Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: PIECHOTA
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Przezsercowa rewaskularyzacja laserowa.
Tytuł angielski: Transmyocardial laser revascularization.
Autorzy: Piechota Wiktor, Dziuk Mirosław
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (73) s.5-9, il., bibliogr. 40 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Celem pracy jest przedstawienie przezsercowej rewaskularyzacji laserowej (TMLR) (ang. transmyocardial laser revascularization), tj. metody stosowanej w leczeniu chorych ze schyłkową postacią choroby wieńcowej, którzy nie kwalifikowali się do leczenia inwazyjnego (pomostowanie aortalno-wieńcowe, przezskórna angioplastyka wieńcowa) i nie odnoszą korzyści z maksymalnej tolerowanej farmakoterapii. Przezsercowa rewaskularyzacja laserowa polega na przywróceniu perfuzji niedokrwionemu mięśniowi sercowemu przez wytworzenie w nim kanałów za pomocą lasera. W założeniu wytworzone kanały mogą umożliwić bezpośredni kontakt między światłem lewej komory a splotem naczyniowym mięśnia sercowego. Prezentowana praca przedstawia także dostępne dane na temat skuteczności tej metody leczenia.

    Streszczenie angielskie: This review describes the transmyocardial laser revascularization (TMLR) which is a method used to treat patients with end-stage coronary heart disease who have been excluded from standard invasive treatments (coronary artery by-pass grafting, percutaneous transluminal coronary angioplasty) and no longer benefit from maximum medical therapy. TMLR consists in reestablishing blood flow to the ischaemic myocardium by creating a number of laser-drilled channels which are throught to allow a direct contact between the left ventricle and the myocardial plexus. This paper also presents a review of the available evidence of the efficacy of the procedure.

    2/5

    Tytuł oryginału: Białko C-reaktywne jako nowy czynnik zagrożenia chorobą niedokrwienną serca w populacji młodych zdrowych Polaków.
    Tytuł angielski: C-reactive protein as a new risk factor of the coronary heart disease in the population of young Polish males.
    Autorzy: Olszewski Robert, Grabysa Radosław, Warmiński Janusz, Makowski Tomasz, Szczechowicz Robert, Piechota Wiktor, Adamus Jerzy
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (73) s.14-17, il., tab., bibliogr. 26 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Cel: Celem tych badań była ocena stężeń C-reaktywnego białka (CRP) oraz ich związek z klasycznymi czynnikami ryzyka choroby wieńcowej serca. Grupę badano stanowiło 151 mężczyzn w wieku 18-24 lat. U każdego przeprowadzono badanie przedmiotowe i podmiotowe uwzględniające miejsce zamieszkania, pochodzenie, wywiad rodzinny i aktualnie przyjmowane leki. W każdym przypadku zmierzono ciśnienie tętnicze, obliczono wskaźnik masy ciała (BMI) oraz tzw. wskaźnik W/H. Wykonano badania biochemiczne: stężenia glukozy, całkowitego cholesterolu, frakcji HDL cholesterolu, trójglicerydów, apolipoproteiny A-I i B (Apo A, Apo B), kwasu moczowego oraz białka C-reaktywnego. Stężenie frakcji LDL cholesterolu obliczono wykorzystując wzór Friedewalda. Stężenie CRP o dużej czułości oznaczono za pomocą automatycznego nefelometru firmy DADE-Boehring. Wyniki: Wyniki poddano analizie wariancji, korelacji i regresji. Średni wiek badanych mężczyzn wynosił 20,5 ń 1,2 lata. Średnie wartości BMI, wskaźnik W/H, ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego oraz klasycznych czynników zagrożenia miażdżycą (całkowitego cholesterolu, LDL-cholesterolu, HDL-cholesterolu, trójglicerydów, kwasu moczowego, Apo A i Apo B) były w zakresie normy. Średnie stężenie CRP wynosiło 0,135 ń 0,24 mg/dl. W badanej populacji obserwowano statystycznie znamienne dodatnie zależności średniego stężenia CRP od stężęnia HDL-cholesterolu i Apo A. Nie zaobserwowano statystycznie znamiennych zależności między stężeniem CRP a ...

    Streszczenie angielskie: The aim of this study was to measure the levels of C-reactive protein (CRP) and examine their relationship with traditional risk factors of the coronary heart disease. Methods and participants. We examined a group of 150 males aged between 18 and 24. Each participant underwent physical examination and gave his previous medical history which induced the place of residence, family background and current medication. In each case blood pressure was measured and body mass index (BMI) as well as waist/hip (W/H) ratio were established. The following biochemical parameters were measured in the serum of each participant: glucose, total cholesterol, HDL-cholesterol, triglycerides, apolipoproteins A-I and B (Apo A, Apo B), uric acid and C-reactive protein. LDL-cholesterol level was obtained from Friedewald's formula. High sensitivity C-reactive protein (hs-CRP) was measured by automatic DADE-Behring nefelometer. Results: The results underwent variation, correlation and regression analyses. The mean age of participants was 20,5 ń 1,2 years. The mean BMI, W/H ratio, systolic and diastolic blood pressure as well as traditional coronary heart disease risk factors (total cholesterol, LDL-cholesterol, triglycerides, uric acid, Apo A, Apo B) were within reference range. The mean CRP level was 0,135 ń 0,24 mg/dl. There was stalistically significant positive correlation between CRP level and smoking. Conclusions: Our study confirmed findings by other authors that there is a relationship ...

    3/5

    Tytuł oryginału: Studies on IL-6, IL-8, bFGF, sTNFRI, sTNFRII and sIL-2R in serum of patients with colorectal cancer.
    Tytuł polski: Badania IL-6, IL-8, bFGF, sTNRFI, sTNFRII i sIL-2R w surowicy chorych na raka jelita grubego.
    Autorzy: Grotowski M[aciej], Piechota W. N., Maruszyński M.
    Źródło: Int. Rev. Allergol. Clin. Immunol. 2002: 8 (1) s.29-35, il., tab., bibliogr 28 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,209

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • gastroenterologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Cytokiny są grupą mediatorów o zazwyczaj krótkim szeregu białka, które odgrywają ważną rolę w rozwoju, działaniu i kontroli komórek odporności i wielu innych układów. Ekspresja cytokin w surowicy u chorych na nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego wciąż nie jest dobrze poznana. Celem pracy było zbadanie w surowicy u chorych na gruczolakoraka jelita grubego przedoperacyjnych stężeń IL-6, IL-8, podstawowego czynniak wzrostu fibroblasta (vFGF) i rozpuszczalnych (s) receptorów (R) czynnika martiwcy guza - TNF (sTNFRI i sTNFRII) oraz IL-2 (sIL-2R). Oceniano również czułość badanych czynników i związek między ich stężeniami a stopniem zaawansowania nowotworu. Badaniem objęto 81 chorych z rozpoznanym histologicznie przed operacją gruczolakorakiem jelita grubego (grupa chorych na raka) oraz 40 zdrowcyh ochotników (grupa kontrolna). Badane czynniki mierzono, stosując zestaw ELISA. Używając metody percentylowej, w oparciu o wyniki grupy kontrolnej obliczano czułość badanych czynników. Stwierdzono, że w grupie chorych w surowicy występowało zanczące zwiększenie ich stężenia, które wynosiło: IL-6 - 5,9, IL-8 - 4,4, bFGF - 3,4, sTNFRI - 1,5, sTNFRII - 1,4 i sIL-2R - 2,0 pg/ml i były 2-krotnie większe w porównaniu z grupą kontrolną (p 0,001). Wartości graniczne w grupie kontrolnej wynosiło: IL-6 - 4,5; IL-8 - 21,1; bFGF - 6,25; sTNFRI - 2254; sTNFRII - 3010 i sIL - 2R - 1676 pg/ml. Czułość IL-6 wynosiła 37 proc., IL-8 - 65,4 proc., bFGF - 25,9 proc., sTNFRI - 30,9 proc., sTNFRII - 50,6 proc. i SIL-2R 71, 6 proc. Stężenia IL-6, IL-8 i sIL-25 dobrze korelowały z progresją nowotworu (p 0,05). Oznaczenie poziomów...

    4/5

    Tytuł oryginału: Comparison of CEA, IL-6, IL-8, bFGF, sTNFRI, sTNFRII and sIL-2R levels in serum of colorectal cancer patients.
    Tytuł polski: Porównanie stężeń antygenu CEA, IL-6, IL-8, bFGF, sTNFRI, sTNFRII i sIL-2R w surowicy u chorych na raka jelita grubego.
    Autorzy: Grotowski M[aciej], Piechota W. N.
    Źródło: Int. Rev. Allergol. Clin. Immunol. 2002: 8 (1) s.36-43, tab., bibliogr. 26 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,209

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • gastroenterologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Antygen CA jest najpowszechniej używanym antygenem u chorych na raka jelita grubego do rozpoznawania i monitorowania przebiegu choroby. Jego ograniczona czułość i swoistość powodują, że jest zbyt słaby do wykrywania wczesnych postaci tego nowotworu. Ostanio liczne badania zwróciły uwagę na czynniki regulujące odporność, które mogą ułatwić wzrost nowotworów. W tym badaniu analizowaiśmy przedoperacyjne stężenia antygenu CEA, interleukin (IL-6 i IL-8), podstawowego czynnika wzrostu fibroblasta (bFGF) oraz rozpuszczalnych receptorów czynnika martwicy guza (sTNFRI i sTNFRII) i IL-2. Określaliśmy ich czułość oraz współzależność między zasięgiem ich wzrostu a czynnikami kliniczno-patologicznymi. Porównywaliśmy też częstość występowania dodatnich wyników antygenu CEA, badanych cytokin i rozpuszczalnych receptorów. Badaniem objęto 81 chorych na raka jelita grubego (grupa z rakiem) oraz 40 zdrowych osób (grupa kontrolna). Stopień zaawansowaniaai nowotworu oceniano wg klasyfikacji Dukes'a. Stężenia antygenu CEA mierzono w grupie z rakiem używając kitów MEIA. Za górną granicę normy przyjęto wartość 3 ng/ml. W obu gruchach stężenie cytokin i rozpuszczalnych receptorów mierzono używając kitu ELISA. W oparciu o wyniki grupy kontrolnej ustalono normy dla badanych cytokin i rozpuszczalnych receptorów oraz określono ich czułość. Czynnikami kliniczno-patologicznymi były: płeć, wiek, typ histologiczny, przerzuty do wątroby, rozsianie otrzewnowe, zajęcie węzłów chłonnych, umiejscowienie nowotworu, trwanie objawów i stopnie Dukes'a. Ekspresja antygenu CEA, IL-8 oraz sIL-2R dobrze korelowała z analogicznymi...

    5/5

    Tytuł oryginału: Blockade of reticular formation activity, due to carisoprodol maternal administration, and its effects on rat skeleton development.
    Tytuł polski: Blokada aktywności tworu siatkowatego po podaniu matce carisoprodolu oraz jego wpływ na rozwój szkieletu szczura.
    Autorzy: Blicharski Tomasz, Burdan Franciszek, Małkiewicz Jarosław, Piechota Grzegorz
    Źródło: Ann. UMCS, Sect. D 2002: 57 (1) s.143-149, il., tab., bibliogr. 15 poz., streszcz.
    Sygnatura GBL: 310,688

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury
  • ciąża

    Streszczenie polskie: Celem eksperymentu była ocena wpływu blokady tworu siatkowatego po podaniu matce carisoprodolu oraz przebadanie wpływu na rozwój szkieletu kostnego. Lek był podawany trzy razy dziennie sondą dożołądkową w dawkach: T1 - 20 mg/kg/24h, T2 - 200 mg/kg/24h, T3 - 400 mg/kg/24h. W 21 dniu ciąży cesarskim cięciem wydobywano płody. Dokonano analizy makroskopowej. Płody i łożyska ważono. Mierzono długość płodu i ogona. Utrwalone w 95 proc. alkoholu preparaty barwiono alizaryną metodą Dawsona. Oceny dokonano przy użyciu mikroskopu świetlnego. Nie wykryto znaczącego wzrostu występownaia malformacji w porównaniu z kontrolą. Doświadczenie wykazało, że carisoprodol nie wpływa na rozwój szkieletu kostnego szczura.

    Streszczenie angielskie: The purpose of this experiment was to study the influence of reticular formation blockade, due to carisoprodol maternal administration, on rat skeleton development. The drug was administered three times a day orally by stomach tube at doses: T1 - 20 mg/kg/24h, T2 - 200 mg/kg/24h, T3 - 400 mg/kg/24h. The fetuses obtained on 21st day of gestation were counted and macroscopically examined. Placental and fetal weight, fetal and tail length were checked. After fixation in 95 p.c. ethanol the fetuses were stained under single alizarin red S Dawson method and examined under a stereo-dissection microscope. Morphological examination revealed no major malformations. Insignificant number of subcutaneous ecchymose and various skeleton anomalies were observed. The experiment revealed that carisoprodol has no influence on rat skeleton development.

    stosując format: