Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: BARTUZI
Liczba odnalezionych rekordów: 3



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3

Tytuł oryginału: Gastroenterologia w praktyce
Autorzy: Bartuzi Zbigniew, Długosz Jan W., Gabryelewicz Antoni, Gonciarz Zbigniew, Jurkowska Grażyna, Konturek Stanisław J., Kwiecień Sławomir, Ładny Jerzy Robert, Łaszewicz Wiktor, Marlicz Krzysztof, Mazur Włodzimierz, Prokopowicz Danuta, Puchalski Zbigniew, Stasiewicz Jan, Wereszczyńska-Siemiątkowska Urszula, Zaremba-Woroniecka Anna
Opracowanie edytorskie: Gabryelewicz Antoni (red.).
Źródło: - Warszawa, Wydaw. Lekarskie PZWL 2002, 368, [1] s., [4] s. tabl. : il., tab., bibliogr. [przy rozdz.], 21 cm.
Seria: Biblioteka Lekarza Praktyka 18
Sygnatura GBL: 735,974

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    2/3

    Tytuł oryginału: Zespół wątrobowo-płucny - znane objawy, nowa nazwa.
    Tytuł angielski: Hepatopulmomary syndrome - known symptoms and new name.
    Autorzy: Dziedziczko Andrzej, Bartuzi Zbigniew
    Źródło: Case Rep. Clin. Pract. Rev. 2002: 3 (2) s.134-140, tab., bibliogr. 55 poz.
    Sygnatura GBL: 313,612

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • pulmonologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Pojęcie zespół wątrobowo-płucny (hepatopulmonary syndrome) określa kliniczną zależność między upośledzeniem funkcji wątroby, a obecnością poszerzeń naczyniowych płuc i nieprawidłowego utlenowania krwi tętniczej. Zespół wątrobowo-płucny rozwija się u chorych z zaawansowaną chorobą wątroby, zwykle z marskością, lub z przewlekłym aktywnym zapaleniem watroby. U chorych z rozwiniętym zespołem wątrobowo-płucnym występują objawy ze strony układu oddechowego, takie jak sinica, duszność, platypnea, ortodeoksja, palce pałeczkowate. Platypnea jest to duszność spowodowana przyjęciem pozycji siedzącej, ustępująca w pozycji leżącej. Ortodeoksja to spadek prężności tlenu w krwi włośniczkowej po przyjęciu pozycji siedzącej. Przyczyną zespołu wątrobowo-płucnego, i w konsekwencji objawów ze strony układu oddechowego, są zmiany naczyniowe, które polegają na poszerzeniu prekapilar, obecności połączeń tętniczo-żylnych na terenie płuc, i obecności tzw. pajączków naczyniowych w opłucnej. Poszerzone naczynia prekapilarne i kapilarne są przyczyną upośledzenia mechanizmów dyfuzji i perfuzji. W konsekwencji, mieszana krew tętniczo-żylna dostaje się do żył płucnych i dochodzi do hipoksji. Dominuje pogląd, że czynnikiem etiologicznym tego zespołu jest angiotensyna II. Rozwinięcie objawów zespołu wątrobowo-płucnego, spowodowanych poszerzeniem naczyń, ma się wiązać z zaburzoną odpowiedzią na angiotensynę II (zmniejszony efekt wazikonstrykcyjny) i z jednoczesnym wzrostem stężenia tlenku azotu - czynnika wazodylatacyjnego. Kryteria rozpoznawania to: 1) udokumentowna ostra lub przewlekła choroba wątroby, 2)...

    3/3

    Tytuł oryginału: Rola angiogenezy i czynników wzrostowych w chorobie wrzodowej.
    Tytuł angielski: Role of angiogenesis and growth factors in chronic peptic ulcer disease.
    Autorzy: Pałgan Krzysztof, Bartuzi Zbigniew, Pałgan Izabela, Szaflarska-Szczepanik Anna, Dziedziczko Andrzej
    Źródło: Case Rep. Clin. Pract. Rev. 2002: 3 (3) s.211-217, tab., bibliogr. 34 poz.
    Sygnatura GBL: 313,612

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • toksykologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • zwierzęta

    Streszczenie polskie: Rozwój nowych naczyń krwionośnych u człowieka w okresie postembrionalnym może występować w warunkach fizjologicznych (faza folikularna cyklu menstruacyjnego, tworzenie łożyska, gojenie ran) oraz towarzyszyć takim chorobom jak nowotwory, retinopatia proliferacyjna występująca w cukrzycy, choroba wrzodowa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, łuszczyca, miażdżyca oraz choroby reumatyczne. Gojenie przewlekłych wrzodów żołądka i dwunastnicy przebiega z udziałem czynników wzrostowych, które stymulują powstawanie tkanki ziarniczej. Do czynników wzrostowych uczestniczących w gojeniu owrzodzeń należą zasadowy fibroblastyczny czynnik wzrostu (basic fibroblast growth factor, bFGF), transformujący czynnik wzrostowy alfa (transforming growth factor-ŕ, TGF-ŕ), czynnik wzrostowy naskórka (epidermal growth factor, EGF) oraz czynnik wzrostowy pochodzenia płytkowego (platelet derived growth factor, PDGF). Wymienione czynniki stymulują migrację i proliferację komórek śródbłonka naczyniowego oraz nasilają podziały mitotyczne fibroblastów - komórek odgrywających wiodącą rolę w procesie gojenia owrzodzeń. Zarówno rozwój ziarniny jak i powstawanie nowych naczyń krwionośnych wspomaga nadtlenek azotu (NO/EDRF), który poprawia ukrwienie brzegów owrzodzenia. W pracy omówiono również wpływ niektórych leków oraz palenia tytoniu na angiogenezę w chorobie wrzodowej.

    stosując format: