Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: DEMKOW
Liczba odnalezionych rekordów: 15



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/15

Tytuł oryginału: Odległe obserwacje chorych z rozwarstwieniem po zabiegu udrożnienia przewlekle zamkniętej tętnicy wieńcowej.
Tytuł angielski: Long-term follow-up of patients with coronary artery dissection after recanalization of chronic total occlusion.
Autorzy: Chmielak Zbigniew, Witkowski Adam, Szmaus Piotr, Kądziela Jacek, Demkow Marcin, Karcz Maciej, Rużyłło Witold
Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (1) s.13-19, tab., bibliogr. 24 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,196

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Rozwarstwienie po zabiegu udroznienia. Wstęp. Grupą szczególnie narażoną na wystąpienie nawrotu zwężenia są chorzy z rozwarstwieniem po zabiegu udrożnienia tętnicy wieńcowej. Rozwarstwienie, zaburzając przepływ krwi, sprzyja powstawaniu zakrzepu i w efekcie może doprowadzić do zamknięcia światła tętnicy. Celem badania była ocena wyników bezpośrednich i odległych u chorych z rozwarstwieniem po udrożnieniu przewlekle zamkniętej tętnicy wieńcowej. Materiał i metody: Badaniem objęto 77 chorych, u których wykonano zabieg udrożnienia całkowicie zamkniętej (stopień przepływu oceniany wg klasyfikacji TIMI wynosił 0) tętnicy wieńcowej z założeniem stentu. Podzielono ich na 2 grupy: grupa 1 - 57 chorych z rozwarstwieniem ocenianym wg klasyfikacji NHLBI, które wystąpiło po angioplastyce balonowej, grupa 2 - 20 pacjentów bez rozwarstwienia po angioplastyce balonowej. Wyniki: Częstość poszczególnych typów rozwarstwienia w grupie 1 wyglądała następująco: rozwarstwienie typu A wg klasyfikacji NHLBI stwierdzono u 27 (47,4 proc.) osób, typu B u 21 (36,8 proc.), typu C u 7 (12,3 proc.), a typu D u 2 (3,5 proc.) chorych. Wynik bezpośredni zabiegu był podobny w obu grupach: minimalna średnica tętnicy wynosiła 2,9 ń 0,5 mm w grupie 1 oraz 2,8 ń 0,4 mm w grupie 2 (różnica nieistotna). U wszystkich chorych uzyskano pełne przywrócenie przepływu krwi w tętnicy wieńcowej (3ř wg klasyfikacji TIMI). W trakcie obserwacji trwającej średnio 22,8 ń 16,2 miesięcy zdarzenie sercowe (zgon, zawał ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Limited data are available regarding long-term clinical outcome of patients with dissection after recanalization of chronic total coronary occlusion. Therefore we studied the impact of coronary artery dissections on short and long-term clinical outcome of patients after recanalization of chronic total coronary occlusion. Material and methods: 77 consecutive patients who underwent stent implantation after recanalization of chronic total occlusion were divided into two groups. 57 patients (group 1) with angiographically visible dissection (grades A to D of National Heart, Lung, and Blood Institute classification) after standard balloon angioplasty were compared with 20 patients without dissection (group 2) after balloon angioplasty. Clinical status was assessed after 6 and 12 months after recanalization and at 1-year intervals thereafter. Results: After balloon angioplasty dissection type A was peresent in 27 (47.4 p.c.) type B in 21 (36.8 p.c.), type C in 7 (12.3 p.c.), and type D in 2 (3.5 p.c) patients. Immediate results were similar in both study group. The minimal lumen diameter was 2.9 ń 0.5 mm in group 1 and 2.8 ń 0.4 mm in group 2 (NS). During 22.8 ń 16.2 months follow-up cardiac event (death, myocardial infarction, repart revascularization) was observed in 14.0 p.c. of patients from group 1 and in 15.0 p.c. of patients from group 2. We did not find correlation between type of dissection and number of cardiac events. Conclusion: The presence of ...


    2/15

    Tytuł oryginału: Pierwotna angiolastyka w ośrodku kardiologii interwencyjnej zamiast trombolizy w szpitalu terenowym. Opis przypadku.
    Tytuł angielski: Primary coronary angioplasty in acute myocardial infarction performed in an interventional cardiology centre instead of thrombolysis in a local hospital - case report.
    Autorzy: Karcz Maciej, Demkow Marcin, Kołakowska Renata, Juśkiewicz Andrzej, Banaszewski Marek, Rużyłło Witold
    Opracowanie edytorskie: Poloński Lech (koment.).
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 57 (8) s.137-141, il., bibliogr. 12 poz. + bibliogr. 5 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie angielskie: A cvase of 55-year-old male with acute myocardial infarction (MI) admitted to a local hospital is present. The patient was promptly transferred to the interventional cardiology centre where successful coronary angioplasty of the left anterior desreasing coronary artery with stent implantation was performed. The patient developed only a non-Q wave MI the course of the seven month follow-up was uneventful. The advantages of primary coronary angioplasty in acute MI are discussed.


    3/15

    Tytuł oryginału: Przydatność oznaczania różnej klasy przeciwciał przeciwprątkowych anty-A60 w rozpoznawaniu gruźlicy.
    Tytuł angielski: Usefulness of antibodies against A60 mycobacterial antigen in tuberculosis diagnosis.
    Autorzy: Zielonka Tadeusz M., Demkow Urszula, Filewska Małgorzata, Białas-Chromiec Beata, Boros Piotr, Załęska Jolanta, Radzikowska Elżbieta, Radziukiewicz-Byszewska Danuta
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 12 (72) s.486-490, il., tab., bibliogr. 24 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • choroby zakaźne

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Rozpoznanie gruźlicy opiera się na obrazie kliniczno-radiologicznym i identyfikacji prątków gruźlicy w badaniach bakteriologicznych. Wszystkie te metody cechują się jednak istotnymi ograniczeniami. Testy serologiczne mogłyby być pomocnym uzupełnieniem stosowanych powszechniw metod. Celem pracy była ocena odpowiedzi serologicznej w różnych klasach przeciwciał skierowancyh przeciwko antygenowi prątka A60. Badanie wykonano u 270 osób: 137 chorych na gruźlicę, 15 na mykobakteriozę, 58 na sarkoidozę, 26 chorych na raka płuca i 34 zdrowych ochotników. Do badania użyto testów wykrywających przeciwciała przeciwprątkowe anty-A60 (ANDA-TB). Swoistość badanego testu wyniosła 87 proc. dla IgG, 94 proc. dla IgA i IgM oraz 85 proc. dla IgG+IgA, 89 proc. dla IgA+IgM i 79 proc. dla IgG+Igm. Czułość testu wyniosła odpowiednio 40 proc. dla IgG, 30 proc. dla IgA, 18 proc. dla IgM oraz 56 proc. dla IgG+IgA, 35 proc. dla IgM+IgA, 50 proc. dla IgG+IgM i 59 proc. dla IgG+IgA+IgM. Wyniki wskazują, że odpowiedź humoralna różni się w poszczególnych klasach badanych przeciwciał. Łączna ocena przeciwciał IgG i IgA znacząco zwiększa czułość, nie zmniejszając istotnie swoistości. Ze względu na nieswoisty charakter antygenu A60, testy oparte na tym antygenie nie mogą być stosowane w różnicowaniu gruźlicy i mykobaktriozy.

    Streszczenie angielskie: Diagnosis of tuberculosis is based on clinico-radiological symptoms and on identification of mycobacteria. Accuracy of both methods is limited. Therefore reliable serologic test would have considerable advantage. The goal of our study was to evaluate serologic response against A60 mycobacterial antigen in group of 270 patietns (pts) (137 pts with active tuberculosis (TB), 15 pts with mycobacterial infections other than TB (MOTT), 58 pts with sarcoidosis, 26 pts with lung cancer and 34 healthy controls. We used commercially available ELISA based kits against antigen A60 (ANDA-TB). Specificity of 87 p.c. for IgG, of 94 p.c. for IgA and for IgM, of 85 p.c. for IgG+IgA, of 89 p.c. for IgA+IgM, of 80 p.c. for IgG+IgM, and of 79 p.c. for IgG+IgA+IgM was achieved. Sensitivity of 40 p.c. for IgG, of 30 p.c. for IgA, of 18 p.c. for IgM, of 56 p.c. for IgG+IgA, of 35 p.c. for IgM+IgA, of 50 p.c. for IgG+IgM, and of 59 p.c. for IgG+IgA+IgM was obtained. The results demonstrated that humoral response differs depends on the immunoglobulin class. Measurements of IgG or IgG and IgA as most sensitive against A60 are potentially more useful serological tests in clinical practice. It is not recommended to use tests based on antigen A60 for differentiation tuberculosis and MOTT.


    4/15

    Tytuł oryginału: Wstępna ocena leczenia mitoksantronem i hydrokortyzonem chorych na hormonoopornego raka gruczołu krokowego.
    Tytuł angielski: Preliminary results of mitoxantrone and hydrocortisone in the treatment of hormone refractory prostate cancer.
    Autorzy: Wiechno Paweł, Paluchowska Beata, Marczyński Piotr, Demkow Tomasz
    Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (3) s.44-47, tab., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,054

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • toksykologia
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Cel pracy. Wstępna ocena wyników leczenia mitoksantronem i hydorkortyzonem pacjentów z hormonoopornym rakiem gruczołu krokowego. Materiał i metoda. W okresie od 15.03.2000 r. do 30.08.2001 r. w Klinice Nowotworów Układu Moczowego w Warszawie 15 chorych w wieku od 46 do 78 lat (mediana: 65 lat) z zaawansowanym, hormonoopornym rakiem stercza, w dobrym stanie ogólnym, zakwalifikowano do leczenia skojarzonego (hydrokortyzon 40 mg/dobę/po. i mitoksantron 12 mg/mý/iv. co 21 dni). Wartości PSA przed rozpoczęciem leczenia cytostatycznego zawierały się w granicach od 25 ng/ml do 3 633 ng/ml (mediana: 189 ng/ml). U 12 chorych rozpoznano przerzuty do kości, którym w 3 przypadkach towarzyszyły przerzuty w tkankach miękkich, u 3 pacjentów jedynym wykładnikiem progresji był wzrost stężenia PSA. U 9 chorych wraz z progresją choroby pojawiły się objawy subiektywne. Oceniono toksyczność leczenia, odpowiedź subiektywną oraz w badaniach obrazowych i PSA, czas do progresji. Wyniki. Podano łącznie 95 kursów, od 3 do 9 (mediana: 7 kursów). U 10 chorych leczenie zakończono z powodu progresji, u pozostałych jest kontynuowane. Zmarło 3 pacjentów. Najczęściej obserwowano umiarkowaną toksyczność hematologiczną - małopłytkowość, leukopenię lub niedokrwistość. Rzadziej występowały nadkomorowe zaburzenia rytmu lub zapalenie zakrzepowe żył. Poprawę subiektywną uzyskano u 7 pacjentów. Obniżenie poziomu PSA w toku leczenia stwierdzono u 12 pacjentów, w tym u sześciu obniżenie spełniające kryteria ...

    Streszczenie angielskie: The aim of the study. We present preliminary results of mitoxantrone and hydrocortisone in the treatment of hormone refractory prostate cancer. Material and method. Between March 15, 2000 and August 30, 2001, in the Clinic of Genitourinary Tract Neoplasms, 15 patietns aged from 46 to 78 years (mean 65 years) with advanced hormone refractory prostate cancer and in good general status were qualified to the treatment with hydrocortisone (40 mg/day, orally) combined with mitoxantrone (12 mg/mý intravenously, every 21 days). PSA levels before cytostatic treatment introduction were from 25 ng/ml to 3633 ng/ml (mean: 189 ng/ml). In 12 patietns metastases to the skeleton were diagnosed; 3 of them had also soft tissue metastases. In 3 patients increase of the PSA level was a single sign of cancer progression. In 9 patietns progression of the disease was associated with subjective symptoms and signs. toxicity of the treatment, subjective and radiologic responses, PSA levels and time to cancer progression were estimated. Results. Patietns obtained from 3 to 9 cycles of the treatment (mean 7 cycles); in totally 95 cycles. In 10 patients the cytostatic treatment was stopped due to cancer progression, in 3 patietns is still being continued. Three patietns died. The most frequent adverse events were: thrombocytopenia, leukopenia and anaemia. Supraventricular arrhythmia or thrombophlebitis were rare. In 7 of 9 patients subjective improvement was noted. In 12 patietns PSA level ...


    5/15

    Tytuł oryginału: Skojarzone leczenie chorego z nowotworem zarodkowym jądra z przerzutami do zaotrzewnowych węzłów chłonnych, płuc i mózgu prowadzące do całkowitwej remisji.
    Tytuł angielski: Combined treatment of patient with germ cell tumour of the testis and metastases in retroperitoneal space, lungs and brain leading to complete remission.
    Autorzy: Sadowska Małgorzata, Demkow Tomasz, Skoneczna Iwona, Szczerbicki Marek
    Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (3) s.93-96, tab., bibliogr. 9 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,054

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • urologia
  • pulmonologia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Przedstawiono przypadek chorego z nienasieniakiem jądra lewego z przerzutami do płuc, mózgu i węzłów chłonnych przestrzeni zaotrzewnowej. Całkowitą remisję uzyskano dzięki zastosowaniu leczenia skojarzonego, polegającego na intensywnej chemioterapii wielolekowej, skojarzonej z leczeniem chirurgicznym (usunięcie przerzutu z mózgu i zmian przetrwałych po chemioterapii z jamy brzusznej i klatki piersiowej). Po upływie dwudziestu czterech miesięcy od chwili zakończenia leczenia u pacjenta pozostającego w obserwacji nie występują cechy czynnej choroby nowotworowej.

    Streszczenie angielskie: The case of a patient with nonseminomatous germ cell tumour of the left testis with metastatic lesions in brain, lung and retroperitoneal space has been presented. The patient achieved complete remission (CR) with combined treatment consisted of intensive chemotherapy and surgery: craniotomy with metastasectomy and removal of residual masses from thorax and retroperitoneal space. There is no evidence of disease in the patient in the moment of publication, 24 months after completion of the therapy.


    6/15

    Tytuł oryginału: Co dziś trzeba wiedzieć o postępowaniu farmakologicznym przed, w trakcie i po leczeniu inwazyjnym choroby wieńcowej?
    Tytuł angielski: Pharmacological treatment before, during and after percutaneous coronary interventions.
    Autorzy: Chmielak Zbigniew, Demkow Marcin
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 56 (5) s.568-571, tab., bibliogr. 31 poz.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie


    7/15

    Tytuł oryginału: Przezżylne zamknięcie dużego ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu drugiego w zespole Lutembachera.
    Tytuł angielski: Transcatheter closure of a large secundum atrial septal defect in a patient with Lutembacher syndrome - a case report.
    Autorzy: Kądziela Jacek, Demkow Marcin, Konka Marek, Wilczyński Janusz, Rużyłło Witold
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 57 (7) s.52-54, il., bibliogr. 11 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Opisujemy przypadek 53-letniej pacjentki z rozpoznanym zespołem Lutembachera z dużym ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej typu drugiego. Istnienie dużego lewo-prawego przecieku uniemożliwiło wiarygodną echokardiograficzną ocenę zwężenia zastawki mitralnej i wybór metody leczenia. Wykonano zabieg czasowego zamknięcia ubytku balonem i oceniono zwężenie zastawki dwudzielnej jako nieistotne. Ubytek międzyprzedsionkowy zamknięto szczelnie metodą nieoperacyjną - przezżylnie, przy pomocy okludera Amplatza.

    Streszczenie angielskie: The case of a 53-year-old female with Lutembacher syndrome is presented.. The precise evaluation of mitral valve stenosis was difficult because of a large-to-right shunting through the atrial septal defect. Temporary defect occlusion with the Amplatzer sizing balloon was performed and the mitral valve stenosis was evaluated at that time as nonsignificant. Atrial septal defect was then transvenously closed with the Amplatzer septal occluder.


    8/15

    Tytuł oryginału: Częstość występowania alleli DRB1* i DQB1* u chorych na kardiomiopatię rozstrzeniową.
    Tytuł angielski: Frequency of DRB1* and DQB1* alleles in Polish patients with dilated cardiomyopathy.
    Autorzy: Bilińska Zofia T., Piątosa Barbara, Kruk Mariusz, Grzybowski Jacek, Demkow Marcin, Michalak Ewa, Rużyłło Witold
    Źródło: Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (73) s.18-20, tab., bibliogr. 26 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,318

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • genetyka
  • immunologia
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: W celu oceny czy istnieje związek między układem HLA a kardiomiopatią rozstrzeniową (KMR) zbadano występowanie alleli HLA II klasy u 52 niespokrewnionych chorych z KMR (25 kolejnych mężczyzn, 27 kolejnych kobiet, śr. wieku 38 ń 16 lat). Kardiomiopatię rozstrzeniową rozpoznano wg kryteriów WHO. Allele HLA-DR i DQ badano metodą PCR-SSP. Częstość występowania alleli DRB1* i DQB1* w badanej grupie porównano z lokalną grupą kontrolną (n = 126 - allele DRB1* i n = 76 - allele DQB1*). Stwierdzono nieznamiennie częstsze występowanie allelu HLA-DRB1*03 (p 0,05, p skorygowane - NS) i HLA-DQB1*02 (p 0,05, p skorygowane NS) u chorych na KMR w porównaniu z grupą kontrolną. Częstość występowania allela DRB1*04 była nieznamiennie niższa w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną (p 0,05, p skorygowane - NS). Allel DRB1*03 ma związek z chorobami autoimmunologicznymi, interesujący jest fakt częstszego występowania tego allela u chorych z idiopatyczną miopatią mięśni szkieletowych. Heterozygotyczność dla DRB1*03/DRB1*04 występuje w cukrzycy insulinozależnej; taki genotyp stwierdzono u 3 chorych (5,7 proc.) na KMR, dwóch spośród nich miało cukrzycę insulinozależną rozpoznaną w wieku dojrzałym. Stwierdzono tendencję do częstszego występowania HLA-DRB1*08 u mężczyzn z KMR. Podsumowując, nie ma danych na pewny związek pomiędzy HLA a KMR, ale wyniki naszych badań dostarczają pewnego podparcia dla hipotezy autoimmunologicznej, przynajmniej u części chorych na KMR.

    Streszczenie angielskie: We investigated distribution of HLA class II alleles among 52 urelated patients with dilated cardiomyopathy (DCM) (25 consecutive men, 27 consecutive women, meaN AGE 38 ń 16 years) to determine if there is any immunogenic predisposition to the disease. DCM was diagnosed according to WHO criteria. HLA-DR and DQ alleles were examined by PCR-SSP typing. Frequency of DRB1* and DQB1* alleles in the study group was compared to local control group (n = 126 for DRB1* and n = 76 for DQB1* alleles). There was a non-significant increase in the frequency of HLA-DRB1*)3 (chi square = 4,78, p 0.05, p corrected for multiple comparisons (pcorr) - NS) and HLA-DQB1*02 (chi square = 4,92, p 0.05, pcorr - NS) among DCM patients as compared to controls. Frequency of DRB1*04 allele was lower than expected (chi square = 4.58, p 0.05, pcorr - NS). DRB1*03 is associated with several autoimmune diseases, of interest it confers risk for idiopathic myopathy in Polish patients. Heterozygozity for DRB1*03/DRB1*04, known for association with insulin-dependent diabetes mellitus was found in 3 patients (5.7 p.c.), two of them had adult-onset insulin-dependent diabetes mellitus. There was a tendency to overrepresentation of DRB1*08 among men with DCM. In conclusion, these data give some support for autoimmune involvement in the pathogenesis of dilated cardiomyopathy.


    9/15

    Tytuł oryginału: Ocena parametrów nasienia u chorych na raka jądra przed i po chemioterapii.
    Tytuł angielski: Sperm evaluation in testicular cancer patietns before and after chemotherapy.
    Autorzy: Demkow Tomasz, Faundez Ricardo, Kamoda Jacek
    Źródło: Ginekol. Pol. 2002: 73 (10) s.845-852, tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,184

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • toksykologia
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: W okresie 20 lat znacznie poprawiły się wyniki leczenia chorych na nowotwory złośłiwe jąder. Odsetek wyleczeń sięga 90 proc. U 50 chorych na raka jądra przed i 3, 6, 12, 18, 24, 30 miesięcy po chemioterapii zbadano parametry nasienia. W grupie chorych na nowotwór jądra znacznie częściej stweirdzono nieprawidłowy obraz nadienia w porównaniu z grupą zdrowych mężczyzn. Funkcja nabłonka plemnikotwórczego była najbardziej upośledzona w 3 miesiące po zakończeniu chemioterapii. Prawidłowe wartości parametrów nasienia (według norm WHO) po 30 miesiącach od zakończenia leczenia stwierdzono u 30 proc. mężczyzn.

    Streszczenie angielskie: Objectives: Over the last 20 years treatment results of testicular cancer have improved. At present, up to 90 p.c. of patients are cured. Design: Semen analysis has been performed in 50 patients before and 3, 6, 12, 12, 18, 24, 30 months after IT. Materials: 50 paitents with testicular cancer underwent chemotherapy based on cisplatin. Before and after treatemtn the semen analysis has been performed on each patients. The results of the patient groups have been compared to healthy group of men. Results: The quality of the semen is much worse in the group with cancer compared to healthy controls. The deepest impairment of the spermatogenesis has been found 3 mounts after chemotherapy. Conclusions: Orchidectomy has no influence on sperm parameters. Semen analysis revealed normospermia in 30 p.c. of the patietns. 30 months after chemotherapy.


    10/15

    Tytuł oryginału: Ocena czynników prognostycznych u chorych na nowotwory zarodkowe jądra.
    Tytuł angielski: Prognostic factors for patients with germ cell tumour of the testis.
    Autorzy: Paluchowska Beata, Wiechno Paweł, Marczyński Piotr, Demkow Tomasz
    Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (1) s.26-31, il., tab., bibliogr. 19 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,054

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca epidemiologiczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Od wielu lat trwają prace nad precyzyjnym określeniem rokowania chorych na nowotwory zarodkowe jądra. Obecnie przyjęte systemy klasyfikacji mają jedynie charakter roboczy. Cel pracy. Próba stworzenia spójnego modelu proporcjonalnego ryzyka dla chorych na nowtowory zarodkowe jądra. Materiał i metoda. Materiał kliniczny stanowi 941 chorych z nowtoworem zarodkowym jądra, leczonych w latach 1980-1995. Przeanalizowano wpływ zaawansowania klinicznego, wieku, obecności przerzutów do mózgu, wątroby i kości, rodzaju utkania histologicznego, wymiaru guza przerzutowego w przestrzeni zaotrzewnowej i płucach, liczby przerzutów do płuc na czas przeżycia całkowitego i przeżycia wolnego od progresji. Wyniki. W analizie wielowariantowej potweirdzono istotny statystycznie wpływ na prawodpodobieństwo przeżycia całkowitego i przeżycia wolnego od progresji następujących zmiennych: zaawansowania klinicznego (p 0,00005 i p 0,00005), wieku powyżej 50 lat (odpowiednio p 0,00005 i p = 0,0244), obecności przerzutów do móżgu (p = 0,0022 i p = 0,0605), obecności w przestrzeni zaotrzewnowej guza o wymiarze ponad 10 cm (p = 0,0063 i p = 0,0024), podwyższonego stężenia AFP (p=0,042 i p=0,0766), podwyższonego stężenia HCG (p=0,0395 i p=0,003). Wnioski. Zaawansowanie kliniczne, wielkość guza węzłowgo w przestrzeni zaotrzewnowej, obecność przerzutów do mózgu, podwyższone stężenie HCG lub AFP oraz wiek chorego są niezależnymi czynnikami prognostycznymi dla prawdopodobieństwa przeżycia całkowitego i przeżycia wolnego od progresji.

    Streszczenie angielskie: Introduction. The precise prognostic and risk stratification criteria for patietns with germ cell tumour of the testis (GCTT) are still an area of controversy. The IGCCCG classification system, widely used nowadays, is only a working system. Objectives. A proportional hazard risk model for GCTT patiets to be evaluated. Patietns and methods. Nine hundred and forty one GCTT patietns treated from 1980 to 1995 were analysed. The prognostic value of clinical stage, age, presence of brain, liver and bone metastases, histological type, diameter of the largest metastatic lesion in lungs and in retropertioneal area, as well as the number of metastases in lungs were evaluated. Results. The following variables have a statistically significant impact on death and treatment failure risk: clinical stage (p 0.00005 and p 0.00005), age over 50 (p 0.00005 and p = 0.0244), brain metastases (p = 0.0022 and p = 0.0605), pathological mass in the retroperitoneal space of diameter over 10 cm (p = 0.0063 and p = 0.0244), elevated AFP (p = 0.042 and p = 0.0766), elevated HCG (p = 0.0395 and p = 0.003). Conclusions. Clinical stage, diameter of pathological retroperitoneal mass, brain metastases, elevated HCG or AFP and patient age are independent risk factors determining probability of treatment failure and patient death.


    11/15

    Tytuł oryginału: Leki stosowane w leczeniu raka gruczołu krokowego.
    Autorzy: Demkow Tomasz
    Źródło: Ordynator Lek. 2002: 2 (11/12) s.18-23, tab., bibliogr. 12 poz.
    Sygnatura GBL: 313,633

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • onkologia
  • urologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Rak gruczołu krokowego jest jednym z niewielu nowotworów hormonalnych. Jego powstanie i rozwój związane są z androgenami. W artykule omówiono grupy leków stosowanych w terapii raka gruczołu krokowego, takie jak: estrogeny, progestageny, analogi LHRH, niesterydowe i sterydowe antyandrogeny, leki bezpośrednio wpływające na syntezę androgenów, cytostatyki.


    12/15

    Tytuł oryginału: Ocena aktywności enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) oraz aktywności angiogennej surowic chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca.
    Tytuł angielski: Angiogenic activity and angiotensin-converting enzyme (ACE) levels in sera of lung cancer patients.
    Autorzy: Rogala Ewa, Skopińska-Różewska Ewa, Załęska Jolanta, Borowska Adamina, Demkow Urszula, Skopiński Piotr, Dziedzic Dariusz, Langfort Renata, Orłowski Tadeusz
    Źródło: Onkol. Pol. 2002: 5 (3/4) s.139-142, il., tab., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,469

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • pulmonologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca doświadczalna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • zwierzęta
  • myszy

    Streszczenie polskie: Wprowadzenie: Proces angiogenezy jest sciśle związany z rozwojem guzów nowotworowych i tworzeniem przerzutów. Jednym z czynników regulujących neowaskularyzację jest enzym konwertujący angiotensynę - ACE (angiotensin-converting enzyme). Liczne badania wykazują znacznie niższą aktywnosć ACE w surowicach pacjentów chorych na raka płuca i podkreślają negatywne znaczenie prognostyczne tego faktu. Cel pracy: Ocena aktywności angiogennej surowic 22 pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca pobranych przed zabiegiem operacyjnego usunięcia guza i 22 surowic uzyskanych od zdrowych dawców, zbadanie wpływu tych surowic na angiogenezę indukowaną jednojądrowymi komórkami krwi obowodowej zdrowych ludzi (MNC) oraz poszukiwanie zależności pomiędzy aktywnością aniogenną surowic a aktywnością ACE. Materiał i metody: W badaniach zastosowano test skórnej angiognezy indukowanej u myszy oraz metodę spektrofotometryczną do oznaczenia aktywności ACE w badanych surowicach. Wyniki: Wykazano istotnie niższą aktywnośc angiogenną surowic pochodzących od pacjentów z oboma typami raka płuca w porównaniu do grupy kontrolnej, a także znaczne obniżenie w badnych grupach aktywności ACE. Stwierdzono ponadto istnienie ujemnej korelacji pomiędzy aktywnością ACE i aktywnością angiotenną surowic chorych na raka płuca. Wnioski: Zdolność do indukowania angiogenzy przez leukocyty jednojądrowe zdrowych dawców zmniejszała się pod wpływem surowic chorych na raka płuca.


    13/15

    Tytuł oryginału: Ocena stężenia hormonów u mężczyzn leczonych z powodu nowotworu jądra.
    Tytuł angielski: A hormonal level estimation in men treated due to testicular neoplasm.
    Autorzy: Demkow Tomasz
    Źródło: Urol. Pol. 2002: 55 (4) s.32-39, il., tab., bibliogr. 25 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 304,054

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • endokrynologia
  • urologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: Celem pracy jest dokonanie oceny wpływu zastosowanego leczenia (orchidektomii, chemioterapii systemowej opartej na preparatach platyny) na stężenie hormonów: folikulotropiny (FSH), lutropiny (LH), testosteronu, estradiolu, progesteronu, prolaktyny u chorych na nowotwór jądra. Materiał stanowiło 50 chorych na nowotwór jądra. U każdego mężczyzny przed i po usunięciu jądra oraz po upływie kolejno 3, 6, 12, 18, 24, 30 miesiecy po chemioterapii oznaczono stężenie hormonów. Badanie prowadzono w sposób prospektywny. Wyniki. Usunięcie jądra z powodu nowotworu spowodowało obniżenie stężenia estradiolu (p 0,001) i testosteronu (p 0,001), a wzrost LH i FSh (p 0,001). Wartości stężeń pozostałych hormonów nie zmieniły się. Chemioterapia spowodowała znamienne statystycznie podwyższenie stężenia FSH i LH. Dwadzieścia cztery i trzydzieści miesięcy po chemioterapii obserwowano znamienny statystycznie wzrost poziomu testosteronu. Poziomy stężeń pozostałych hormonów nie zmieniły się po zastosowanym leczeniu. Wnioski. 1. Usunięcie jądra z powodu nowotworu prowadzi do obniżenia stężeń estradiolu i testosteronu oraz wzrostu LH i FSH. 2. Chemioterapia preparatami platyny powoduje podwyższenie poziomu stężeń FSH i LH, utrzymujące się przez 30 miesięcy po jej zakończeniu. 3. Poziom stężenia FSH koreluje odwrotnie proporcjonalnie z liczbą plemników w 1 ml nasienia przed i po chemioterapii, przeprowadzonej z powodu nowotworu jądra.

    Streszczenie angielskie: Aim of the study. The aim of this study is to estimate the relationship between the treatment of testicular neoplasm (e.g. radical orchidectomy and platine based chemotherapy) and the level of follicle stimulating hormone (FSH), luteotrophic hormone (LH), testosterone, estradiol, progesterone and prolactine in men treated due to testicular neoplasm. Material. The group of 50 testicular neoplasm patients was examined. In all of them the hormone levels were estimated before orchidectomy and 3, 6, 12, 18, 24, and 30 months after operation. It was a prospective study. Results. Radical orchidectomy performed due to testicular neoplasm caused decreasing the levels of estradiol (p 0.001 and testosterone (p 0.001) and increasing levels of LH and FSH (p 0.001). The levels of the other examined hormones were not changed. In patients who underwent chemotherapy the levels of FSH and LH significantly increased. Statistically significant increase of testosterone levels were observed 24 and 30 months after chemotherapy. The levels of the other hormones were stable after therapy. Conclusions. 1. Orchidectomy performed due to testicular neoplasm leads to decrease levels of estradiol and testosterone, and increase levels of LH and FSH. 2. Platine based chemotherapy leads to maintenance the increased levels of FSH and LH during 30 months after the end of the treatment. 3. The level of FSH is inversely proportional with the sperm cells number in 1 ml of the sperm before and after chemotherapy due to testicular neoplasm.


    14/15

    Tytuł oryginału: Ocena powtarzalności oznaczania przeciwciał przeciwprątkowych anty-A60 metodą immunoenzymatyczną.
    Tytuł angielski: Evaluation of repeatability of enzymoimmunoassay of anti-A60 antibodies.
    Autorzy: Demkow Urszula, Zielonka Tadeusz M., Białas-Chromiec Beata, Filewska Małgorzata, Michałowska-Mitczuk Dorota, Soszka Anna, Boros Piotr, Augustynowicz-Kopeć Ewa, Kuś Jan, Zwolska Zofia
    Źródło: Diagn. Lab. 2002: 38 (1) s.101-110, tab., bibliogr. 18 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 305,135

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • pulmonologia
  • mikrobiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Stosowane od wielu lat testy serologiczne nie znalazły jeszcze pełnego uznania i stałego miejsca w diagnostyce gruźlicy. W dużej mierze wiązało się to z trudnościami w uzyskaniu oczyszczonych i swoistych antygenów oraz użyciem mniej czułych i swoistych technik. Celem pracy była ocena powtarzalności oznaczenia przeciwciał przeciwprątkowych anty-A60 w klasie IgG, IgA i IgM metodą immunoenzymatyczną z określeniem przydatności w rozpoznawaniu gruźlicy. Pomiar miana przeciwciał wykonano dwukrotnie w surowicy 45 chorych, wśród których było 33 chorych na gruźlicę, 3 na mykobakteriozę i 9 na sarkoidozę. Przeciwciała przeciwprątkowe anty-A60 poznaczono metodą immunoenzymatyczną (ELISA) używając odczynników produkcji ANDA-Biologicals. Dodatnie wyniki uzyskano u 41 proc. chorych na gruźlicę w teście IgG, 31 proc. dla IgA oraz 18 proc. dla IgM. Dodatnie wyniki stwierdzono również u 2 chorych na mykobakteriozę we wszystkich klasach oraz u 3 chorych na sarkoidozę w klasie IgG i IgA. Odsetek zgodnych wyników wynosił 92 proc., 88 proc. i 82 proc. dla odpowiedniego IgG, IgA i IgM. Natomiast istotne różnice w gęstości optycznej stwierdzono w 5 proc. dla IgG, 2 proc. dla IgA i 4 proc. dla IgM. Obserwowano bardzo wysoki współczynnik korelacji Pearsona dla obu pomiarów (odpowiednio 0,982 dla IgG, 0,995 dla IgA i 0,98 dla IgM). Ocena powtarzalności enzymatycznego testu służącego do wykrywania przeciwciał przeciwprątkowych wykazała dużą zgodność uzyskiwanych wyników. Wyniki potwierdziły, że testy serologiczne wykrywające przeciwciała przeciwprątkowe są powtarzalne, wiarygodne i przydatne w rozpoznawaniu gruźlicy. Mogą one stanowić cenne uzupełnienie stosowanych metod.

    Streszczenie angielskie: Serology testing, in spite of many years of application, has not found its permanent palce in TB diagnosis yet. The goal of our study was to evaluate repeatability of enzymoimmunoassay measuring antibodies IgG, IgA and IgM anti-A60 antigen for its usefulness in tuberculosis diagnosis. Serologic response against A60 mycobacterial antigen in group of 45 patients (33 patients with tuberculosis, 3 patients with myocardia; infections other than tuberculosis - MOTT and 9 patients with sarcoidosis) was measured. Comercially availalble ELISA based kits against antigen A60 ANDA TB (ANDA-Biological, Strasburg) were used. Positive results of 41 p.c. for IgG, of 31 p.c. for IgA and of 18 p.c. for IgM were achieved. In addition, 2 positive results in MOTT for IgG, IgA and IGM and 3 positive results for IgG and IgA in sarcoidosis were shown. Percentage of consistent results was as follows: 92 p.c., 88 p.c. and 82 p.c. for IgG, IgA and IgM respectively. However there were significant differences in optical density of 5 p.c. for IgG, 2 p.c. for IgA and 4 p.c. for IgM. Furthermore, extermely high Pearson correlation coefficient was registered of 0.982 for IgG, 0.995 for IgA and 0.98 for IgM. Evaluation of repeatability of enzymatic test for determination of antibodies anti-A60 showed significant consistency of results. The results indicate that ELISA tests constitute a vaulable tool in diagnosis of tuberculosis.


    15/15

    Tytuł oryginału: Ocena zaburzeń rytmu serca i przewodzenia przedsionkowo-komorowego u pacjentów po roku od zamknięcia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej lub drożnego otworu owalnego metodą przezskórną.
    Tytuł angielski: Evaluation of cardiac arrythmias and conduction abnormalities one year after transcatheter closure of atrial septal defect and patent foramen ovale.
    Autorzy: Kumor Magdalena, Baranowski Rafał, Jakubowska Ewa, Demkow Marcin, Rużyłło Witold, Konka Marek, Walczak Franciszek
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (6) s.553-558, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 2-5 r.ż.
  • dzieci 6-12 r.ż.
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Celem pracy jest ocena zaburzeń rytmu serca i zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego u pacjentów po roku od zamknięcia zapinką Amplatza ubytku przegrody międzyprzedsionkowej (ASD) lub drożnego otworu owalnego (PFO). Materiał i metody: Przeanalizowano i porównano 24-godzinne badania EKG metodą Holtera wykonane u 34 pacjentów (30 po zamknięciu ASD i 4 po zamknięciu PFO), wykonane bezpośrednio i 12 miesięcy po zabiegu. Wyniki: Średnie i minimalne częstości rytmu serca nie różniły się istotnie, częstości maksymalne zaś były istotnie wyższe. U 1 osoby w trakcie obserwacji wystąpiła zmiana rytmu prowadzącego z zatokowego na migotanie przedsionków. Liczba komorowych i nadkomorowych zaburzeń rytmu serca nie różniła się istotnie. U 2 pacjentek rejestrowano nasilenie nadkomorowych zaburzeń rytmu w okresie do 2 tygodni po zabiegu. U jednej z nich wykonano skuteczną ablację podłoża arytmii, drugą leczono á-blokerem. U 3 osób z migotaniem przedsionków rejestrowano pauzy 2-3,9 s podczas obu rejestracji. U 1 osoby z rytmem zatokowym wystąpiły pojedyczne pauzy, spowodowane przerwą wyrównawczą i zahamowaniem zatokowym. Rok po zabiegu u jednego pacjenta wystąpił również epizod nadkomorowego wędrowania rozrusznika. Wnioski: We wczesnym okresie po zabiegu przezskó nego zamknięcia ASD lub PFO u niektórych pacjentów może dochodzić do nasilenia nadkomorowych zaburzeń rytmu serca. Ich występowanie można tłumaczyć procesami gojenia na obrzeżach zapinki. W obserwacji rocznej nie dochodzi do zmian częstości rytmu zatokowego, wystąpienia istotnych klinicznie nowych zaburzeń rytmu serca ani zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Wyniki wymagają potwierdzenia na większej liczbie pacjentów.

    Streszczenie angielskie: Introduction: The aim of the study was to evaluate incidence of arrhythmia and conduction abnormalities one year after transcatheter closure of atrial septal defect (ASD) or patent foramen ovale (PFO) with Amplatzer septal occluder. Material and methods: We analysed and compared 24 hour ECG monitoring early and one year after the procedure in 34 patients (30 patients had ASD and 4 had PFO closure). Results: Mean and minimal heart rate values did not differ significantly. Maximal heart rates were significantly higher after one year. In two patients we found significant increase of number of supraventricular ectopic beats up to 2 weeks after the procedure. One was treated successfully with radiofrequency ablation and the other one with á-blocker. In 3 patients with atrial fibrillation we registered pauses 2-3.9 s long in both recordings. One patient with sinus rhythm had benign sinus pauses after ectopic beats. One episode of wandering pacemaker occurred one year after the closure. Conclusions: Transcatheter closure of ASD or PFO with Amplatzer septal occluder is connected with low risk of early increase of supraventricular arrhythmia. They can be associated with heeling processes on the edge of the device. During one-year follow-up there were neither clinically significant new arrhythmia, changes in coducting rhytm, heart rate nor conduction disturbances. The further follow-up is necessary.

    stosując format: