Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: DUREK
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Roztwory hipertoniczno-hiperosmolarne w leczeniu pooperacyjnej hipowolemii po zabiegach kardiochirurgicznych : [rozprawa habilitacyjna]
Autorzy: Durek Grażyna; Akademia Medyczna Katedra i Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii we Wrocławiu
Źródło: - Wrocław, AM 2002, 274 s. : il., tab., bibliogr. 389 poz., sum., 21 cm.
Sygnatura GBL: 735,193

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • hematologia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • rozprawa habilitacyjna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    2/5

    Tytuł oryginału: Ocena porównawcza stężenia białka S-100 B w surowicy chorych poddawanych chirurgicznej rewaskularyzacji wieńcowej z zastosowaniem różnych technik krążenia pozaustrojowego.
    Tytuł angielski: Comparison of the serum protein S-100 B levels during CABG with use of different cardiopulmonary bypass techniques.
    Autorzy: Goźdźik Waldemar, Kustrzycki Wojciech, Durek Grażyna, Falkiewicz Zdzisław, Adamik Barbara, Kbler Andrzej, Namięta Krzysztof
    Źródło: Anestezjol. Intens. Ter. 2002: 34 (2) s.91-96, tab., bibliogr. 21 poz., sum. - 5 Sympozjum Sekcji Kardioanestezji PTAiIT Szczyrk 22-24.03. 2001
    Sygnatura GBL: 305,376

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena stężenia białka S-100 B w czasie i po krążeniu pozaustrojowym z zastosowaniem hipotermii i normotermii. Trzydziestu trzech randomizowanych chorych, poddanych planowanemu zabiegowi przęsłowania naczyń wieńcowych operowano w normotermii (37řC; n = 16) lub w umiarkowanej hipotermii (28řC; n = 17). Białko S-100 B oznaczano we krwi, pobieranej: przed znieczuleniem (T1), w 60 minut od rozpoczęcia ECC (T2), 30 minut po wyłączeniu ECC (T3) i w 12 godzin od zakończenia zabiegu (T4). Obserwowano wyraźny wzrost stężenia białka S-100 B w surowicy w obu grupach, z najwyższymi wartościami uzyskanymi pod koniec operacji (p 0,001). Nie stwierdzono statystycznie różnicy stężenia białka S-100 B pomiędzy grupami na żadnym etapie obserwacji, ani zależności wartości białka S-100 B, oznaczanych pod koniec operacji (T3) od czasu krążenia pozaustrojowego i wieku chorych. W grupie chorych powyżej 60 roku życia stwierdzono korelację poziomu S-100 B w ostatnim oznaczeniu (12 godzin po zabiegu) i wieku chorych (r = 0,05). We wnioskach autorzy stwierdzają, że temperatura ciała pacjenta w czasie ECC, czas trwania ECC ani wiek pacjenta nie wpływają na uwalnianie białka S-100 B do krążenia systemowego, natomiast stężenie białka S-100 i jego eliminacja z ustroju w 12 godzin po zabiegu koreluje z wiekiem u chorych powyżej 60 roku życia.

    Streszczenie angielskie: Stroke and central nervous system dysfunction after cardiopulmonary bypass remain leading causes of morbidity and mortality after cardiac surgery. For many years hupothermia has been the gold standard for protection of the brain as well as the heart, during this type of operations. The normothermic blood cardioplegia with normothermic perfusion may provide better postoperative cardiac performance, but neurologic outcome is still unclear. S-100 B protein has been suggested to be a serum marker of cerebral complications after cardiac bypass surgery. The aim of this study was to determine the S-100 release during and after extracorporeal circulation in 33 CABG patients randomized to be operated under normothermia (n = 16) with active warming to 37řC core temperature or mild hypothermia (n = 17) with cooling to 32řC. Blood samples were collected before induction of anaesthesia (T1), 60 minutes after start of the bypass, (T2), 30 minutes after its discontinuation (T3) and 12 hours after surgery (T4). Age, aortic cross clamp time, ECC time and number of grafts were similar in both groups. There was significant increase in serum S-100 B protein concentration in both groups at T3, p 0.001, and its decrease at T3 (although still above normal range, p 0.005). There were no significant differences between groups. We could not found any correlation at T3 between S-100 B concentrations and ECC time (p = 0.93) and age (p = 0.15). Serum S-100 concentration was significantly higher at T4 in patients over 60 yrs (r = 0.69, p 0.005).

    3/5

    Tytuł oryginału: Anestezja całkowicie dożylna z zastosowaniem ciągłego wlewu remifentanylu oraz propofolu metodą TCI do zabiegów chirurgicznej rewaskularyzacji wieńcowej z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego.
    Tytuł angielski: Continuous remifentanil - propofol TCI anaesthesia for coronary artery bypass grafting.
    Autorzy: Goźdźik Waldemar, Durek Grażyna, Falkiewicz Zdzisław, Kbler Andrzej
    Źródło: Anestezjol. Intens. Ter. 2002: 34 (2) s.105-109, tab., bibliogr. 19 poz., sum. - 5 Sympozjum Sekcji Kardioanestezji PTAiIT Szczyrk 22-24.03. 2001
    Sygnatura GBL: 305,376

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • anestezjologia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu znieczulenia dożylnego z zastosowaniem propofolu metodą TCI i ciągłego wlewu remifentanylu u chorych poddawanych planowemu zabiegowi chirurgicznej rewaskularyzacji wieńcowej, na czynność układu krążenia, możliwość wczesnej ekstubacji oraz kontrolę bólu pooperacyjnego. Badaniem objęto 26 chorych w wieku średnio 60,5 ń 9,8 lat. Wykazano skuteczną stabilizację układu krążenia w czasie operacji przy zastosowaniu opisanej metody znieczulenia. Średni czas do ekstubacji dla całej badanej grupy wynosił 6,12 ń 3,1 godz. Średni czas pomiędzy odłączeniem wlewu propofolu, a ekstubacją, po spełnieniu kryteriów ekstubacji, wynosił 42 ń 14 min. Zastosowanie morfiny w powtarzalnych dawkach po 2 mg i.v. zapewniało skuteczną kontrolę bólu pooperacyjnego przy średniej podanej dawce 4,8 ń 1,2 mg. Zastosowana metoda zapewnia bardzo dobre warunki anestetyczne w okresie okołooperacyjnym. Znieczulenie tego typu umożliwia ekstubację u 69 proc. operowanych w okresie pierwszych sześciu godzin po zabiegu.

    Streszczenie angielskie: The aim of the study was to evaluate haemodynamic stability, time to extubation and postoperative pain management in 26 patients, aged 60.5 ń 9.8 yrs, scheduled to elective CABG surgery under continuous remifentanil-propofol TCI anaesthesia. All patients were haemodynamically stable in the perioperatice period. 18 were successfully extubated within first 6 hours after surgery. Mean intubation time in all patients was 6.12 ń 3.1 h. Mean time interval between propofol discontinuation and extubation was 42 ń 14 min. All patients received repeated 2 mg morphine bolus injections until pain was rated below 4 cm VAS. The total mean dose was 4.8 ń 1.2 mg. Remifentanil-propofol TCI anaesthesia provided very good cardiovascular stability and allowed to extubate 69 p.c. of patients within six hours after surgery.

    4/5

    Tytuł oryginału: Zastosowanie koloidów w terapii płynowej.
    Tytuł angielski: Colloid solutions in fluid therapy.
    Autorzy: Durek Grażyna
    Źródło: Med. Intens. Rat. 2002: 5 (3) s.167-174, il., tab., bibliogr. 28 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,477

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • toksykologia
  • anestezjologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Terapia płynowa ma istotne znaczenie w leczeniu ciężko chorych. Ciągle jednak dyskutuje się nad "idealnym płynem" do terapii objętościowej. W Europie do resuscytacji częściej są stosowane roztwory koloidowe niż duże objętości roztworów elektrolitowych, a dotychczasowa dyskusja "krystaloidykoloidy" zmieniła się na "koloidy-koloidy". Objętość śródnaczyniowa może zostać definitywnie odnowiona przez podanie koloidów, a wyniki uzyskane przez wiele ośrodków nie wykazują różnic między albuminami a sztucznymi koloidami. Od idealnego roztworu należy wymagać nie tylko optymalizacji hemodynamicznej i stabilizacji mikrokrążenia, ale także tego, by tej poprawie nie towarzyszyły istotne objawy niepożądane. Zarówno koloidy naturalne - albuminy, jak sztuczne - żelatyny, dekstrany i roztwory hydroksyetylowanej skrobi, są stosowane w tej terapii. Efekty ich działania nie są ekwiwalentne i różnią się eksapansją płynu wewnątrznaczyniowego, właściwościami reologicznymi, czasem półtrwania w surowicy i objawami niepożądanymi. Istotne znaczenie ma również zdecydowanie niższy koszt sztucznych koloidów. Pomimo, że korzystne efekty albumin u ciężko chorych są dyskusyjne, są one nadal stosowane w wielu ośrodkach. Stosowanie dekstranów jest limitowane ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi, a także widocznym wpływem na układ krzepnięcia. Żelatyny mają małe zdolności ekspansyjne i krótki czas półtrwania, dlatego muszą być stosowane w dużej objętości, a ich podaniu często towarzyszą reakcje anafilaktyczne. W tej sytuacji roztwory hydroksyetylowanej skrobi stają się coraz bardziej popularne...

    5/5

    Tytuł oryginału: Zbiór pytań testowych z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii
    Autorzy: Durek Grażyna, Jałowiecki Przemysław, Karpel Ewa, Ponichter Mirosław, Rawicz Marcin, Złotorowicz Małgorzata
    Opracowanie edytorskie: Gaszyński Wojciech (przedm.), Mayzner-Zawadzka Ewa (przedm.), Dyaczyńska-Herman Anna (red.).; Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego , Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii
    Wydanie: - Wyd. 3 popr. i rozsz
    Źródło: - Warszawa, CMKP ; PTAIT 2002, 419 s., 24 cm.
    Sygnatura GBL: 735,723

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • anestezjologia

    stosując format: