Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: JESKE
Liczba odnalezionych rekordów: 7



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/7

Tytuł oryginału: Pediatria polska. T. 1 - 2
Autorzy: Baszczyński Jan, Bocian Ewa, Bożek Józef, Bożkowa Krystyna, Cabalska Barbara, Chmielewska-Szewczyk Danuta, Dębiec Barbara, Drzewoski Józef, Ginalska-Malinowska Maria, Górnicki Bolesław, Hałuszka Janusz, Jankowska Jadwiga, Jeske Jerzy, Judkiewicz Luba, Karpiński Eugeniusz, Kawalec Wanda, Koehler Brygida, Kostrzewska Ewa, Krawczyński Marian, Kurnatowska Alicja, Laskowska-Klita Teresa, Lorenc Józefa, Łodziński Kazimierz, Łozińska Danuta, Marciński Andrzej, Mazurczak Tadeusz, Metera Małgorzata, Filipiak-Miastkowska Irmina, Moll Jadwiga, Nawarycz Tadeusz, Pawlak Zofia, Piotrowski Andrzej, Popczyńska-Markowa Maria, Prokopczyk Jadwiga, Pronicka Ewa, Radomska Izabella, Romer Tomasz E., Rondio Zdzisław, Rudkowski Zbigniew, Rudziński Andrzej, Rybakowa Maria, Rymkiewicz-Kluczyńska Barbara, Ryżko Józef, Siwińska-Gołębiowska Henryka, Socha Jerzy, Sońta-Jakimczyk Danuta, Stańczyk Jerzy, Symonides-Ławecka Alicja, Sysa Andrzej, Szarras-Czapnik Maria, Szotowa Wanda, Szreter Tadeusz, Szydłowski Lesław, Szymańska Katarzyna, Szymkiewicz Czesław, Teisseyre Mikołaj, Trzcińska-Dąbrowska Zofia, Tylki-Szymańska Anna, Wochna-Sobańska Magdalena, Woynarowska Barbara, Wyszyńska Teresa, Zarzycki Janusz, Zdańska-Brincken Maria, Bogusławska-Jaworska Janina, Celińska-Cedro Danuta, Chrościcki Antoni, Czochańska Jagna, Grenda Ryszard, Gryczyńska Danuta, Hanicka Magdalena, Januszewicz Paweł, Kaliciński Piotr, Kaczmarski Maciej, Kołecki Paweł, Komender Jadwiga, Korniszewski Lech, Książyk Janusz, Kubicka Krystyna, Kurzawa Ryszard, Majewska-Zalewska Hanna, Michałowicz Roman, Moll Jacek, Olszewska Zofia, Omulecki Anastazy, Pellar Jan, Radwańska Urszula, Religa Zbigniew, Rostropowicz-Denisiewicz Katarzyna, Wachowiak Jacek, Wąsowska-Królikowska Krystyna, Zalewski Tadeusz, Żebrak Jan
Opracowanie edytorskie: Górnicki Bolesław (red.), Dębiec Barbara (red.), Baszczyński Jan (red.).
Wydanie: - Wyd. 2
Źródło: - Warszawa, Wydaw. Lekarskie PZWL 2002, 2 t. (XVII, [3], 730 s., [2] k. tabl. : il., tab. ; XXI, [3], 772 s. : il., tab.), 24 cm.
Sygnatura GBL: 735,326

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria

    Wskaźnik treści:
  • ludzie


    2/7

    Tytuł oryginału: Słownik biograficzny polskich nauk medycznych XX wieku. T. 2. Z. 4
    Autorzy: Bardzik Kazimierz, Bojczuk Hanna, Brożek Krzysztof, Gliński Jan B., Janczewski Grzegorz, Jaroszewska Teresa, Jeske Wojciech, Kempa Maria E., Kolka Wojciech P., Koźmińska-Kubarska Anna, Kulesza Sebastian, Kulik Halina, Marcinkowski Tadeusz, Michalska Magdalena, Schmidt-Pospuła Maria D., Zabłocki Stanisław
    Opracowanie edytorskie: Urbanek Bożena (red. i oprac.).; Polska Akademia Nauk Instutut Historii Nauki, Zakład Historii Nauk Medycznych
    Źródło: - Warszawa, IHN PAN 2002, 137 s. : il., bibliogr. [przy biogramach], 24 cm.
    Sygnatura GBL: 720,262

    Typ dokumentu:
  • praca biograficzna


    3/7

    Tytuł oryginału: Ciąża u kobiet z gruczolakami przysadki.
    Tytuł angielski: Pregnancy in women with pituitary adenoma.
    Autorzy: Zgliczyński Wojciech, Jeske Wojciech, Zdunowski Piotr, Stopińska-Głuszak Urszula, Janik Jadwiga, Świerczewski Dariusz
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.475-489, il., tab., bibliogr. 33 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • neurologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć żeńska
  • ciąża

    Streszczenie polskie: Ciąża u chorych z gruczolakami przysadki z reguły staje się problemem dla pacjentki i jej lekarza. Celem pracy była ocena wpływu ciąży na przebieg kliniczny choroby u osób z gruczolakiem przysadki. Materiał stanowiło 89 kobiet w ciąży w wieku 20-38 lat (średnio 31,3) z guzami przysadki (w tym u 63 proc. był to makrogruczolak). U 86 chorych stwierdzono prolaktynoma, a u 3 czynną akromegalię. Chore z prolaktynoma zachodziły w ciążę dzięki zastosowaniu agonistów dopaminy; w 71 przypadkach bromokryptyny (Parlodel, Bromergon, Parlodel LAR) a w 8 - octabenzoquinoline (Norprolac). 14 kobiet z prolaktynoma rodziło dwukrotnie, 3-krotnie, a jedna - czterokrotnie. U wszystkich przed ciążą, w trakcie jej przebiegu i po rozwiązaniu określano stężenie PRL (w akromegalii GH i IGF-1) oraz pole widzenia. U większości wielkość guza przed ciążą i po jej zakończeniu oceniano za pomocą TK lub MR. U wszystkich z prolaktynoma po zajściu w ciążę odstawiano agonistę dopaminy, co u większości powodowało wzrost stężenia PRL od 100 - do 400 ng/ml. U 19 spośród 30 kobiet (63 proc.), u których po rozwiązaniu wykonano badanie MR, wykazano niewielkie powiększenie rozmiarów guza. Natomiast u 13 spośród 86 chorych (15 proc.), u których po odstawieniu bromokryptyny doszło do trzykrotnego wzrostu stężenia PRL (od 500 do 1500 ng/ml) w stosunku do wartości stwierdzonych przed leczeniem pojawiły się kliniczne objawy wskazujące na rozrost guza takie jak: bóle głowy, ograniczenie pola widzenia lub porażenie ...

    Streszczenie angielskie: Pregnancy in patients with pituitary adenoma may constitute a dilemma for both a doctor and a patient. The aim of the study was to estimate the influence of pregnancy on the clinical course of pituitary tumors. Material consisted of 89 females, aged 20-38 (mean 31,3), of whom 86 - with prolactinoma and 3 with acromegaly. In the patients with prolactinoma, pregnancy was possible after successful treatment with dopamine (DA)-agonists, namely, in 71 cases with the use of bromocriptine (Parlodel, Bromergon, Parlodel LAR) and in 8 cases with octabenzoquinoline (Norprolac). Fourteen women with prolactinoma were pregnant twice, 3 - three times and 1 - four times. In all the patients with prolactinoma, PRL level was monitored during pregnancy and after delivery, whereas in the patients with acromegaly, it was GH and IGF-1 which were controlled. Apart from that, in all the cases, visual field was routinely examined, whereas the size of adenoma was estimated by CT or MR twice, before pregnancy and after delivery. In the patients with prolactinoma, after confirmation of pregnancy, the treatment with DA-agonists was withdrawn, which caused an increase of PRL level up to 100-400 ng/ml. In 13 patients (15 p.c.) recurrence of headaches, narrowing of visual field and, in 3 cases, paresis of oculomotor nerve, made it necessary to reinstate the treatment with bromocriptine. patients with compressive symptoms, characterized with the greatest increase of PRL level, which ranged from 500 ...


    4/7

    Tytuł oryginału: Wielkocząsteczkowa prolaktyna (BB-PRL) u osób z hiperprolaktynemią.
    Tytuł angielski: Large molecular weight prolactin BB-PRL in patients with hyperprolactinaemia - P. 2: Quantitative relations between BB-PRL and PRL in short- and long-term follow up periods.
    Autorzy: Jeske Wojciech, Zgliczyński Wojciech, Gorzelak Krystyna
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.491-501, il., tab., bibliogr. 13 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Obserwacje z ostatnich kilku lat wskazują, iż w części przypadków hiperprolaktynemii dominującą formą obecnej we krwi prolaktyny jest BB-PRL, która w rzeczywistości jest kompleksem zwykłej cząsteczki PRL z autologiczną immunoglobuliną G (tj. anty PRL-IgG). Nieprawidłowość tę można wykryć u 16-25 proc. pacjentów z hiperprolaktynemią idiopatyczną i 5-6 krotnie rzadziej u osób z gruczolakiem przysadki typu prolaktynoma. Jak dotąd nie udało się wyjaśnić przyczyny tworzenia się przeciwciał przeciwko prolaktynie i nie wiadomo czy jest to defekt trwały czy przemijający. Celem niniejszej pracy było zbadanie czy krótkotrwałym i/albo długoterminowym zmianom w stężeniu PRL towarzyszy zmiana w relacji pomiędzy frakcją wolną PRL, a PRL związaną z przeciwciałami, utożsamianą z BB-PRL. Dla zbadania zmian krótkoterminowych wykonano oznaczenia całkowitego stężenia PRL i jej wolnej frakcji w próbkach surowic pochodzących z diagnostycznego testu z metoklopramidem u 12 pacjentek z hiperprolaktynemią idiopatyczną, u których wcześniej stwierdzono, że BB-PRL jest formą dominującą. Dla oceny ewentualnych zmian w proc. BB-PRL, w długim przedziale czasowym wykonywano takie same oznaczenia w czasie wizyt kontrolnych u 8 pacjentek z hiperprolaktynemią wielkocząsteczkową idiopatyczną oraz u 5 z prolaktynoma i towarzyszącą makroprolaktynemią, które pozostawały pod naszą opieką przez okres od 5 do 36 miesięcy. Badania nasze wykazały, że jedynie w sytuacji, gdy pod wpływem silnego bodźca uwalnia ...

    Streszczenie angielskie: Several studies, published during last few years, have given evidence that in some patients with hyperprolactinaemia, large molecualr weight PRL (BB-PRL) consists of a predominant form of circulating serum prolactin. This abnormal form of PRL, being in fact, a complex of the regular PRL with anti-PRL-IgG, was detected in 16-25 p.c. of patients with idiopathic hyperprolactinaemia and in 2.7-4 p.c. of patients with prolactinoma. The reason for the presence in serum of PRL-antibodies remains obscure and we do not know whether such defect is permanent or temporary. The aim of our work was to investigate whether the short lasting and/or long-term changes in serum PRL level are accompanied by alterations in the ratio of PRL complexed with anti-PRL-IgG and "free" PRL levels. For evaluation of the short lasting changes, we measured the concentrations of total PRL and free PRL fraction (following the precipitation of IgG with 25 p.c. PEG) in the serum samples remaining from the metoclopramide (MCP) stimulation test (performed initially for diagnostic purposes) in 12 female patients with idiopathic hyperprolactinaemia and predominant BB-PRL. For evaluation of the eventual long-term changes in the p.c. ratio of BB-PRL, the total and free PRL concentrations were measured in serum samples, obtained during control visits of 8 patients (from the total group of 30 patients) with idiopathic hyperprolactinaemia and predominant BB-PRL, and in all 5 our patients with prolactinoma and ...


    5/7

    Tytuł oryginału: Wczesne zmiany w stężeniach wolnych hormonów tarczycy, interleukiny-6 i tyreoglobuliny po leczeniu 131-I chorych z nadczynnością tarczycy. Czy uprzednie stosowanie tyreostatyków wpływa na wczesne wyniki leczenia radiojodem?
    Tytuł angielski: Early changes in serum free thyroid hormones, interleukin-6 and thyroglobulin levels after radioiodine therapy for thyrotoxicosis. Does pretreatment with antithyroid drugs affect the early outcome of radioiodine therapy?
    Autorzy: Gietka-Czernel Małgorzata, Jastrzębska Helena, Jeske Wojciech, Snochowska Hana, Czech Włodzimierz, Zgliczyńska-Widłak Joanna, Waśniewska Grażyna, Cybulska Beata
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.503-516, il., bibliogr. 38 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Leczenie nadczynności tarczycy radiojodem, mimo wysokiej skuteczności, budzi obawy przed możliwością ciężkiego zaostrzenia choroby. Przyjmuje się, że mechanizm nasilania się tyreotoksykozy jest związany z popromiennym, destrukcyjnym zapaleniem gruczołu tarczowego, którego wykładnikami może być wzrost stężenia tyreoglobuliny (Tg) i interleukiny-6 (IL-6) w surowicy, oraz z nagłym przerwaniem leczenia tyreostatykami. Celem podjętej pracy była wczesna ocena stężeń wolnych hormonów tarczycy (WHT), IL-6 i Tg w surowicy po leczeniu 131-I chorych z nadczynnością tarczycy oraz ustalenie, czy przygotowanie tyreostatykami wpływa na wczesne wyniki terapii radiojodem. Badaniami prospektywnymi objęto 18 pacjentów: 5 z chorobą Graves'a, 8 z wolem wieloguzkowym nadczynnym i 5 z gruczolakiem toksycznym. Chorych podzielono na 3 grupy: grupę I n=6, składającą się z leczonych uprzednio Metizolem, który odstawiono 7 dni przed podaniem 131-I, grupę II n=6, skupiającą leczonych wcześniej Metizolem, odstawionym 14-30 dni przed radiojodoterapią, grupę III n=6, uprzednio nie leczonych tyreostatykami. Stężenia WHT w surowicy oznaczano 7 dni przed leczeniem 131-I, w dniu podania radiojodu, oraz po upływie 3, 7, 14, 30 dni od terapii. Stężenia IL-6 i Tg w surowicy oceniano w czasie 0 oraz w 3, 7, 14 i 30 dni po leczeniu 131-I. Wśród leczonych uprzednio Metizolem nie stwierdzono zaostrzenia tyreotoksykozy po odstawieniu leku. Podanie 131-I spowodowało niewielki, ale znamienny statystycznie, przejściowy wzrost stężenia FT4:21,06ń11,40 pmol/l vs. 20,59ń8,11 pmol/l, p 0,002 i FT3 w surowicy:...

    Streszczenie angielskie: Radioiodine therapy for hyperthyroidism is highly effective but it may exacerbate thyrotoxicosis in some patients. This exacerbation is caused by radiation thyroiditis or by the rapid discontinuation of antithyroid drugs. The aim of the study was to evaluate the changes in serum free thyroid hormones (FTH), thyroglobulin (Tg) and interleukin-6 (Il-6) levels early after 131-I therapy for thyrotoxicosis and to establish if pretreatment with antithyroid drugs influences the early outcome of radioiodine therapy. Patients: 18 thyrotoxic patients: 5 with Graves' disease, 8 with multinodular goiter and 5 with toxic adenoma were followed prospectively for 1 month after 131-I therapy. The patients were divided into 3 groups: group I n=6, pretreatment with thiamazole which was discontinued 7 days before 131-I application, group II n=6, pretreatment with thiamazole, which was discontinued 14-30 days before 131-I therapy, group III n=6, no previous antithyroid medication. Methods: Serum FTH concentrations were estimated 7 days before 131-I application, on the day of 131-I therapy and on the 3rd, the 7th, the 14th, and the 30th day after the therapy. Serum Tg and Il-6 leve;s were measured on the day of 131-I therapy and onthe 3rd, the 7th, the 14th, and the 30th day after the therapy...


    6/7

    Tytuł oryginału: Rola densytometrii układu kostnego w rozpoznawaniu pierwotnej nadczynności przytarczyc.
    Tytuł angielski: The role of bone densitometry in the diagnosis of the primary hyperparathyroidism.
    Autorzy: Misiorowski W., Papierska L., Jeske W[ojciech], Snochowska H[ana], Zgliczyński S[tefan]
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.533-538, tab., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Nawet w przypadkach łagodnej, subklinicznie przebiegającej pierwotnej nadczynności przytarczyc obserwuje się znaczne nasilenie procesów resorpcji kostnej, co prowadzi do masywnego ubytku masy kostnej i wzrostu ryzyka złamań. Istnieją publikacje oceniające stan układu kostnego u chorych z rozpoznaną pierwotną nadczynnością przytarczyc, jednak brak jest danych oceniających częstość wystepowania tej choroby wśród subpopulacji osób z niską gęstością mineralną kości. Celem podjętych badań była ocena mocy dyskryminacyjnej pomiarów gęstości mineralnej kości (BMD) ocenianej badaniem densytometrycznym w rozpoznawaniu pierwotnej nadczynności przytarczyc. Populację badaną stanowiło 2116 pierwszorazowych pacjentów (1523 kobiet, 593 mężczyzn). Gęstość mineralną kości trzonów kręgów L2 - L4 i bliższej nasady kości udowej oceniano metodą DEXA (LUNAR-DPX lub LUNAR-EXPERT, Lunar Radiaton Corp., USA). Badani, u których stwierdzono ubytek BMD poniżej -1,5 SD w stosunku do wartości prawidłowych dla płci i wieku (Zscore) kierowani byli do dalszej diagnostyki: oznaczano stężenia wapnia w surowicy i 24-godzinne wydalanie wapnia z moczem oraz stężenie PTH-intact w surowicy. Założony ubytek BMD stwierdzono u 226 osób (162 kobiet i 64 mężczyzn). Pierwotną nadczynność przytarczyc rozpoznano w oparciu o podwyższone stężenie immunoreaktywnego PTH-intact u 21 chorych z hiperkalcemią i u 7 chorych z normokalcemią. Uzyskane wyniki potwierdzają przydatność densytometrii układu kostnego w diagnostyce ...

    Streszczenie angielskie: Long-lasting enhanced bone resorption, due to primary hyperparathyroidism, results in massive osteopenia and in increased fracture risk in nearly all the patients. However, there are no data about the relative incidence of the primary hyperparathyroidism in the subpopulation with low bone mass. The aim of the study was to evaluate the diagnostic power of bone densitometry in the diagnosis of primary hyperparathyroidism. Material consisted of 2116 new patients: 1523 women and 593 men. Bone mineral density (BMD) in the L2 - L4 vertebra and proximal femur was measured by DEXA (LUNAR - DPX or LUNAR - EXPERT, Lunar radiation Corp., USA). All the patients with BMD Zscore below -1.5 SD (according to the sex and age) were the subjects of subsequent diagnostic procedures. Serum calcium level and 24-hour urine excretion were measured by an Abbo autoanalyser, and PTH-intact by ELISA (PTH-ELSA, CIS, France) or IRMA (PTH-Immunolite). In 226 (162 women and 64 men) out of all the 2116 patients, the measured BMD Zscore values were below -1.5 SD. Out of those 226 patients, in 21 hypercalcemic and 7 normocalcemic patients, primary hyperparathyroidism was diagnosed. Primary hyperparathyroidism is one of the most common endocrine disturbances, with the reported incidence between 2 and 14 cases per 1000 of the whole population. In our study, however, in 28 (12.4 p.c.) out of 226 patients with advanced osteopenia, primary hyperparathyroidism was diagnosed. Presented results confirm the ...


    7/7

    Tytuł oryginału: Zastosowanie scyntygrafii receptorów somatostatyny (Octreoscan) w lokalizacji guzów neuroendokrynnych płuca.
    Tytuł angielski: Application of somatostatin receptor scintigraphy (Octreoscan) in the localisation of neuroendocrine tumours of the lung.
    Autorzy: Krassowski Janusz, Kasperlik-Załuska Anna, Zgliczyński Wojciech, Królicki Leszek, Jeske Wojciech
    Źródło: Endokrynol. Pol. 2002: 53 (4) s.557-561, bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,167

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • onkologia
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Od kilku lat w diagnostyce lokalizacyjnej guzów neuroendokrynnych stosowana jest scyntygrafia receptorów somatostaytny (Octreoscan). Dzięki obecności receptorów somatostatynowych 2 i 5 (SR2 i SR5) w tkance guza, analog somatostatyny, oktreotyd znakowany Indem (III In) może uwidocznić małe guzy, często niewidoczne w innych metodach obrazowych. Przedstawiamy 4 przypadki guzów neuroendokrynnych, w których Octreoscan pozwolił na zlokalizowanie guza, jego przerzutów lub wznowy i w istotny sposób przyczynił się do podjęcia decyzji terapeutycznej. Wśród 4 przedstawionych przypadków guzów neuroendokrynnych były 3 rakowiaki oskrzela z ektopową produkcją hormonalną (ACTH i GHRH) oraz rakowiak śródpiersia z zespołem MEN 1. W oparciu o dane z piśmiennictwa jak i własne obserwacje wydaje się, że Octreoscan jest szczególnie przydatny w lokalizacji rakowiaków.

    Streszczenie angielskie: Scintigraphy of somatostatin receptors (Octreoscan) has been used for the last few years in the localisation diagnostics of neuroendocrine tumours. Due to the presence of somatostatin receptors 2 and 5 (SR2 and SR5) in tumour tissue, octreotide, and Ind (III I)-labelled analogue of somatostatin, may help reveal small tumours, which often remain unnoticed in other imaging methods. We present 4 cases of neuroendocrine tumours, in which, Octreoscan enabled tumour localisation, its metastases or recurrence, significantly contributing to therapeutic decision. the 4 presented neuroendocrine tumours included 3 bronchial carcinoids with ectopic production of hormones (ACTH and GHRH) and 1 carcinoid of the mediastinum with the MEN 1 syndrome. On the basis of data from literature and of own observations, it seems that Octreoscan is particularly useful in the localisation of carcinoids.

    stosując format: