Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: BAŻOWSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/2

Tytuł oryginału: Wentrikulostomia endoskopowa komory III u dorosłych. Doświadczenia własne.
Tytuł angielski: Endoscopic ventriculostomy of third ventricle in adults. Own experiences.
Autorzy: Kwiek Stanisław, Mandera Marek, Bażowski Piotr, Luszawski Jerzy, Duda Izabela, Wolwender Adam, Zymon-Zagórska Anna, Grzybowska Konstancja
Źródło: Neurol. Neurochir. Pol. 2002: 36 (4) s.723-734, il. tab., bibliogr. 8 poz., sum.
Sygnatura GBL: 302,274

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Znikoma liczba publikacji w literaturze polskiej na temat metody neuroendoskopowej w leczeniu wodogłowia oraz przewaga opracowań dotyczących grup dziecięcych i mieszanych w literaturze anglojęzycznej skłoniły autorów do przedstawienia doświadczeń własnych w leczeniu tą metodą chorych dorosłych. Autorzy przedstawiają wyniki leczenia metodą endoskopowej wentrikulostomii komory III mózgu (ETV), analizują jej skuteczność i przydatność, rozpatrują przyczyny niepowodzeń i powikłania w grupie pacjentów dorosłych. ETV wykonano u 20 chorych w wieku powyżej 18 r.ż. w okresie prawie dwuletnim, przy czym pierwszy zabieg przeprowadzono we wrześniu 1999 r. U 13-tu pacjentów (65 proc. grupy) przyczyną wodogłowia był nowotworowy proces ekspansywny w okolicy dróg płynowych. U 3 chorych przyczyną wodogłowia było zwężenie wodociągu rozpoznane w wieku dorosłym, u dalszych 3 torbiel pajęczynówki nadsiodłowa lub okolicy tylnej komory III mózgu, a w ostatnim przypadku torbiel koloidowa komory III. Ocena wyników leczenia polegała na zastosowaniu kryterium klinicznego i radiologicznego. Stwierdzono 90 proc. skuteczność metody ETV wg kryterium klinicznego i 88 proc. stosując kryterium radiologiczne, przy stosunkowo niewielkiej liczbie powikłań o znikomej wadze klinicznej. Autorzy wysoko oceniają przydatność metody w leczeniu wodogłowia w wieku dorosłym, zwłaszcza w przypadkach wodogłowia powodowanego uciskiem dróg płynowych przez proces ekspansywny lub przy współistnieniu torbieli pajęczynówki okolicy komory III.


    2/2

    Tytuł oryginału: Simultaneous radiotherapy and radioimmunotherapy of malignant gliomas with anti-EGFR antibody labelled with iodine 125. Preliminary results.
    Autorzy: Wygoda Zbigniew, Tarnawski Rafał, Brady Luther, Stęplewski Zenon, Bażowski Piotr, Wojtacha Maciej, Stępień Tomasz, Kula Dorota, Składowski Krzysztof, Kokocińska Danuta, Wygoda Andrzej, Pawlaczek Agnieszka, Etmańska Aleksandra, Larysz Dawid, Jarząb Barbara
    Źródło: Nucl. Med. Rev. 2002: 5 (1) s.29-33, il., tab., bibliogr. 27 poz.
    Sygnatura GBL: 313,603

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • radiologia
  • neurologia
  • immunologia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Background: In this paper we present the preliminary results of a prospective trial of the efficacy of simultaneous radiotherapy and anti-EGFR 125I radioimmunotherapy of maligant gliomas with 2 years' total survival as the end-point, raising the question whether anti-EGFR 125I radioimmunotherapy influences the disease-fee survival in these patients. Material and methods: Patients with anaplastic astrocytoma or primary glioblastoma were previously treated by a macroscopically radical neurosurgical approach and randomized either to radiotherapy + radioimmunotherapy arm or treated by radiotherapy alone. Seven patients were included in the group with radioimmunotherapy, among them five with GBM and two with AA, and five patients in the control arm. Patients were irradiated to 60 Gy using three-dimensional conformal noncoplanar techniques. Anti-EGFR 125I monoclonal antibody 425 radioimmunotherapy (50 mCi/course) was started during 4th week of radiotherapy and was repeated three times in one week intervals. Results: Time of follow-up ranges between 2 and 10 months in the anti-EGFR 125I radioimmunotherapy arm and 4 and 9 months in the control arm. Recurrence was diagnosed in all patients in the EGFR 125I group with a lethal outcome in two of them and in 4 patients in the control group. Median time to recurrence was 2 and 5 months respectively. Conclusions: Taking into account early recurrences observed, we propose to continue the studies on the efficacy of adjuvant anti-EGFR 125I radioimmunotherapy in a selected group of patients in whom the greates benefit may be expected on the basis of molecular studies, among them EGFR expression investigation.

    stosując format: