Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: BŁASZCZYŃSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Obserwacje kliniczne dzieci i młodzieży z zapaleniem otrzewnej w przebiegu leczenia przewlekłej niewydolności nerek ciągłą dializą otrzewnową.
Tytuł angielski: Clinical investigations of children with chronic renal failure and peritonitis treated with peritoneal dialysis.
Autorzy: Stefaniak Ewa, Warzywoda Alfred, Błaszczyński Michał, Zachwieja Jacek, Niklas Arkadiusz, Maciejewski Janusz
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (70) s.276-278, tab., bibliogr. 13 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • gastroenterologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: W aktualnych programach leczenia nerkozastępczego, szczególnie u dzieci, dializa otrzewnowa zajmuje wiodące miejsce. W krajach, gdzie dializoterapia jest metodą powszechnie stosowaną, ok. 50 proc. pacjentów dorosłych i aż 90 proc. dzieci leczonych jest dializą otrzewnową. W efekcie problemy wynikające z leczenia chorych metodą dializy otrzewnowej należy zaliczyć do grupy najistotniejszych. Zapalenie otrzewnej i zakażenie ujścia cewnika otrzewnowego uważa się za najczęstsze i za poważniejsze powikłania w tych przypadkach. W trakcie historycznego rozwoju metody leczenia dializą otrzewnową istotne momenty dotyczą ochrony otrzewnej przed zakażeniem i procesem zapalnym. Należy wymienić zastosowanie klasycznego cewnika Tenckhoffa z mufkami uszczelniającymi, zastosowanie cewników typu "szyjka łabędzia", systemów worków dializacyjnych łączonych w systemie Y, technikę wymiany dializatu z poprzedzającym płukaniem i różne udoskonalenia metody połączeń cewnika z workami. Należy stwierdzić, że postęp w leczeniu dializą otrzewnową jest w dużej mierze uwarunkowany skutecznością ochrony przed zakażeniem otrzewnej. Celem przedstawionego opracowania była ocena zapaleń otrzewnej (ZO) u chorych leczonych dializą otrzewnową (DO). Analizie poddano ich przyczyny i częstość występowania oraz skuteczność leczenia. Podjęto też próbę wyodrębnienia czynników ryzyka usposabiających do występowania ZO.

    Streszczenie angielskie: Peritonitis and catheter-related infection are the most-common complications of peritoneal dialysis treatment. The aim of study was to analyse frequency causes, effectiveness of therapy and risk factors of paritonitis in patients treated with continuous peritoneal dialysis (CAPD). We described 13 patients aged 6 - 21 years, mean 12 years, who initiated CAPD between 1995 to 2000. The most-common primary cause of end-stage renal disease were chronic glomerulonephritis in 8 children, renal dysplasia in 3 children, hemolytic-uremic syndrome in 1 child and obstruction uropathy in 1 child Peritonitis rate was 1 episode for 9 patient months. Staphylococcus aureus was the most-common infection factor. We performed exchange of catheter in 8 children. Causes of exchange were exit site infection, cuff excision, tunnel infection and peritonitis. Children were usually treated with two antibiotics for two weeks. Effect of treatment was better in these episodes treated longer than two weeks. As a risk factors of increasing peritonitis relapses we suggest immunosupressive therapy, protein deficiency, catheter dislocation, not adequate education of patient family and chronic skin infections. We observed lower rate of peritonitis relapses in patients treated longer than two years on CAPD. Conclusions: 1. In patients with chronic renal failure treated with CAPD the preceeding immunosupressive therapy increases the frequency of peritonitis. 2. More intensive treatment can cause decreasing frequency of peritonitis relapses. 3. Some risk factors increase the frequency of peritonitis relapses. 4. A better education of patient and his family decreases the frequency of peritonitis relapses.

    2/5

    Tytuł oryginału: Ocena wyników leczenia chirurgicznego martwiczego zapalenia jelit.
    Tytuł angielski: Analysis of results of surgical treatment in necrotizing enterocolitis.
    Autorzy: Błaszczyński Michał, Becela Piotr, Porzucek Witold, Jankowski Andrzej
    Źródło: Pediatr. Prakt. 2002: 10 (3) : Problemy chirurgii dziecięcej s.15-18, tab., bibliogr. 9 poz., sum. - Sesja naukowa z okazji XXX-lecia Instytutu Pediatrii AM w Poznaniu pt. Problemy chirurgii dziecięcej Poznań 2002
    Sygnatura GBL: 306,430

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • pediatria
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki

    Streszczenie polskie: Martwicze zapalenie jelit (necrotizing enterocolitis - NEC) jest ciężką chorobą przewodu pokarmowego o nieznanej etiologii. Leczenia chirurgicznego wymagają najcięższe przypadki NEC, w których doszło do uszkodzenia ściany przewodu pokarmowego. Celem pracy było: 1. Wydzielenie czynników ryzyka wystąpienia NEC. 2. Przegląd technik leczenia chirurgicznego. 3. Ocena wyników leczenia operacyjnego NEC. Materiał i metody: Poddano analizie retrospektywnej wyniki leczenia 26 noworodków operowanych z powodu martwiczego zapalenia jelit. Oceniano: masę urodzeniową, wiek ciążowy, zakażenie okołoporodowe, niedotlenienie wewnątrzmaciczne, Apgar, rodzaj karmienia, cewnikowanie tętnic pępowinowych, stosowanie katecholamin, współistniejące zespoły wad. Analizowano wskazania do leczenia operacyjnego oraz zastosowany sposób leczenia. Podano przegląd technik stosowanych w leczeniu NEC. Oceniano zaawansowanie zmian chorobowych, powikłania septyczne oraz miejscowe. Wyniki: W analizie czynników ryzyka zachorowania na NEC statystycznie istotnie wykazano: wiek matki, wcześniactwio, małą masę urodzeniową, niską punktację Apgar. najczęściej w leczeniu operacyjnym stosowano resekcję martwiczego odcinka jelit i wyłonienie dwulufowe z tendencją do wczesnego przywracania ciągłości przewodu pokarmowego. Spośród 26 noworodków leczonych operacyjnie przeżyło 15 (58 proc.). Powikłania wczesne obejmowały: posocznicę, perforację, niedrożność, a późne: niedrożność, zespół krótkiego jelita i przetokę skórno-jelitową. Wnioski: 1. Analiza czynników wywołujących pozwoliła na określenie następujących czynników determinujących powstanie i rozwój NEC...

    3/5

    Tytuł oryginału: Leczenie operacyjne wrodzonych wad odbytu i odbytnicy u dzieci z wykorzystaniem dostępu strzałkowego tylnego (PSARP).
    Tytuł angielski: Posterior sagittal anorectoplasty (PSARP) in the treatment of congenital anorectal malformations in children.
    Autorzy: Becela Piotr, Błaszczyński Michał, Porzucek Witold
    Źródło: Pediatr. Prakt. 2002: 10 (3) : Problemy chirurgii dziecięcej s.19-22, il., tab., bibliogr. 5 poz., sum. - Sesja naukowa z okazji XXX-lecia Instytutu Pediatrii AM w Poznaniu pt. Problemy chirurgii dziecięcej Poznań 2002
    Sygnatura GBL: 306,430

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • pediatria
  • gastroenterologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Termin wady odbytu i odbytnicy obejmuje szeroki zakres postaci, objawiający się zróżnocowanym stopniem dolegliwości. Celem leczenia chirurgicznego wrodzonych defektów jest ratowanie życia oraz zapewnienie prawidłowej funkcji odtworzonych narządów. Cel: Ocena nowej metody operacyjnej w leczeniu chirurgicznym wrodzonych wad odbytu i odbytnicy u noworodków i niemowląt. Metoda: Dostęp strzałkowy tylny (ang. PSARP) polega na dotarciu do końcowej części niedrożnego jelita grubego od strony krocza przez rozdzielenie wszystkich struktur w linii pośrodkowej. W identyfikacji poszczególnych struktur mięśniowych poprzez wywołanie ich skurczu wykorzystywany jest stymulator elektryczny. Materiał: W Klinice Chirurgii Dziecięcej w latach 1998-2001 leczono chirurgicznie 27 dzieci z różnymi postaciami niedrożności odbytu i odbytnicy. U 11 chorych z wadami pośrednimi lub wysokimi wykonano zabieg z wykorzystaniem dostępu strzałkowego tylnego. Wszystkim dzieciom w okresie noworodkowym wykonano czasową kolostomię, którą zamykano w 3 miesiące po zabiegu radykalnym. Wyniki: Prawidłowy efekt funkcjonalny uzyskano u 10 dzieci, jedno dziecko, operowano pierwotnie starszą techniką, nadal nie trzyma stolca. Wnioski: 1. PSARP zapewnia najszerszy i najmniej traumatyzujący dostęp do operowanych struktur niedrożnej odbytnicy. 2. Wykorzystanie elektrostymulacji w prawidłowej implantacji nowej odbytnicy, gwarantuje prawidłową czynność kompleksu mięśniowego. 3. Dostęp strzałkowy tylny pozwala na uzyskanie bardzo dobrego efektu kosmetycznego.

    4/5

    Tytuł oryginału: Wykorzystanie endoskopii w diagnostyce przepuklin pachwinowych u dzieci.
    Tytuł angielski: Endoscopy in diagnosis of inguinal hernias in children.
    Autorzy: Porzucek Witold, Mańkowski Przemysław, Błaszczyński Michał, Jankowski Andrzej
    Źródło: Pediatr. Prakt. 2002: 10 (3) : Problemy chirurgii dziecięcej s.23-24, bibliogr. 12 poz., sum. - Sesja naukowa z okazji XXX-lecia Instytutu Pediatrii AM w Poznaniu pt. Problemy chirurgii dziecięcej Poznań 2002
    Sygnatura GBL: 306,430

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • pediatria

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • niemowlęta
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Przepukliny pachwinowe są jednymi z najczęściej spotykanych schorzeń chirurgicznych u dzieci, często występują obustronnie. Celem pracy było wykazanie przydatności śródoperacyjnej peritoneoskopii w diagnostyce przepuklin pachwinowych u dzieci. W latach 1999-2001 operację przepukliny pachwinowej jednostronnej z równoczasową śródoperacyjną diagnostyką laparoskopową wykonano u 70 dzieci w wieku od 3 miesięcy do 11 roku życia.

    5/5

    Tytuł oryginału: Clinical analysis of extremely low birth weight (ELBW) preterm infants treated surgically for acute abdomen symptoms.
    Autorzy: Matuszczak-Wleklak Marzena, Szymankiewicz Marta, Błaszczyński Michał, Wojsyk-Banaszak Irena, Gadzinowski Janusz, Jankowski Andrzej
    Źródło: Arch. Perinat. Med. 2002: 8 (3) s.54-57, il., tab., bibliogr. 10 poz.
    Sygnatura GBL: 306,526

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • chirurgia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • noworodki

    Streszczenie angielskie: Advances in neonatal intensive care result in improved survival rates among extremely low birth weight (ELBW 1000 g) infants. Concomitantly however, number of severe complications that require interdisciplinary treatment increase in this patient group. In the Department of Neonatology of University of Medical Sciences in Poznań, in 5 month period from January till May 2002, 11 extremely immature neonates were treated surgically because of acute abdomen symptoms. Mean gestational age of the population studied was 26 ń 1.7 weeks, and mean birth weight was 761.8 ń 98.6 grams. Intraoperatively diagnosis of advanced necrotising enterocolitis was established in 6 newborns, mechanical obstruction was diagnosed in 2, one neonate had congenital intestinal atresia, and in two children abdominal cause of deteriotation was excluded. In 3 infants operated upon for necrotizing enterocolitis end ileostomy was made, and in the other 3 primary end-to-end anastomosis. In both neonates with intestinal obstruction caused by stool masses decompresing intestinal anastomosis were performed. We analysed the influence of various factors on the incidence and clinical course of abdominal pathology in ELBW preterm babies.

    stosując format: