3) necrosis zone of the ablated thyroid lesion is closely correlated to the used ablation parameters.

    5/6

    Tytuł oryginału: Wpływ profilaktyki jodowej na występowanie wola u dzieci.
    Tytuł angielski: The effect of obligatory salt iodisation on thyroid volume in schoolchildren.
    Autorzy: Grzesiuk Wiesław, Bar-Andziak Ewa, Łazęcki Dariusz, Kondracka Agnieszka, Nauman Janusz
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) supl. 2 s.51-61, il., bibliogr. 25 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Zapoczątkowana w Polsce profilaktyka jodowa w 1935 roku była przerwana podczas drugiej wojny światowej oraz w 1980 z przyczyn ekonmicznych. W 1986 roku rozpoczęto jodowanie soli spożywczej ale jej wykorzystywanie miało charakter dobrowolny. W 1992 roku z inicjatywy Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego powołano Polski Komitet ds. Zwalczania Chorób Zależnych od Niedoboru Jodu, a w wyniku działania tego Komitetu i z inicjatywy Ministra Zdrowia w 1997 roku Sejm R.P. uchwalił ustawę a od 1997 roku wprowadzono obligatoryjne jodowanie soli kuchennej na poziomie 30 mg KI/kg soli. I obligatoryjnej dystrybucji takiej soli w skali całego Kraju. W 1992 roku badaliśmy grupę 675 szkolnych dzieci w wieku od 6 do 12 lat z losowo wybranych szkół wiejskich i miejskich znajdujących się na obszarze województwa mazowieckiego. Protokół obejmował ocenę zawartości jodu w porannej próbce moczu oraz określenie objętości tarczycy przy pomocy USG. W 2000 roku, trzy lata po wprowadzeniu jodowania soli spożywczej i jej obowiązkowej dystrybucji powtórzono badania u 779 dzieci w wieku od 6 do 14 lat w tych samych szkołach opierając się na tym samym protokole postępowania. W 1992 roku według polskich norm wole występowało u 29 proc. badanych dzieci obu płci. W 2000 roku obecność wola stwierdzono tylko u 7 proc. dzieci. W 1992 roku średnie stężenie jodu w moczu porannym wynosiło 56,9 ń 42,3 ćg/L podczas gdy w 2000 roku stwierdzono stężenie to wynosiło średnio 115,6 ń 76,5 ćg/L. Wniosek: Obecne wyniki wskazują, że profilaktyka jodowa oparta tylko na jodowaniu soli spożywczej jest efektywna i doprowadziła do likwidacji wola endemicznego u dzieci.

    Streszczenie angielskie: Iodine prophylaxis in Poland started in 1935 and has been interrupted by Second World War as well as in 1980 for economic reason. In 1986 iodination of household salt started again as a voluntary and since 1997 as obligatory model with 30 mg KI/kg salt. In 1992 we investigated a group of 675 schoolchildren aged 6-12 from randomly selected school in towns and villages of Mazovia District. The aim of this study was the evaluation of the iodine supplementation and goiter frequency. Protocol included estimation of iodine concentration in morning sample of urine (UIC) and evaluation of thyroid volume by ultrasound (USG). In 2000, 3 years after the introduction of mandatory salt iodination we repeated the study in the same schools and again 779 children, aged 6-14 years, were examined according to the previous protocol. In 1992 using Polish references values for the thyroid volume the goiter was present in about 28 p.c. fo examined schoolchildren, however according to WHo reference values the goiter occurred only in 7 p.c. of subjects. In 2000 these values decreased to 7 p.c. (with Polish reference values) and to 3.6 p.c (WHO reference) respectively. in 1992 mean morning UIC was found to be 56.9 ń 42.3 ćg/L where as in 2000 it reached value of 115.6 ń 76.5 ćg/L. COnclusion: THe present findings indicate that iodine prophylaxis based only on iodinated household salt is effective.

    6/6

    Tytuł oryginału: Postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w guzkach tarczycy.
    Tytuł angielski: Diagnosis and treatment of thyroid nodules.
    Autorzy: Makowska Urszula, Grzesiuk Wiesław
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (10) s.859-861, bibliogr. 43 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W pracy omówiono postępowanie w zakresie diagnostyki i leczenia w guzkach tarczycy. Zwrócono uwagę, że na rozwój wola guzkowego wpływają poza TSH i jodem inne czynniki o działaniu auto-, para-, i endokrynnym ale również obecność klonów komórkowych o utrzymującym się przez całe życie potencjale wzrostowym. Wskazano, że obecność guzka tarczycy wymaga oceny jego charakteru oraz oceny funkcji tarczycy, ponieważ to determinuje dalsze postępowanie. Przedstawiono także bieżące polądy dotyczące leczenia. Rozpoznanie zmiany złośliwej, podejrzanej o złośliwy charakter lub dużej, dającej objawy uciskowe jest wskazaniem do leczenia operacyjnego. Zmiana łagodna, bez cech nadczynności tarczycy może być wskazaniem jedynie do obserwacji. Szeroko rozpowszechnione leczenie lewoskrętną tyroksyną może być rozważane w niektórych sytuacjach klinicznych, ale zawsze należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia powikłań tego leczenia jak i niewielką jego skuteczność.

    Streszczenie angielskie: The paper presents current dignostic and therapeutic approach of thyroid nodules. TSH and iodine are the main goitrogenic agents, but there are also other auto- para-, endocrinnal factors that play very important roles in goiter growth as well as in the intrinsic growth potential of some thyroid follicular cells. The diagnosis of thyroid nodule demands further investigation such as thyroid function evaluation and distinction between benign from malignant nodules using FNAB. The confirmation or suspition of malignancy or presence of compressive symptoms is indication for surgery. In benign lesions, without features of hyperthyriodism observation may be advised. Thyroxine therapy may be proposed to some patients but the possibility of side -effects should always be taken into account, as well as the low efficacy of this treatment.

    stosując format: