Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GOODMAN
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Extent of, and factors associated with, delay to hospital presentation in patients with acute coronary disease (the GRACE registry).
Autorzy: Goldberg Robert J., Steg Philippe Gabriel, Sadiq Immad, Granger Christopher B., Jackson Elizabeth A., Budaj Andrzej, Brieger David, Avezum Alvaro, Goodman Shaun
Źródło: Am. J. Cardiol. 2002: 89 (7) s.791-796, il., tab., bibliogr. 15 poz.
Sygnatura GBL: 304,619

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • organizacja ochrony zdrowia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie angielskie: Our primary study aim was to examine extent of, and factors associated with, delay in seeking medical care in a large multinational registry of patients with acute myocardial infarction (AMI) and unstable angina pectoris. A secondary goal was to examine the relation between duration of prehospital delay and receipt and timing of coronary reperfusion strategies. Investigators from 14 countries are participating in the Global Registry of Acute Coronary Events (GRACE) project. The study sample consisted of 3,693 patients with ST-segment elevation AMI, 2,935 with non-ST-segment elevation AMI, and 3,954 patients with unstable angina hospitalized between 1999 and 2001. The average and median delay times were longest in patients with non-ST-segment elevation AMI (6.1 and 3.0 hours, respectively) followed by patients with unstable angina (5.6 and 3.0 hours) and those with ST-segment elevation AMI (4.7 and 2.3 hours). Approximately 41 p.c. of patients with ST-segment elevation AMI presented to the 94 study hospitals within 2 hours of the onset of acute coronary symptoms; the compared with approximately one third of patients with non-ST-segment elevation AMI and unstable angina. Several demographic and clinical characteristics were associated with prehospital delay. In patients with ST-segment elevation AMI, duration of prehospital delay was inversely related to the receipt of thrombolytic therapy, but was inconsistently related to the use pf percutaneous coronary interventions. The results of this study demonstrate that a large proportion of patients continue to exhibit prolonged delay in seeking medical care after the onset of acute coronary symptoms and remain in need of targeted educational efforts to reduce extent of delay.

    2/3

    Tytuł oryginału: Improved reperfusion and clinical outcome with enoxaparin as an adjunct to streptokinase thrombolysis in acute myocardial infarction.
    Autorzy: Simoons M. L., Krzemińska-Pakuła M., Alonso A., Goodman S. G., Kali A., Loos U., Gosset F., Louer V., Bigonzi F.
    Źródło: Eur. Heart J. 2002: 23 (16) s.1282-1290, il., tab., bibliogr. 37 poz.
    Sygnatura GBL: 306,213

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie angielskie: Aims. To establish whether the addition of enoxaparin (a low-molecular-weight heparin0 to streptokinase therapy improves early and sustained patency and clinical outcome in patients with evolving myocardial infarction. Methods and results. A total of 496 patients with acute myocardial infarction treated with streptokinase were randomized to an intravenous bolus (30 mg) and subcutaneous injections (1 mgúkg-1 twice daily) of enoxaparin (n = 253), or placebo (n = 243) for 3-8 days. The median duration of treatment in both groups was 5 days. ST-segment resolution at 90 min and 180 min measured by electrocardiogram was improved in patients receiving enoxaparin. Complete, partial and no ST-segment resolution at 180 min was observed in 36 p.c., 44 p.c. and 19 p.c. in the enoxaparin group vs 25 p.c., 44 p.c. and 31 p.c. in the placebo group, rspectively (P = 0.004). Assessment of the primary end-point revealed improved TIMI-3 flow with enoxaparin vs placebo (70 p.c. vs 58 p.c., P = 0ú01). Combined TIMI-2 and -3 flow was also improved (88 p.c. vs 72 p.c., P = 0ú001), as was TIMI frame count (P = 0ú003). The triple clinical end-point of death, reinfarction and recurrent angina at 30 days was reduced with enoxaparin (13 p.c. vs 21 p.c., P = 0.03). Conclusion. Streptokinase in combination with enoxaparin is associated with better ST-segment resolution and better angiographic patency at days 5-10, suggesting more effective reperfusion. This was associated with a significant reduction in clinical events, indicating less reocclusion.

    3/3

    Tytuł oryginału: Patofizjologia blizn potrądzikowych - krótki opis mechanizmu ich powstawania.
    Tytuł angielski: Post-acne scarring: a short review of its pathophysiology.
    Autorzy: Goodman Greg. J.
    Źródło: Dermatol. Estet. 2002: 4 (1) s.22-24, 26-28, 30-31, il., bibliogr. 55 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,496

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • dermatologia i wenerologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Występowanie trądziku jest zjawiskiem oczekiwanym w okresie dojrzewania. Jednak pojawienie się tej choroby powoduje długotrwałe psychiczne i fizyczne następstwa dla dotkniętego osobnika. Przegląd dostępnych na ten temat danych ilustruje patofizjologiczny ciąg powstawania blizn potrądzikowych: od mikrozaskórników do tragicznego punktu końcowego w postaci wytworzenia się wypukłych lub wklęsłych blizn. Powstawanie blizn przy występowaniu trądzika ma wiele różnych form i może być wyjaśnione poprzez głębokość i ostrość występującego wcześniej stanu zapalnego oraz zdolność organizmu jednostki do leczenia tych zmian chorobowych. Proces powstawania blizn potrądzikowych powoduje u wielu osób obniżenie nastroju oraz zanik aktywności społecznej, ale jest możliwym do uniknięcia wynikiem nie leczonego lub nieprawidłowo leczonego trądziku. Sposób leczenia będzie zależał od powstałej w wyniku choroby topografii blizn.

    Streszczenie angielskie: The onset of acne is an expected phenomenon in adolescence. However, its arrival produces long-term psychological and physical sequelae for the individual. A review of available date illustrates the pathophysiological sequence of the advent of post-acne scarring from its humble beginnings as a microscopic comedone to its eventual devastating end point of indented or exophytic scars. Acne scarring shows many different forms and is explainable by the depth and severity of the antecedent inflammation and the ability of the individual to heal these lesions. Post-acne scarring is debilitating and socially disabling for many and is the avoidable outcome of untreated or inadequately treated acne. Treatment will depend on the resultant scar topography.

    stosując format: