Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL
Zapytanie:
PLACHA
Liczba odnalezionych rekordów:
2
Przejście do opcji zmiany formatu
|
Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/2
Tytuł oryginału:
The effect of chronic allograft rejection on plasma regulators of fibrinolysis.
Autorzy:
Perkowska
A.,
Elhasade
As.,
Durlik
M.,
Placha
G.,
Gałązka
Z.,
Lao
M[ieczysław],
Gaciong
Z[bigniew]
Źródło:
Ann. Transplant. 2002: 7 (1) s.44-51, tab., bibliogr. 40 poz.
Sygnatura GBL:
313,259
Hasła klasyfikacyjne GBL:
transplantologia
nefrologia
immunologia
Typ dokumentu:
praca kliniczna
tytuł obcojęzyczny
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
dorośli 45-64 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie angielskie:
Chronic renal allograft rejection is often associated with the presence of fibrin thrombi in the microcirculation. Our purpose was to evaluate the influence of chronic rejection on fibrinolytic regulators in plasma of renal allograft recipients. We evaluated the concentration and activities of tPA, uPA and PAI-I in plasma from kidney allograft recipients. We studied 64 patients who underwent kidney transplantation from cadaveric allograft donors. At the time of the study 38 patients had stable graft function for at least 6 months proceeding the study, and 26 recipients had biopsy-proven chronic rejection of the kidney transplant. Control group included 30 healthy blood donors. In kidney transplant recipients we found significantly higher plasma tPA activity (median: 0.99 IU/ml; range 0-3.8 IU/ml) in comparison to healthy controls (median: 0.15 IU/ml; range: 0-2.8 IU/ml) (p = 0.002) as well as significantly lower plasma PAI-I activity (median: 7.06 U/ml; range 0-33.2 U/ml) in comparison to healthy controls (median: 21.8 U/ml; range: 0-36.7 U/ml), (p = 0,0001). Among transplant recipients, PAI-I plasma activity in recipients with chronic graft rejection (median: 10.16 U/ml; range 0-33.2 U/ml) was significantly higher than in patients with stable graft function (median: 4.83 U/ml; range: 0-22.9 U/ml). In transplant recipients with stable graft function and poorly controlled hypertension we found significantly higher PAI-I plasma activity in comparison to recipients with normal blood pressure (p=0.006). In kidney transplant recipients there was a positive correlation between...
2/2
Tytuł oryginału:
Polimorfizm insercyjno-delecyjny genu enzymu konwertującego angiotensynę ma odmienny wpływ na wielkość przerostu lewej komory u kobiet i mężczyzn ze zwężeniem zastawki aortalnej.
Tytuł angielski:
The influence of an insertion-delection polymorphism of the angiotensin converting enzyme gene on the left ventricle hypertrophy in patients with aortic stenosis is different in women and in men.
Autorzy:
Orłowska-Baranowska
Ewa,
Placha
Grzegorz,
Gaciong
Zbigniew,
Zakrzewski
Dariusz,
Baranowski
Rafał,
Kuśmierczyk-Droszcz
Beata,
Hoffman
Piotr,
Rawczyńska-Englert
Irena
Źródło:
Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (3) s.855-866, il., tab., bibliogr. 41 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,501
Hasła klasyfikacyjne GBL:
kardiologia
genetyka
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
dorośli 19-44 r.ż.
dorośli 45-64 r.ż.
płeć męska
płeć żeńska
dorośli = 65 r.ż.
Streszczenie polskie:
Celem pracy była ocena wpływu czynników klinicznych i echokardiograficznych oraz polimorfizm I/D genu kodującego ACE na wielkość przerostu lewej komory (PLK) w grupie chorych ze zwężeniem zastawki aortalnej (ZZA). Badania przeprowadzono w grupie 302 chorych, 120 kobiet i 182 mężczyzn (średni wiek 58 ń 11 lat) z ZZA. Do oceny wpływu różnych czynników na wielkość PLK zastosowano metodę wieloczynnikowej regresji liniowej (eliminacja krokowa wsteczna) w całej grupie oraz oddzielnie dla kobiet i mężczyzn. Do modelu wprowadzono następujące zmienne: wiek, płeć, wywiad nadciśnienia tętniczego (NT), wartość frakcji wyrzutowej (FW), maksymalny gradient przez zastawkę aortalną (MGA), obecność choroby wieńcowej (IZTW) oraz polimorfizm I/D ACE. Wykazano, że wielkość PLK wyrażona jako indeks masy lewej komory (IMLK) w całej grupie była zależna przede wszystkim od FW (t = -6,5; p = 0.0001 - im niższa FW tym większy IMLK), MGA (t = 3,9; p = 0,0001 im większy MGA tym większy IMLK) oraz płci (t = 2,8; p = 0,005 - większy IMLK u mężczyzn). U kobiet czynnikami najsilniej wpływającymi na IMLK były: FW (t = -3,6; p = 0,001 - im niższa FW tym większy IMLK), wiek (t = 2,9; p = 0,004 - wzrost IMLK wraz z wiekiem badanych) i MGA (t = 2,5; p = 0,013 - im większy MGA tym większy IMLK). U mężczyzn czynnikami najsilniej wpływającymi na IMLK była FW (t = -4,8; p = 0,0001 - im niższa FW tym większy IMLK) i MGA (t = 1,98; p = 0,049 - im większy MGA tym wyższy IMLK). Zarówno w grupie kobiet, jak i mężczyzn wykazano istotny wpływ polimorfizmu I/D na wielkość PLK. Był on odmienny w tych dwóch grupach ...
stosując format:
z abstraktem i deskryptorami
z abstraktem
z deskryptorami
skrócony