Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: KOBOS
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Komórka tuczna - aktywny uczestnik czy przypadkowy obserwator w procesie tworzenia tkanki ziarninowej. Badania doświadczalne z użyciem mediatorów receptorów H1 i H2.
Tytuł angielski: Mast cell - active participant or bystander during the granulation process. Experimental model with histamine receptor mediators - H1 and H2.
Autorzy: Mussur Mirosław, Kobos Józef, Polakowski Przedzisław, Zasłonka Janusz
Źródło: Pol. Prz. Chir. 2002: 74 (12) s.1215-1228, il., bibliogr. 36 poz. - Tekst równol. w jęz. ang.
Sygnatura GBL: 313,570

Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu wybranych dawek mediatorów (agonistów i antagonistów) receptorów histaminowych H1 i H2 na miejscowy przepływ krwi i tworzenie tkanki ziarninowej w obrębie podskórnego implantu karboweanej tkaniny poliestrowej u szczurów. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na 40 samcach szczurów szczepu Wistar podzielonych na 5 grup po 8 zwierząt. Do badań użyto następujących dawek mediatorów: dihydrochlorek dimapritu (agonista H2) - 0,6 ćM, dichydrochlorek 2-pirydyletylaminy (agonista H1) - 5ćM, cymetydyna (antagonista H2) - 30 ćM i jabłczan mepiraminy (antagonista H1) - 10 ć. Ocenę miejscowego przepływu krwi przeprowadzono metodą klirensu radioizotopu ksenonu - Xe w 3, 5, 7 i 9 dobie po zranieniu. Histologiczne badania morfometryczne tkanki ziarnizowej wykonano w 14 dobie. W obliczeniaach komórek ziarniny brano pod uwagę niezróżnicowane komórki tkanki, fibroblasty, limfocyty i komórki tuczne. Określano ponadto wielkość łoża naczyniowego ("profile naczyniowe"). Wyniki. Badania radioizotopowe ujawniły role histaminy jako regulatora przepływu tkankowego w pierwszych dniach po zranieniu, której pośredniczy receptor H2. Wzrost powierzchni łoża naczyniowego pod wpływem zastosowanych mediatorów korelował z powierzchnią zajmowaną przez komórki tuczne. Użycie mediatory hamowały proliferacje komórek ziarniny i limfocytów. Hamowanie proliferacji limfocytów szło w parze ze wzrostem liczby aktywnych form komórek tucznych. Wniosek. Użycie mediatorów receptorów histaminowych ujawnia regulacyjną funkcję komórek ...

    2/5

    Tytuł oryginału: Wpływ mediatorów receptorów histaminowych H1 i H2 na tworzenie tkanki ziarninowej w eksperymentalnym modelu ran skórno-mięśniowych u szczura.
    Tytuł angielski: Effect of H1 and H2 histamine recepotors mediators on granulation tissue formation in experimental model of musculocutaneous wounds in rat.
    Autorzy: Mussur Mirosław, Kobos Józef, Zasłonka Janusz, Szram Stefan
    Źródło: Kwart. Ortop. 2002 (2) s.134-140, il., bibliogr. 23 poz., sum., Zsfg, rez.
    Sygnatura GBL: 313,547

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury

    Streszczenie polskie: Badano wpływ wybranych dawek mediatorów receptorów histaminowych H1 i H2 na tworzenie tkanki ziarninowej w obrębie podskórnego implantu karbowanej tkaniny poliestrowej u szczurow. Analizie morfometrycznej poddano składniki komórkowe ziarniny w 14 dniu po zranieniu. Stwierdzono, że mediatory (agoniści i antagoniści) receptorow H1 i H2 powodują istotny wzrost wielkości łoża naczyniowego tworzącej się ziarniny, co koreluje z powierzchnią zajmowaną przez komórki tuczne (zależność wprost proporcjonalna). Działają one rownież hamująco na proliferację komórek ziarniny i limfocytów w obrębie rany. Zmniejszenie powierzchni zajmowanej przez limfocyty idzie w parze ze wzrostem liczby aktywnych form komórek tucznych (formy degranulujące i jasne). Użycie mediatorów receptorów histaminowych ujawnia regulacyjną funkcję komórek tucznych w zapewnieniu homeostazy tkankowej w przebiegu gojenia się ran i wskazuje na komórki tuczne jako uczestnika angigenezy.

    3/5

    Tytuł oryginału: Mediatory receptorów H1 i H2 a waskularyzacja doświadczalnie wytworzonej tkanki ziarninowej. Badania z użyciem karbowanej tkaniny poliestrowej u szczura.
    Tytuł angielski: Mediators of H1 and H2 receptors and vascularization of experimentally formed granulation tissue. Investigations with the use of crimped polyester fabric in rat.
    Autorzy: Mussur Mirosław, Polakowski Przedzisław, Kobos Józef, Zasłonka Janusz, Szram Stefan
    Źródło: Kwart. Ortop. 2002 (3) s.204-210, il., bibliogr. 18 poz., sum., Zsfg, rez.
    Sygnatura GBL: 313,547

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Badano wpływ wybranych dawek mediatorów receptorów histaminowych (H1 i H2) na miejscowy przepływ krwi i waskularyzację tkanki ziarninowej, wytworzonej za pomocą podskórnego implantu karbowanej tkaniny poliestrowej u szczurów. Stwierdzono, że wpływ mediatorów receptorów H1 i H2 na przepływ krwi w obszarze rany manifestuje sie tylko w pierwszych 5 dniach po wytworzeniu rany. Szczególnie w 3 dobie zaznacza się hamujący wpływ na przepływ krwi antagonistów receptorów H1 i H2, mepyraminy i cymetydyny i powodujący wzrost przepływu dimapritu, agonisty H2. Sugeruje to, że regulującej przepływ funkcji histaminy w tym okresie pośredniczy prawdopodobnie receptor H2. Silne działanie zmniejszające przepływ krwi wywierane przez klasyczną antyhistaminę, mepyraminę, wydaje się być działaniem niereceptorowym związku. Żaden z użytych mediatorów nie wpływał na wielkość przepływu krwi przez obszar rany w okresie późniejszym. Badania morfometryczne "profili naczyniowych" ujawniły wzrost powierzchni łoża naczyniowego w 14. dobie pod wpływem użytych mediatorów, co wskazuje na złożoność dzialań histaminy w waskularyzacji pola rany.

    Streszczenie angielskie: The effect of selected doses of histamine receptors mediators (H1 and H2) on local blood flow and granulation tissue vascularization, formed with the use of subcutaneous implant of crimped polyester fabric in rats was investigated. It was found that the effect of mediators of H1 and H2 receptors mediators on blood flow in the wound area manifests itself only in the first 5 days after forming a wound. Particularly on the 3rd day there is marked an inhibitory effect on blood flow of H1 and H2 receptors antagonists, mepyramine and cymetidine and causing the increase of flow effect of dimaprite, antagonist of H2. It suggests that in this period probably H2 receptor mediates in regulating flow histamine function. Strong action decreasing blood, created by classic antihistamine, mepyramine, seems to be a non-receptor action of the compound. None of the used mediators affected the size of blood flow through the area of wound in the later period. Morphometric examinations of "vascular profiles" revealed the increase of vascular bed surface on the 14th day after wounding under the influence of the used mediators which indicates the complexity of histamine actions in vascularization of wound area.

    4/5

    Tytuł oryginału: Warsztaty Naukowo-Szkoleniowe "Diagnoza i pomoc psychologiczna: dziecko z wadą słuchu i jego rodzina", Jachranka, 29-30 listopada 2002 roku.
    Autorzy: Kobosko Joanna
    Źródło: Audiofonologia 2002: 22 s.215-217
    Sygnatura GBL: 313,676

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • psychiatria i psychologia
  • otorynolaryngologia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem
  • sprawozdanie

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    5/5

    Tytuł oryginału: Łagodny rozrost stercza personelu lotniczego - ocena epidemiologiczna.
    Autorzy: Modrzewski Andrzej, Mazurek Krzysztof, Kobos Zdzisław, Drapiński Romuald
    Źródło: Prz. Urol. 2002 (1) s.62-65, il.
    Sygnatura GBL: 313,626

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Badania gruczołu krokowego DRE wykazały brak zastrzeżeń do ocenianej powierzchni stercza u ponad 98 proc. Oceniono konsystencję gruczołu jako prawidłową u ponad 71 proc., ale w grupie ze wzmożoną konsystencją nie było stanów wskazujących na spoistość typu tkanki chrzęstnej.

    stosując format: