Wynik wyszukiwania

2/15

Tytuł oryginału: Zespół cieśni tętnicy podkolanowej u studenta AWF.
Tytuł angielski: Popliteal artery entrapment syndrome - case report.
Autorzy: Małek Andrzej K., Lewandowski Krzysztof, Tworus Robert, Szostek Mieczysław
Opracowanie edytorskie: Szyber Piotr (koment.).
Źródło: Pol. Prz. Chir. 2002: 74 (9) s.832-836, il., bibliogr. 11 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,570

Hasła klasyfikacyjne GBL:

kardiologia

Typ dokumentu:

praca kazuistyczna

Wskaźnik treści:

dorośli 19-44 r.ż.

płeć męska

Streszczenie polskie: Przedstawiono przypadek 21-letniego chorego, u którego wystąpił nagły ból i ostre niedokrwienie goleni i stopy prawej po okresie kilkumiesięcznego chromania przestankowego. Niedokrwienie spowodowane było anomalią anatomiczną tętnicy podkolanowej znaną pod nazwą zespołu ucisku tętnicy podkolanowej. Niedokrwienie kończyny dolnej nastąpiło wskutek ostrej zakrzepicy chorobowo zmienionej tętnicy podkolanowej, której ściana była poddawana przewlekle urazom przez otaczające ścięgna . Leczenie chir. polegało na wycięciu zmienionego chorobowo odcinka tętnicy podkolanowej i zastąpienia ubytku wstawką z własnej, odwróconej żyły odpiszczelowej. Odległy wynik operacji wykazał prawidłowe ukrwienie kończyny.

Streszczenie angielskie: The paper presents a case of 21-year-old man with an acute pain and ischemia of the calf and foot. For a few months before admission the patient suffered from moderate intermittent claudication. Acute calf and foot ischemia was caused by popliteal artery thrombosis in the course of popliteal artery entrapment syndrome. The patient was operated on. Resection of the occluded segment of the popliteal artery with venous graft reconstruction was performed. Longf-term follow-up revealed good clinical result.

3/15

Tytuł oryginału: Effect of cytoprotectants on in vitro drug sensitivity of leukemic cells.
Tytuł polski: Badania in vitro wpływu leków cytoprotekcyjnych na wrażliwość komórek białaczkowych na cytostatyki.
Autorzy: Styczyński J[an], Wysocki M[ichał], Dębski R., Kubicka M., Balwierz W[alentyna], Juraszewska E., Rokicka-Milewska R[oma], Malinowska I., Matysiak M[ichał], Stańczak E., Balcerska A., Płoszyńska A[nna], Kowalczyk J[erzy], Stefaniak J., Małek U., Wachowiak J[acek], Mazur B., Sońta-Jakimczyk D[anuta], Szczepański T., Krawczuk-Rybak M., Chybicka A[licja], Raś M.
Źródło: Pediatr. Prakt. 2002: 10 (2) : Prace nadesłane na Ogólnopolską Konferencję Naukową "Wybrane problemy zdrowotne dzieci i młodzieży u progu XXI wieku" : [sesja naukowa] "Onkologia dziecięca : postępy w diagnostyce i terapii" s.37-40, il., bibiogr. 6 poz., streszcz. - Ogólnopolska konferencja naukowa pt. Wybrane problemy zdrowotne dzieci i młodzieży u progu XXI wieku - sesja naukowa pt. Onkologia dziecięca - postępy w diagnostyce i terapii Poznań 18-20.04. 2002
Sygnatura GBL: 306,430

Hasła klasyfikacyjne GBL:

pediatria

Typ dokumentu:

praca związana ze zjazdem

tytuł obcojęzyczny

Wskaźnik treści:

in vitro

Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu in vitro leków cytoprotekcyjnych: dexrazoxanu (DEX) oraz amifostyny (AMF) na cytotoksyczność daunorubicyny (DNR) i 4-HOO-ifosfamidu (IFO) w linii K562 i w ostrych białaczkach u dzieci. Cytotoksyczność DEX i AMF oraz ich kombinacji z odpowiednimi cytostatykami oceniono w teście MTT w komórkach linii K562 oraz u 18 dzieci z ALL (12 de novo, 6 we wznowie) i 4 z AML de novo. Za miarę cytotoksyczności przyjęto wartość stężenia leku, w którym ginie 50 proc. badanych komórek (LC50). DEX i AMF zmniejszały przeżycie komórek linii K562 odpowiednio o 12 proc. i 20 proc. oraz zwiększały cytotoksyczność DNR i IFO. W stosunku do komórek białaczkowych, zaobserwowano silną korelację pomiędzy wartościami LC50 dla DNR i DNR+DEX (rho = 0,872, p=0,001), natomiast wartości LC50 dla DNR i DNR+DEX nie różniły się (0,50 mg/ml vs 0,55 mg/ml). Również dla IFO i IFO+AMF, stwierdzono korelację pomiędzy wartościami LC50 (rho = 0,64; p=0,01), jednak zaobserwowano tendencję do różnic pomiędzy wartościami LC50 dla IFO oraz dla IFO+AMF (p=0,073, współczynnik regresji liniowej 0,468). Mediana LC50 dla IFO wynosiła 20,23 mg/ml, natomiast dla IFO+AMF była równa 14,47 mg/ml (p=0,623). Przeprowadzone badania wskazują, że AMF może mieć niewielki wpływ cytotoksyczny in vitro na komórki białaczkowe oraz niewielki synergistyczny wpływ na cytotoksyczność IFO, natomiast DEX nie ma wływu na wrażliwość in vitro komórek białaczkowych na DNR.

Streszczenie angielskie: The objective of the study was the analysis of effects of cytoprotectants: dexrazoxane (DEX) and amifostine (AMF) on in vitro drug sensitivity of K562 cells and childhood leukemic cells to daunorubicin (DNR) and 4-HOO-ifosfamide (IFO). Cytotoxicity of DEX and AMF and their combination with respective drugs was analyzed by means of the MTT assay in K562 cell line and and in 18 children with ALL (12 de novo, 6 relapsed) and 4 with AML de novo. Cytotoxicity was expressed by concentration of drug which was lethal to 50 p.c. of tested cells (LC50). DEX and AMF caused cell kill in K562 cell line by 12 p.c. and 20 p.c. respectively and increased cytotoxicity of DNR and IFO. Strong correlation was observed between LC50 values for DNR and combination DNR+DEX (rho = 0,872, p=0,001) in patients samples, while LC50 values did not differ significantly (0,50 mg/ml vs 0,55 mg/ml). The correlation was observed also between LC50 for IFO+AMF (rho = ),64; p=0,01), however tendency to higher resistance to IFO was observed, when compared to combination IFO=AMF (20,23 mg/ml vs 14,47 mg/ml; p=0,623 Mann-Whitney U test; p=0,73 Wilcoxon matched pair test; regression coefficient 0,468). The results suggest weak in vitro cytotoxicity effect of AMF on leukemic cells and its weak synergistic effect on IFO cytotoxicity, while it seems that DEX has no influence on in vitro sensitivity of leukemic cells to DNR.

4/15

Tytuł oryginału: In vitro activity of platinum derivatives in acute leukemias.
Tytuł polski: Aktywność in vitro pochodnych platyny w ostrych białaczkach.
Autorzy: Styczyński J[an], Wysocki M[ichał], Dębski R., Kubicka M., Balwierz W[alentyna], Juraszewska E., Rokicka-Milewska R[oma], Malinowska I., Matysiak M[ichał], Stańczak E., Balcerska A[nna], Płoszyńska A[nna], Kowalczyk J[erzy], Stefaniak J., Małek U., Wachowiak J[acek], Mazur B., Sońta-Jakimczyk D[anuta], Szczepański T., Krawczuk-Rybak M., Chybicka A[licja], Raś M.
Źródło: Pediatr. Prakt. 2002: 10 (2) : Prace nadesłane na Ogólnopolską Konferencję Naukową "Wybrane problemy zdrowotne dzieci i młodzieży u progu XXI wieku" : [sesja naukowa] "Onkologia dziecięca : postępy w diagnostyce i terapii" s.41-44, il., tab., bibliogr. 15 poz., streszcz. - Ogólnopolska konferencja naukowa pt. Wybrane problemy zdrowotne dzieci i młodzieży u progu XXI wieku - sesja naukowa pt. Onkologia dziecięca - postępy w diagnostyce i terapii Poznań 18-20.04. 2002
Sygnatura GBL: 306,430

Hasła klasyfikacyjne GBL:

pediatria

Typ dokumentu:

praca związana ze zjazdem

Wskaźnik treści:

in vitro

Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena cytotoksyczności in vitro cisplatyny (CIS) i karboplatyny (KAR) w teście MTT w liniach komórkowych HL60 i K562 oraz u 33 dzieci z ostrymi białaczkami, w tym u 24 z ALL (17 de novo, 7 we wznowie ) i u 9 z AML de novo. Wobec komórek pacjentów z ostrymi białaczkami określono również wrażliwość na prednizolon, winkrystynę, L-asparaginazę, daunorubicynę, arabinozyd cytozyny, idarubicynę i etopozyd. Za miarę cytotoksyczności przyjęto wartość stężenia leku, w którym ginie 50 proc. badanych komórek (LC50). Przez wzgledną oporność (RR) badanych grup na dany lek określono stosunek wartości median LC50 dla tego leku. W badanych liniach komórkowych HL60 i K562, średnia wartość LC50 dla CIS wynosiła odpowiednio 0,71 ń 0,17 mg/ml i 10,69 ń 2,21 mg/ml, natomiast dla KAR odpowiednio 3,99 ń 0,31 mg/ml i 53,43 ń 7,85 mg/ml. Mediana LC50 dla komórek pacjentów a ALL de novo wynosiła 5,10 mg/ml dla CIS i 21,28 mg/ml dla KAR. We wznowie ALL komórki wykazywały wieksza oporność wobec większości badanych leków z wyjątkiem CIS (RR=0,93), KAR (RR=0,63) i winkrystyny (RR=0,82). Komórki AML wykazywały znamiennie większa oporność wobec wszystkich badanych leków, w tym 6,3-krotną wobec CIS i 4,4-krotną wobec KAR. Pacjenci z nawrotową lub klinicznie oporną AML mieli mieloblasty w momencie rozpoznania 6,4-krotnie bardziej oporne na cisplatynę (p=0,014) oraz 3-krotnie bardziej oporne na karboplatynę (p=0,014). Podsumowując, zaobserwowano dobrą aktywność pochodnych platyny wobec ...

Streszczenie angielskie: The objective of the study was the analysis of in vitro cytotoxicity of cisplatin (CIS) and carboplatin (CAR) by means of the MTT assay in HL60 and K562 cell lines and 33 children with acute leukemias, including 24 with ALL (17 de novo, 7 relapsed) and 9 with AML de novo. Sensitivity to prednisolone, vincristine, L-asparaginase, daunorubicin, cytarabine, idarubicin and etoposide in leukemic samples was also determined. Cytotoxicity was expressed by concentration of drug, which was lethal to 50 p.c. of tested cells (LC50). Relative resistance (RR) between two groups was calculated as a ratio of median LC50 values for the drug. In HL60 and K562 cell lines, LC50 value for CIS was 0,71 ń 0,17 mg/ml and 10,69 ń 2,21 mg/ml respectively, while for CAR 3,99 ń 0,31 mg/ml and 53,43 ń 7,85 mg/ml respectively. Median LC50 for ALL de novo samples was 5,10 mg/ml for CIS and 21,28 mg/ml for CAR. Relapsed ALL samples were more resistant to most drugs except for CIS (RR=0,93), CAR (RR=0,63) and vincristin (RR=0,82). AML cells were significantly more resistant to all tested drugs, including 6,3-fold higher resistance to CIS and 4,4-fold to CAR. Myeloblasts of patients with refractory or relapsed AML were already on diagnosis 6,4-fold more resistant to CIS (p=0,014) and 3-fold to CAR (p=0,014). In summary, relatively good in vitro activity of platinum derivatives in relapsed ALL samples has been found and certain prognostic relevance of resistance to CIS and CAR in AML samples was ...

5/15

Tytuł oryginału: Porównanie ekspresji glikoproteiny P z profilem oporności in vitro na cytostatyki w ostrych białaczkach.
Tytuł angielski: Comparison of P-glycoprotein expression with in vitro drug resistance profile in acute leukemias.
Autorzy: Styczyński Jan, Wysocki Mariusz, Dębski Robert, Kubicka Małgorzata, Balwierz Walentyna, Juraszewska Edyta, Moryl-Bujakowska Angelina, Rokicka-Milewska Roma, Malinowska Iwona, Matysiak Michał, Stańczak Elżbieta, Balcerska Anna, Płoszyńska Anna, Kowalczyk Jerzy R., Stefaniak Jolanta, Małek Urszula, Wachowiak Jacek, Mazur Benigna, Sońta-Jakimczyk Danuta, Szczepański Tomasz, Chybicka Alicja, Raś Małgorzata
Źródło: Pediatr. Pol. 2002: 77 (5) s.381-387, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
Sygnatura GBL: 301,294

Hasła klasyfikacyjne GBL:

pediatria

genetyka

onkologia

Typ dokumentu:

praca kliniczna

Wskaźnik treści:

in vitro

Streszczenie polskie: Oporność wielolekowa na cytostatyki oznacza zmniejszoną wrażliwość komórek nowotworowych na różne, niespokrewnione ze sobą leki. "Klasycznym" mechanizmem oporności jest obecność białka PGP (permeability glicoprotein) będącego produktem genu MDR1, które usuwa cytostyki na zewnątrz komórki przy udziale pompy ATP-zależnej. Celem pracy jest ocena ekspresji białka PGP w ostrych białaczkach u dzieci oraz analiza korelacji obecności PGP z opornością in vitro na cytostatyki. Badania przeprowadzono u 45 dzieci z ostrymi białaczkami. Ekspresję białka PGP oznaczano metodą cytometrii przepływowej jako odsetek komórek blastycznych. Profil oporności in vitro na cytostyki określano w 4-dobowym teście cytotoksyczności MTT. Za miarę cytotoksyczności przyjęto stężenie leku letalne dla 50 proc. badanych komórek. Mediana ekspresji PGP wynosiła: 0,24 proc. u pacjentów z ALL de novo; 1,89 proc. we wznowie ALL (p = 0,002) i 12,560 proc. w AML de novo (p 0,001). Najwyższą indywidualną ekspresję PGP obserwowano u pacjenta ze wzonwą AML (70,5 proc.). Ekspresja PGP korelowała silnie (p 0,01) z opornością na idarubicynę, mitoksantron, etopozyd, prednizolon i deksametazon oraz z typem białaczki. Słabszą korelację (p 0,05) obserwowano dla daunorubicyny, doksorubicyny, merkaptopuryny, kladrybiny, fludarabiny, 4-HOO-cyklofosfamidu i 4-HOO-ifosfamidu. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy obecnością białka PGP i skojarzonym profilem oporności in vitro wyrażonym skalą PVA. Wyniki przeprowadzonej ...

Streszczenie angielskie: Multidrug resistance implicates decreased sensitivity of cancer cells to various, unrelated drugs. The "classical" mechanism of resistance is the upregulation of PGP (premeability glycoprotein), product of the MDR1 gene, which plays a physiological role in ATP-dependent transport of various substances outside the cell. The scope of this study is the analysis of PGP expression in childhood acute leukemias and its correlation with in vitro drug resistance profile. Fourty-five children were enrolled in the study. PGP expression was determined as a percentage of blast cells by flow cytometry and drug resistance profile by means of the MTT assay. Cytotoxicity was measured as the concentration of drug that is lethal to 50 p.c. of cells. Median expression of PGP was: 0.24 p.c. for ALL de novo patients; 1.89 p.c. for relapsed ALL (p = 0.002) and 12.60 p.c. in AML de novo (p 0.001). The hihgest individual PGP expression was observed in relapsed AML child (70.5 p.c.). The value of PGP expression showed a strong correlation (p 0.01) with resistance to idarubicin, mitoxantrone, etoposide, prednisolone, dexamethasone and type of leukemia. A weaker correlation (p 0.05) was observed for daunorubicin, doxorubicin, mercaptopurine, cladribine, fludarabine, 4-HOO-cyclophosphamide and 4-HOO-ifosfamide. No correlation was found between PGP expression and combined resistance profile for prednisolone, vincristine and L-asparaginase expressed by PVA score. These results might confirm ...

6/15

Tytuł oryginału: Endarteriektomia tętnicy szyjnej wewnętrznej w zapobieganiu i leczeniu niedokrwienia mózgu : rozprawa habilitacyjna
Autorzy: Małek Andrzej Krzysztof; Akademia Medyczna Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej w Warszawie
Źródło: - Warszawa, Dział Wydaw. AM 2002, [2], 142 s. : il., tab., bibliogr. 335 poz., powiel., 21 cm.
Sygnatura GBL: 735,346

Hasła klasyfikacyjne GBL:

chirurgia

kardiologia

neurologia

Typ dokumentu:

rozprawa habilitacyjna

Wskaźnik treści:

7/15

Tytuł oryginału: Carotid endarterectomy in patients with contralateral internal carotid artery occlusion.
Tytuł polski: Endarterektomia tętnicy szyjnej wewnętrznej u chorych z jej przeciwstronną niedrożnością.
Autorzy: Leszczyński Jerzy, Małek Andrzej Krzysztof, Toutounchi Sadegh, Macioch Waldemar
Źródło: Acta Angiol. 2002: 8 (1) s.7-13, tab., bibliogr. 15 poz. - Tekst równol. w jęz. pol.
Sygnatura GBL: 313,274

Hasła klasyfikacyjne GBL:

chirurgia

kardiologia

Typ dokumentu:

praca kliniczna

Wskaźnik treści:

ludzie

Streszczenie polskie: Wstęp. Zakrzepica tętnicy szyjnej wewnętrznej u około 1/3 chorych prowadzi do udaru mózgu. Celem pracy jest ocena wyników endarterektomii tętnicy szyjnej wewnętrznej w zależności od drożności przeciwstronnej tętnicy szyjnej wewnętrznej. Materiał i metody. W latach 1990-1998 wykonano 422 zabiegi endarterektomii u 390 chorych, których podzielono na 2 grupy. W grupie I było 65 chorych (16,7 proc.) z niedrożną przeciwstronną tętnicą szyjną wewnętrzną, natomiast grupę II stanowiło 325 chorych (83,3 proc.) z zachowaną drożnościa tętnicy po stronie przeciwnej. Operowano przede wszystkim chorych (94,8 proc.) z dużym ( 70 proc.) zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej. Występowanie czynników ryzyka nie różniło się w obu grupach. W grupie I znamiennie częściej (p = 0,01) stwierdzano pełnoobjawowy udar ze strony operowanej tętnicy. Wykonywano standardową endarterektomię z pierwotnym szwem tętnicy. Wyniki. Przedoperacyjna tomografia komputerowa znamiennie częściej (p 0,001) wykazywała ogniska niedokrwienia mózgu po stronie operowanej w grupie I. Czasowy przepływ wewnętrzny znamiennie częściej (p 0,001) stosowano u chorych z przeciwstronną niedrożnością tętnicy szyjnej wewnętrznej. Udar mózgu po stronie operowanej stwierdzano u 3 proc. chorych w grupie I i u 3,1 proc. chorych w grupie II. Przeciwstronny udar wystąpił u 1,5 proc. osób w grupie I oraz u 0,56 proc. osób w grupie II. Śmiertelność wynosiła 1,5 proc. w grupie I i 1,3 proc. w grupie II. Wnioski. Ryzyko powikłań oraz śmiertelność okołooperacyjna po endarterektomii szyjnej w badanej grupie nie są większe u chorych...

8/15

Tytuł oryginału: Neuroprotekcja w padaczce.
Tytuł angielski: Neuroprotection in epilepsy.
Autorzy: Małek Robert, Trojnar Michał K., Czuczwar Stanisław J.
Źródło: Aktual. Neurol. 2002: 2 (4) s.337-342, tab., bibliogr. 58 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,631

Hasła klasyfikacyjne GBL:

neurologia

toksykologia

farmacja

Wskaźnik treści:

ludzie

Streszczenie polskie: Istnieje wiele prac eksperymentalnych potwierdzających, że drgawkom towarzyszą zmiany neurodegeneracyjne. Niektóre z nich sugerują, że neurodegeneracja może osłabiać działanie leków przeciwpadaczkowych (LPP). W tym kontekście wydaje się, że neuroprotekcyjne oddziaływanie na ośrodkowy układ nerwowy (OUN) powinno odgrywać kluczową rolę w farmakoterapii padaczki. Wśród wielu potencjalnych leków neuroprotekcyjnych LPP wydają się zajmować szczególną pozycję. Dzięki ich dużej heterogenności oraz różnorodnym mechanizmom działania już teoretycznie wydają się one dobrymi kandydatami na leki neuroprotekcyjne. Z tego powodu w pracy naszej skupiliśmy się na przedstawieniu dowodów na neuroprotekcyjne działanie LPP, opartych na eksperymentalnych modelach neurodegeneracji u zwierząt. Mimo, że nasza wiedza dotycząca działania neuroprotekcyjnego LPP jest wciąż niekompletna, leki te mogą stać się w przyszłości niezwykle cenne w terapii wielu stanów degeneracyjnych OUN. Szczególnie dużą nadzieję należy wiązać z nowymi LPP, jednak by to potwierdzić, potrzebne są dalsze badania zarówno eksperymentalne, jak i kliniczne.

Streszczenie angielskie: There are many experimental data conforming that seizures are associated with neurodegeneration. Some of them suggest that neurodegeneration may decrease the efficacy of antiepileptic drugs (AEDs). In this context, neuroprotection should play a crucial role in the pharmacotherapy of epilepsy. Among many potential neuroprotectants, AEDs serum to be in a privileged position. Theoretically, due to their heterogeneity and diverse mechanisms of action, this group is a perfect candidate for brain protectors. Hence, in this study we focus on evidence of neuroprotective properties of AEDs, based on animal experimental models of neurodegeneration. Although our knowledge about the neuroprotective properties of AEDs is still incomplete, there is hope that this group may become very advantageous in the therapy of many neurodegenerative conditions. Particularly new AEDs seem to hold promise. This, however, necessitates further studies both experimental and clinical.

9/15

Tytuł oryginału: Neuroprotective effects of an antiepileptic drugs.
Autorzy: Trojnar Michał K., Małek Robert, Chrościńska Magdalena, Nowak Stanisław, Błaszczyk Barbara, Czuczwar Stanisław J.
Źródło: Pol. J. Pharmacol. 2002: 54 (6) s.557-566, tab., bibliogr. 70 poz.
Sygnatura GBL: 313,156

Hasła klasyfikacyjne GBL:

neurologia

Typ dokumentu:

tytuł obcojęzyczny

Wskaźnik treści:

in vitro

Streszczenie angielskie: Experimental and clinical data indicate that epilepsy and seizures lead to neuronal cell loss and irreversible brain damage. This neurodegeneration results not only in the central nervous system dysfunction but may also be responsible for the decreased efficacy of some antiepileptic drugs (AEDs). The aim of this review was to assemble current literature dat on neuroprotective properties of AEDs. The list of hypothetical neuroprotectants is long and consists of substances which act via different mechanisms. We focus on AEDs since this heterogenous group of pharmaceuticals, as far as mechanisms of their action and mechanisms of neuronal death are concerned should provide protection in addition to antiseizure effect itself. Most studies on neuroprotection are based on animal experimental models of neuronal degeneration. Electrically and pharmacologically evoked seizures as well as different models of ischemia are frequently used. Algtough our knowledge about properties of AEDs is still not complete and discrepancies ocassionally occur, the group seems to be promising in terms of neuroprotection. Some of the drugs, though, turn out to be neutral or even have adverse effects on the central nervous system, especially on immature brain tissue (barbiturates and benzodiazepines). Unfortunatelly, we cannot fully extrapolate animal data to humans, therefore further well designed clinical trials are necessary to determine neuroprotective properties of AEDs in humans. However, there is a hope that AEDs will have potential to severe as neuroprotectants not only in seizures, but...

10/15

Tytuł oryginału: Nietypowy przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna pod postacią guza nerki lewej i okrężnicy.
Tytuł angielski: Atypical course of the Leśniowski-Crohn disease as a tumor of the kidney and colon.
Autorzy: Kierzkiewicz Maciej, Dutkiewicz Sławomir, Małek Władysław, Witeska Alojzy, Rydzewska Grażyna
Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (4) s.72-75, il., bibliogr. 10 poz., sum.
Sygnatura GBL: 304,054

Hasła klasyfikacyjne GBL:

gastroenterologia

nefrologia

Typ dokumentu:

praca kazuistyczna

Wskaźnik treści:

dorośli = 65 r.ż.

płeć męska

Streszczenie polskie: Przedstawiono rzadki, nietypowy przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna u 74-letniego mężczyzny, chorującego na cukrzyce i nadciśnienie tętnicze. Pacjent pierwszy raz był hospitalizowany z powodu krwawienia z przewodu pokarmowego. W procesie diagnozowania wykryto guz nerki lewej naciekający okrężnicę (USG i CT). Zastosowano leczenie operacyjne (nefrektomia i hemicolectomia - lewostronne). W badaniu histopatologicznym stwierdozno chorobę Leśniowskiego-Crohna. W dalszym przebiegu choroby stwierdzono guz okrężnicy z przerzutem do wątroby, co wymagało kolejnego usuniecia fragmentu okrężnicy z klinową resekcją prawego płata wątroby. Następnym powikłaniem była przetoka jelitowo-skórna, spowodowana częściowa resekcją jelita i ropień międzypętlowy z zaburzeniami białkowo-elektrolitowymi. Chory w czasie niespełna dwóch lat był operowany cztery razy. Obecnie jego stan jest stabilny. Pozostaje pod kontrolą poradni gastrologicznej.

Streszczenie angielskie: We present a rare and atypical course of Leśniowski-Crohn disease in a 74-years old man suffering of diabetes mellitus and arterial hypertension. The patient was admitted to the hospital due to bleeding of the digestive tract. Imagine examinatins (USG, CT) diagnosed tumor of the left kidney infiltrating colon. Surgical treatment, e.g. left nephrectomy with left hemicolectomy, was performed. Pathological examination showed Leśniowski-Crohn disease. In the later course of the disease a colonic tumor was diagnosed with liver metastasis. The patient underwent resection of the colon with the tumor and wedge resection of the right liver lobe with metastasis. Next complications were enterocutaneous fistula due to colonic resection, and interintestinal abscess with albuminous and electrolyte disorders. The patient underwent four operations during less than two years. Right now the patients status is stabile. He has been staying still under control of gastrologic outpatient clinic.

11/15

Tytuł oryginału: Autologous stem cell transplantation in multiple myeloma - a single center experience.
Tytuł polski: Przeszczepianie autologicznych obwodowych komórek macierzystych szpiku u chorych na szpiczaka plazmocytowego - doświadczenia własne.
Autorzy: Wach Małgorzata, Legieć Wojciech, Jawniak Dariusz, Cioch Maria, Walter-Croneck Adam, Małek Magdalena, Hus Marek, Mańko Joanna, Wąsik-Szczepanek Ewa, Gorący Aneta, Tomczak Waldemar, Dmoszyńska Anna
Źródło: Acta Haematol. Pol. 2002: 33 (1) s.93-100, il., tab., bibliogr. 26 poz., sum.
Sygnatura GBL: 305,450

Hasła klasyfikacyjne GBL:

transplantologia

Typ dokumentu:

tytuł obcojęzyczny

Wskaźnik treści:

płeć żeńska

Streszczenie polskie: Średni czas przeżycia chorych na szpiczaka plazmocytowego, leczonych przy pomocy konwencjonalnej chemioterapii wynosi około 3 lat. Obecnie standardowym leczeniem przede wszystkim dla młodszych chorych stała się wysokodawkowana chemioterapia wspomagana podawaniem autologicznych obwodowych komórek macierzystych. W okresie listopad 1997 - wrzesien 2001 w Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku w Lublinie u 36 chorych na szpiczaka plazmocytowego przeprowadzono zabieg przeszczepienia autologicznych obwodowych komórek macierzystych. Wśród chorych było 15 kobiet i 11 mężczyzn, średnia wieku wynosiła 51.9 lat (ń 8,45), mediana 51 (zakres: 38-65). U 7 chorych wykonano procedurę transplantacji dwukrotnie. Przed transplantacją 17 chorych było w całkowitej remisji, 14 w częściowej remisji, 1 był w okresie aktywnej choroby pomimo leczenia, 4 chorych nie było uprzednio leczonych. W wyniku procedury mobilizacyjnej z zastosowaniem wysokodawkowego cyklofosfamidu i G-CSF uzyskano średnio 7,53 (ń 5,55), mediana 6,34 x 10**6/kg (zakres: 1,20 - 26,7 x 10**6) komórek CD34+ dla jednego pacjenta. Protokół kondycjonujący składał się z wysokodawkowanego alkeranu (melfalanu), w dawce 60-210 mg/mý, bez stosowania napromieniania całego ciała (TBI-total body irradiation). Regeneracja hematopoezy przebiegała następująco: powrót granulocytozy 0,5 x 10**9/l osiągnięto średnio w dniu +13,7 (ń 3,99), mediana 13 (zakres: 9-30), liczby płytek 20 x 10**/l osiągnięto średnio w dniu +16,5 (ń 5,68), ...

Streszczenie angielskie: Patients with multiple myeloma (MM) treated with conventional chemotherapy have a median survival of approximately 3 years. High dose chemotherapy followed by autologous peripheral stem cell transplantation (PBSCT) is now considered as the standard therapy for almost all patients with multiple myeloma. From November 1997 to september 2001, 36 patients with MM (15 females, 21 maled) mean age - 51.9 year (ń .45), median 51, (range: 38-65) were tranplanted in our Department. In 7 patients double transplantation was performed. Before transplantation 17 patients were in first complete remission, 14 patients were in partial remission, 1 was in SD, 4 out of them were without any treatment. In mobilisation procedure with high dose cyclophosphamide and G-CSF a mean of 7.53 (ń 5.55), median 6.34 x 10**6 CD34+ cells/kg (range: 1.20 - 26.7 x 10**6) were collected for one patient. Conditioning regimen consisted of high dose melphalan 60-210 mg/mý without TBI. The meandays for recovery of ANC 0,5 x 10**9/l was 13.7 (ń 3.99), median 13 (range: 9-30) and platelets recovery 20 x 10*9/l was 16.5 (ń 5.68), median 15 (range: 7-30). treatment related morality = 0. At present 34 patients are alive (94.5 p.c.), 6 in PR (16.7 p.c.), 4 in SD (11.1 p.c.), 6 in relapse (16.7 p.c.). Two patients died 9 and 28 months after transplantation in relapse (5.5 p.c.). High-dose chemotherapy followed by autologous stem cell transplantation is a valuable and well tolerated method of treatment for ...

12/15

Tytuł oryginału: Wpływ ekspresji molekuł adhezyjnych na komórkach blastycznych ostrych białaczek na rokowanie i czas przeżycia chorych.
Tytuł angielski: Expression of adhesion molecules on acute leukaemia cells - its influence on prognosis and survival.
Autorzy: Małek Magdalena, Jawniak Dariusz, Dmoszyńska Anna, Gorący Aneta, Mańko Joanna
Źródło: Acta Haematol. Pol. 2002: 33 (4) s.451-460, il., tab., bibliogr. 18 poz., sum.
Sygnatura GBL: 305,450

Hasła klasyfikacyjne GBL:

onkologia

Typ dokumentu:

praca kliniczna

Wskaźnik treści:

płeć żeńska

Streszczenie polskie: W ostrych białaczkach molekuły adhezyjne biorą udział w procesach proliferacji, migracji i apoptozy komórek blastycznych. Celem pracy było poszukiwanie związku pomiędzy ekspresją kilkunastu antygenów o właściwościach adhezyjnych, a parametrami określającymi przebieg kliniczny i rokowanie w ostrych białaczkach. Materiał do badań stanowiły próbki szpiku 22 chorych z ostrą białaczką de novo, u których oceniano ekspresję kilkunastu molekuł adhezyjnych na blastach, metodą cytometrii przepływowej. Stwierdzono istotną statystycznie (p 0,05), dodatnią korelację między leukocytozą we krwi, a ekspresją CD29, CD49d (VLA-4), zaś ujemną korelację między leukocytozą we krwi, a ekspresją CD106 (VCAM-1). Krótki czas trwania remisji był związany z istotnie większą ekspresją á2 integryny (CD11b/18), natomiast wystąpienie nawrotu choroby nie korelowało istotnie z żadną z badanych molekuł adhezyjnych. Duża ekspresja á2 integryn (CD11b/18, CD11c/18) oraz selektyny L (CD62L) wiązała się z krótkim przeżyciem, natomiast duża ekspresja VLA-5 (CD49e) korelowała z dłuższym przeżyciem chorych. Ekspresję molekuł adhezyjnych porównywano również z ekspresją białka P-gp (MDR) będącego czynnikiem złego rokowania. Wykazano istotną statystycznie dodatnią korelację między ekspresją P-gp, a ekspresją VLA-2 (CD49b/29) zaś ujemną korelację między ekspresją P-gp, a CD31 (PECAM). Badania własne potwierdziły związek między ekspresją niektórych molekuł adhezyjnych, a przebiegiem klinicznym ostrej białaczki. ...

Streszczenie angielskie: In acute leukemias, adhesion molecules take a part in proliferation, migration and apoptosis of leukaemic cells. The aim of the study was to look for relationship between the expression of some antigens with adhesion characteristics and the clinical course and prognosis in acute leukaemias. We evaluated the bone marrow samples of 22 patients with newly diagnosed acute leukaemias. We analysed the expression of some adhesion molecules on blasts, using flow cytometry technique. Statistically significant (p 0,05) positive correlation was found between white blood cell count and expression of CD29, CD49d (VLA-4), CD44 antigens and negative correlation was found between white blood cell count and CD106 (VCAM-1). Short time of remission was connected with significantly higher expression of á2 integrin (CD 11b/18), but relapse of the disease did not correlate with any of the evaluated adhesion molecules. High expression of á2 integrins (CD11b/18, CD11c/18) and selectin L (CD62L) was molecules. High expression of á2 integrins (CD11b/18, CD11c/18) and selectin L (CD62L) was connected with short survival, while high expression of CD49e (VLA-5) was connected with longer survival. The expression of adhesion antigens was compared also with the level of P-gp protein (MDR), which is one of the negative prognostic factors. We proved significant positive correlation between P-gp and expression of CD49b/29 (VLA-2) and negative correlation between P-gp and CD31 (PECAM). Our research ...

13/15

Tytuł oryginału: Podstawy flebologii
Autorzy: Hajduk Bogdan, Lewczuk Jerzy, Małek Grzegorz, Rybak Zbigniew, Skórski Maciej, Tomkowski Witold Zbyszek, Wawrzyńska Liliana
Opracowanie edytorskie: Tomkowski Witold Zbyszek (red.), Skórski Maciej (red.), Hajduk Bogdan (red.), Rybak Zbigniew (red.), Małek Grzegorz (red.).
Źródło: - Gdańsk, Via Medica 2002, [4], 164 s. : il., tab., bibliogr. [przy rozdz.], 25 cm.
Sygnatura GBL: 736,415

Hasła klasyfikacyjne GBL:

kardiologia

Wskaźnik treści:

14/15

Tytuł oryginału: Drug resistance profile in childhood acute lymphoblastic leukemia on diagnosis and at relapse with respect to percentile values. Report of the Polish Pediatric Leukemia and Lymphoma Study Group.
Tytuł polski: Profil oporności in vitro na cytostatyki w ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci w świetle wartości centylowych. Raport Polskiej Pediatrycnej Grupy ds Leczenia Białaczek i Chłoniaków.
Autorzy: Wysocki Mariusz, Styczyński Jan, Dębski Robert, Kubicka Małgorzata, Balwierz Walentyna, Juraszewska Edyta, Rokicka-Milewska Roma, Malinowska Iwona, Matysiak Michał, Stańczak Elżbieta, Balcerska Anna, Płoszyńska Anna, Kowalczyk Jerzy R., Stefaniak Jolanta, Małek Urszula, Wachowiak Jacek, Mazur Benigna, Sońta-Jakimczyk Danuta, Szczepański Tomasz, Chybicka Alicja, Raś Małgorzata
Źródło: Acta Haematol. Pol. 2002: 33 (3) s.341-350, il., tab., bibliogr. 20 poz., streszcz.
Sygnatura GBL: 305,450

Hasła klasyfikacyjne GBL:

pediatria

Typ dokumentu:

praca kliniczna

Wskaźnik treści:

in vitro

Streszczenie polskie: Celem pracy jest porównanie oporności in vitro na cytostatyki w ostrej białaczce limfoblastycznej (ALL) w momencie rozpoznania oraz wznowy w aspekcie wartości centylowych dla dzieci z ALL de novo. Badania przeprowadzono testem MTT; za miarę cytotoksyczności przyjęto stężenie leku, w którym ginie 50 proc. badanych komórek nowotworowych. Badaniom poddano 176 dzieci z ALL. Limfoblasty 38/176 (21,6 proc.) pacjentów uległy samoistnej apoptozie podczas 4-dobowej inkubacji. Profil opornosci in vitro na cytostatyki określono u 106 dzieci w momencie rozpoznania i 32 w momencie wznowy ALL. Limfoblasty we wznowie ALL wykazywały większą oporność in vitro na: prednizolon, dexametazon, L-asparaginazę, arabinozyd cytozyny, daunorubicynę, idarubicynę, tioguaninę, 4-HOO-ifosfamid i cladribinę; natomiast zachowały wrażliwość na: alkaloidy vinca, epipodofilotoksyny, 4-HOO-cyklofosfamid, treosulfan, tiotepę i merkaptopurynę. Pacjenci z ALL de novo o fenotypie common/pre-B w porównaniu z T-ALL mieli blasty bardziej wrażliwe na preparaty L-asparaginazy, winkrystynę, leki alkilujące i prednizolon. U pacjentów w wieku powyzej 10 rż. stwierdzono znamiennie większą oporność in vitro na większość leków z wyjątkiem arabinozydu cytozyny i tiopuryn. Nie stwierdzono natomiast związku pomiędzy oporności in vitro na cytostatyki oraz grupę ryzyka. W grupie pacjentow, którzy wykazali oporność in vivo na terapię stwierdzono tendencję do większej oporności in vitro na: glikokortykoidy, preparaty ...

Streszczenie angielskie: Failures in the therapy of acute leukemias are related to cellular drug resistance, pharmacolgiccal resistance and development of minimal residual disease. The scope of the study is comparison of in vitro drug resistance in acute lymphoblastic leukemia (ALL) on diagnosis and at relapse with respect to percentile values for a group of 106 de novo ALL children. Cytotoxicity was expressed by concentration of drug lethal to 50 p.c. of tested cells. A total number of 176 children entered the study. Lymphoblasta of 38/176 (21,6 p.c.) patients undergo spontaneous apoptosis during 4-day incubation. In vitro drug resistance profile was determined in the samples of 138 children, including 106 de novo ALL and 32 relapsed subjects. Relapsed ALL samples were more resistant to prednisolone, dexamethasone, L-asparaginase, cytarabine, daunorubicin, idarubicin, 6-thoguanine, 4-HOO-ifosfamide and cladribine; and still were sensitive to: vinca alcaloids, epipodophylotoxines, 4-HOO-cyklophosphamide, treosulfan, thiotepa and 6-mercaptoppurine. Patients with common/pre-B immunophenotype had blasts more sensitive to L-asparaginase, vincristine, prednisolone and alkylating agents when compared to T-ALL samples. Children over 10 years were more resistant to most of drugs except cytarabine and 6-thioguanine. No correlation was found between in vitro drug resistance and risk group for any drug. In the group of children resistant in vivo to prednisolone monotherapy, in vitro high resistance to ...

15/15

Tytuł oryginału: Expression of uPAR (urokinase plasminogen activator receptor), P-glycoprotein 170 and VCAM-1 (vascular cell adhesion molecule) on acute leukaemia cells.
Autorzy: Cioch Maria, Hus Iwona, Jawniak Dariusz, Małek Magdalena, Mańko Joanna, Gorący Aneta, Dmoszyńska Anna
Źródło: Bull. Vet. Inst. 2002: [46] suppl. s.121-125, il., tab., bibliogr. 14 poz. - 2 Międzynarodowe Sympozjum nt. herpes- i retrowirusów - wirusy onkogenne i onkogeneza Puławy 26-27.09 2002
Sygnatura GBL: 304,313

Hasła klasyfikacyjne GBL: