Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL
Zapytanie:
GIS
Liczba odnalezionych rekordów:
4
Przejście do opcji zmiany formatu
|
Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/4
Tytuł oryginału:
Zastosowanie ludzkiej rekombinowanej erytropoetyny w leczeniu niedokrwistości wcześniaków.
Tytuł angielski:
Recombinant human erythropoietin in treatment of anemia of prematurity.
Autorzy:
Pilarczyk
Elżbieta,
Gis
Beata,
Gargula
Wojciech,
Mrozińska
Małgorzata,
Bielawska-Sowa
Alina
Źródło:
Post. Neonatol. 2002 (1) s.25-28, il., tab., bibliogr. 11 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,617
Hasła klasyfikacyjne GBL:
pediatria
hematologia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
noworodki
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Przedstawiono wstępne wyniki leczenia niedokrwistości wcześniaczej rHuEPO. Analizowano dwie 15 osobowe grupy (leczoną i kontrolną). Uzyskano zanczący wzrost retikulocytozy oraz mniejszą ilość przetoczeń krwi w porównaniu z grupa kontrolną.
Streszczenie angielskie:
We present our results of erythropoietin use in the treatment of anaemia of prematurity. Recombinant human erythropoietin was administered to 15 neonates that were compared to the control group consisting of 15 neonates. During the treatment we observed fewer red blood cell transfusions and the higher reticulocyte count.
2/4
Tytuł oryginału:
Kardiotoksyczność leczenia przeciwnowotworowego.
Tytuł angielski:
Cardiac toxicity of cancer therapy.
Autorzy:
Łacko
Aleksandra,
Włodarska
Iwona,
Zymliński
Robert,
Mazur
Grzegorz,
Wróbel
Tomasz,
Gisterek
Iwona
Źródło:
Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (73) s.79-85, bibliogr. 39 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,318
Hasła klasyfikacyjne GBL:
toksykologia
endokrynologia
farmacja
kardiologia
onkologia
radiologia
Wskaźnik treści:
ludzie
Streszczenie polskie:
Celem pracy jest przeciwstawienie danych z piśmiennictwa, dotyczących mechanizmów uszkodzenia układu krążenia przez leki cytostatyczne oraz napromienianie, badań diagnostycznych oceniających wczesne i późne zaburzenia pracy serca oraz metod zapobiegania ich wystąpieniu. Toksyczne uszkodzenie mięśnia sercowego, będące wynikiem leczenia przeciwnowotworowego, może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, ograniczać dawki leków cytostatycznych i czas trwania leczenia przeciwnowotworowego, a także znacząco obniżać jakość życia. Rozwój nowych strategii zmierzających do przeciwdziałania występowaniu kardiotoksyczności ma istotne znaczenie kliniczne. Wiele leków cytostatycznych związanych jest z ryzykiem powstania ostrych lub przewlekłych powikłań ze strony układu krążenia. Wśród leków o największym ryzyku kardiotoksycznością są antracykliny. Cytostatyki tej grupy indukują kardiomiopatię zależną od dawki łącznej i ograniczają dawkę całkowitą. Częstość występowania powikłań kardiologicznych można zmniejszyć przez właściwy dobór chorych (uwzględniając czynniki ryzyka), monitorowanie przebiegu leczenia i wczesne reagowanie na objawy kardiotoksyczności, modyfikację schematu podawania, stosowanie mniej kardiotoksycznych analogów doksorubicyny oraz stosowanie farmakologicznego zapobiegania. Stosowanie w codziennej praktyce deksrazoksanu pozostaje postępowaniem kontrowersyjnym. Ryzyko kardiotoksyczności może być także związane z radioterapią, choć stosowanie nowoczesnych technik ...
Streszczenie angielskie:
The aim of this article is to review (based on the literature data) the mechanism of chemotherapy- and radiation-induced cardiac toxicity, diagnostic procedures and methods of reducing this toxicity. Cardiac toxicity associated with chemotherapy and radiotherapy may be life threating, can limit the dose and duration of the treatment and certainly adversely affect short-term and long-term quality of life. A development of new strategies for reduced and prophylaxis of cardiac toxicyty has great clinical impact. Chemotherapeutic agents may cause acute myocardial injury or chronic compications (eg. congesive heart failure). Among cardiotoxic agents anthracyclines cause most serious cumulative, dose-limiting and dose-related cardiomyopathy. Most of them are subclinical changes, however studies demonstrate that symptomatic congestive heart failure in 6-10 p.c. of adults who received a cumulative, bolus doses of 550 mg/mý. The frequency of cardiomyopathy may be reduced by modifying the schedule of administration, patients selection considering risk factors, careful cardiac monitoring during chemotherapy, using less toxic doxorubicin analogues and liposomal formulation. The use of pharmacological protection with dexrazoxane remains controversial. A substantial risk of cardiotoxicity may be associated with radiotherapy of the chest and mediastinum. Moreover, radiotherapy may have an additive affect to chemotherapy-induced toxicity. However, with the use of modern treatment ...
3/4
Tytuł oryginału:
Modulation of melanocortin-induced changes in spinal nociception by ć-opioid receptor agonist and antagonist in neuropathic rats.
Autorzy:
Starowicz
Katarzyna,
Przewłocki
Ryszard,
Gispen
Willem Hendrik,
Przewłocka
Barbara
Źródło:
Neuroreport 2002: 13 (18) s.2447-2452, il., tab., bibliogr. 25 poz.
Sygnatura GBL:
313,357
Hasła klasyfikacyjne GBL:
farmacja
neurologia
Typ dokumentu:
praca doświadczalna
praca opublikowana za granicą
tytuł obcojęzyczny
Wskaźnik treści:
zwierzęta
szczury
Streszczenie angielskie:
Co-localization of opioid and melanocortin receptor expression, especially at the spinal cord level in the dorsal horn and in the gray matter surrounding the central canal led to the suggestion that melanocortins might play a role in nociceptive processes. In the present studies, we aimed to determine the effects of melanocortins, administered intrathecally, on allodynia, and to ascertain whether there is an interaction between opioid and melanocortin systems at the spinal cord level. Neuropathic pain was induced by chronic constriction injury (CCI) of the right sciatic nerve in rats. Tactile allodynia was assessed using von Frey filaments, while thermal hyperlagesia wa evaluated in cold water allodynia test. In the present experiments, melanocortin receptor antagonist, SHU9119 was much more potent than ć-opioid receptor agonist, morphine after their intrathecal (i.th.) administration in neuropathic rats. SHU9119 alleviated allodynia in a comparable manner to DAMGO, a selective and potent ć-opioid receptor agonist. Administration of melanocortin receptor agonist, melanotan-II (MTII) increased the sensitivity to tactile and cold stimulation. Moreover, we demonstrated that the selective blockade of ć-opioid receptor by cyprodime (CP) enhanced antiallodynic effect of SHU9119 as well as pronociceptive action of MTII, whereas the combined administration of ć receptor agonist (DAMGO) and SHU9119 significantly reduced the analgesic effect of those ligands. DAMGO also reversed the proallodynic effect of melanocortin receptor agonist...
4/4
Tytuł oryginału:
Markery nowotworowe TPA i Cyfra 21.1 u chorych na raka niedrobnokomórkowego płuca po leczeniu chirurgicznym i chemioterapii.
Tytuł angielski:
Tumor markers TPA and Cyfra 21.1 in patients with non-small cell lung cancer after surgery and chemiotherapy.
Autorzy:
Passowicz-Muszyńska
Ewa,
Gisterek
Iwona,
Marciniak
Marek,
Kornafel
Jan,
Kołodziej
Jerzy,
Jankowska
Renata
Źródło:
Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (76) s.294-297, tab., bibliogr. 28 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,318
Hasła klasyfikacyjne GBL:
pulmonologia
onkologia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
dorośli 45-64 r.ż.
dorośli = 65 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Stężenia Cyfry 21.1 i TPA badano w surowicy u 27 chorych z operacyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), którzy byli poddani radykalnej resekcji chirurgicznej, a następnie otrzymali 3 cykle chemioterapii (cht). Oznaczenia wykonywano przed i 14 dni po zabiegu, przed każdą cht i co 60 dni po jej zakończeniu przez 2 lata. W trakcie obserwacji 7 pacjentów zmarło. Nie wykazano istotnej statystycznie zależności między stężeniami przedoperacyjnymi Cyfry 21.1 i TPA a stopniem zaawasowania choroby i typem histopatologicznym guza. Stwierdzono, że wyjściowe stężenia obu markerów nie mają znaczenia rokowniczego. Po zabiegu obserwowano istotne statystycznie zmniejszenie wartości Cyfry 21.1 i TPA w całej badanej grupie oraz u pacjentów, u których leczenie zakończyło się powodzeniem. Natomiast adjuwantowa cht nie powodowala istotnych zmian stężeń obu markerów. Wykazano istotny statystycznie wzrost wartości markerów w trakcie monitorowania choroby na ok. 4 miesiące przed zgonem. Wydaje się, że oznaczanie markerów, a zwłaszcza Cyfry 21.1, w czasie obserwacji chorego może być przydatne w rozpoznawaniu nawrotu.
stosując format:
z abstraktem i deskryptorami
z abstraktem
z deskryptorami
skrócony