Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: BARWIJUK
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Analiza przyczyn powikłań chirurgicznego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu metodą T.V.T.
Autorzy: Barwijuk Andrzej Jan, Pancześnik Krzysztof, Florczak Marek
Źródło: Blok Oper. 2002: 5 (2) s.38-40, tab., bibliogr. 14 poz.
Sygnatura GBL: 313,507

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • ginekologia i położnictwo
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć żeńska

    2/3

    Tytuł oryginału: Ocena korzyści wynikających z wprowadzenia technik laparoskopowych do operacji całkowitego usunięcia macicy.
    Autorzy: Barwijuk Andrzej Jan, Dziąg Rafał, Jakubiak Tomasz, Czajkowski Krzysztof
    Źródło: Blok Oper. 2002: 5 (2) s.41-45, tab., bibliogr. 17 poz.
    Sygnatura GBL: 313,507

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • ginekologia i położnictwo

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Przeprowadzono analizę 65 zabiegow calkowitego usunięcia macicy przy użyciu technik laparoskopowych wykonanych w latach 2000-2001. Wyniki omówiono w odniesieniu do tradycyjnej techniki laparotomijnej. Głównym wskazaniem do zabiegu w obu grupach były mięśniaki macicy -70,77 proc. wskazań w grupie laparoskopii i 82,46 proc. wskazań w grupie laparotomii. Ocenie poddano czas trwania operacji, utratę krwi podczas zabiegu, występowanie powikłań, w której dobie wprowadzono dietę ogólną, czas hospitalizacji. Zaobserwowano, że operacje laparoskopowe zajmowały zdecydowanie więcej czasu (średnia - 96,62 min vs 62,37 min). Niemniej jednak czas trwania laparoskopii w miarę nabierania doświadczenia przez zespół operatorów skrócił się ze średniej 111,21 min w 2000 r. do 84,86 min w 2001 r. Utrata krwi podczas zabiegu w obu procedurach była podobna. W porownaniu zmiany stężeń hemoglobiny w sdurowicy krwi przed i po zabiegu stwierdzono średnią różnicę 1,75 prpc. dla laparoskopii i 1,86 proc. dla laparotomii. Najczęstrzym niekorzystnym zjawiskiem podczas laparoskopii była konwersja do laparotomii. Głównym powodem byla zbyt duża wielkość macicy i trudności techniczne w jej usuni ciu. Odsetek niepowodzeń zdecydowanie malał w miarę nabierania doświadczenia. Porownanie wprowadzenia diety ogólnej po zabiegu wypadło na korzyść zabiegów laparoskopowych. Równie korzystnie dla nowej metody wypadla analiza długości hospitalizacji po wykonaniu operacji (3,69 dnia vs 6,28 dnia). Większość powikłań pooperacyjnych związana była z wystąpioeniem zakażenia...

    3/3

    Tytuł oryginału: CD44 w immunodiagnostyce raka jelita grubego.
    Tytuł angielski: CD44 in the immunodiagnostics of colorectal cancer.
    Autorzy: Sobaniec-Łotowska Maria, Pogumirski Józef, Sulkowska Mariola, Barwijuk-Machała Małgorzata, Zalewski Bogdan, Famulski Waldemar, Woińska-Rojecka Teresa
    Źródło: Case Rep. Clin. Pract. Rev. 2002: 3 (3) s.218-222, bibliogr. 11 poz.
    Sygnatura GBL: 313,612

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • onkologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Polska należy do krajów o niskim wskaźniku występowania nowotworów okrężnicy i odbytu. Częstotliwość ich występowania wykazuje jednakże stałą tendencję wzrostową. Bardzo niski odsetek pomyślnych wyleczeń raków jelita grubego w naszym kraju spowodowany jest głównie przez późne rozpoznanie choroby. Jednym z warunków pozwalających na zmianę tej sytuacji jest wprowadzenie, oprócz powszechnie stosowanych profilaktycznych badań przesiewowych na obecność krwi utajonej i kolonoskopii, nowych metod umożliwiających bardzo wczesne rozpoznanie. Jedną z sugerowanych metod diagnostycznych poza stosowanymi dotychczas badaniami (np. badaniem przez odbyt, testami na obecność krwi utajonej oraz testami na obecność antygenu CEA w surowicy) jest badanie immunoreaktywności złuszczonych komórek jelita grubego wydalanych z kałem na obecność antygenu CD44. Praca przedstawia rolę glikoproteiny międzybłonowej CD44, która jest cząsteczką adhezyjną i antygenem wykorzystywanym we wczesnej immunodiagnostyce raka jelita grubego. Ekspresję CD44 i białka PCNA zależnego od cyklu komórkowego porównano z nadekspresją CD44 w przebiegu raków okrężnicy wykazuje asynchroniczny związek z replikacją komórki. W publikacji skoncentrowano się na standardowej postaci glikoproteiny CD44 zakodowanej w krótkim ramieniu ludzkiego chromosomu 11 o masie cząsteczkowej 90kDa oraz jej najpowszechniej występujących izoformach (CDv6, CDv10) obserwowanych w przebiegu takich nowotworów. Po usunięciu guza stwierdza się znamienny spadek poziomów CD44v6 i CD44v10. Należy podkrreślić, że wykrywanie powyższych markerów w kale jest metodą całkowicie nieinwazyjną, a jednocześnie bardzo pomocną we wczesnej immunodiagnostyce raka okrężnicy.

    stosując format: