Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: DĘMBE
Liczba odnalezionych rekordów: 10



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/10

Tytuł oryginału: Ocena działania nefroprotekcyjnego i kardioprotekcyjnego trandolaprilu u normotensyjnych chorych na cukrzycę typu 1 - obserwacja 12-miesięczna.
Tytuł angielski: Nephroprotective and cardioprotective effect of trandolapril in normotensive type 1 diabetics - a 12-month follow-up study.
Autorzy: Jasik Mariusz, Stawicki Sławomir, Dęmbe Krzysztof, Karnafel Waldemar
Źródło: Diabetol. Pol. 2002: 9 (2) s.71-77, il., tab., bibliogr. 41 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,197

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • kardiologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie: Wystąpienie mikroalbuminurii zapowiada niedalekie powstanie nefropatii cukrzycowej. Mikroalbuminuria jest wczesnym wskaźnikiem rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego u chorych na cukrzyce typu 1. Wiele badań potwierdza, że stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI) zwalnia progresję nefropatii cukrzycowej oraz powoduje regresję przerostu mięśnia lewej komory serca u chorych z cukerzycą typu 1 i współistniejącym nadciśnieniem tętniczym. Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu 12 miesięcznego okresu leczenia preparatem trandolapril (Gopten) w dawce dobowej 2 mg, na parametry czynności nerek i wydalanie albumin z moczem (UAE), a także zachowanie funkcji rozkurczowej i skurczowej oraz masę lewej komory w grupie normotensyjnych chorych na cukrzycę typu 1 ze współistniejącym wczesnym okresem nefropatii cukrzycowej. Materiał i metodyka: W badaniu udział wzięło 25 chorych (wiek: (ń SD) 37,0 ń 7,2 lat, wskaźnik masy ciała (BMI): 23 ń 4 kg/mý) z prawidłowym ciśnieniem tętniczym (wartości ciśnienia tętniczego ó 135/85 mmHg) i cukrzycą typu 1 (czas trwania cukrzycy: 18,8 ń 7,7 lat) ze stałą mikroalbuminurią (albuminuria 30-300 mg/24 godziny, prawidłowe parametry czynności nerek). Dobowe wydalanie albumin z moczem, parametry czynności nerek oraz echograficzne parametry funkcji rozkurczowej i skurczowej oraz oraz masy ciała lewej komory były przed podaniem leku oraz po 12-miesięcznym okresie leczenia. Wyniki: Wyniki badań wykazały, że ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Microalbuminuria is a predictor of early cardiovascular disease in patients with type 1 diabetes. Several studies have demonstrated that treatment with angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEI) shows down the progression of nephropathy and the development of left ventrcular hypertrophy in type 1 diabetic patients. Background and aims: The aim of the present study was to evaluate the effect of 1-year treatment with Trandolapril (Gopten) 2 mg o.d on persistent microalbuminuria and left ventricular function in normotensive type 1 diabetic patients with incipient nephropathy. Material and methods: Twenty five normotensive (blood pressure 135/85 mmHg) type 1 diabetic patients with persistent microalbuminuria (albuminuria 30-300 mg/24 hours, normal glomerular filtration rate) were included in the study: age (mean ( ń SD)) 37.0 ń 7.2 years, known duration of diabetes 18.8 ń 7.7 years, body mass index (BMI) 23ń 4kg/mý. Urinary albumin excretion (UAE), left ventricular mass (LVM) and left ventricular ejection fraction (EF) were evaluated at baseline and the end of treatment. Results: The median urinary albumin excertion significant decreased from 58.95 to 37.6 mg/24 hours (36,2 p.c.) at 1 year. Fasting plasma glucose, glycated haemoglobin, lipid profile, sodium and potassium were similar during the study. Mean arterial blood pressure decreased modestly. LVM decreased but not statistically significant. Conclusion: This study indicates that long-term ...

    2/10

    Tytuł oryginału: Zaburzenia erekcji w cukrzycy typu 1 i typu 2.
    Tytuł angielski: Erectile dysfunction in type 1 and 2 diabetes patients.
    Autorzy: Dęmbe Krzysztof, Jasik Mariusz, Karnafel Waldemar
    Źródło: Diabetol. Pol. 2002: 9 (2) s.82-87, tab., bibliogr. 16 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,197

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • seksuologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Zaburzenia erekcji stanowią jedno z poźnych powikłań cukrzycy. Celem badania ankietowego, które zostało przeprowadzone w Katedrze i Klinice Gastroenterologii Chorób Przemiany Materii AM w Warszawie oraz Poradniach Diabetologicznych, Ogólnych w Warszawie było określenie częstości występowania tego zaburzenia oraz jego uwarunkowań wobec innych powikłań cukrzycy. Do badań włączono 6670 mężczyzn (39 nie wyraziło zgody na udział w badaniu) w wieku od 18 do 91 lat, średnio 55,14 ń 12,1 lat (średnia ń SD). Zaburzenia erekcji występowały u 4637 pacjentów, co stanowiło 69,5 proc. całej grupy. W grupie pacjentów z cukrzycą typu 1 liczącej 1072 mężczyzn zaburzenia erekcji wystąpiły u 591 osób, co stanowi 55,1 proc. W grupie pacjentów z cukrzycą typu 2 liczącej 5538 osób zaburzenia erekcji wystąpiły u 4009 mężczyzn co stanowi 72,4 proc. Średni czas wystąpienia kłopotów ze wzwodem po rozpoznaniu cukrzycy w całej grupie wynosiły 3,11 ń 6,28 lat 33,42 , u chorych z cukrzycą typu 1 wyniósł średnio 9,10 ń 7,81 lat -15,42 , zaś u chorych z cukrzycą typu 2 wynosił 2,48 ń 5,55 lat -33,30 . Czas trwania zaburzeń erekcji wykazywał dodatnią korelację z wiekiem (r = 0,4552; p 0,01) czasem trwania cukrzycy (r = 0,0746; p 0,01), choroby wieńcowej (r = 0,4547; p 0,01), choroby naczyniowej mózgu (r = 0,2881; p 0,01), choroby naczyniowej kończyn dolnych (r = 0,3482; P 0,01), retinopatii cukrzycowej (re = 0,3585; p 0,01), nefropatii cukrzycowej (r = 0,2087; p 0,01), polineuropatii cukrzycowej (r = 0,407; p 0,01). Na temat zaburzeń seksualnych rozmawiło wcześniej z lekarzem jedynie 2137 osób...

    Streszczenie angielskie: Erectile dysfunction (ED) is one of late complications of diabetes mellitus. The aim of the study performed in the Department of Gastroenterology and Metabolic Diseases and in Diabetes Clinics was to assess the prevalence of the ED and relationship to other late complications of diabetes. 6670 diabetic men was included (39 did not agree to participate) to the study. The mean age of patients was 55.14 ń 12.11 yrs (mean ń SD) (from 18 to 91 yrs). ED was found in 4637 (69.5 p.c.). In patients with type 2 daibetes (5538 men) ED was reported in 4009 men (72.4 p.c.). The onset of ED occurred after 3.11 ń 6.28 yrs -33.42 since time of diagnosis of the diabetes in all group, but in patients with type 1 diabetes after 9.10 ń 7.81 yrs -15.42 , and in patients with type 2 diabetes 2.48 ń 5.55 yrs -30.30 . The duration of ED has positive correlation with age (r = 0.4552; p 0.01), duration of diabetes (r = 0.0746; p 0.01), time lenght of coronary geart disease (r = 0.4547; p 0.01), brain vascular disease (r = 0.2881; p 0.01), legs vascular disease (r = 0.3585; p 0.01) retinopathy (r = 0.3585; p 0.01) nephropathy (r = 0.2087; p 0.01), neuropathy (r = 0.407; p 0.01). The ED was poorly recognizd in Diabetes Clinics, only 2137 (33 p.c.) patients addresed this problem to their physicians. ED is a frequent complication of diabetes, often neglected in diabetes care.

    3/10

    Tytuł oryginału: Hipoglikemia - patogeneza, diagnostyka i leczenie.
    Autorzy: Dęmbe Krzysztof, Jasik Mariusz, Karnafel Waldemar
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (7/8) s.413-414, 416, 418-419, bibliogr. 15 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W okresie poabsorbcyjnym (8-14 godzin po spożyciu posiłku) utrzymanie prawidłowego poziomu glikemii zapewniają procesy glikogenolizy oraz glukenogenozy. Hipoglikemia (definiowana na podstawie parametrów biochemicznych jako obniżenie stężenia glikemii w osoczu krwi żylnej poniżej 50 mg proc. lub 55 mg proc.) może powodować objawy kliniczne, które zależą nie tylko od wartości bezwzględnej glikemii, ale również szybkości obniżania poziomu cukru, możliwości adaptacyjnych mózgu i włączenia mechanizmów obronnych pod postacią: sekrecji glukagonu, epinefryny, hormonu wzrostu, kortyzolu. Objawy kliniczne hipoglikemii możemy podzielić na zależne od aktywacji układu adrenergicznego (osłabienie, tachykardia, niepokój, uogólnione drżenia, uczucie głodu, obfite poty) oraz spowodowane zaburzeniem czynności ośrodków mózgowych (zaburzenia pamięci, myślenia, nastroju, urojenia, halucynacje, drgawki, porażenia połowicze, śpiączka). Leczenie hipoglikemii łagodnych lub umiarkowanych sprowadza się do podania doustnie około 10-20 gramów glukozy lub równoważników (na przykład słodki sok, coca cola, kilka kostek cukru) natomiast w hipoglikemii ciężkiej podajemy dożylnie kilka ampułek 20-40 proc. glukozy lub glukagon, który możemy podać domięśniowo lub dożylnie. Glukagonu nie podajemy pacjentom leczonym pochodnymi sulfanylomocznika oraz po spożyciu alkoholu.

    4/10

    Tytuł oryginału: Rozpoznawanie i leczenie neuropatii cukrzycowej.
    Autorzy: Jasik Mariusz, Dęmbe Krzysztof, Karnafel Waldemar
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (7/8) s.420, 422-426, bibliogr. 15 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • neurologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Neuropatie cukrzycowa stanowi najczęstsze przewlekłe powikłanie cukrzycy związane ze zwiększoną chorobowością i umieralnością w tej grupie pacjentów. Obejmuje występowanie wielu różnych zespołów klinicznych, powstających w przebiegu rozwoju mikroangiopatii oraz zaburzeń metabolizmu w obrębie tkanki nerwowej. W patogenezie neuropatii cukrzycowej istotną rolę wykazuje toksyczny wpływ hiperglikemii ze współistniejącymi zaburzeniami metabolicznymi oraz przyczyny naczyniowe. Klinicznie objawowa neuropatia cukrzycowa stwierdzana jest u osób chorych na cukrzycę 1 i cukrzycę typu 2, a także w różnych typach cukrzycy wtórnej. Poza wczesną diagnostyką i optymalną kontrolą metaboliczną cukrzycy, leczeniem z wyboru neuropatii cukrzycowej jest jak najwcześniejsze wdrożenie farmakoterapii przyczynowej.

    5/10

    Tytuł oryginału: Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca w cukrzycy.
    Autorzy: Jasik Mariusz, Dęmbe Krzysztof, Karnafel Waldemar
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (7/8) s.427-433, il., bibliogr. 15 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • standard

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Cukrzyca wywiera istotny wpływ na zwiększenie zapadalności, chorobowości i śmiertelności z powodu choroby niedokrwiennej serca. Nietypowe objawy i odmienny przebieg choroby opóźniają rozpoznanie choroby niedokrwiennej serca u chorych na cukzycę. Szczególne znaczenie w tej grupie osób ma szczegółowa diagnostyka w celu wczesnego rozpoznania choroby.

    6/10

    Tytuł oryginału: Standardy leczenia dietetycznego u pacjentów z cukrzycą.
    Autorzy: Dęmbe Krzysztof, Jasik Mariusz, Karnafel Waldemar
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (7/8) s.434-436, bibliogr. 7 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • standard

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Stosowanie prawidłowej diety u pacjentów z cukrzycą odgrywa ważną rolę w wyrównaniu metabolicznym cukrzycy i prewencji powikłań. Określając dobowy jadłospis należy na początku określić zapotrzebowanie energetyczne biorąc pod uwagę: wiek, płeć, masę ciała, tryb życia, aktywność fizyczną. Węglowodany powinny być głównym źródłem energii, dostarczać 55-60 proc. całkowitego zapotrzebowania kalorycznego, tłuszcze 30 proc., w tym tłuszcze nasycone mniej niż 10 proc., tłuszcze zawierające kwasy tłuszczowe jednonienasycone 10-15 proc., tłuszcze zawierające wielonienasycone kwasy tłuszczowe do 7 proc., a białka 10-20 proc. dobowego zapotrzebowania energetycznego. Należy rekomendować przede wszystkim węglowodany złożone oraz produkty bogate w włókno pokarmowe. Podaż cholesterolu powinna być ograniczona do 300 gramów. W celu uproszczenia układania składu diety wprowadzono pojęcie wymiennika węglowodanowego (WW), który zawiera taką ilość produktu spożywczego wyrażonego w gramach lub miarach kuchennych, która zawiera 10 gramów węglowodanów. W przypadku wystąpienia nefropatii cukrzycowej należy ograniczyć podaż białka do 0,8 g/kg masy ciała.

    7/10

    Tytuł oryginału: Rozpoznawanie i leczenie zaburzeń erekcji u pacjentów z cukrzycą.
    Autorzy: Dęmbe Krzysztof, Jasik Mariusz, Karnafel Waldemar
    Źródło: Stand. Med. Lek. Rodz. 2002: 3 (2) s.70-74, bibliogr. 20 poz.
    Sygnatura GBL: 313,625

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • urologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Zaburzenia erekcji stanowią bardzo częste powikłanie cukrzycy występujące u około 70 proc. chorych. Mogą ujawniać się okresowo w momentach złego wyrównania metabolicznego cukrzycy lub stanowić późne powikłanie cukrzycy. Zaburzenia erekcji wykazują złożoną etiologię, obejmującą czynniki psychogenne, neurogenne, naczyniowe, zaburzenia funkcji śródbłonka naczyniowego, glikemię kalogenu, wpływ leków. W chwili obecnej istnieje wiele metod terapeutycznych, które mogą być stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji u pacjentów z cukrzycą.

    8/10

    Tytuł oryginału: Hipoglikemia - problem lekarzy i chorych na cukrzycę.
    Tytuł angielski: Hypoglycemia - the problem for doctors and diabetic patients.
    Autorzy: Dęmbe Krzysztof, Jasik Mariusz, Karnafel Waldemar
    Źródło: Nowa Klin. 2002: 9 (13 zjazdowy) s.13093-13096, tab., bibliogr. 14 poz., sum. - 5 Jubileuszowa Szkoła Interny Warszawa-Miedzeszyn 04-06.10. 2002
    Sygnatura GBL: 313,015

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Hipoglikemia jest definiowana jako obniżenie stężenia glukozy poniżej 50 mg/dl w osoczu krwi żylnej. Może być powodowana przez wiele czynników na przykład: leki, alkohol, niewydolność wątroby, nerek, guzy pozatrzustkowe, guzy wywodzące się z komórek á wysp trzustkowych, jednak obecnie największym problemem staje się hipoglikemia u pacjentów z cukrzycą leczona insuliną. Objawy hipoglikemii możemy podzielić na zależne od aktywacji układu adrenergicznego oraz spowodowane zaburzeniami metabolizmu centralnego układu nerwowego.

    Streszczenie angielskie: Hypoglycemia is a biochemical abnormality (glucose concentration 50 mg/dl in plasma). Hypoglycemia can be used by number of factors such as: drug, alcohol, hepatic and renal failure, non á-cell tumors, á-cell tumors, but today is probably the principal therapeutic problem facing the patient with insulin-treated diabetes. The signs and symptoms of hypoglycemia fall into two categories: adrenergic (coursed by increased activity of the autonomic nervous system) and neuroglicopenic (coursed by depressed activity of the central nervous system).

    9/10

    Tytuł oryginału: Zasady terapii doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi w cukrzycy inulinoniezależnej (typu 2).
    Tytuł angielski: Strategies of oral diabetic therapy in type 2 (non-insulin dependent) diabetes mellitus.
    Autorzy: Jasik Mariusz, Dęmbe Krzysztof, Karnafel Waldemar
    Źródło: Nowa Klin. 2002: 9 (13 zjazdowy) s.13102-13106, tab., bibliogr. 20 poz., sum. - 5 Jubileuszowa Szkoła Interny Warszawa-Miedzeszyn 04-06.10. 2002
    Sygnatura GBL: 313,015

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • farmacja

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Cukrzyca typu 2 jest przewlekłym, zróżnicowanym pod względem metabolicznym schorzeniem, charakteryzującym się zarówno defektem sekrecji jak i aktywność insuliny. Insulinooporność i hiperinsulinemia odgrywają kluczową rolę w przebiegu cukrzycy typu 2. Celem tego artykułu jest przegląd doustnych leków hipoglikemizujących stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2 i ich wybór w monoterapii i leczeniu skojarzonym. W farmakoterapii cukrzycy typu 2 stosowane są preparaty należące do pięciu grup leków: pochodne sulfonylomocznika, glinidy - zaliczane do nowej grupy leków beta cytotropowych, biguanidy, tiazolidinediony (glitazony) i inhibitory alfa glukozydazy. Poszczególne grupy preparatów charakteryzują się zróżnicowanym mechanizmem działania, wpływając na wydzielanie insuliny, zmniejszając insulinoporność oraz obniżając głównie hiperglikemię poposiłkową. W artykule porównano poszczególne grupy preparatów oraz ich zastosowanie w monoterapii i w leczeniu skojarzonym. Zasady terapii doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi w cukrzycy typu 2 wymagają indywidualizacji leczenia uwzględniającego wyrównanie metaboliczne cukrzycy, hiperinsulinemię lub zaburzone wydzielanie insuliny.

    Streszczenie angielskie: Type 2 diabetes is a chronic heterogenous metabolic disorder characterised by defects in both insulin secretion and insulin acation. Insulin resistance and hyperinsulinemia is a core feature of type 2 diabetes. The aim of this article is to review the various therapeutic agents available for management of patients withtype 2 diabetes and to suggest an approach to drug selection as monotherapy and in combination therapy. There are now five classes of oral medications which are available in therapy of type 2 diabetes - sulfonylureas, the new insulin secretagogue - glindes, biguanides, thiazolidinediones (glitazones) and alpha-glucosidase inhibitors. Each class of drugs works differently to treat impaired insulin secretion, insulin resistance and postprandial hyperglycemia. This article will compare and contract the different agents available, including appropriate use of each agent as monotherapy and in combination therapy. Application of the strategies and principles of oral diabetic therapy in type 2 diabetes should be individualised based on the degree of hyperglycemia, hyperinsulinemia or insulin deficiency.

    10/10

    Tytuł oryginału: Problemy diagnostyki i leczenie zaburzeń erekcji u pacjentów z cukrzycą.
    Autorzy: Dęmbe K., Jasik M., Karnafel W[aldemar]
    Źródło: Probl. Lek. 2002: 41 (5) s.300-306, tab., bibliogr. 16 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 303,195

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • seksuologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Zaburzenia erekcji stanowią jedno z późnych powikłań cukrzycy i wpływają znamiennie na pogorszenie komfortu życia. Etiologia zaburzeń erekcji u chorych z cukrzycą jest złożona. Przyjmuje się, że dominującą rolę odgrywają czynniki naczyniowe, neurogenne oraz zaburzenia czynności śródbłonka. W badaniu przeprowadzonym w Katedrze i Klinice Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii w Warszawie stwierdzono, że zaburzenia erekcji wystąpiły u 69,52 proc. pacjentów i wykazały dodatnią korelację z wiekiem, czasem trwania cukrzycy, chorobą wieńcową, chorobą naczyniową mózgu, chorobą naczyniową kończyn dolnych, retinopatią, nefropatią, neuropatią. Początek zaburzeń erekcji wystąpił średnio po 3,11 ń 6,28 (SD) lat od momentu rozpoznania cukrzycy dla całej grupy, natomiast u pacjentów z cukrzycą typu 1 po 9,10 ń 7,81 lat i po 2,48 ń 5,55 lat u chorych z cukrzycą typu 2. W leczeniu zaburzeń erekcji można stosować wstrzyknięcia do ciał jamistych głównie prostagladyny E, próżnociągi oraz sildenafil, który poprzez blokadę fosfodiesterazy 5 zwiększa stężenie cGMP i przyczynia się do poprawy stanu erekcji.

    stosując format: