Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: DREWNIAK
Liczba odnalezionych rekordów: 12



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/12

Tytuł oryginału: Assessing the vascular-stromal coefficient in patients with benign prostatic hyperplasia or prostate cancer using transrectal ultrasonography and power Doppler analysis.
Autorzy: Dobrowolski Z., Jaszczyński J., Drewniak T., Habrat W.
Źródło: Br. J. Urol. 2002: 89 (6) s.601-603, il., tab., bibliogr. 10 poz.
Sygnatura GBL: 300,816

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • radiologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca opublikowana za granicą
  • praca opublikowana za granicą

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie angielskie: Objectives. To assess a coefficient of theprotatic blood supply in patietns with prostate cancer or benign prostatic hyperplasia (BPH), and thus improve the diagnostic and prognostic variables needed to evaluate patients with prostate cancer. Patietns and methods. The vascular-stromal coefficient was defined as the ratio of the blood vessel surface area and the surface area of the prostate, using power Doppler functions and transrectal ultrasonography. The index was calcualted for the plane of the prostatic surface from the apex to the widest points of the peripheral zone, and for the plane across the highest density of blood vessels in the transition zone. A micobubble contrast agent was used to intensify the acoustic signals from prostatic vessels. The images were reconstructed in three dimensions. In all, 61 patietns with BPH and 32 with confirmed prostate cancer were examined, and compared with a control group of young men. Results. In the horizontal plane crossing the apex of the prostate, the vascular-stromal coefficient was 0.0054 for the controls, 0.0072 for BPH and 0.0067 for cancer. At the level of the highest density of blood vessels the respective values were 0.0083, 0.038 and 0.029. The respective values for the first plane after using the contrast agent were 0.025, 0.092 and 0.0365, and in the second level 0.04, 0.15 and 0.14. Conclusion. The vascular-stromal coefficient measured at both levels was higher in patietns with BPH than in those with cancer or than in the controls. The prostatic vascular system can be computer-reconstructed in three dimensions, allowing an evaluation of asymmetry and other vascular abnormalities...

    2/12

    Tytuł oryginału: Vascular angiographic asymmetry on three-dimensional transrectal power Doppler ultrasonography in patients with organ-confined prostate cancer.
    Autorzy: Dobrowolski Z. F., Jaszczyński J., Drewniak T., Habrat W., Kusionowicz J.
    Źródło: Br. J. Urol. 2002: 89 (6) s.614-615, bibliogr. 7 poz.
    Sygnatura GBL: 300,816

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • radiologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca opublikowana za granicą

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie angielskie: Objective. To assess whether organ-confined prostate cancer not detected on routine transrectal ultrasonography (TRUS) can be detected using threedimensional (3-D) power Doppler methods. Patients and methods. A preliminary trial of the use of TRUS with 3-D power Doppler image reconstruction was conducted in 116 patients being evaluated for lower urinary tract symptoms. Using a microbubble enhancing agent, a adequate horizontal plane allowed the simultaneous visualization and assessment of the symmetry of echogenicity and vascularization of the peripheral area of both prostate lobes, which is not possible in standard TRUS. The peripheral zone vascular asymmetry in the horizontal plane was also assessed retrospectively n those patients with pT2a,b prostate carcinoma. Results. Stage pT2a,b prostate carcinoma was confirmed in 26 patients; in this group, two independent investigators confirmed the vascular asymmetry between the left and right peripheral zone, in the horizontal plane, in 22 patients, giving a sensitivity of 85 p.c. Conclusions. Vascular asymmetry allows guided biopsy in lesions that are invisible using standard TRUS. Microbubble agents are an effective method of increasing the acoustic signals from small vessels of the prostate.

    3/12

    Tytuł oryginału: Ocena manometryczna czynności przełyku u dzieci z wstecznym odpływem żołądkowo-przełykowym po różnych metodach fundoplikacji.
    Tytuł angielski: Manometric assessment of esophageal function in children with gastroesophageal reflux after various types of fundoplication.
    Autorzy: Bacewicz Ludmiła, Kaliciński Piotr, Drewniak Tomasz
    Źródło: Pediatr. Współcz. 2002: 4 (2) s.135-139, il., tab., bibliogr. 17 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,561

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • gastroenterologia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena manometryczna funkcji przełyku u dzieci operowanych z powodu wstecznego odpływu żołądkowo-przełykowego róznymi metodami fundoplikacji. Autorzy przedstawiają wyniki badań manometrycznych u 27 dzieci, u 11 - po operacji pełnej fundoplikacji Nissena, u 10 - po niepełnej (270ř) fundoplikacji Toupeta, i u 6 - po częściowej fundoplikacji metodą Thala. Oceniano: napięcie dolnego zwieracza przełyku (dzp), długość dzp, amplitudę i charakter motoryki trzonu przełyku. Na podstawie uzyskanych danych okazało się, że najbardziej fizjologiczne napięcie dzp (10-25 mm Hg) uzyskuje się u pacjentów operaowanych metodą Toupeta (18,9 ń 6,2 mm Hg). U chorych operowanych metodą Thala fundoplikacja nie spowodowała wzrostu napięcia dzp do wartości fizjologicznych, natomiast po fundoplikacji metodą Nissena napięcie dzp było powyżej normy u znacznej ilości pacjentów. Strefa podwyższonego napięcia była dłuższa po fundoplikacji metoda Nissena, najkrótsza - po fundoplikacji metodą Thala, choć różnice te nie były statystycznie znamienne. Motoryka trzonu przełyku wyraźnie się różniła w zależności od typu fundoplikacji, najwyższe amplitudy stwierdzono po operacji metodą Nissena, a najniższe - po operacji metodą Thala. Klinicznie najlepsze wyniki uzyskano w grupie chorych operowanych metodą Toupeta. Choć fundoplikacja metodą Nissena stwarza dobre zabezpieczenie antyrefluksowe, u chorych operowanych tą metodą obserwuje się powikłania, związane z hyperkorekcją wpustu: dysfagia, ...

    Streszczenie angielskie: The aim of this study was to assess manometrically esophageal function in children operated by different types of fundoplication for gastroesophageal reflux (GER). Authors performed manometric examinations in 27 children, 11 after Nissen full fundoplication, 10 after Toupet 270 degrees fundoplication and in 6 children after partial anterior fundoplication by Thal method. During examination three parameters were assessed: lower esophageal sphincter (LES) pressure, LES length, and esophageal body peristalsis. Results of examinations showed that most physiological LES pressure was achieved after Toupet operation (18.9 ń 6.2 m Hg). Thal method did not increased LES pressure to normal values in most patients, while after Nissen fundoplication LES pressure was higher than normal in majority of children. High pressure zone at the gastroesophageal junction was longest after Nissen and shortest after Thal fundoplication, however differences were not significant. Esophageal body peristalsis also differed signifficantly depending on operative antireflux procedure, with highest amplitude of propulsive waves after Nissen operation, and lowest after Thal technique. Clinically best results were achieved with Toupet method. Nissen operation resulted in good control of GER, but in many patients this procedure was complicated by dysphagia and gas bloat syndrome. Thal procedure failed in signifficant proportion of patients to cure GER. In conclusion we consider Toupet technique as more ...

    4/12

    Tytuł oryginału: Renal and ureteric trauma: diagnosis and management in Poland.
    Autorzy: Dobrowolski Z[ygmunt], Kusionowicz J., Drewniak T., Habrat W., Lipczyński W., Jakubik P., Węglarz W.
    Źródło: Br. J. Urol. 2002: 89 (7) s.748-751, tab., bibliogr. 14 poz.
    Sygnatura GBL: 300,816

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia
  • urologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: Objective. To analyse retrospectively kidney and ureteric injuries (the former often associated with multipleorgan trauma) and thus optimize diagnostic and treatment methods. Patients and methods: the records and details of kidney and ureteric injures between 1995 and 1999 in 61 urological departments in Poland were analysed. Results. In all, 887 kidney injuries were analysed: blunt trauma comprised 97 p.c., with most injuries classified as renal contusion and minor parenchymal damage (687 cases). Intravenous urography was used in 80 p.c. of the patients and computed tomography in only 20 p.c. In all, 234 patients (26 p.c.) underwent surgery; nephrectomy was the most common surgical treatment, in 170 patients (73 p.c. of those undergoing surgery). Complications occured in 9 p.c. of patients after conservative treatment and in 5 p.c. after surgery. Of the 452 ureteric injuries, 340 (75 p.c.) were iatrogenic, 81 (18 p.c.) blunt injuries and 31 (7 p.c.) open injuries. Of the iatrogenic injuries 73 p.c.occurred during gynaecological procedures, 14 p.c. in general surgery and 14 p.c. in urological procedures. The most frequent diagnostic method was intravenous urography (244 cases), with retrograde pyelography (98) and ureteric catheterization in 125. The diagnosis was estabilished immediately during surgery in 104 patients. The most frequent surgical treatment was uretero-neocystostomy (213, 47 p.c.), the others being a Boari flap (113, 25 p.c.), end-to-end anastomosis (92, 20 p.c.), reconstruction with an ileal loop (30, 7 p.c.) and autotransplantation (four, 1 p.c.)...

    5/12

    Tytuł oryginału: External and iatrogenic trauma of the urinary bladder: a survey in Poland.
    Autorzy: Dobrowolski Z[ygmunt] F., Lipczyński W., Drewniak T., Jakubik P., Kusionowicz J.
    Źródło: Br. J. Urol. 2002: 89 (7) s.755-756, bibliogr. 3 poz.
    Sygnatura GBL: 300,816

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: Objective: To assess incidence of urinary bladder injuries (frequently associated with pelvic trauma and often iatrogenic) in Poland. Materials and methods: The records and details of urinary bladder injuries treated between 1995 and 1999 were analysed for 61 urological departments in Poland. Results: During the 5-year period 512 patients had urinry bladder injuries: in 210 (41 p.c.) the injury was caused by a road traffic accident, in eight (2 p.c.) by compression (crushing injury) within the limits of the pelvic bones, 40 (8 p.c.) by a fall from a height, in three by a gunshot wound and in teh remaining 251 (49 p.c.) the injury was iatrogenic. Among the 261 bladder injuries that were not iatrogenic, 41 (16 p.c.) were associated with pelvic bone trauma. In 36 patients there was simultaneous injury of the urinary bladder and posterior urethra, constituting 14 p.c. of such injuries and 7 p.c. of all trauma cases. The iatrogenic injuries were in 98 patients (39 p.c.) in urological depatrments, in 130 (52 p.c.) women in gynaecological departments and in 23 (9 p.c.) on surgical wards. The injury was open in 102 patients (20 p.c.) and closed in 372 (73 p.c.0; there was bladder contusion in 38 patients (7 p.c.). The injuries were intraperitoneal in 225 patients (44 p.c.) and extraperitoneal in 287 (56 p.c.). For diagnosis, abdominal ultasonography was used in 455 (89 p.c.) patients, intravenous pyelography in 266 (52 p.c.), cystography in 338 (76 p.c.) and comuted tomography in 15 (3 p.c.). The delay between trauma and diagnosis was ...

    6/12

    Tytuł oryginału: Post-traumatic plasminogenesis in intraarticular exudate in the knee joint.
    Autorzy: Rość Danuta, Powierza Wojciech, Zastawna Ewa, Drewniak Wanda, Michalski Arkadiusz, Kotschy Maria
    Źródło: Med. Sci. Monitor 2002: 8 (5) s.CR371-CR378, il., tab., bibliogr. 35 poz.
    Sygnatura GBL: 313,278

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Intraarticular exudate, observed in the knee joint a few weeks after a traumatic incident, is on of post-traumatic complications. Evacuation of the exudate prevents damage of the articular cartilage bay the fluid possessing potent proteolytic properties. In view of the lack of data concerning the role of the fibrinolysis system in proteolytic destructive processes induced by the exudate, the aim of the study was to find out whether plasmin is present in the post-plasmatic intraarticular exudate and whether it is generated in connection with excessive plasminogen activator levels or deficiency of plasminogen activator inhibitors in the synovial fluid. 55 patients (mean age 356. l), with history of knee joint traumas and exudate appearing in the joint at least 3 weeks post-traumatically. The patients and 30 healthy controls were subjected to the following tests of the synovial fluid and plasma: the levels of tissue plasminogen activator, type 1 plasminogen activator inhibitor, plasmin-alpha2-antiplasmin complexes, fibrinogen and von Willebrand factor antigen, the activity of urokinase plasminogen activator, prekalikrein, alpha-2-antiplasmin, C1 inhibitor, type 1 plasminogen activator inhibitor, euglobulin clot lysis time. The patient's plasma demonstrated significantly higher levels of fibrinogen and PAP complexes, and decreased u-PA activity in comparison in that obtained from the controls. Significantly higher levels of PAP complexes and u-PA antigen were found in the exudate than in the patients' plasma. Local, intraarticular plasmin generation, probably u-PA-dependent, occurs in knee joint exudate. Plasminogen activator inhibitors are probable not very closely associated with increased intraarticular plasminogenesis.

    7/12

    Tytuł oryginału: Fotodynamiczne wykrywanie raka pęcherza moczowego po śródpęcherzowym podaniu hypericyny.
    Tytuł angielski: Bladder cancer photodynamic detection after intrabladder hiperitin treatment.
    Autorzy: Doborowolski Zygmunt F., Drewniak Tomasz, Lipczyński Wacław, Jakubik Piotr, Woliński Leszek, Stachura Jerzy, Papla Bolesław
    Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (3) s.29-32, il., tab., bibliogr. 11 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,054

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Cel pracy. Celem pracy była ocena wyników fluorescencyjnego wykrywania powierzchniowego raka pęcherza moczowego w barwieniu dopęcherzowym Hypericyną w porównaniu z tradycyjną cystoskopią z mappingiem śluzówki. Materiał i metoda. badana grupa składała się z 23 chorych z nawrotowym rakiem powierzchniowym pęcherza. Chorzy otrzymali dopęcherzowo 150 ml roztworu zawierającego 150 ćg Hypericyny na okres około 130 min. Przed planowaną cystoskopią, którą wykonano w świetle białym i ultrafioletowym. W czasie zabiegu resekowano wszystkie zmiany patologiczne widoczne w świetle białym oraz świecące na czerwono w świetle ultrafioletowym. Zabieg kończyło pobranie wycinków z pęcherza moczowego. Wyniki. Cystoskopia fluorescencyjna po barwieniu Hypericyną poprawiła wykrywalność zmian nowtoworowych lub dysplastycznych w pęcherzu moczowym o 20 proc. W grupie barwionej Hypericyną swoistość wyniosła 100 proc., a czułość - 90 proc. Wnioski. Metoda fluorescencyjnej oceny pęcherza moczowego z wykorzystaniem Hypericyny zwiększa szansę wykrycia raka pęcherza moczowego. Barwienie przy użyciu Hypericyny wykazało dużą czułość i swoistość w wykrywaniu raka, pozwoliło zastosować stosunkowo prostą procedurę barwienia, uzyskać dobrą jakościowo i trwałą fluorescencję zmian w pęcherzu oraz trwałość barwienia. Zastosowanie Hypericyny jest szczególnie wygodne w praktyce urologicznej, gdyż Hypericynę można podać dopęcherzowo nawet 15 godzin przed wykonaniem cystoskopii, co przy zastosowaniu innych barwników jest niemożliwe.

    Streszczenie angielskie: Introduction. Target of this research was the evaluation of the superficial bladder cancer detection by fluorescent method with Hypericine dyeing in comparison to the traditional cystoscopy with mucousa mapping. Patients and method. To the tested group was joined 23 patietns with recurrence superficial bladder cancer. The patietns were administered to the bladder 150 ml of the solution with 150 mcg. Hypericine about 130 minutes before cystoscopy, which was proceed in white and ultraviolet light. During the operation all pathological changes visible in the white light and red shining in ultraviolet light were removed. At the end of operation there was taken a sample cutting from the bladder. Results. Fluorescent cystoscopy with Hypericine dyeing has improved about 20 p.c. the detection ability of the cancer or dysplastic changes in the blader. In the group with Hypericine dyeing the specificity was 100 p.c. and sensitivity 90 p.c. Conclusions. Fluorescent method of investigation by using Hypericine increases the chance of the bladder cancer detection. Hypericine has proved good enough sensitivity and specificity in cancer detection. It turns to be the realtively easy procedure of dyeing and good fluorescent of changes in the bladder.

    8/12

    Tytuł oryginału: Trace elements distribution in renal cell carcinoma depending on stage of disease.
    Autorzy: Dobrowolski Zygmunt, Drewniak Tomasz, Kwiatek Wojciech, Jakubik Piotr
    Źródło: Eur. Urol. 2002: 42 (5) s.475-480, il., tab., bibliogr. 19 poz.
    Sygnatura GBL: 312,572

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca opublikowana za granicą
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.

    Streszczenie angielskie: Objectives: The aim of this study was to identify those trace elements which can be used to distinguish between normal and malignant tissue in renal cell cancer (RCC) kidney and to assess changes in trace elements concentration in tissue with progressing malignant disease. Methods: In case control study, 36 cases of RCC were analyzed by Synchrotron Radiation Induced X-ray Emission (SRIXE) in order to establish the concentration of 19 elements. Patients with RCC were examined to obtain staging of disease after radical nephrectomy, which was performed in each case. Results were compared with 15 control kidney cortex tissue obtained during autopsy in which cause of death was trauma. Results: The most relevant decrease was detected in Cd content: from 81 ń 39.2 ppm in normal control samples to 16.6 ń 22.2 ppm concentration in RCC. We found that the concentrations of Ti, Pb and Rb were also lower in RCC tissue. On the other hand, the RCC tissue was rich in iron and zirconium. With the progress of malignant disease, assessed by TNM (UICC 1997) scale, lower concentration of S and higher concentration of Ca in both RCC and neoplastic kidney cortex can be seen. The same tendency is observed in Zn and Se concentrations. Cadmium shows raising concentration with progress of RCC only in cortex of neoplastic kidney. In all cases it was shown that the relatively high tissue concentration of iron in both investigated tissues is decreasing with the progress of disese. The zirconium has shown raising tissue concentration in advanced disease...

    9/12

    Tytuł oryginału: Rzadkie przyczyny zaparć u dzieci - leczenie chirurgiczne.
    Tytuł angielski: Chronic constipation in children - surgical treatment.
    Autorzy: Markiewicz Małgorzata, Ismail Hor, Chyżyńska Anna, Kaliciński Piotr, Drewniak Tomasz, Kluge Przemysław
    Źródło: Pediatr. Współcz. 2002: 4 (3) s.315-319, il., tab., bibliogr. 9 poz., sum. - 2 Kongres Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci Bydgoszcz 06. 2002
    Sygnatura GBL: 313,561

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • gastroenterologia
  • chirurgia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Jedną z dość rzadkich poza klasyczną aganglionozą (choroba Hirschsprunga), przyczyn przewlekłych zaparć u dzieci są inne dysganglionozy, czyli wrodzone zaburzenia unerwienia jelita, nie poddające się leczeniu zachowawczemu. Do grupy tej opróćz choroby Hirschsprunga zalicza się również jelitową dysplazję neuronalną (IND - intestinal neuronal dysplasia), hipoganglionozę oraz niedojrzałość komórek zwojowych (n.k.z.). W latach 1981-2001 leczono 330 dzieci chirurgicznie z powodu dysganglionoz, 321 z powodu choroby Hirschsprunga (w tym 29 z aganglionozą całego jelita grubego), oraz 9 z powodu zaparć spowodowanych innymi zaburzeniami unerwienia jelita grubego. U 5 dzieci rozpoznano n.k.z., a u 4 IND. W tym samym okresie 25 dzieci, wymagało hemikolektomii lewostronnej z powodu nie poddających się leczeniu przewlekłych zaparć o nieustalonej etiologii, bez jakichkolwiek zaburzeń unerwienia. Troje dzieci z IND operowano jak w typowej aganglionozie metodą Duhamel-Martin-Ikeda z dobrym wynikiem odległym. U jednego stwierdzono rozległą postać obejmującą całe jelito cienkie i grube. Dziecko to jest na przewlekłym żywieniu pozajelitowym. U 4 dzieci z n.k.z. wytworzono kolostomię do czasu stwierdzenia czynnościowej dojrzałości komórek zwojowych (pojawienie się odruchu hamowania zwieracza wewnętrznego). Po odtworzeniu ciągłości przewodu pokarmowego dzieci te nie demonstrują żadnych problemów z wypróżnieniami. Jeden pacjent zmarł w wyniku niewydolności wielonarządowej. Wnioski: jedną z przyczyn przewlekłych zaparć u dzieci mogą być wrodzone zaburzenia unerwienia jelita grubego.

    10/12

    Tytuł oryginału: Quick correction of hemostasis by recombinant activated Factor VII as rescue therapy in pediatric surgery - our own experience.
    Autorzy: Markiewicz Małgorzata, Kaliciński Piotr, Kamiński Andrzej, Ismail Hor, Drewniak Tomasz
    Źródło: Surg. Childh. Int. 2002: 10 (1) s.14-17, il., tab., bibliogr. 9 poz.
    Sygnatura GBL: 313,040

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • chirurgia
  • hematologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Severe bleeding in surgery is a serious problem, espcially in children. The small total body volume of circulating blood makes treatment of patients with massive blood loss very difficult. Loss of what for an adult is a small amount of blood easily leads to shock in children. It is very important to reduce blood loss and to treat hemorrhage with the most effective drugs. Highly invasive surgery, especially reseaction of the liver, kidney etc, laparotomies after severe multiorgan trauma can always cause blood loos and hemorrhage, which, if unchecked in time, can be life-threatening for patients because of blood loss shock or post-transfusion problems (DIC, coagulopathy). The risk of deaths is especially high in patients with congenital or acquired coagulopathy before surgery. It is well known that survival, postoperative complications, as well as post-operataive hospital stay are dependent on perioperative blood loss and the volume of transfused blood and blood perparations. All of the above make it very important to reduce blood loss during surgery. Fecombinant activated Factor VII (NovoSeven, NovoNOrdisk) is very useful in treating patients with various congential hemostatic diseases. rFVIIa has been used in recent years for the treatment of patients with severe bleeding in other clinical situations. In this article we present our expereience with treating such patients. Between 1997-2001 we used rFVIIa in 16 different clinical situations as rescue therapy ot obtain immediate coagulation correction. In all cases full clinical correction was achieved. INR before administration of rFVIIa ranged between 10 and 2.28; after administration, 0.98-2.51 (mean...

    11/12

    Tytuł oryginału: Pathology of endocrine pancreas in persistent hyperinsulinemic hypoglycemia in children - practical diagnostic considerations.
    Autorzy: Pronicki Maciej, Grajkowska Wiesława, Iwanicka Katarzyna, Szymańska-Dębińska Tamara, Taybert Joanna, Drewniak Tomasz
    Źródło: Ann. Diagn. Paediatr. Pathol. 2002: 6 (3/4) s.103-108, il., tab., bibliogr. 41 poz.
    Sygnatura GBL: 313,395

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.

    Streszczenie angielskie: Persistent hyperinsulinemic hypoglicemia (PHH) is connected with many different histopathological lesions of endocrine pancreas. Their character may be both cytological and architectural. The previously widely used term nesidioblastosis caused much confusion because of lack of strict criteria. At present most authors recognise two basic forms: focal and diffuse. This concept provides the basis for possible effectiveness of limited surgery with the aid of intraoperative frozen sections. In many patients defined molecular abnormalities related to hyperfunction and proliferation of beta cells were reported. The aim of the study was to reassess histopathological slides from resection specimens of the pancreas from 70 children with PHH aged 1 week to 16 years treated in our institution. Multiple blocks were step-sectioned and stained routinely as well as immunohistochemically to visualise all 4 types of endocrine cells. Age matched control group consisted of 40 pancreata obtained during autopsy from children who died due to endocrine unrelated events. Ten possible different abnormal features of endocrine cell population were recorded. The following different patterns of lesions were found: 1.adenoma; 2.focal adenomatosis; 3.diffuse florid "nesidiodysplasia" type; 4.diffuse with minimally hypertrophic endocrine nuclei; 5. diffuse only with distinct hypertrophic nuclei; 6.diffuse borderline; 7.normal histology. We concluded that focal lesions underlying PHH in children are clearly defined pathologically, and have reliable morphological criteria...

    12/12

    Tytuł oryginału: Acute hemorrhagic necrotizing pancreatitis caused by cholelithiasis.
    Autorzy: Kamiński Andrzej, Drewniak Tomasz, Broniszczak Dorota, Kaliciński Piotr, Kluge Przemysław, Teisseyre Joanna, Polnik Dariusz
    Źródło: Surg. Childh. Int. 2002: 10 (2) s.94-98, il., bibliogr. 12 poz.
    Sygnatura GBL: 313,040

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Cholelithiasis is an uncommon disease in children. Acute necrotizing pancreatitis is the mpost serious complication of this disease. During the last year, two female patients aged 12 and 14 years were treated at our center for acute necrotizing pancreatitis complicating cholelithiasis. More than 90 p.c. of their pancreatic glands were necrotic. THe moreseverely ill patients underwent multi-staged surgery, whereass tha patient in relatively better condition was operated on in one stage. The surgery entailed resection of necrotic tissue, cholecystectomy and reconstruction of the outflow of bile and pancreatic juice with a double Roux-Y loop. The postoperative course was complicated by biliary and pancreatic fistulae.

    stosując format: