Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GRADOWSKA
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/2

Tytuł oryginału: Problemy leczenia cukrzycy u chorych po zabiegu przeszczepienia nerki.
Tytuł angielski: Treatment of diabetes mellitus in patients after renal transplantation.
Autorzy: Wyzgał Janusz, Pączek Leszek, Senatorski Grzegorz, Pilecki Tomasz, Gradowska Liliana, Żegarska Jolanta
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 supl. 1: Forum nefrologiczne s.16-20, tab., bibliogr. 13 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia
  • toksykologia
  • endokrynologia
  • transplantologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Cukrzyca DM (ang. diabetes mellitus) jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą metaboliczną, niezależnym czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej serca i skraca życie chorych we wszystkich populacjach w tym po przeszczepieniu nerki (TPN). Chorzy po przeszczepieniu nerki mają szczególną predyspozycję do rozwoju i pogorszenia przebiegu DM. Sprzyjają temu: zaawansowany wiek, DM w rodzinie, przebyte infekcje CMV, predyspozycje genetyczne HLA A26 i B27, dawka glikokortykosteroidów oraz stosowane leki immunosupresyjne takie jak: cyklosporyna, takrolimus. Przeanalizowaliśmy przypadki 1300 chorych z naszego ośrodka. 153 chorych miało cukrzycę z czego de novo 80 chorych. Średni wiek chorych z cukrzycą typu I, II i de novo przed TPN wynosił odpowiednio 44,88; 57,27 i 56,41 lat. Infekcje CMV u chorych z DM de novo wystąpiły u 7,5 proc., jak w ogólnej populacji chorych po przeszczepieniu nerki. Najczęściej stwierdzanymi antygenami HLA był A2, B8 i DR5. Cyklosporyna i takrolimus sprzyjają rozwojowi cukrzycy. Częstość cukrzycy de novo u badanych chorych była niska, co może wynikać z elastyczności stosowania immunosupresji, tj. dokonywania zmiany schematu z cyklosporyny A lub takrolimusu na mukofenolat mofetilu bądź sirolimus w przypadkach stwierdzenia nietolerancji glukozy w zapobieganiu DM.

    Streszczenie angielskie: Diabetes mellitus (DM) is the most common metabolic disease an independent risk factor of coronary disease, and shortens lifetime in all populations of patients, including kidney transplant recipients. Patients after kidney transplantation are exceptionally predisposed to develop or to exacerbate the preexisting DM. Age, DM in family, CMV infections, genetic factor (HLA A26 and B27), immunosuppressive treatment with steroids or calcineurin inhibitors belong to the major risk factors of diabetes. We analyzed 1300 renal transplant recipients in our center. Out of them 153 suffered from DM. DM de novo revealed 80 pts. Mean age in type I pts was 44.88 years and in type II pts was 57.27 years. De novo diabetics were 56.41 years old in average. CMV infection, potentially pathogenic in development of DM de novo, coexisted in 7.5 p.c. of these cases as frequently as in whole TPN population. Most frequently detected HLA antigens were: A2, B8 and DR5. Use of cyclosporine and tacrolimus promoted incidence of DM. We conclude, that low percentage of de novo DM in patients after renal transplantation may result from flexibility in administration of immunosuppressive regimens. Cyclosporine and tacrolimus treatment was switched to sirolimus or mycophenolate mofetil when the glucose intolerance was detected to prevent development of DM.

    2/2

    Tytuł oryginału: Pseudohipertriglicerydemia w deficycie kinazy glicerolowej spowodowana wysokim stężeniem wolnego glicerolu.
    Tytuł angielski: Pseudohypertriglyceridemia in kinase deficiency due to of high free glycerol concentration.
    Autorzy: Adamowicz Maciej, Casselius Edyta, Hellerud Christina, Taybert Joanna, Jurkiewicz Dorota, Szapłyko Janina, Kubalska Jolanta, Gradowska Wanda, Popowska Ewa, Lindstedt Sven, Pronicka Ewa
    Źródło: Diagn. Lab. 2002: 38 (2) s.185-194, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 305,135

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Pacjenci z deficytem kinazy glicerolowej (GK) mają wysokie stężenie glicaerolu w surowicy krwi, co jest często fałszywie interpretowane jako hipertrigliceridemia. Wynika to z powszechnie stosowanej, niespecyficznej metody oznaczania triglicaerydów polegającej an oznaczaniu poziomu glicerolu po hydrolizie triacylogliceroli. Deficyt GK, dziedziczony recesywnie z chromosomem C, może występować jako izolowana enzymopatia albo zespół delecji przylegających genów objemujący, poza locus GK, także locus wrodzonej hipoplazji nadnerczy i/lub dystrofii mięśniowej Duchenne'a. Znaczna heterogenność fenotypowa różnych postaci deficytu GK, zależna od rodzaju mutacji, utrudnia jego rozpoznanie kliniczne. Opisano badania biochaemiczne i molekularne u 5 pacajentów z podejrzeniem deficytu GK, na który wskazywał masywny sygnał glicaerou w analizie kwasów organicznych moczu metodą GC-MS i równocześnie brak hipertriglicaeridemii stwierdzony w elektroforezie lipoprotein surowicy. Deficyt GK potwierdziły wysokie poziomy glicerolu w surowicy i moczu oznaczonego specyficzną metodą enzyamtyczną i niską aktywność enzymatyczną GK w leukocytach. Analiza molekularna chromosomu X w regionie p21.3 wykazała obecność izolowanego deficytu GK u trzech i zespołu przylegających genów u dwóch chłopców.

    Streszczenie angielskie: Patients with glycerol kinase deficiency (GKD) reveal high concentration of glycerol in serum which is often misinterpreted as hipertriglyceridemia. It results from commonly used, nonspeacific triglycerides assay in which glycerol is measured after hydrolysis of triacylglycerides. X-linked, recessive GKD exist as an isolated enzyem deficiency or a contiguous gene-deletion syndrome involving glycerol kinase locus together with congenital adrenal hypoplasia and/or Duchenne muscular dystrophy loci. The clinical diagnosis of GKD is difficult due to substantial phenotypic hetergeneity of different forms which depends on type of the mutations. Biochemical and molecular findings are presented in five boys suspected of GKD on the basis of high glycaerol singl in GC-MS urinary organic acids analysis and lack of hypertriglyceridemia in lipoprotein electrophoresis. In all patients GKD was confirmed by high glycerol levels in serum and urine measured by specific enzymatic method and very low GK activity in leukocytes. Molecular analysis of C chromosome in region p21.3 revealed the presence of isolated enzyme deficiency in 3 and contiguous gene-deletion syndroem in 2 boys.

    stosując format: