Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: FAFLIK
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/5

Tytuł oryginału: Znaczenie badania densytometrycznego w ocenie regeneratu wydłużanej kości długiej metodą Ilizarowa.
Tytuł angielski: The importance of densitometric testing in the evaluation of regenerated bone during long bone lengthening by the Ilizarov method.
Autorzy: Hussein Abdulwahab, Faflik Jakub, Bik Krzysztof
Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (3) s.282-289, il., tab., bibliogr. 10 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,531

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia
  • radiologia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Wstęp. Wydłużanie kości długiej metodą rozciągania po jej chirurgicznym przecięciu jest procesem obarczonym licznymi powikłaniami. Do największych zagrożeń należy niewątpliwie zbyt słaba wartość podporowa wydłużonej kończyny, spowodowana niedostatecznym uwapnieniem nowopowstałej tkanki kostnej. Powoduje to złamania, zagięcia osi, czy też brak konsolidacji kostnej w obrębie nowotworzonej kości. Aby zmniejszyć liczbę tych powikłań niezbędnym jest stałe, dokładne monitorowanie całego procesu od momentu rozpoczęcia leczenia aż do zdjęcia aparatu dystrakcyjnego. Celem pracy jest ocena wartości badania densytometrycznego na poszczególnych etapach procesu wydłużania kości długich. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono u 17 dzieci, u których wykonano 20 wydłużeń kości długich metodą Ilizarowa. Średnie skrócenie wynosiło 4,70 cm (od 3,5 do 13 cm). W pracy porównano wyniki oceny gęstości regenerata za pomocą badania ultrasonograficznego i densytometrycznego. Wyniki. Stwierdzono, że ocena ultrasonograficzna jest najbardziej przydatna dola monitorowania samego procesu elongacji, natomiast densytometria dostarczyła najwięcej informacji o ilościowej dystrybucji tkanki kostnej w okresie stabilizacji. Wnioski. Badanie densytometryczne stanowi ważne uzupełnienie oceny regeneratu kostnego. Jest to metoda łatwa do wykonania i powtarzania. Pozwala ocenić stopień mineralizacji regeneratu kostnego i wysunąć wnioski co do jego konsolidacji, wartości mechanicznej oraz podjąć decyzję ...

    Streszczenie angielskie: Bacground. Lengethening a long bone by cutting it surgically and then streching it is a proces laden with numerous complications. Among the greatest threats is surely the insufficient support strength of the lengthened limb due to inadequate calcification of the newly generated bone tissue. This leads to fractures, distortion of the axis, or lack of osseous consolidation around the newly formed bone. In order to reduce the number of such complications constant diligent monitoring of the entire process is necessary, from the moment treatment is commenced until the distraction apparatus is removed. The purpose of the present study was to evaluate the usefulness of densitometric testing at various stages in the process of lengthening long bones. Material and method. The testing involved 17 children, in whom 20 limbs were lehgthened by the Ilizarov method. The average shortening was 4.70 cm (range 3.5 - 13 cm). The article compares the results of density assessments of regenerated bone using ultrasonographic testing and densitometry. Results. We found that ultrasonography is more suitable for monitoring the actual process of lengthening, while densitometry provided more information on the quantitative distribution of bone tissue during the stabilization period. Conclusions. Densitometric testing constitutes an important supplement to the evaluation of regenerated bone. This is an easy test to perform and repeat, enabilibg the physician to evaluate the degree of ...


    2/5

    Tytuł oryginału: Odległe wyniki wydłużania i korekcji osi według metody Ilizarowa w pozapalnych skróceniach i zniekształceniach kości ramiennej.
    Tytuł angielski: Long-term outcome of lengthening and axis correction with the Ilizarov method in post-inflammatory shortening and deformity of the humerus.
    Autorzy: Orzechowski Wiktor, Morasiewicz Leszek, Kucharski Robert, Krawczyk Artur, Faflik Jakub, Lipczyk Zbigniew
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (3) s.316-323, il., tab., bibliogr. 8 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp. Pozapalne skrócenia i zniekształcenia kości ramiennej są następstwem uszkodzenia chrząstek nasadowych tej kości, a zwłaszcza bliższej chrząstki wzrostowej, najczęściej w wyniku przebytej posocznicy gronkowcowej w okresie noworodkowym. Często mogą im towarzyszyć skrócenia kości udowej, zniekształcenoia stawu biodrowego i kolanowego, zniekształcenia stawów skroniowo-żuchwowych oraz rzadziej innych stawów. W pracy przedstawiono doświadczenia własne w stosowaniu osteogenezy dystrakcyjnej w leczeniu pozapalnych skróceń i zniekształceń osi kości ramiennej. Materiał i metoda. Materiał kliniczny stanowili 23 chorzy leczeni w latach 1995-2000 w Katedrze i Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz Klinice Ortopedii i Traumatologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Wielkość skrócenia wynosiła średnio 8,5 cm (31,3 proc.). Okres obserwacji wynosił średnio 2 lata. Wyniki. Wielkość wydłużenia wynosiła średnio 7,5 cm (40,5 proc.). Wskaźnik wydłużania wyniósł średnio 2,27 dni/1 cm. U wszystkich chorych ze zniekształceniem kości ramiennej uzyskano pełną korekcję osi. Zwrócono uwagę na konieczność bardziej dokładnego kontrolowania procesu dystrakcji ramienia w porównaniu z segmentami kończyny dolnej. W trakcie leczenia odnotowano jedynie 2 przypadki problemów i 2 przeszkody w odniesieniu do klasyfikacji powikłań wg Paley'a. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na metodę Ilizarowa, jako bezpieczny i skuteczny sposób leczenia skróceń i zniekształceń osi kości ramiennej.

    Streszczenie angielskie: Background. Post-inflammatory shortening and deformation of the humerus results from damage to the epiphyseal cartilage of this bone, and in particular to the proximal growth plate, most commonly caused by neonatal staphylococcemia. This is frequently accompanied by shottening of the femur, deformation of the hip and knee joints, the temporo-mandibular joint, and occassionally other joints as well. In the present article the authors present their own experience with the application of distraction osteogenesis in the treatment of post-inflammatory shortening and axis deformation of the humerus. Material and methods. The clinical material consisted of 23 patients treated during the period 1995-2000 at the institutions represented by the authors in Wrocław and Łódź. The average shortening was 8.5 cm (31.3 p.c ). Results. The average lengthening achieved was 7.5 cm (40.5 p.c.), and the average lengthening index was 22.7 days/cm. Complete axis correction was achieved in all patients with deformities of the humerus. More exact monitoring of the distraction process in necessary in the arm than in the lower limbs. Only 2 problems and 2 obstacles (according to Paley's classification of complications) were encountered in the course of treatment. Conclusion. The results obtained indicate that the Ilizarov methods is a safe and effective techniques for the treatment of shortening and axis deformity of the humerus.


    3/5

    Tytuł oryginału: Ocena wyników leczenia operacyjnego zwichnięcia i podwichnięcia stawu biodrowego u dzieci z mózgowym porażeniem.
    Tytuł angielski: An evaluation of surgical outcomes in luxation and subluxation of the hip joint in children with cerebral palsy.
    Autorzy: Faflik Jakub, Bik Krzysztof, Lipczyk Zbigniew
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (1) s.15-20, il., tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • radiologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celem pracy jest ocena przydatności wykonywanych zabiegów operacyjnych w ciężkich postaciach mózgowego porażenia dziecięcego ze zwichnięciem lub podwichnięciem stawów biodrowych. Materiał badawczy stanowi 32 dzieci z mózgowym porażeniem z podwichnięciem lub zwichnięciem stawu biodrowego. Dwadzieścioro ośmioro z nich miało ciężką postać 4-kończynowego porażenia, czworo było z diplegią. U wszystkich dzieci wykonano zabiegi na przywodzicielach, a u większości także zabiegi na układzie kostnym. Osteotomie derotacyjno-waryzujące wykonano 24-krotnie, osteotomie miednicy wg Degi dziewięć razy, wg. Saltera siedem, Schanza - dwukrotnie, a osteotomię potrójną miednicy wg. Steela jeden raz. W trzech przypadkach resekowano głowę kości udowej. Korzystnie w odniesieniu do prawidłowego scentrowania biodra i zabezpieczenia przed ponownym przemieszczeniem oceniono osteotomie Saltera i Degi. Natomiast nadmierna korekcja zwiększonego kąta szyjkowo-trzonowego powodowała ograniczenie odwodzenia potęgując tym samym trudności pielęgnacyjne. Szczególnie negatywnie oceniono ją w przypadkach skośnego ustawienia miednicy. Mając na uwadze uzyskane wyniki leczenia operacyjnego spastycznych zwichnięć i podwichnięć stawu biodrowego, najbardziej celowym wydaje się zapobieganie dyslokacji poprzez odpowiednie postępowanie rehabilitacyjno-pielęgnacyjne oraz wykrywanie przemieszczenia we wczesnym stadium.

    Streszczenie angielskie: The goal of this work is to evaluate the suitability of the surgical operations used in severe forms of cerebral palsy with luxation or subluxation of the hips. The research involved 32 children with cerebral palsy and subluxation or luxation of the hip joint. 28 of these children had a severe form of quadriplega, and 4 had diplegia. In all cases, surgery was performed on the adductors, and in most cases on the bone system as well. Derotational-varizing osteotomies were performed 24 times, pelvic osteotomies using Dega's method 10 times. Salter's method seven times. Schanz's method 2 times, and triple pelvic osteotomy using Steele's method once. In three cases the femoral head was resected. The Salter and Dega osteotomies were evaluated as favorable in relation to the proper centering of the hip and securing it against renewed dislocation. On the other hand, over-correction of the increased neck-diaphysis angle caused a limitation in abduction, thus intensifying nursing difficulties. This method was evaluated particularly negatively in cases of pelvic tilt. In view of these outcomes in the surgical treatment of spastic hip luxations and subluxations, it would seem best to prevent dislocation by the appropriate rehabilitation and nurisng procedures, and by early detection of dislocation.


    4/5

    Tytuł oryginału: Leczenie operacyjne stopy końsko-szpotawej spastycznej.
    Tytuł angielski: Surgical treatment of spastic equino-varus deformity.
    Autorzy: Lipczyk Zbigniew, Faflik Jakub, Kraska Tomasz
    Źródło: Ortop. Traumatol. Rehabil. 2002: 4 (1) s.27-29, tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,531

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • neurologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Stopa końsko-szpotawa spastyczna jest jedną z częstszych deformacji występujących u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym. W latach 1994 - 2000 wykonaliśmy 45 zabiegów operacyjnych przeniesienia połowy ścięgna mięśnia piszczelowego tylnego na ścięgno mięśnia strzałkowego krótkiego, w połączeniu z wydłużeniem mięśnia brzuchatego łydki. Kontrolę kliniczną wykonano u 23 pacjentów, tj. 31 stóp (58 proc.) po upływie średnio 3 1/2 roku (od 4 do 96 miesięcy). Wyniki badania pogrupowano zgodnie z klasyfikacją Greena. Ocenę bardzo dobrą przyznaliśmy w 68,4 proc., dobrą w 20,1 proc., niezadowalającą w 11,5 proc. przypadków. Uważamy, że metoda ta przynosi dobre rezultaty i jest godna polecenia.

    Streszczenie angielskie: Spastic equino-varus deformity is one of more frequent deformation detected in cerebral palsy. Between 1994 and 2000, 45 feet in 34 patient were treated by split posterior tibial transfere to peroneus brevis combined with an Achilles tendon lengtherning or gastrocnemius recession described by Vulpius. The average time interval from the surgical treatment to follow up was 3 1/2 years (range 4 - 96 months). The results of examination were grouped according to the Green's classification. Excellent results 68.4 p.c., good results 20.1 p.c. and poor results 11.5 p.c. To our opinion this method gives good results and it is recommended one.


    5/5

    Tytuł oryginału: Wysoka gęstość naczyń w guzie usposabia do zwiększonej częstości przerzutów do wątroby u chorych na raka jelita grubego.
    Tytuł angielski: The high density of microvessels can predict the higher propensity for the liver metastases in colorectal carcinoma patients.
    Autorzy: Kubiak Robert P., Pasz-Walczak Grażyna, Faflik Marcin
    Źródło: Onkol. Pol. 2002: 5 (3/4) s.123-128, il., tab., bibligor. 28 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,469

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Angiogeneza stanowi centralny punkt w procesach wzrostowych guza i jego ekspansji. Wobec rozbieżnych wyników badań dotyczących znaczenia rokowniczego angiogenezy w raku jelita grubego, postanowiliśmy zbadać korelację pomiędzy gęstością naczyń w guzie a tzw. klasycznymi czynnikami rokowniczymi, takimi jak: wielkość guza, stopień złośliwości histologicznej, stan okolicznych węzłów chłonnych oraz obecność przerzutów do wątroby u 122 chorych operowanych w Ośrodku Onkologicznym w Łodzi. W celu uwidocznienia naczyń wykonano barwienie immunohistochemiczne z użyciem przeciwciała monoklonalnego CD31. Oceny gęstości naczyń dokonano na obszarze o najwyższej gęstości naczyń (hot spot) w rejonie głębokiego, inwazyjnego brzegu nowotworu. Wyniki pracy nie ujawniły zależności statystycznych pomiędzy gęstością naczyń a większością badanych parametrów klinicznych, jednak częstość występowania przerzutów do wątroby była zdecydowanie większa u chorych z wyższą gęstością naczyń. Zależność ta nie był znamienna statystycznie (p=0,06).

    stosując format: