Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: ŻUKIEL
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/5

Tytuł oryginału: Zarys historii chirurgii podstawy czaszki.
Tytuł angielski: A brief history of cranial base surgery.
Autorzy: Wieloch Michał, Żukiel Ryszard, Nowak Stanisław, Jankowski Roman
Źródło: Neuroskop 2002: 1 (4) s.51-57, il., bibliogr. 38 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,559

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca historyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • historia XV wieku
  • historia XVI wieku
  • historia XVII wieku
  • historia XVIII wieku
  • historia XIX wieku
  • historia XX wieku

    Streszczenie polskie: Rozwój nowych koncepcji naukowych oraz technik chirurgicznych następuje stopniowo i ma charakter ewolucyjny. Autorzy przedstawiają krótką historię chirurgii podstawy czaszki, pionierów tej nowej specjalności i ich osiągnięcia.


    2/5

    Tytuł oryginału: Białka apoptotyczne w guzach mózgu.
    Tytuł angielski: Apoptotic proteins in brain tumors.
    Autorzy: Dorszewska Jolanta, Adamczewska-Goncerzewicz Zofia, Żukiel Ryszard, Nowak Stanisław
    Źródło: Neuroskop 2002: 1 (4) s.67-72, il., tab., bibliogr. 13 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,559

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: W procesie kancerogenezy wzrasta poziom wolnych rodników tlenowych. Reaktywne formy tlenu uszkadzają DNA. Odpowiedzią organizmu na uszkodzenia DNA jest aktywacja polimerazy poli-ADP-rybozy (PARP) oraz białka p53. Białko p53 wpływa na poziom białek Bax i Bcl-2. Badaniu poddano poziom 4 białek apoptotycznych: białka p53, Bax, Bcl-2, PARP oraz podjednostki 85 kDa (produktu rozpadu białka PARP pod wpływem kaspazy-3) u 16 pacjentów (13 kobiet i 3 mężczyzn) w wieku 27 do 71 lat metodą Western Blot.xNa podstawie badania histopatologicznego pacjentów podzielono na 4 grupy: I obejmowała 2 przypadki guzów przerzutowych do mózgu, II - 4 chorych z oponiakami, III - 9 przypadków glejaków złośliwych mózgu, IV - 1 obrzeże guza astrocytoma. Wykazano zróżnicowane poziomy białek apoptotycznych w poszczególnych guzach mózgu. Połowa badanych nowotworów nie posiadała białka p53. Natomiast ponad połowa guzów złośliwych wykazywała podwyższony poziom białka Bcl-2 w stosunku do białka Bax. Całkowity rozpad białka PARP występował w guzach o różnym stopniu złośliwości biologicznej. Z dokonanych badań wynika, że guzy przerzutowe, łagodne i złośliwe w różnym stopniu zmieniają ekspresję badanych białek apoptotycznych.


    3/5

    Tytuł oryginału: Epigenetyczna modyfikacja DNA.
    Tytuł angielski: Epigenetic modyfication of DNA.
    Autorzy: Żukiel Ryszard, Nowak Stanisław, Barciszewska Mirosława Z., Gawrońska Iwona, Barciszewski Jan
    Źródło: Neuroskop 2002: 1 (4) s.73-78, il., bibliogr. 22 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,559

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • genetyka

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Obecnie wiemy, że dotychczas stwierdzane zaburzenia genetyczne w komórkach nowotworowych nie są jedynymi zmianami w ich genomie. Współistnieją z nimi różwnież inne mechanizmy biorące udział w nowotworzeniu, do których należą zmiany epigenetyczne, takie jak metylacja DNA i mutacje w zakresie histonów. Modyfikacje epigenetyczne zachowują stałą sekwencję kodu DNA, mają charakter dziedziczny i wpływają na zakres transkrypcji genu. Do modyfikacji epigenetycznych należy metylacja DNA polegająca na przyłączeniu grupy metylowej do węgla 5' cytozyny. Ten wysoce aktywny i ściśle regulowany proces jest wiernie przenoszony na następne komórki podczas ich podziału. Jednak nadal nie są znane mechanizmy regulacyjne pozwalające na demetylację podczas wczesnych stadiów rozwoju embrionalnego aby następnie odtworzyć właściwy kształt metylacji. W komórkach eukariotycznych, tak DNA jak i histony przybierają postać nukleosomów będących wyższego rzędu strukturą chromatyny. Celem posttranslacyjnej modyfikacji, obejmującej acetylację i metylację, są zakończenia aminowe histonów co prowadzi w efekcie do wzmocnienia czynników regulacyjnych, oddziaływuje na struktrę chromatyny i determinuje transkrypcję.


    4/5

    Tytuł oryginału: Postępowanie neurochirurgiczne w nowotworach kręgosłupa.
    Tytuł angielski: Neurosurgical procedures in vertebral column neoplasms.
    Autorzy: Jankowski Roman, Nowak Stanisław, Żukiel Ryszard, Drews Michał, Pyda Przemysław
    Źródło: Neuroskop 2002: 1 (4) s.79-90, il., bibliogr. 62 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,559

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • neurologia
  • chirurgia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W pracy przedstawiono zagadnienia kliniczne związane z nowotworami pierwotnymi przerzutowymi w różnych odcinkach kręgosłupa. Omówiono postępowanie diagnostyczne, wskazania i przeciwwskazania do leczenia operacyjnego oraz technikę leczenia operacyjnego.


    5/5

    Tytuł oryginału: Sylwetka i działalność naukowa Profesora Feliksa Tokarza. Badania nad czynnością odruchową rdzenia kręgowego. Rozwój i wdrożenie metod leczenia chorób naczyniowych mózgu.
    Tytuł angielski: Biography and scientific activity of Professor Feliks Tokarz. Examinations of the reflexive function of the spinal cord. Development and practice of a treatment techniques of the cerebral vascular diseases.
    Autorzy: Żukiel Ryszard, Nowak Stanisław
    Źródło: Neuroskop 2002: 1 (4) s.105-109, il., bibliogr. 30 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,559

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • chirurgia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca biograficzna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • historia nowożytna
  • historia XX wieku

    Temat osobowy:
  • Tokarz
  • Feliks 1926-1991

    Streszczenie polskie: Prof. Tokarz urodził się w 1926 r. w Mierzeniu, niedaleko Krakowa. Sudia medyczne ukończył na Uniwersytecie i Politechnice Wrocławskiej. W 1948 r. rozpoczął pracę w Klinice Neurochirurgii we Wrocławiu, a po trzech latach przeniósł się do Kliniki Neurochirurgii Akademii Medycznej w Poznaniu. Tutaj uzyskał stopień profesora a od 1972 r. kierował Kliniką prowadząc aktywną działalność aż do śmierci, w 1991 r. Prof. Tokarz był utalentowanym neurochirurgiem. Szczególnie interesował się urazami czaszkowomózgowymi spastycznością rdzeniową, a najwięcej czasu poświęcił chirurgii naczyniowej mózgu. Autorzy przedstawiają curriculum vitae i najważniejsze osiągnięcia naukowe prof. Tokarza.

    stosując format: