Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: GISTEREK
Liczba odnalezionych rekordów: 2



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/2

Tytuł oryginału: Kardiotoksyczność leczenia przeciwnowotworowego.
Tytuł angielski: Cardiac toxicity of cancer therapy.
Autorzy: Łacko Aleksandra, Włodarska Iwona, Zymliński Robert, Mazur Grzegorz, Wróbel Tomasz, Gisterek Iwona
Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (73) s.79-85, bibliogr. 39 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,318

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • toksykologia
  • endokrynologia
  • farmacja
  • kardiologia
  • onkologia
  • radiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Celem pracy jest przeciwstawienie danych z piśmiennictwa, dotyczących mechanizmów uszkodzenia układu krążenia przez leki cytostatyczne oraz napromienianie, badań diagnostycznych oceniających wczesne i późne zaburzenia pracy serca oraz metod zapobiegania ich wystąpieniu. Toksyczne uszkodzenie mięśnia sercowego, będące wynikiem leczenia przeciwnowotworowego, może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, ograniczać dawki leków cytostatycznych i czas trwania leczenia przeciwnowotworowego, a także znacząco obniżać jakość życia. Rozwój nowych strategii zmierzających do przeciwdziałania występowaniu kardiotoksyczności ma istotne znaczenie kliniczne. Wiele leków cytostatycznych związanych jest z ryzykiem powstania ostrych lub przewlekłych powikłań ze strony układu krążenia. Wśród leków o największym ryzyku kardiotoksycznością są antracykliny. Cytostatyki tej grupy indukują kardiomiopatię zależną od dawki łącznej i ograniczają dawkę całkowitą. Częstość występowania powikłań kardiologicznych można zmniejszyć przez właściwy dobór chorych (uwzględniając czynniki ryzyka), monitorowanie przebiegu leczenia i wczesne reagowanie na objawy kardiotoksyczności, modyfikację schematu podawania, stosowanie mniej kardiotoksycznych analogów doksorubicyny oraz stosowanie farmakologicznego zapobiegania. Stosowanie w codziennej praktyce deksrazoksanu pozostaje postępowaniem kontrowersyjnym. Ryzyko kardiotoksyczności może być także związane z radioterapią, choć stosowanie nowoczesnych technik ...

    Streszczenie angielskie: The aim of this article is to review (based on the literature data) the mechanism of chemotherapy- and radiation-induced cardiac toxicity, diagnostic procedures and methods of reducing this toxicity. Cardiac toxicity associated with chemotherapy and radiotherapy may be life threating, can limit the dose and duration of the treatment and certainly adversely affect short-term and long-term quality of life. A development of new strategies for reduced and prophylaxis of cardiac toxicyty has great clinical impact. Chemotherapeutic agents may cause acute myocardial injury or chronic compications (eg. congesive heart failure). Among cardiotoxic agents anthracyclines cause most serious cumulative, dose-limiting and dose-related cardiomyopathy. Most of them are subclinical changes, however studies demonstrate that symptomatic congestive heart failure in 6-10 p.c. of adults who received a cumulative, bolus doses of 550 mg/mý. The frequency of cardiomyopathy may be reduced by modifying the schedule of administration, patients selection considering risk factors, careful cardiac monitoring during chemotherapy, using less toxic doxorubicin analogues and liposomal formulation. The use of pharmacological protection with dexrazoxane remains controversial. A substantial risk of cardiotoxicity may be associated with radiotherapy of the chest and mediastinum. Moreover, radiotherapy may have an additive affect to chemotherapy-induced toxicity. However, with the use of modern treatment ...

    2/2

    Tytuł oryginału: Markery nowotworowe TPA i Cyfra 21.1 u chorych na raka niedrobnokomórkowego płuca po leczeniu chirurgicznym i chemioterapii.
    Tytuł angielski: Tumor markers TPA and Cyfra 21.1 in patients with non-small cell lung cancer after surgery and chemiotherapy.
    Autorzy: Passowicz-Muszyńska Ewa, Gisterek Iwona, Marciniak Marek, Kornafel Jan, Kołodziej Jerzy, Jankowska Renata
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (76) s.294-297, tab., bibliogr. 28 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pulmonologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Stężenia Cyfry 21.1 i TPA badano w surowicy u 27 chorych z operacyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), którzy byli poddani radykalnej resekcji chirurgicznej, a następnie otrzymali 3 cykle chemioterapii (cht). Oznaczenia wykonywano przed i 14 dni po zabiegu, przed każdą cht i co 60 dni po jej zakończeniu przez 2 lata. W trakcie obserwacji 7 pacjentów zmarło. Nie wykazano istotnej statystycznie zależności między stężeniami przedoperacyjnymi Cyfry 21.1 i TPA a stopniem zaawasowania choroby i typem histopatologicznym guza. Stwierdzono, że wyjściowe stężenia obu markerów nie mają znaczenia rokowniczego. Po zabiegu obserwowano istotne statystycznie zmniejszenie wartości Cyfry 21.1 i TPA w całej badanej grupie oraz u pacjentów, u których leczenie zakończyło się powodzeniem. Natomiast adjuwantowa cht nie powodowala istotnych zmian stężeń obu markerów. Wykazano istotny statystycznie wzrost wartości markerów w trakcie monitorowania choroby na ok. 4 miesiące przed zgonem. Wydaje się, że oznaczanie markerów, a zwłaszcza Cyfry 21.1, w czasie obserwacji chorego może być przydatne w rozpoznawaniu nawrotu.

    stosując format: