Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GOERKE
Liczba odnalezionych rekordów: 1



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/1

Tytuł oryginału: Alfred Grotjahn ber Žrzte als Patienten.
Tytuł polski: Alfred Grotjahn o lekarzach jako pacjentach.
Autorzy: Goerke Heinz
Źródło: Arch. Hist. Filoz. Med. 2002: 65 (2/3) : VIII Wspólna Konferencja Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Historii Medycyny "Chory między samostanowieniem a paternalizmem" s.141-149, bibliogr. [7] poz., streszcz. - 8 Wspólna Konferencja Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Historii Medycyny pt. Chory między samostanowieniem a paternalizmem Wittenberga 06-08.09. 2001
Sygnatura GBL: 301,366

Typ dokumentu:
  • praca historyczna
  • praca związana ze zjazdem
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • historia nowożytna

    Temat osobowy:
  • Grotjahn
  • Alfred 1869-1931

    Streszczenie polskie: Twórca higieny społecznej jako dyscypliny akademickiej w Niemczech, Alfred Grotjahn (1869-1931), opublikował w roku 1929 zbiór historii choroby, jakie o swoich chorobach sporządzili sami lekarze. Raporty te, Grotjahn zaczerpnął z trzech różnych źródeł: 1) z literatury autobiograficznej, 2) z publikacji kazuistycznych i 3) z badań własnych przeprowadzonych w formie ankiety. Do przeprowadzenia tych studiów skłoniło go przekonanie, iż z reguły brak jest wystarczającego psychologicznego zrozumienia osób wykonujących zawód lekarski dla subiektywnych przeżyć chorych w stosunku do ich choroby, ale także w relacjach z lekarzami i podejmowanymi przez nich działaniami diagnostycznymi i terapeutycznymi. Za celowe uważał uzyskanie wiedzy na temat odczuć własnych i obserwacji samych lekarzy jako chorych, dlatego iż raczej to w ich przypadku, a nie w przypadku osób nie posiadających fachowej wiedzy medycznej należało spodziewać się zarówno trzeźwego jak i obejmującego szczegóły opisu. Jego lekarskie samoobserwacje, jakie udało się pozyskać z literatury autobiograficznej i kazuistycznej, nie przyniosły jednak zbyt wielu informacji. Grotjahn przypuszczał, iż wynikało to ze swego rodzaju nieśmiałości w udzielaniu dokładniejszych informacji dotyczących bardziej intymnych spraw własnej osoby, ale chyba również i z tego, iż niechętnie przechowywano we wspomnieniach choroby jako nieprzyjemne zaburzenia w wykonywaniu zawodu. Inaczej jednak przedstawiały się wyniki rozesłanych przez niego ankiet. Gwarantowały one anonimowość; przedłożono raporty oceniane przez Grotjahna jako szczególnie cenne...

    stosując format: