Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: FRAŃCZUK
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Ocena zastosowania propolisu w leczeniu schorzeń skóry kikutów u chorych rehabilitowanych po amputacjach kończyn dolnych.
Tytuł angielski: An evaluation of the use of propolis in the treatment of skin disorders on the stumps of patients in rehabilitation following lower limb amputations.
Autorzy: Pąchalski Adam, Frańczuk Bogusław, Wilk Magdalena
Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (1) s.60-68, il., tab., bibliogr. 13 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,531

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • dermatologia i wenerologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Schorzenia skóry kikutów u chorych rehabilitowanych po amputacjach kończyn dolnych nie tylko utrudniają, ale wręcz uniemożliwiają założenie protezy i poruszanie się w niej, co znacznie dezorganizuje życie chorego i obniża jego jakość życia. Leczenie tych schorzeń jest trudne i często długotrwałe. Do zastosowania propolisu jako sposobu leczenia z wyboru schorzeń i ubytków skóry kikutów skłoniło nas jego działanie bakteriobójcze, przeciwbólowe i pobudzające odnowę zniszczonej tkanki skórnej. Materiał i metoda. Badaniami objęto grupę 156 chorych po amputacjach kończyn dolnych, w tym 55 chorych amputowanych w obrębie uda (grupa A) oraz 101 chorych amputowanych w obrębie podudzia (grupa B). U pacjentów, którzy byli zaklasyfikowani do leczenia nakładano na ranę 4 proc. maść propolisową 2 razy dziennie (rano i wieczorem) przez 7 dni, a w przypadku braku zadowalających efektów leczenia terapię przedłużano do 14 dni. Do oceny efektów leczenia zastosowano obserwację, wywiad kliniczny oraz 4-stopniową skalę oceny efektów leczenia. Wyniki. W grupie A, w której znajdowali się chorzy po amputacjach w obrębie uda uzyskano nieco lepsze wyniki leczenia niż w grupie B, w której znajdowali się chorzy po amputacjach w obrębie podudzia. Najlepsze wyniki w obu grupach zanotowano u pacjentów z zakażeniem gronkowcem. Maść propolisowa działając miejscowo na skórę poprawia w niej krążenie, pobudza procesy wewntrzkomórkowej przemiany materii oraz zmienia odczynowość skóry. Działanie ...

    Streszczenie angielskie: Background. Skin disorders on the stumps of patients with lower limb amputations constitute a hindrance, even a major obstacle to installing and wearing prostheses. This in turn disorganizes the patient's return to normal activity and reduces his quality of life. Treatment of these disorders is difficult and often requires much time. The use of propolis as the treatment method of choice in skin disorders adn deficits on post-amputation stumps in suggeested by its antibacterial, analgesic, and regenerative action on affected tissues. Material and methods. Our research covered 56 lower limb amputees, including 55 upper leg amputees (group A) and 101 lower leg amputees (Group B). Those patients qualified for treatment received 4 p.c. propolis ointment applied to the wound twice daily for 7 days, in the absence of satisfactory results, treatment was prolonged to 14 days. Outcome was evaluated by observation, clinical history, and a 4-point outcome scale. Results. Group A showed somewhat better outcome than gorup B. The best results in both groups were obtained by patients with staphylococcus infections. Propolis ointment acting locally on the skin improves circulation, stimulates intracellular metabolism and changes the reactivity of the skin. Propolis ointment is both mild and effective. No complications were observed. Conclusions. Propolis ointemnt can be used more widely in the treatment of local disturbances of traphicity, as well as skin disorders and deficits on ...

    2/5

    Tytuł oryginału: Diagnostyka różnicowa zespołu czołowego u chorych po zamkniętych urazach czaszkowo-mózgowych.
    Tytuł angielski: Differential diagnosis of frontal syndrome in patients with closed-head injuries.
    Autorzy: Pąchalska Maria, Talar Jan, Kurzbauer Henryk, Frańczuk Bogusław, Grochmal-Bach Bożena, MacQueen Bruce Duncan
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (1) s.81-87, il., tab., bibliogr. 17 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • neurologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Częstym następstwem urazu głowy jest występowanie tzw. zespołu czołowego, manifestującego się charakterystycznmi zaburzeniami neurobehawioralnymi. Brak jest jednak ekologicznego narzędzia badawczego, które wskazywałoby jednoznacznie na obecność tego zespołu. Celem pracy jest ocena autoryzowanej wersji polskiej Kwestionariusza Zachowań Osoby z Zespołem Czołowym (ang. Frontal Behavioral Inventory, FBInv), opracowanego w celu różnicowania otępienia czołowo-skroniowego od innych rodzajów otępienia. Materiał i metoda. W badaniach wzięło udział 95 pacjentów leczoncyh w ośrodkach reprezentowanych przez autorów. Badani zostali podzieleni na 3 grupy: grupa CHI, która obejmowała 39 pacjentów z pourazowym uszkodzeniem płatów czołowych, grupa FTD, która obejmowała 28 pacjentów z otępieniem czołowo-skroniowym oraz grupa osób z depresją pourazową, obejmująca 28 pacjentów, u których nie stwierdzono uszkodzenia płatów czołowych. Wyniki opracowano w oparciu o dane uzyskane od opiekunów w zakresie 24 kategorii zachowań pacjentów zawartcych w Kwestionariuszu Zachowań Osoby z Zespołem Czołowym (FBInv). Wyniki. Uzyskane wyniki wskazują na istotne różnice pomiędzy pacjentami z zespołem czołowym z grupy CHI oraz FTD a pacjentami z depresją pourazową pod względem całkowitej liczby przyznanych punktów, jak również pomiędzy pacjentami z grupy FTD oraz CHI pod względem wyników w poszczególnych pozycjach kwestionariusza. Wnioski. Kwestionariusz FBInv w autoryzowanej wersji polskiej jest ...

    Streszczenie angielskie: Background. A common sequella of head injury is "frontal syndrome", consisting in characteristic neurobehavioral disturbances. However, there is no ecologically valid research tool that would clearly indicate the presence of this sydrome. The goal of this article is to evaluate the authorized Polish version of the Frontal Behavioral Inventory (FBInv), used to differentiate fronto-temporal dementia (FTD) from other dementias. Material and methods. The research involved 95 patients treated at the centers represented by the authors, divided into 3 groups CHI, consisting of 39 patients with traumatic frontal lobe injuries; FTD, consisting of 28 patients with fronto-temporal dementia; and a control group of persons with post-traumatic depression without injury to the frontal lobes. The results were based on data obtained from caregivers in 24 categories of patient behavior covered by the FBInv. Resutls. We found important differences in total scores between patients with frontal syndrome from gorups CHI and FTD, as against patients with post-traumatic depression. There are also noticeable differences between patients in group FTD and group CHI in terms of scores on paticular test items. Conclusions. The FBInv in the authorized Polish version is both sensitive and specific in measuring neurobehavioral disturbances occuring in patients with post-traumatic damage to the frontal lobes. It can be used in the differential diagnosis of frontal syndrome in patients with ...

    3/5

    Tytuł oryginału: Chrzęstniakowatość łokcia leczona metodą artroskopii. Opis przypadku.
    Tytuł angielski: Arthroscopic management of chondromatosis of the elbow: a case report.
    Autorzy: Wziętek Bogdan, Frańczuk Bogusław
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (3) s.366-369, il., bibliogr. 8 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Wstęp. W artukule przedstawiono opis przypadku chrzęstniakowatości stawu łokciowego u 33-letniego mężczyzny. Autorzy przedstawiają metodę artroskopowego usunięcia mnogich wolnych ciał ze stawu i wynik po roku od zabiegu. Opis przypadku. Pacjent skarżył się na dolegliwości bólowe stawu łokciowego. W chwili zgłoszenia stwierdzono obrzęk łokcia, ból w trakcie ruchu, czasem objaw przeskakiwania oraz deficyt funkcjonalny w zakresie wyprostu łokcia 30 stopni. Opis zabiegu. Po wprowadzeniu artroskopu do stawu stwierdzono liczne wolne ciała pokryte chrząstką, blado-różową błonę maziową o przerosłych kosmkach. Chrząstka na powierzchniach stawowych lekko uginała sie pod haczykiem. Nie stwierdzono jednak cech jej rozpadu, niszczenia, czy też ubytków. Za pomocą punch'a i kleszczyków Pean'a ewakuowano około 20 ciał wolnych chrzęstnych i chrzęstno-kostnych o średnicy od 0,3 do 2,0 cm. Wyniki. Po zbiegu nie wystąpiły żadne powikłania. Pacjent po kilku dniach opuścił oddział. W ciągu tygodnia uzyskano pełny zakres ruchomości w stawie łokciowym i po kilku tygodniach pacjent powrocił do pracy. W badaniu kilkanaście miesięcy po zabiegu stwierdzono pełny zakres ruchów w stawie, bez bólu. Pacjent w dalszym ciągu pracuje fizycznie i rekreacyjnie uprawia siatkowkę. Wnioski. Artroskopia łokcia jest dobrym rozwiązaniem problemu ciał wolnych w stawie łokciowym, szczególnie wtedy, gdy występują one w obu przedziałach stawu, co w przypadku klasycznej techniki operacyjnej zmusza do wykonania ...

    Streszczenie angielskie: Bacground. This article describes a case of chondromatosis of the elbow in a 33-year-old male patient. An arthroscopic method was used to remove multiple loose bodies from the joint. Case history. The patient complained of pain in the right elbow. He presented with edema in the elbow joint, pain during movement, occasional slippage, and a 30ř functional reduction in elbow extension. Procedure. After the arthroscope was introduced into the joint, numerous loose bodies were detected, covered with cartilage, pale pink synovial membrane with hypertrophied villi. The cartilage of the joint surfaces bent slightly under pressure: however, there was no sign of decay, destruction, or deep deficits. Using a punch and Pean forceps we removed ca. 20 loose chondral and condro-osseous bodies ranging in diameter from 0.3 to 2.0 cm. Outcome. There were no post-surgical complications. After several days the patient was discharged. Within a week he recovered a full range of motion in the elbow joint, and after several weeks returned to work. When examined over a year after surgery he was found to have a full range of motion in the joint and no pain. The patient continues to work in a job demanding physical exertion and plays volleyball. Conclusion. Arthroscopy of the elbow is a good solution for the problem of losse bodies in the elbow joint, especially when they occur in both sections of the joint, where classical surgicl techniques require two routes of surgical access or two-phase ...

    4/5

    Tytuł oryginału: Obrażenia tętnic w praktyce ostrego dyżuru chirurgii urazowej.
    Tytuł angielski: Arterial injuries in the Emergency Room Practice of Traumatic Surgery.
    Autorzy: Szumilak Andrzej, Frańczuk Bogusław, Kasparek Maciej, Bernacki Konrad
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (5) s.617-621, tab., bibliogr. 15 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • kardiologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Mimo, iż urazy tętnic występują rzadko (1,15proc.), to często prowadzą do poważnych następstw (amputacja kończyn 13 proc.) i mogą być przyczyną zgonu chorego (9 proc.). Materiał i metoda. Badaniami objęto 23 przypadki uszkodzeń urazowych tętnic u chorych przyjmowanych w ramach ostrych dyżurów chirurgii urazowej, prowadzonych w Klinice Traumatologii CMUJ w latach 1997-2000. Wyniki. W pracy przedstawiono metody i wyniki leczenia poszczególnych przypadków. W dwóch przypadkach uszkodzenia tętnicy brzusznej doszło do zgonu pacjenta; u dwóch pacjentów z uszkodzeniem tętnicy podkolanowej oraz u jednego pacjenta z uszkodzeniem tętnicy udowej nie udało się uratować kończyny. W pozostałych przypadkach uzyskano dobre wyniki. Wnioski. Najważniejsze czynniki warunkujące powodzenie w leczeniu pourazowego uszkodzenia tętnic to lokalizacja i charakter urazu oraz czas, który upływa od momentu urazu do przybycia pacjenta w sali operacyjnej. Z tego powodu koniecznym jest, aby w zespole urazowym był lekarz posiadający doświadczenie z zakresu chirurgii naczyń.

    5/5

    Tytuł oryginału: Urazy pnia mózgu : kompleksowa diagnostyka i terapia
    Opracowanie edytorskie: Talar Jan (red.), Frańczuk Bogusław (przedm.).
    Akademia Medyczna Katedra i Klinika Rehabilitacji w Bydgoszczy
    Źródło: - Bydgoszcz, AM 2002, X, [2], 419, [1] s. : il., tab., bibliogr. s. 361-391, 24 cm.
    Sygnatura GBL: 736,021

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia
  • neurologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    stosując format: