Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: KULICZKOWSKI
Liczba odnalezionych rekordów: 8



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/8

Tytuł oryginału: Angiogeneza w chorobie niedokrwiennej serca.
Tytuł angielski: Angiogenesis in ischaemic heart disease.
Autorzy: Kuliczkowski Wiktor
Źródło: Adv. Clin. Exp. Med. 2002: 11 (1) s.69-74, bibliogr. 29 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,451

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Angiogeneza, czyli nowotworzenie naczyń krwionośnych, jest odpowiedzią tkanek na niedokrwienie. W leczniczej angiogenezie są wykorzystywane różne czynniki naczyniotwórcze, jak angiogeny lub geny je kodujące. Ich działanie opiera się na wytworzeniu nowych odgałęzień już istniejących naczyń. Jak dotąd, opracowano wiele sposobów dostarczenia czynnika angiogenetycznego w miejsce niedokrwione. Nowe metody są stale doskonalone i testowane na modelach zwierzęcych, by móc je potem zastosować u ludzi. Ten rodzaj terapii może okazać się bardzo pomocny w przypadku niedokrwienia mięśnia serca, gdy dostępne obecnie metody rewaskularyzacji zawiodą lub nie będą możliwe do zastosowania w danym przypadku. Niestety, nadal nie przeprowadzono długoterminowych badań i obserwacji na dużej grupie pacjentów leczonych tą metodą, jak również nie do końca są poznane działania niepożądane wprowadzenia do organizmu czynnika wzrostu naczyń, mogącego działać również poza obszarem niedokrwionym. Te i inne pytania czekają wciąż na odpowiedź.

    Streszczenie angielskie: Angiogenesis, the de novo formation of new vasculature, is a critical response to ischaemia that provides neovascularization of ischaemic tissues including myocardium. In therapeutic angiogenesis we use angiogen or a gene coding it to force blood vessels produce collaterales and thus enhance reperfusion of ischaemic tissues. There are many ways to introduce angiogenic factor to ischaemic tissues and they are currently examined in animals and also in humans. These novel methods can save patients myocardium in case of severe ischaemic heart disease when other possibilities of treatment are inappropriate or it can be used in addition with classical ways of revascularization. Unfortunately, there are still many unsolved questions concerning this kind of therapy (due to relatively small number of patients treated and short time of clinical observation) including it cost/effectiveness ratio and side effects. Still this new way of treating ischaemic heart disease can help improve results of our fight with this disabling illness.

    2/8

    Tytuł oryginału: Komórkowe i molekularne mechanizmy zwalczania choroby nowotworowej.
    Tytuł angielski: Cellular and molecular mechanisms of neoplasm treatement.
    Autorzy: Kuliczkowski Kazimierz
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 107 (5) : Materiały VIII Konferencji Hematologicznej s.425-429, bibliogr. 24 poz. - 8 Konferencja Hematologiczna Towarzystwa Internistów Polskich pt. Zaburzenia odporności w chorobach krwi i układu chłonnego Wrocław 05. 2002
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • genetyka
  • immunologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    3/8

    Tytuł oryginału: Przeciwciała monklonalne w hematoonkologii.
    Tytuł angielski: Monoclonal antibodies in hematooncology.
    Autorzy: Kuliczkowski Kazimierz, Podolak-Dawidziak Maria
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 107 (5) : Materiały VIII Konferencji Hematologicznej s.469-473, bibliogr. 33 poz. - 8 Konferencja Hematologiczna Towarzystwa Internistów Polskich pt. Zaburzenia odporności w chorobach krwi i układu chłonnego Wrocław 05. 2002
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • onkologia
  • hematologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    4/8

    Tytuł oryginału: Blood serum levels of soluble forms of adhesion molecules ICAM-1 (sICAM-1) and selectin E (s-selectin E) in patients with various phases of non-Hodgkin's lymphomas.
    Autorzy: Wołowiec Dariusz, Frydecka Irena, Kapelko-Słowik Katarzyna, Potoczek Stanisław, Urbaniak-Kujda Donata, Kuliczkowski Kazimierz
    Źródło: Med. Sci. Monitor 2002: 8 (5) s.BR175-BR178, il., tab., bibliogr. 17 poz.
    Sygnatura GBL: 313,278

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • hematologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Monitoring of disease activity and effectiveness of treatment plays an important role in curative management of patients with non-Hodgkin's lymphomas (n-HL). In the search for markers useful for biochemical monitoring of n-HL patients, a group of proteins called adhesion molecules attracted attention. Particular attention has been devoted to sICAM-1 (intercellular adhesion molecule-1). A correlation between sICAM-1 levels and histological malignancy grades and clinical staging of n-HL, activity of the disease and tumor mass has been observed. The aim of the study was to assess the utility of determining serum levels of selected adhesion molecules in n-HL monitoring. The study was carried out in 60 patients with intermediate and high malignancy grade n-HL according to Working Formulation (anaplastic, lymphoblastic, immunoblastic, centroblastic and centroblastic-centrocytic). Soluble ICAM-1 adhesion molecule (sICAM-1) and selectin E levels were determined in the sera of 31 newly diagnosed patients, 18 with complete remission, and 11 with relapse of the disease. The control group consisted of 15 healthy subjects. The results were expressed in ng/ml. sICAM1 levels were similar in healthy controls and patients in the remission phase and significantly lower in patients with diagnosed active disease and relapses. Relapses were associated with slightly lower levels (on borderline of statistical significance) than of diagnosis Serum selectin E levels, however, demonstrated no differences among patient grups or as compared with controls. The presented results indicate the utility of serum sICAM-1 level determination in assessmetn of acaitivty of intermediate and high malignancy grade non-Hodgkin's lymphomas.

    5/8

    Tytuł oryginału: Talidomid w leczeniu opornych postaci szpiczaka plazmocytowego.
    Tytuł angielski: Thalidomide in the treatment of refractory multiple myeloma.
    Autorzy: Wróbel Tomasz, Mazur Grzegorz, Usnarska-Zubkiewicz Lidia, Łacko Aleksandra, Kuliczkowski Kazimierz
    Źródło: Adv. Clin. Exp. Med. 2002: 11 (3) s.329-332, tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,451

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • hematologia
  • onkologia
  • toksykologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie. Szpiczak plazmocytowy jest nieuleczalnym nowotworem układu krwiotwórczego. Możliwości leczenia pacjentów w fazie oporności na leki alkilujące i steroidy nadnerczowe są bardzo ograniczone. U chorych na szpiczaka plazmocytowego wykazano dodatnią korelację między wzmożoną angiogenezą w szpiku a gorszym przebiegiem klinicznym choroby. Wykazano, iż talidomid, oprócz włąściwości immunomoduluących, ma zdolność hamowania agniogeney. Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności i tolerancji talidomidu w leczeniu opornych postaci szpiczaka plazmocytwego. Materiał i metody. Badaniu poddano 16 pacjentów (4 mężczyzn i 12 kobiet) z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego opornego na chemioterapię. Mediana wieku chorych wynosiła 60 lat (52-77 lat). Taldomid stosowano w dawce początkowej 100 mg i zwiększano co 7 dni o 100 mg, do maksymalnej dawki 800 mg. Skuteczność leczenia oceniano określając stężenie białka monoklonalnego w surowicy i/lub odsetka plazmocytów w szpiku kostnym. Wyniki. Obniżenie stężenia białka monoklonalnego uzyskano u 6 chorych (40 proc.), w tym u 3 obniżenie to było większe niż 50 proc., a u innych 3 o powyżej 25 proc. W tej grupie pacjentów odnotowano także spadek odsetka plazmocytów w szpiku o ponad 50 p.c. U 10 chorych (60 proc.) nie uzyskano poprawy. Wśród działań niepożądanych dominowały nadmierna senność oraz zaparcie. Wnioski. Talidomid wykazuje aktywność w leczeniu szpiczaka plazmocytowego opornego na chemioterapię. Lek ten jest cennym ...

    Streszczenie angielskie: Background. Multiple myelmoa (MM) is incurable hematologic malignancy. Options for therapy of multiple myeloma refractory to alkilating agents and steroids are very limited. Increased angiogenesis occurs in bone marrow of MM patients. It correlates positively with a poor prognosis. Thalidomide is a immunomodulatory drug which can also inhibit angiogenesis. Objectives. The aim of the study was to evaluate the efficacy and tolerance of thalidomide in patients with refractory multiple myeloma. Material and methods. 16 previously treated patietns (4 men and 12 women) with refractory meloma received thalidomide as single agent. Median age was 60 years (52-77 years). The initial dose of thalidomide was 100 mg daily, and the dose was increased by 100 mg every week until it reached 800 mg per day. Response was assessed on the basis of the level of monoclonal protein and/or percentage of plasmocytes in the bone marrow. Results. The serum level of monoclonal protein was reduced in 6 patietns (40 p.c.). Among them in 3 patients the decline in paraprotein level was at least 50 p.c. and in another 3 patients the reduction was at least 25 p.c. In this group decreased percentage of plasmocytes in bone marrow at least 50 p.c. was observed. In 10 cases there was no response to thalidomide therapy. Somnolence and constipation were common adverse effects. Conclusions. Thalidomide is active against refractory myeloma. Thalidomide is a new optio nin therapy of multiple myeloma. There is ...

    6/8

    Tytuł oryginału: Ekspresja inhibitorów cyklu komórkowego p16**INK4a, p15**INK4b, p21**WAF1/Clip1 w komórkach blastycznych u pacjentów z ostrą białaczką szpikową (OSB) i ostrą białaczką limfoblastyczną (OBL).
    Tytuł angielski: Expression of p16**INK4a, p15**INK4b, p21**WAF1/Clip1 cell cycle inhibitors on blastic cells in patients with acute myeloblastic leukemia (AML) and acute lymphoblastic leukemia (ALL).
    Autorzy: Kapelko-Słowik Katarzyna, Wołowiec Dariusz, Sędek Krystyna, Jaźwiec Bożena, Urbaniak-Kujda Donata, Kuliczkowski Kazimierz
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (3) s.849-853, bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • hematologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Ważną rolę w patogenezie transformacji nowotworowej chorób rozrostowych odgrywają kinazy cyklinozależne (cyclin-dependent kinases, cdk). Ich aktywność zależna jest m.in. od białek zwanych inhibitorami. Wyróżnia się dwie grupy inhibitorów: INK4 (p16**INK4a, p15**INK4b, p18*8INK4c, p19**INK4d) oraz białka p21**WAF1/Clip1, p27**Kip1, p57**Kip2. Zaburzenia ich ekspresji, będące wynikiem zaburzeń odpowiednich genów były oceniane w ostrych białaczkach, ale ich znaczenie nie jest jednoznaczne. Celem naszych badań była ocena ekspresji białek inhibitorowych p16**INK4a, p15**INK4b, p21**WAF1/Clip1 w komórkach blastycznych pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną (OBL) i ostrą białaczką szpikową (OBS) metodą cytochemiczną oraz jej związek z efektem leczenia. Badaniem objęto 42 pacjentów: 23 z OBS i 19 z OBL. Ekspresję inhibitorów uznawano jako dodatnią przy obecności reakcji cytochemicznej w 5 proc. komórek blastycznych. Częstość uzyskania remisji całkowitej (CR) w grupie chorych z dodatnią ekspresją p16INK4a i p15INK4b była istotnie statystycznie wyższa niż w grupie chorych z ujemną reakcją na obecność tych inhibitorów (dla p16**INK4a xý = 7,78, p 0,01, dla p15**INK4b, xý z poprawką Yates'a = 3,94 p 0,45). Częstość uzyskiwania całkowitej remisji nie różniła się natomiast istotnie u pacjentów z ekspresją p21**WAF1/Clip1 i bez niej (xý = 1). Wykazano ponadto, że pacjenci wykazujący jednoczesną ekspresję trzech badanych inhibitorów częściej uzyskiwali całkowitą remisję niż pozostali chorzy (xý = 7,43, p = 0.01 dla OBS i xý = 6,74, p 0,01 dla OBL). Nasze badania wykazały, że oznaczenie ekspresji p16**INK4a, p15**INK4b, p21**WAF1/Clip1, w komórkach białaczkowych może mieć znaczenie w OBS i OBL.

    7/8

    Tytuł oryginału: Ocena ekspresji receptora Fas oraz stężenie rozpuszczalnego ligandu Fas (sFasL) w ostrych białaczkach.
    Tytuł angielski: Expression of Fas receptor and soluble Fas ligand (sFasL) concentration in acute leukemias.
    Autorzy: Urbaniak-Kujda Donata, Jaźwiec Bożena, Tomaszewska-Toporska Beata, Wołowiec Dariusz, Kapelko-Słowik Katarzyna, Kuliczkowski Kazimierz
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (3) s.873-878, il., tab., bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • hematologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Do podstawowych mechanizmów obrony przeciwbiałaczkowej należy apoptoza wywołana przez oddziaływanie limfocytów T cytotoksycznych z komórkami blastycznymi za pośrednictwem cząstek Fas i Fas ligand (FasL). Słabo poznanym problemem jest skuteczność blokowania Fas na komórce blastycznej przez rozpuszczalną formę FasL (sFasL) obecną w surowicy oraz rola komórek blastycznych jako źródło krążącego sFasL. Badaniom poddano 48 pocjentów, 32 z ostrą białaczką szpikową (o.b.s.) i 16 z ostrą białaczką limfoblastyczną (o.b.l.). Metodą immunocytofluorymetryczną oznaczono ekspresję receptora Fas na komórkach białaczkowych szpiku oraz określono jej związek ze stężeniem rozpuszczalnego FasL w surowicy pacjentów przed rozpoczęciem chemioterapii, po osiągnięciu remisji oraz we wznowie choroby. Na komórkach blastycznych wszystkich pacjentów stwierdzono ekspresję Fas, przy czym poziom ekspresji wahał się od 0,8 do 100 proc. i był statystycznie wyższy na mielo- niż na linfoblastach. Nie stwierdzono istotnej zależności pomiędzy ekspresją Fas a uzyskaniem remisji białaczki. W porównaniu ze zdrowymi kontrolani surowiczy poziom sFasL był istotnie wyższy u chorych z ostrą białaczką, normalizował się po uzyskaniu remisji całkowitej i ponownie wzrastał we wznowie. Stwierdzono ujemną korelację pomiędzy odsetkiem komórek blastycznych Fas a stężeniem surowiczego sFasL. Otrzynane wyniki sugerują, że komórki białaczkowe mogą być źródłem sFasL, surowicze stężenie sFasL może natomiast służyć jako parametr monitorowania aktywności choroby.

    8/8

    Tytuł oryginału: Choroba Whipple'a powikłaniem przewlekłej białaczki limfatycznej leczonej fludarabiną.
    Tytuł angielski: Whipple's diseases as a complication of chronic lymphocytic leukemia treated with fludarabine.
    Autorzy: Kuliszkiewicz-Janus Małgorzata, Małecki Rafał, Kuliczkowski Kazimierz, Jeleń Michał
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (3) s.887-891, il., tab., bibliogr. 15 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • gastroenterologia
  • hematologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Przedstawiono przypadek 53-letniego pacjenta cierpiącego od 1993 r. na przewlekłą białaczkę limfatyczną, u którego w 6 roku leczenia zastosowano fludarabinę. W kilka dni po podaniu leku pojawiła się wodnista biegunka nie reagująca na leczenie. Wykluczono zarówno infekcyjne czynniki etiologiczne, jak również naciek jelita w przebiegu choroby podstawowej. Badanie histopatologiczne z użyciem przeciwciał monoklonalnych i barwienie kwasem nadjodowym (PAS) wskazały na chorobę Whipple'a jako przyczynę enteropatii. Biegunka w ciągu 6 miesięcy doprowadziła do skrajnych zaburzeń gospodarki elektrolitowej, niewydolności nerek, a w rezultacie do zgonu pacjenta.

    stosując format: