Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GRZELEWSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/3

Tytuł oryginału: Wpływ acetonidu triamcinolonu, montelukastu, nedokromilu sodu, formoterolu na stężenia sICAM-1 i sIL-2R w surowicy oraz przebieg kliniczny astmy u dzieci.
Tytuł angielski: Effect of triamcinolone acetonide, montelukast, nedocromil sodium, formoterol on serum levels of sICAM-1, sIL-2R and clinical parameters of asthma in children.
Autorzy: Stelmach Iwona, Jerzyńska Joanna, Majak Paweł, Grzelewski Tomasz, Górski Paweł, Stelmach Włodzimierz, Kuna Piotr
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (68) s.99-103, il., tab., bibliogr. 29 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • farmacja
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.

    Streszczenie polskie: Jedną z charakterystycznych cech astmy jest zmienność procesu zapalnego. Dlatego ciągłe jego monitorowanie, np. poprzez pomiary stężenia markerów we krwi obwodowej jest bardzo istotne. Aby ocenić wpływ terapii na zapalenie alergiczne dokonaliśmy pomiarów stężeń sIL-2R, aICAM-1 w surowicy oraz parametrów klinicznych przed i po 4. tygodniach terapii triamcinolonem, montelukastem, nedokromilem i formoterolem. Było to 8-tygodniowe, randomizowane, kontrolowane placebo, podwójnie ślepe badanie 158. dzieci chorych na astmę oskrzelową umiarkowaną. Chorzy zostali przydzieleni do grup otrzymujących 400 ćg triamcinolonu (n=28) lub 5-10 mg (zależnie od wieku) montelukastu (n=27) lub 16 mg nedokromilu (n=30) lub 24 ćg formoterolu (n=29) lub placebo (n=44). Badanie ukończyło 140 dzieci. Stężenia sIL-2R i sICAM-1 w surowicy uległy statystycznie istotnemu obniżeniu po leczeniu triamcinolonem, montelukastem, nedokromilem, czemu towarzyszyła poprawa parametrów klinicznych; terapia triamcinolonem miała najsilniejszy wpływ na większość parametrów (poza FEV1). Średnie stężenia sIL-2R w surowicy przed i po terapii triamcinolonem wynosiły odpowiednio 724,1 i 486,1 pg/ml (p 0,001); nedokromilem odpowiednio 760,2 i 596,7 pg/ml (p 0,001); montelukastem odpowiednio 617,9 i 491,2 pg/ml (p 0,001); formoterolem odpowiednio 705,4 i 698,9 pg/ml (p=0,8). Średnie stężenia sICAM-1 w surowicy przed i po terapii triamcinolonem wynosiły odpowiednio 262,4 i 210,4 ng/ml (p 0,001); nedokromilem odpowiednio ...

    Streszczenie angielskie: One of the characteristics of asthma is the variability of inflammation. Thus, it is important to monitor inflammation serially in asthma, e.g. by the use of peripheral blood markers. To evaluate the effect of treatment on allergic inflammation, we measured serum levels of sIL-2R, sICAM-1 and clinical parameters before and after 4 weeks treatment with triamcinolon, montelukast, nedocromil and formoterol. It was 8 week, placebo-controlled and randomized, double blind trial of 158 children with moderate atopic asthma. Patients were randomly allocated 400 ćg triamcinolon (n=28), 5 or 10 mg) according to age) montelukast (n=270, 16mg nedocromil (n=30), 24 ćg formoterol (n=29) or placebo (n=44). 140 children completed the study. After treatment with triamcinolon, montelukast and nedocromil sIL-2R and sICAM-1 serum level significantly decreased, and all clinical parameters improved, treatment with triamcinolon had the strongest effect on most parameters (except of FEV1). Mean sIL-2R before and after treatment with triamcinolon were 724.1 pg/ml and 486.1 pg/ml respectively (p 0.001); with nedocromil were 760.2 pg/ml and 596.7 pg/ml respectively (p 0.001); with montelukast were 617.9 pg/ml and 491.2 pg/ml respectively (p 0.001); with formoterol were 705.4 pg/ml and 698.9 pg/ml respectively (p=0.8). Mean sICAM-1 serum levels before and after treatment with triamcinolon were 262.4 ng/ml and 210.4 ng/ml respectively (p=0.001); with nedocromil were 292.9 ng/ml and 258.4 ng/ml ...


    2/3

    Tytuł oryginału: Wpływ acetonidu triamcinolonu, montelukastu, nedokromilu sodu, formoterolu na eozynofilę krwi obwodowej i stężenie ECP w surowicy oraz przebieg kliniczny astmy u dzieci.
    Tytuł angielski: Effect of triamcinolone acetonide, montelukast, nedocromil sodium, formoterol on eosinophil blood counts, ECP serum levels and clinical parameters in children with asthma.
    Autorzy: Stelmach Iwona, Grzelewski Tomasz, Stelmach Włodzimierz, Majak Paweł, Jerzyńska Joanna, Górski Paweł, Kuna Piotr
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (69) s.208-213, il., tab., bibliogr. 36 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • farmacja
  • hematologia
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.

    Streszczenie polskie: Uszkodzenie nabłonka dróg oddechowych, w którym pośredniczą eozynofile, jest głównym mechanizmem patogenetycznym w astmie. Glikokortykosteroidy mają potwierdzon właściwości przeciwzapalne, natomiast wpływ formoterolu, montelukastu i nedokromilu na mediatory zapalenia jest badany. Liczba eozynofilów we krwi obwodowej i stężenie eozynofilowego białka kationowego (ECP) w surowicy są często używane jako markery klinicznego monitorowania aktywności choroby. Celem tego badania było określenie wpływu terapii triamcinolonem, montelukastem, nedokromilem oraz formoterolem na liczbę eozynofilów w krwi obwodowej i stężenie ECP w surowicy oraz parametry kliniczne. Badanie randomizowane (8-tygodniowe) prowadzone było metodą podwójnie ślepej próby, kontrolowanej placebo i przeprowadzono je u 154, dzieci z umiarkowaną astmą atopową. Chorzy zostali zrandomizowani i rozmieszczeni w grupach otrzymujących 40 ćg triamcinolonu (n - 28); 5 lub 10 mg (zależnie od wieku) montelukastu (n - 27); 24 ćg formoterolu (n - 28); 16 mg nedokromilu sodu (n - 26) lub placebo (n - 45). Badanie ukończyło 140 dzieci. Po leczeniu triamcinolonem i montelukastem eozynofilia krwi obwodowej istotnie obniżyła się, a po leczeniu triamcinolonem, montelukastem i nedokromilem uzyskano obniżenie stężenia ECP w surowicy; parametry kliniczne uległy statystycznie istotnej poprawie po leczeniu każdym lekiem; efekt leczenia triamcinolonem był najsilniejszy. Średnia liczba eozynofilów we krwi obwodowej przed i po leczeniu ...

    Streszczenie angielskie: Eosinophil-mediated damage to the respiratory epithelium is a major pathogenetic mechanism in asthma. Glucocorticoids have confirmed pathogenetic mechanism in asthma. Glucocorticoids have confirmed antiinflammatory properties and effect of formoterol, montelukast and nedocromil on markers of inflammation has been studied. Eosinophil blood counts and eosinophil cation protein (ECP) serum level are often use as markers of clinical monitoring of the disease activity. To evaluate the effect of treatment on allergic inflammation, we measured eosinophil blood counts and ECP serum level, and clinical parameters before and after 4 weeks treatment with triamcinolon, montelukast, nedocromil, formoterol. It was 8 week, placebo-controlled and randomized, double blind trial fo 154 children with moderate atopic asthma. Patients were randomly allocated to receive 400 mg triamcinolon (n = 28), 5 or 10 mg (according to age) montelukast (n = 27), 16 mg nedocromil (n = 26), 24 ćg formoterol (n = 28) or placebo (n = 45). 140 children completed the study. After treatment with triamcinolon and montelukast eosinophil blood counts significantly decreased, after treatment with triamcinolon, montelukast and nedocromil ECP serum level significantly decreased; all clinical parameters improved after treatment with each drug; treatment with triamcinolon had the strongest effect on most parameters (except of FEV1). Mean eosinophil blood counts before and after treatment with triamcinolon were ...


    3/3

    Tytuł oryginału: Wpływ nedokromilu sodu na stężenie IL-4 i IgE w surowicy dzieci chorych na astmę oskrzelową.
    Tytuł angielski: Nedocromil sodium decreased serum levels of IL-4 and IgE in children with asthma.
    Autorzy: Stelmach Iwona, Grzelewski Tomasz, Stelmach Włodzimierz, Majak Paweł, Jerzyńska Joanna, Górski Paweł, Kuna Piotr
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (69) s.214-217, il., tab., bibliogr. 24 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • immunologia
  • farmacja
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.

    Streszczenie polskie: W drogach oddechowych ludzi chorujących na astmę zwiększone jest stężenie proalergicznej interleukiny IL-4, która jest podstawową cytokiną regulującą wiele etapów zapalenia alergicznego. IL-4 wraz z IL-13 stanowią główny bodziec do podjęcia przez limfocyty B wytwarzania immunoglobulin klasy E mających ogromne znaczenie w astmie atopowej a taką jest w 90 proc. astma dziecięca. Mechanizm działania nedokromilu sodu, chętnie stosowanego u dzieci, jest dyskutowany. Nasze wcześniejsze badanie na temat wpływu nedokromilu na różne markery zapalenia wykazało obniżenie stężeń IL-4 i IgE w surowicy po monoterapii u 15 dzieci chorych na astmę oskrzelową. Obecnie przeprowadziliśmy badanie na większej grupie chorych. Celem badania było określenie wpływu miesięcznej monoterapii nedokromilem sodu na stężena IL-4 i IgE w surowicy oraz objawy kliniczne i nadreaktywność oskrzeli u dzieci chorych na astmę atopową umiarkowaną. Było to 8-tygodniowe badanie randomizowane, z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane przy użyciu placebo, przeprowadzone u 81 dzieci z umiarkowaną astmą atopową, uczulonych na roztocza kurzu domowego. Chorzy zostali zrandomizowani i zakwalifikowani do grup otrzymujących nedokromil sodu w dawce 2 wziewy (0,002 g/wziew) 4 razy dziennie (n = 34) lub placebo (n = 47). Badanie ukończyło 69 dzieci. Po terapii nedokromilem stwierdzono istotne obniżenie stężenia IL-4 oraz IgE w surowicy a także znaczne zmniejszeie objawów klinicznych i nadreaktywności. Średnie stężenia IL-4 w ...

    Streszczenie angielskie: Levels of pro-allergic cytokine IL-4 are increased in asthmatic airways, contributing to allergic inflammation. IL-4 and IL-13 are the most important factors in production of class E immunoglobulin, playing major role in childhood atopic asthma. The mechanism of effect of nedocromil, often prescribed in children, has been discussed. Our previous study on the effect of nedocromil on different inflammatory markers, showed decreased levels of IL-4 and IgE after monotherapy in 15 asthmatic children. The purpose of this study was to define the effect of treatment with nedocromil on serum level of IL-4 and IgE, clinical symptoms and bronchial hyperreactivity (BHR) in children with moderate atopic asthma. It was 8 week, placebo-controlled and randomized, double blind trial of 81 children with moderate atopic asthma allergic to dust mite. Patients were randomly allocated to receive nedocromil sodium two puffs four times daily (0.002 g/puff) (n = 34) or placebo (n = 47).69 children completed the study. After treatment with nedocromil the levels of IL-4 and IgE in blood serum in study group significantly decreased, and all cinical parameters improved. Mean levels of IL-4 in serum before and after treatment with nedocromil were 0.13 pg/ml ń 0.01 and 0.12 pg/ml ń 0.02 respectively (p 0.01). Mean serum levels of IgE before and after treatment with nedocromil were 556.83 IU/ml ń 201,3 and 485 IU/ml ń 200.5 respectively (p 0.02). This study demonstrate that one possible way by ...

    stosując format: