Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: LELAKOWSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 13



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/13

Tytuł oryginału: International Journal of Cardiology
Tytuł angielski: Verapamil improves the pacing-induced vasodilatation in symptomatic patients with hypertrophic cardiomyopathy.
Autorzy: Dimitrow Paweł Petkow, Krzanowski Marek, Grodecki Janusz, Małecka Barbara, Lelakowski Jacek, Kawecka-Jaszcz Kalina, Szczeklik Andrzej, Dubiel Jacek S.
Źródło: Int. J. Cardiol. 2002: 83 (3) s.239-247, tab., bibliogr. 52 poz.
Sygnatura GBL: 305,693

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie angielskie: The purpose of the study was to assess the effect of varapamil on the response of diastolic coronary flow velocity and coronary vascular resistance to pacing in symptomatic patients with hypertrophic cardiomyopathy. In 14 patients with hypertrophic cardiomyopathy, the coronary flow velocity was detected in the left anterior descending coronary artery using transthoracic Doppler echocardiography. The peak diastolic coronary flow velocity and coronary and coronary vascular resistance was measured at baseline and during pacing. Changes of these parameters induced by the pacing (expressed as the percentage of baseline values) were compared on varapamil treatment and after verapamil withdrawal. The same measurements were obtained in ten control subjects. The results show that, in hypertrophic cardiomyopathy patients, increase in coronary flow velocity during pacing was significantly higher on than off varapamil therapy (64.8 ń 32.5 vs. 41.1 ń 21.3 p.c., P 0.05). In control subjects, pacing-induced increase in coronary flow velocity was comparable to changes in coronary flow velocity in hypertrophic cardiomyopathy patients receiving verapamil (80.2 ń 18.4 vs. 64.8 ń 32.5 p.c., P 0.05). After verapamil withdrawal in hypertrophic cardiomyopathy patients, coronary flow velocity increase during pacing was significantly lower than in control subjects (41.1 ń 21.3 vs. 80.2 ń 18.4 p.c., P 0.05). During pacing the coronary vascular resistance decreased more on verapamil than after drug withdrawal (-34.7 ń 11.7 vs. -24.6 ń 12.9 p.c., P 0.05). In control subjects the coronary...

    2/13

    Tytuł oryginału: Short- and long-term escape rhythm characteristics after radiofrequency ablation of the arterioventricular junction.
    Tytuł polski: Rytm zastępczy po ablacji łącza przedsionkowo-komorowego.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek, Szczepkowski Jacek
    Opracowanie edytorskie: Walczak Franciszek (koment.).
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 57 (8) s.114-124, il., tab., bibliogr. 20 poz. + bibliogr. 3 poz. - Tekst równol. w jęz. pol.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Background. Radiofrequency (RF) ablation of the atrio-ventricular (a-v) junction is a well-established method of treatment in some patients with atrial tachyarrhythmias and fast ventricualr response, refractory to antiarrhythmic therapy. The drawback of this method is the need for pacemaker implantation and the long-term pacemaker dependency. Aim. To assess the characteristics of spontaneous escape rhythm (ER) examined during long-term follow-upin patients who underwent RF ablation of the a-v node. Methods. The study group consisted of 41 patients (20 males, 21 females, mean age 60.5 ń 11 years) who underwent RF ablation of the a-v junction with subsequent pacemaker implantation in our institution. The characteristics of ER were assessed immediately after the procedure and mean 18.9 ń14.2 months (range 6 - 55 months) later by analysing the spontaneous rhythm during a four second period when the pacemaker was switched off. Results. Immediately after RF ablation ER was present in 35 (85 p.c.) patients compared with 31 (75 p.c.) patients during long-term follow-up (NS). Three subgroups were identified: group A - 7 (17 p.c.) patients, in whom an improvement in ER characteristics was observed (restoration of ER or increase in ER rate by ň 10 beats/min); group B - 22 (54 p.c.) patients with no changes in ER parameters, and group C - 12 (29 p.c.) patients in whom ER disappeared or ER rate was slower by 10 beats/min compared with early post-procedural measurements. Patients from group had interventricular conduction disturbances prior to ablation more frequently than the patients from groups A or B...

    3/13

    Tytuł oryginału: Tolerancja wysiłku u pacjentów z przewlekłą elektrostymulacją serca.
    Tytuł angielski: Exercise tolerance in patients with permanent cardiac pacing.
    Autorzy: Małecka Barbara, Lelakowski Jacek, Bednarek Jacek, Majewski Jacek, Tomala Igor
    Źródło: Pol. Prz. Kardiol. 2002: 4 (2) s.135-139, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,529

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie: Tolerancja wisiłku oznacza zdolność do wykonania pracy bez głębszych zaburzeń homeostazy lub zakłóceń sprawności ustroju. Cel pracy: Ocena tolerancji wysiłku populacji pacjentów z przewlekłą stymulacją serca przeprowadzona na grupie reprezentacyjnej. Materiał i metodyka: Oceniono tolerancję wysiłku w 190-osobowej grupie chorych z przewlekłą elektryczną stymulacją serca (100 mężczyzn, 90 kobiet w wieku od 50 do 85 lat, śr. 68,6). Zła tolerancja wysiłku oznaczała pojawienie się w czasie testu 6-minutowego marszu (M6): arytmii nadkomorowej, komorowej, nadmiernego wzrostu ciśnienia tętniczego lub stenokardii. Analizowano obecność złej tolerancji wysiłku w całej 190-osobowej grupie pacjentów, jak również w wyłonionej z niej 3 podgrupach: o niskiej, średniej i dobrej wydolności wysiłkowej mierzonej wielkością pokonanego w czasie testu M6 obciążenia względnego. Poddano analizie procentowy udział schorzeń kardiologicznych w zbiorach pacjentów z dobrą i złą tolerancją wysiłku a także zachowanie się ich rytmu podstawowego. Wyniki: W całej grupie zła tolerancja wysiłku była obecna u 44,5 proc. pacjentów; w podobnym procencie u chorych z podgrup o niskiej, średniej i dobrej wydolności wysiłkowej mierzonej wielkością pokonanego obciążenia względnego. Różnice między grupami chorych o dobrej i złej tolerancji wysiłku w występowaniu schorzeń kardiologicznych i zachowaniu się rytmu podstawowego nie były istotne. Najczęstszym objawem złej tolerancji wysiłkowej okazała ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The term exercise tolerance means the ability to perform physical exercise without experiencing significant homeostasis disorders or physiological disturbances. The aim: The aim of this study was to assess the exercise tolerance in representative group of patients with permanent pacemaker. Material and method: Exercise tolerance evaluation in the group of 190 pacemaker (100 males, 90 females; aged 50-85, mean 68,6) was performed using the 6-minutes corridor walk test (M6). Poor tolerance was defined as exercise-induced supraventricular and ventricular arrhythmia, inappropriate increase of blood pressure or angina. Poor exercise tolerance was studied analyzed in entire group as well as in three subgroups characterized by: low, median, and good exercise capacity evaluated in M6 test by relative workload. The analysis of cardiac disorders proportional presence in the cohorts of good and poor exercise tolerance, as well as basic heart rate behavior had beed also carried out. Results: Poor exercise tolerance occurred in 44.5 p.c. of all patients. Its prevalence in subgroups characterized by low, median and good capacity evaluated by relative exercise loading, was evenly distributed. The differences in preexisting cardiac disorders and basic heart rate behavior between the cohorts with good and poor exercise tolerance were insignificant. Exercis induced arrythmia was the most frequent indicator of poor tolerance. Complex ventricular arrhythmia (couplets, ...

    4/13

    Tytuł oryginału: Rola naturalnego przewodzenia przedsionkowo-komorowego u osób z chorobą niedokrwienną serca i wdrożoną sztuczną stymulacją z powodu zespołu chorego węzła zatokowego.
    Tytuł angielski: The role of intrinsic atrioventricular conduction in paced patients with coronary artery disease and sick sinus syndrome.
    Autorzy: Lelakowski Jacek, Majewski Jacek, Szczepkowski Jacek, Pasowicz Mieczysław
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (3) s.253-258, il., tab., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Celem pracy była ocena wpływu zachowanego, naturalnego przewodzenia przedsionkowo-komorowego (AV) w stymulacji AAI lub optymalizacji sprzężenia AV (AVD) w stymulacji DDD na czynność skurczowo-rozkurczową mięśnia lewej komory serca (LV). Materiał i metody: Badaniom poddano 13 chorych z chorobą niedokrwienną serca (CAD) (7 mężczyzn, wiek średni 69 ń 6,3 lat) i z wszczepionym rozrusznikiem DDD z powodu zespołu chorego węzła zatokowego (SSS) i upośledzonego przewodzenia AV (grupa I). Grupę kontrolną stanowiło 8 badanych bez CAD (4 mężczyzn, wiek średni 72,3 ń 6,6 lat) i z implantowanym stymulatorem DDD z tych samych powodów co w grupie I (grupa II). Za pomocą badania echokardiograficznego metodą Dopplera oznaczono rzut skurczowy (SV) i wskaźnik funkcji rozkurczowej LV (E, A, E/A, IVRT, DT). U każdego pacjenta ustalono optymalny AVD, przy którym rejestrowano maksymalną wartość SV i oznaczano wskaźniki funkcji rozkurczowej LV. Nastepnie u każdego chorego porównywano powyższe wartości z wynikami uzyskanymi po przeprogramowaniu trybu stymulacji na AAI; wówczas też z EKG oznaczano czas przewodzenia AV, mierząc odstęp impuls-R (ARI). Zmiany AVD i trybu stymulacji dokonywano średnio co 10 minut. Wyniki: Frakcja wyrzutowa była istotnie niższa w grupie I w porównaniu z grupą II (55 proc. ń 9 proc. vs 69 proc. ń 6 proc.; p 0,001). Przy ARI 230 ms, SV była istotnie większa niż przy optymalnym AVD (119 ń 17 ml vs 106 ń 12 ml; p 0,01), natomiast przy ARI 230 ms, SV była istotnie mmniejsza (88 ń 15 ml vs. 118 ń 8 ml; p 0,005)...

    5/13

    Tytuł oryginału: Przydatność testu 6-minutowego marszu do oceny ambulatoryjnej pacjentów z rozrusznikiem serca.
    Tytuł angielski: The usefulness od six minute walking test in follow-up of paced patients.
    Autorzy: Małecka Barbara, Sędziwy Ludwik, Lelakowski Jacek, Majewski Jacek, Hlawaty Marta, Szczepkowski Jacek, Czunko Agnieszka
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (3) s.259-264, il., tab., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Celem pracy była ocena wydolności wysiłkowej pacjentów z rozrusznikiem serca przy użyciu dwóch testów: 6-minutowego marszu po płaskim podłożu (M6) i na bieżni ruchomej (B). Materiał i metody: Badaniem objęto 50 pacjentów (32 K i 18 M) w średnim wieku 68,4 lat (55-78 lat) z rozrusznikiem serca (VVI - 35 pacjentów, AII - 3 osoby, DDD - 12 chorych). Porównywano obciążenie bezwzględne (wyrażone w watach) pokonywane przez każdego pacjenta w dwóch testach wysiłkowych (M6 i B). Wyniki: W badanej grupie uzyskano wysoką zgodność wyników obu testów. Współczynnik korelacji (r) wynosi 0,83, a nachylenie linii regresji (a) - 0,99. Wykryto istnienie dodatkowego obciążenia, zwanego pracą wewnętrzną, któremu w teście na bieżni podlegają ludzie starsi i osoby otyłe. Wnioski: Test marszu jest prostą i obiektywną próbą wysiłkową dla chorych z rozrusznikiem serca, porównywalną z testem na bieżni. Walorem testu marszu okazała się możliwość ograniczenia udziału tak zwanej pracy wewnętrznej w ostatecznym obliczaniu wyniku badania ergometrycznego.

    6/13

    Tytuł oryginału: Wpływ optymalizacji programowanego czasu opóźnienia przedsionkowo-komorowego stymulatora DDD na poprawę funkcji lewej komory u chorego z pozawałową dysfunkcją skurczową i rozkurczową niedomykalnością zastawki mitralnej.
    Tytuł angielski: The atrioventricular delay optimalisation influence on left ventricular function improvement in DDD pacemaker patient with post-myocardial systolic dysfunction and diastolic mitral insufficiency.
    Autorzy: Czunko Agnieszka, Lelakowski Jacek, Małecka Barbara, Bednarek Jacek, Majewski Jacek
    Źródło: Pol. Prz. Kardiol. 2002: 4 (4) s.397-400, il., bibliogr. 10 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,529

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: 54-letniego mężczyznę z istotną pozawałową dysfunkcją skurczową lewej komory oraz obecnością tzw. rozkurczowej fali zwrotnej mitralnej ze współistniejacymi zaburzeniami przewodzenia przedsionkowo-komorowego (p-k) w postaci stałego bloku p-k Iř z okresową progresją do bloku p-k IIř o typie periodyki Wenckiebacha przyjęto do kliniki w celu wykonania implantacji stymulator dwujamowego (DDD). W obrazie echokardiograficznym oprócz znacznie upośledzonej funckji skurczowej lewej komory EF ok. 38 proc., rejestrowano m.in. zaburzenia funkcji rozkurczowej o typie restrykcji napływu, istotną niedomykalność mitralną (III/IVř) oraz obecność tzw. rozkurczowej fali zwrotnej mitralnej. Współistnienie zwrotnego przepływu mitralnego pod koniec rozkurczu związane było z istotnym wydłużeniem czasu przewodzenia p-k i z brakiem prawidłowej synchronizacji skurczu przedsionków i komór. Klinicznie chory prezentował cechy niewydolności układu krążenia w III stopniu NYHA. Po wykonanej implantacji stymulatora DDD przeprowadzono badanie echokardiograficzne oceniające wybrane parametry hemodynamiczne funkcji lewej komory podczas stałej stymulacji sekwencyjnej w trybie VAT i częstości 75/min przy różnych czasach sprzężenia p-k (180, 140, 120, 100, 60 ms). Pozwoliło to ustalić optymalną wartość czasu opóźnienia przedsionkowo-komorowego - 120 ms, przy której uzyskano maksymalną wartość rzutu minutowego i nie rejestrowano rozkurczowej fali zwrotnej mitralnej. W dalszej obserwacji ambulatoryjnej uzyskano redukcję objawów czynnościowej niewydolności układu krążenia do II sotpnia NYHA.

    Streszczenie angielskie: 54-year old man presenting severe left ventricular dysfunction and coexisting so-called diastolic mitral insufficency, with atrioventricular (a-v) conduction disturbances (first and second of Wenckebach type a-v block) was admitted to the Department for dual chamber pacemaker (DDD) implantation. ECHO examination revealed severe left ventricular systolic dysfunction with EF 38 p.c., diastolic compliance imparement of inflow restriction type, significant mitral insufficency (III/IV), with diastolic mitral regurgitation. The coexistence of end-diastolic mitral regurgitation remained in line with essential atrioventricular conduciton interval prolongation with inproper atrial and ventricular systolic synchronisation. The patient presented symptoms of heart insufficiency classified as NYHA III. Chosen echocardiographic aparameters of left ventricular function had been estimated following DDD pacemaker implantation, during sequential pacing at rate of 75/min, with different a-v delay intervals set (180, 140, 120, 100, 60 ms respectively). The optimal a-v delay appeared to be 120 ms, since maximal cardiac otput with loss of diastolic mitral regurgitation was noted at this set. In further ambulatory follow-up we found the reduction of heart insufficency to NYHA II class.

    7/13

    Tytuł oryginału: Ablacje prądem o wysokiej częstotliwości w leczeniu częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym.
    Tytuł angielski: Radiofrequency catheter ablations in the traetment of reentrant tachycardias with complex anatomical basis.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek, Szczepkowski Jacek, Małecka Barbara, Pasowicz Mieczysław
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.361-365, tab., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp: Występowanie mnogich szlaków dodatkowych lub obecność szlaku dodatkowego (AP) i podwójnego przewodzenia w łączu przedsionkowo-komorowym (AV) stanowią złożone podłoże anatomiczne częstoskurczów nawrotnych. Celem pracy była ocena występowania częstoskurczów nawrotnych o złożonym podłożu anatomicznym w grupie chorych poddanych zabiegom ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RF). Oceniano ró nież skutecznosć doraźną oraz odległe efekty zabiegu. Materiał i metody: Badaniem objęto 131 chorych (46 M, 85 K) w wieku 17-72 lat (średnio 42,5 lat), u których wykonano ablację RF z powodu częstoskurczów nawrotnych AVRT lub AVNRT. Ablację RF drogi wolnej (SP) łącza AV wykonywano, posługując się metodą anatomiczną. Ablacje AP o położeniu lewostronnym wykonywano z dostępu od strony lewego przedsionka (punkcja transseptalna), lewej komory (dojście przezaortalne) lub zatoki wieńcowej. Prawostronne AP poddawano ablacji od strony prawego przedsionka. Zabieg uznawano za skuteczny, jeżeli w testach kontrolnych po ablacji nie wywoływano częstoskurczu nawrotnego i nie stwierdzono przewodzenia przez AP. Wyniki: W badanej grupie wykonano ablację 75 AP oraz 63 SP. U 7 osób (5,3 proc.) stwierdzono złożone podłoże anatomiczne częstoskurczu. U 4 pacjentów wykonano ablację 2 AP (podgrupa I), a u 3 chorych - ablację AP i SP (podgrupa II). Liczba aplikacji RF w podgrupie I i II wynosiła 6-17 (średnio 11,2), czas skopii-RTG - 19-46 min (średnio 29 min). Nie stweirdzono powikłań zabiegu. W ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The presence of mulitple accessory pathways (AP) or coexistence of AP and dual AV node physiology form a complex anatomical basis of reentrant tachycardias. The aim of the study was to evaluate the occurrence of reentrant tachycardias with complex anatomical basis in pts treated with RF ablation. Material and methods: The study group consisted of 131 patients (46 M, 85 F), mean age 42.5 years (17-72 years) in whom RF ablation procedures were performed due to AVRT or AVNRT. Slow pathway (SP) ablations were performed using anatomical approach. Transseptal puncture, retrograde transaortic approach or coronary sinus approach were used for ablation of left-sided AP. Right-sided AP were ablated from right atrium. Noninducibility of tachycardia and absence of conduction over AP were the endpoints of successful procedure. Results: A total number of 75 AP and 63 SP were ablated in the study population. Complex anatomical basis of tachycardias was found in 7 patients (5.3 p.c.). In 4 patients 2 AP were ablated (subgroup I); in 3 patients AP and SP were ablated during the same session (subgroup II). Total number of RF applications in subgroups I and II was 6-17 (mean 11.2) and fluoroscopy time was 19-46 min (mean 29 min). There were no procedure-related complications. THere were no tachycardia recurrences during follow-up of 13-35 months (mean 27 months). Conclusions: Complex anatomical basis of reentrat tachycardias was diagnosed in 5 p.c. of patients undergoing ...

    8/13

    Tytuł oryginału: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości trzepotania przedsionków u chorego z rozrusznikiem VVI i następowa zmiana typu stymulacji na DDD.
    Tytuł angielski: Radiofrequency ablation of atrial flutter in a patient with VVI pacemaker followed by changing of stimulation mode to DDD.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek, Czunko Agnieszka, Pasowicz Mieczysław
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.373-377, il., bibliogr. 7 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: U 73-letniego pacjenta z rozrusznikiem VVI implantowanym z powodu bloku przedsionkowo-komorowego IIIř i utrwalonym typowym trzepotaniem przedsionkó (AFl), któ y zgłosił się z objawami niewydolności serca klasy III według NYHA, w badaniu echokardiograficznym stwierdzono powiększenie jam obu przedsionków, brak fali A napływu mitralnego oraz zaburzenia funkcji rozkurczowej lewej komory. WYkonano skuteczną ablację prądem o wysokiej częstotliwości AFI, a następnie zamieniono ukłąd stymulujący na DDD. Uzyskano istotną poprawę wydolności czynnościowej (do klasy I wg NYHA) oraz parametró funkcji rozkurczowej lewej komory, a także normalizację wymiarów jam serca. W czasie 10-miesięcznej obserwacji nie rejestrowano AFl, stymulator DDD funkcjonuje prawidłowo.

    Streszczenie angielskie: 73-year old patient with VVI pacemaker implanted due to IIIř AV block and persistent atrial flutter (AFl). THe patient complained of heart failure symptoms NYHA class III. Transthoracic echocardiographic examination revealed enlargement of both atria, transmitral flow without A wave and impaired left ventricle diastolic funciton. Successful RF catheter ablation of AFl was performed followed by conversion fo stimulation mode to DDD. The improvement of cardiac function was achieved: NYHA class I, normalization of left ventricle filling pattern and atrial size. No AFl recurrences were noted during 10 month follow-up. DDD pacemaker functions properly.

    9/13

    Tytuł oryginału: Skuteczność ablacji prądem o częstotliwości radiowej z wykorzystaniem metody anatomicznej w leczeniu nawrotnego częstoskurczu węzłowego.
    Tytuł angielski: Efficacy of radiofrequency ablation with anatomical approach in treatment of atrioventricular nodal reentrant tachycardia.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (11) s.895-897, il., bibliogr. 16 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena skuteczności ablacji RF z wykorzystniem metody anatomicznej w leczeniu częstoskurczu węzłowego (AVNRT). Badana grupa obejmuje 45 pacjentów (PT), 34 K, 11 M, w wieku śr. 46,3 ń 11,8 lat z rozpoznanym AVNRT. U wszytkich PT wykonano skuteczną ablację RF ścieżki wolnej łącza przedsionkowo-komorowego (PK). Elektrodę ablacyjną pozycjonowano pod kontrolą fluoroskopii w okolicy podstawy trójkąta Kocha, posługując się metodą anatommiczną. Liczba aplikacji RF w czasie zabiegu wynosiła śr. 6,9 ń 7.5. Podczas skutecznej aplikacji przyspieszony rytm węzłowy rejestrowano u 36 PT (80 proc.), a pojedyncze pobudzenia węzłowe u 6 PT (13,3 proc.). Obecność potencjałów ścieżki wolnej (SPp) w miejscu skutecznej ablacji stwierdzono u 8 PT (17,8 proc.). Czas obserwacji po zabiegu w badanej grupie wynosił śr. 15,5 ń 10,7 mies. U 2 PT (4,4 proc.) wystąpił nawrót częstoskurczu po skutecznym zabiegu. U 1 PT 4 tyg. po ablacji stwierdzono epizodyczny, bezobjawowy blok PK IIř typu 2. Wnioski: 1) Ablacja RF ścieżki wolnej z wykorzystaniem metody anatomicznej charakteryzuje się wysoką skutecznością w leczeniu AVNRT. 2) Rejestracja potencjałów ścieżki wolnej ma niską czułość przy wyborze miejsca skutecznej ablacji.

    Streszczenie angielskie: The aim of the study was to evaluate the efficacy of radiofrequency (RF) ablation with anatomical approach in treatment of atrioventricular nodal reentrant tachycardia (AVNRT). The study group consisted of 45 patients (pts), 34 F, 11 M, mean age 46.3 ń 11.8 y in whom AVNRT was diagnosed. In all the pts successful RF ablation of slow pathway was performed. Ablation catheter was positioned under fluoroscopy control in the bottom part of Koch's triangle using anatomical approach. Mean number of RF applications during the procedure was 6.9 ń 7.5. During successful RF application accelerated junctional rhythm or junctional beats were present in 36 pts (80 p.c.) and in 6 pts (13.3 p.c.) respectively. Slow pathway potentials (SPp) were recorded at successful ablation site in 8 pts (17.8 p.c.). Follow-up time after ablation was mean 15.5 ń 10.7 m. In 2 pts (4.4 p.c.) tachycardia recurred after successful procedure. In 1 pt episodic asymptomatic second degree atrioventricular block developed 4 weeks after ablation. Conslusions: 1) slow pathway RF ablation using anatomical approach is highly effective in the treatment of AVNRT, 2) SPp have a low sensitivity as indicators of successful ablation site.

    10/13

    Tytuł oryginału: Wpływ telefonu komórkowego na pracę stymulatora serca.
    Tytuł angielski: Influence of cellular phone on implanted pacemaker.
    Autorzy: Lelakowski Jacek
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 supl. 4: II Krakowskie Warsztaty Inżynierii Medycznej s.56-57, il., bibliogr. 11 poz., sum. - 2 Krakowskie Warsztaty Inżynierii Medycznej Kraków 25-26.04. 2002
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W ostatnich latach pojawiło sie wiele doniesień, które przedstawiają problem wpływu pola elektromagnetycznego generowanego przez telefony komórkowe na implantowane rozruszniki serca. Ostatnio wzrasta liczba chorych z symulatorami, używających telefony komórkowe. Zaburzenia stymulacji w czasie pracy telefonu zależą od rodzaju systemu telefonii komórkowej, charakterystyki anteny, czułości rozrusznika oraz zależności chorego od stymulacji. Najczęściej obserwowanymi zaburzeniami w czasie aktywności telefonu są zahamowania wytwarzania impulsów przez rozrusznik, asynchroniczna jego praca, wywoływanie stymulacji komory niezależne od pobudzenia przedsionka, w przypadku stymulacji typu DDD, VDD. To może być szczególnie niebezpieczne u chorego zależnego od stymulatora. W celu ograniczenia wystąpienia zaburzeń pracy rozrusznika serca u pacjentów korzystających z telefonów należy przestrzegać specjalnych zasad ich korzystania.

    Streszczenie angielskie: In recent years many reports have stated that the electromagnetic fields radiated by mobile phones might affect implanted pacemakers. recently increased number of patients with implanted pacemakers and using cellular phones. Pacing malfunction during the ringing phase of cellular phones was depended on mobile phone system, the characteristics of the telephone antenna, the patient's pacemaker dependency status and sensitivity of pacemaker programming. The most common dysfunctions observed during the mobile phone operating are pulse inhibition, asynchronous pacing, ventricular triggering with the interfering signal in DDD/VDD pacemakers. It may be the greatest hazard for a pacemaker dependent patient. For the prevent of pacing dysfunction patients with implanted pacemakers should take special cautionand rules using the mobile phones.

    11/13

    Tytuł oryginału: Współczesny rozrusznik serca: implikacje kliniczne zaawansowania technicznego.
    Tytuł angielski: Contemporary pacemaker: clinical implications of technical advancement.
    Autorzy: Machejek Jakub, Czunko Agnieszka, Małecka Barbara, Lelakowski Jacek
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 supl. 4: II Krakowskie Warsztaty Inżynierii Medycznej s.58-60, bibliogr. 10 poz., sum. - 2 Krakowskie Warsztaty Inżynierii Medycznej Kraków 25-26.04. 2002
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem
  • praca przeglądowa

    Streszczenie polskie: Na przestrzeni ponad 40 lat wszczepialny rozrusznik serca uległ daleko idącej ewolucji technicznej. Rozwój odbywał się dialektycznie - z jednej strony lekarze stawiali coraz wyższe wymagania producentom, z drugiej strony coraz lepiej zorganizowany przemysł dostarczał zaawansowanych urządzeń, których pełne praktyczne wykorzystanie stanowiło prawdziwe wyzwanie dla klinicystów. Obecnym standardem jest miniaturowy i lekki (rzędu 20-30 g) rozrusznik zmontowany sposobem hybrydowym , jedno lub dwujamowy, oparty o układy scalone typu CMOS, wyposażony w mikroprocesor, zasilany pojedynczym ogniwem litowo-jodowym. W przyszłości być może jego miejsce zajmie uniwersalne urządzenie o tych samych gabarytach łączące funkcje rozrusznika, defibrylatora i kardiowertera, które w sposób liberalny stosowane będzie do zwalczania zarówno bradykardii, jak i tachykardii, także ze wskazań profilaktycznych.

    Streszczenie angielskie: During the period of the recent years, implantable pacemakers have been influenced by deep technical evolution. Development took place in dialectic mode - more improved pacemakers were in great request on the one hand and better organized industry provided more sofisticated devices on the other hand. It's practical clinical utilization was real challenge for physicians. Nowadays, standard pacemaker (single or dual chamber) poses small size and weight (20-30 g), hybrid - mounted circuit with CMOS integrated chips and with a microprocessor, and single lithium primary cell as a power source. Perhaps, not in the far future it willbe exchanged for a universal miniaturized device working as a pacemaker - defibrillator - cardioverter. It will be widely applicated for bradycardia and tachycardia treatment, for prophylactic indications as well.

    12/13

    Tytuł oryginału: Rola badania echokardiograficznego u pacjentów leczonych stałą stymulacją serca.
    Tytuł angielski: The importance of echocardiographic evaluation in patients treated with cardiac pacing.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek, Podolec Piotr
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (9) s.706-708, il., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • radiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: W pracy omówiono przydatność badania echokardiograficznego w doborze optymalnego czasu sprzężenia przedsionkowo-komorowego (AVD) u pacjentów leczonych stymulacją dwujamową serca (DDD). Przedstawiono wpływ programowania czasu AVD na funkcję skurczowa i rozkurczową lewej komory ze szczególnym uwzględnieniem niekorzystnego wpływu rozkurczowej fali zwrotenj przez zastawkę fali zwrotnej przez zastawkę mitralną (DMR) na wielkośc objętości wyrzutowej. Omówiono przydatną klinicznie echokardiograficzną metodę programowania optymalnego czasu AVD, któ ej głównym założeniem jest prewencja DMR.

    Streszczenie angielskie: This study evaluated the usefulness of echocardio-graphic evaluation in the selection of optimal atrioventricular delay (AVD) in DDD-paced patients. We discussed the influence of various AVD programming on systolic and diastolic left ventricle function. The detrimental effect of diastolic mitral regurgitation (DMR) on stroke volume was emphasized. Clinically useful echocardiographic methods of optimal AVD selection and prevention of DMR was discussed.

    13/13

    Tytuł oryginału: Trwałość stymulacji dwujamowej w długotrwałej obserwacji.
    Tytuł angielski: Long-term survival of dual chamber pacing.
    Autorzy: Majewski Jacek, Lelakowski Jacek, Haberka Kazimierz, Tomala Igor
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (6) s.567-572, il., tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Celem pracy była ocena trwałości stymulacji DDD w długotrwałej obserwacji oraz analiza przyczyn powodujących konieczność jej zmiany na VVI. Materiał i metody: Badano grupę 295 pacjentów (153 mężczyzn, 142 kobiety) w wieku średnio 64,6 ń 11,4 lat, u których implantowano rozruszniki DDD z elektrodami TIR i TIJ firmy Biotronik. Chorzy zgłaszali się na badania kontrolne po miesiącu od implantacji, a następnie co pół roku. Czas obserwacji w badanej grupie wynosił 67,6 ń 18,5 miesiąca (48-102 miesięcy). Wyniki: U 53 pacjentów (18 proc.) zmieniono typ stymulacji na VVI. Najczęstszym powodem zmiany typu stymulacji było utrwalone migotanie przedsionków (AF), które wystąpiło u 38 osób (podgrupa I). Pacjenci z podgrupy I w porównaniu z pozostałymi badanymi charakteryzowali się starszym wiekiem (69,9 ń 9 vs. 63,8 ń 11,5; p 0,01), częstszym występowaniem choroby węzła zatokowego (84 proc. vs. 43 proc.; p 0,001) oraz napadowego migotania przedsionków (PAF) przed implantacją (74 proc. vs. 50 proc.; p 0,0025). U 15 chorych (podgrupa II) przyczyną przeprogramowania na VVI było złamanie elektrody przedsionkowej (TIJ). U wszystkich badanych w podgrupie II elektrod TIJ została wprowadzona drogą punkcji lewej żyły podobojczykwoej. Złamaniu uległo 8 elektro dwubiegunowych (BP) i 7 jednobiegunowych (UP). W całej badanej grupie częstość złamań przedsionkowych elektrod UP była nieznamiennie większa niż BP (8,5 proc. vs. 3,8 proc.). Nie stwierdzono złamania elektrody komorowej. ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The aim of the study was to evaluate a long-term survival of DDD pacing and to analyse the reasons for reprogramming to VVI. Material and methods: The study group consisted of 295 patients (153 male, 142 female), mean age 64.6 ń 11.4 years in whom DDD pacemakers with TIR and TIJ Biotronik leads were implanted. Follow-up examinations were performed at 4 weeeks after implantation and then every 6 months. Follow-up period was 67.6 ń 18.5 (48-102) months. Resutls: In 53 patients (18 p.c.) stimulaiton mode was changed to VVI. Permanent atrial fibrillation (AF) was the most frequent reason for reprogramming to VVI (38 patients - subgroup I). Patients from subgroup I compared to all other were characterised by older age (69.9 ń 9 vs. 63.8 ń 11.5; p 0.01), higher prevalence of sick sinus syndrome (84 p.c. vs. 43 p.c.; p 0.001) and history of paroxysmal AF prio to implantation (74 p.c. vs. 50 p.c.; p 0.0025). Atrial lead (TIJ) fracture was the reason for reprogramming to VVI in 15 patients (subgroup II). In all the patients from subgroup II atrial leads were inserted through left subclavian vein puncture. 8 bipolar (BP) and 7 unipolar (UP) leads fractured. In all the study population the frequency of UP leads fractures was not significantly higher than BP leads (8.5 p.c. vs. 3.8 p.c.). There was no ventricular lead fracture. Conclusions: Long-term survival of DDD-pacing is high. Persistent AF or atrial lead fracture are the reasons for reprogramming to VVI ...

    stosując format: