Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: CZUCZEJKO
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/2

Tytuł oryginału: Pomoce do ćwiczeń z biochemii
Autorzy: Czuczejko Jolanta, Łęcka Joanna, Pawluk Hanna, Szewczyk-Golec Karolina, Szurlej Katarzyna, Trafikowska Anna, Wardak Cezary, Zachara Bronisław
Opracowanie edytorskie: Zachara Bronisław A. (red.).
Wydanie: - Wyd. 2 zm. i poszerz
Źródło: - Bydgoszcz, Wydaw. Uczelniane AM 2002, 123 s. : il., tab., 24 cm.
Sygnatura GBL: 735,016

2/2

Tytuł oryginału: Stężenie selenu, aktywność peroksydazy glutationowej i transferazy glutationowej w osoczu chorych na przewlekłe schorzenia wątroby.
Tytuł angielski: Plasma selenium concentration, glutathione peroxidase and glutathione S-transferase activities in patients with chronic liver diseases.
Autorzy: Czuczejko Jolanta, Halota Waldemar, Zachara Bronisław A., Staubach-Topczewska Ewa
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (76) s.312-315, il., bibliogr. 33 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Znany, choć nie do końca zbadany jest udział reaktywnych form tlenu (RFT) w patogenezie chorób wątroby. Enzymami biorącymi udział w ochronie antyoksydacyjnej są m.in. peroksydazy glutationowe (GSH-Px), w których centum aktywnym znajduje się selen (Se), oraz enzym nieselenowy - transferaza glutationowa (GST). Wartość aktywności transferazy glutationowej w osoczu to bardzo dobry parametr służący ocenie uszkodzenia wątroby, przydatniejszy od stosowanej standardowo aminotransferazy alanianowej (AIAT). Celem pracy było oznaczenie stężenia selenu, aktywności peroksydazy glutationowej i transferazy glutationowej w osoczu osób z przewlekłymi chorobami wątroby. W badaniach uczestniczyło 54 chorych oraz 25 osób zdrowych. Chorzy zostali podzieleni na 2 grupy w zależności od etiologii choroby. Stężenie selenu w osoczu chorych z obu badanych grup, niezależnie od aktywności AIAT, było znamiennie mniejsze w porównaniu z wartościami grupy kontrolnej. Aktywność GSH-Px w osoczu była mniejsza w obu grupach u osób z prawidłową aktywnością AIAT, natomiast większa u wszystkich pacjentów ze zwiększoną aktywnością AIAT. Aktywność GST była znamiennie większa tylko u chorych I grupy, niezależnie od aktywności AIAT. Największą przyczyną małego stężenia Se w osoczu osób z przewlekłymi chorobami wątroby mogły być zaburzenia we wchłanianiu pierwiastka i w jego transporcie przez białko osocza. Zmiany w aktywności enzymów glutationozależnych w osoczu mogły wynikać z nasilonej syntezy RFT i dążności organizmu do utrzymania homeostazy. Wzrost aktywności GST w osoczu był prawdopodobnie spowodowany uszkodzeniem hepatocytow i wydzieleniem enzymu poza komórkę.

    stosując format: