Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: BRYL
Liczba odnalezionych rekordów: 8



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/8

Tytuł oryginału: Modulation of the activity of calcium-activated neutral proteases (calpains) in chronic lymphocytic leukemia (B-CLL) cells.
Autorzy: Witkowski Jacek M., Żmuda-Trzebiatowska Emilia, Świercz Jakub M., Cichorek Mirosława, Ciepluch Hanna, Lewandowski Krzysztof, Bryl Ewa, Hellmann Andrzej
Źródło: Blood 2002: 100 (5) s.1802-1809, il., bibliogr. 57 poz.
Sygnatura GBL: 301,770

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • hematologia
  • onkologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Decreased susceptibility to apoptosis and impaired proliferative control are throught to be responsible for prolonged life spain and accumulation of chronic lymphocytic leukaemia (B-CLL) cells. The acitivity of calpains (calcium-dependent, neutral proteases, active in the cells responding to signals inducing a rise of cytoplasmic (Ca++) is involed in the regulation of apoptosis of some cell types by interaction with caspase-3. This work verifies the hypothesis of the abnormal activity of calpains and its role in reduced apoptosis of the BCL cells. Casein zymography, reverse transcriptase-polymerase chain reaction, and Western blotting were used for identification and quantification of the activity and expression of calpains (calcium-dependent, neutral proteases, active in the cells responding to signals inducing a rise of cytoplamic (Ca++) is involved in the regulation of apoptosis of some cell types by interaction with caspase-3. This work verifies the hypothesis of the abnormal activity of calpains and its role in reduced apoptosis of the B-CLL cells. Casein zymography, reverse transcriptase-polymerase chain reaction, and Western blotting were used for identification and quantification of the activity and expression of calpains in B-CLL cells and purified B lymphocytes. The activity and expression of ć-calpain (requiring micromolar Ca++ for activation) are significantly higher in the leukemic than in nonmalignant cells. Conctrarily, the activity and expression of m-calpain (requiring milimolar Ca++) as well as the expression of calpastatin (an endogenous inhibitor of...


    2/8

    Tytuł oryginału: Long-term therapy with recombinant human erythropoietin decreases percentage of CD152+ lymphocytes in primary glomerulonephritis haemodialysis patients.
    Autorzy: Trzonkowski Piotr, Myśliwska Jolanta, Dębska-Ślizień Alicja, Bryl Ewa, Rachoń Dominik, Myśliwski Andrzej, Rutkowski Bolesław
    Źródło: Nephrol. Dial. Transplant. 2002: 17 (6) s.1070-1080, il., tab., bibliogr. 25 poz.
    Sygnatura GBL: 312,872

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • farmacja
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.

    Streszczenie angielskie: Bacground. Recombinant human erythropoietin (rHuEpo) may affect the human immune system. The aim of the study was to examine changes in CD4+ and CD8+ T-cell subpopulations, the expression of the inhibitory molecule, CD152 on T lymphocytes and the levels of interleukins (IL), 2, 6, 10, 12 and tumour necrosis factor ŕ )TNFŕ) in primary glomerulonephritis chronic haemodialysis (HD) patients before and under rHuEpo treatment. Methods. Expression of T-cell surface molecules was measured in 14 HD patients ex vivo by flow cytometry of lymphocytes sampled from peripheral blood and in viutro using whole blood cell cultures stimulated either with phytohaemagglutinin (PHA) or with physiological as well as non-physiological does or rHuEpo. The concenrations of the cytokines were measured in the supernatans from non-or PHA-stimulated cultures using bioassays (IL2, IL6, TNFŕ) or ELISA test (IL10, IL12). Results. Compared with findings before the start of rHuEpotherapy the CD4+/CD8+ ratio increased after 1 year of follow-up, whereas the percentage of CD152+ peripheral blood lymphocytes decreased. The increase of the CD4+/CD8+ rtio was dependent on a decrease of the percentage of CD8+ cells. The decrease of CD152+ population affected mainly CD8+ CD152+ cells. All these effects became apparent after 6 months of rHuEpo treatment. In vitro stimulation of whole blood cultures revealed that the addition of PHA up-regulated the percentage of CD152+ lymphocytes, while physiological concentrations of rHuEpo decreased the percentage of CD8+ 152+ T cells...


    3/8

    Tytuł oryginału: Rytm dobowy i zmienność ciśnienia a powikłania narządowe u chorych z nadciśnieniem tętniczym samoistnym.
    Tytuł angielski: Blood pressure circadian rhythm and variability and target organ damage in essential hypertension.
    Autorzy: Cymerys Maciej, Miczke Anna, Bryl Wiesław, Kujawska-Łuczak Magdalena, Bogdański Paweł, Pupek-Musialik Danuta
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (1) s.625-631, tab,., bibliogr. 26 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Celem pracy była ocena wpływu zmienności i dobowego rytmu ciśnienia na masę lewej komory serca oraz wydalanie albumin z moczem (UAE) u chorych na nadciścienie tętnicze samoistne. Do badań włączono 82 chorych z nieleczonym uprzednio nadciśnieniem (35 kobiet i 47 mężczyzn, śr. wieku 41,1 ń 13,7 lat). Ciśnienie mierzone metodą tradycyjną wynosiło średnio 152/97 mm Hg. Automatyczny pomiar ciśnienia (ABPM) przeprowadzono aparatem Medilog ABP firmy Oxford. Za wykładnik zmienności ciśnienia tętniczego przyjęto odchylenie standardowe (SD) całodobowego ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. UAE określano dwukrotnie metodą radioimmunologiczną. Masę i wskaźnik masy lewej komory serca (LVMI) określono na podstawie badania echokardiograficznego. Mediana wydalania albumin z moczem dla całej grupy wynosiła 8,2 mg/dobę; u 18 osób (21,9 proc.) wartości UAE wskazywały na obecność mikroalbuminurii. Indeks masy lewej komory serca wynosił w badanej grupie średnio 109,1 g/mý; u 23 osób (28,0 proc.) stwierdzono wartości wskazujące na przerost lewej komory serca (LVH). Chorzy z mikroalbuminurią, a także z przerostem lewej komory serca, prezentowali większe wartości ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego mierzonymi zarówno metodą tradycyjną, jak i automatycznąą, a także wykazywali większą zmienność ciśnienia skurczowego. Analizując dobowy rytm ciśnienia w ABPM stwierdzono u 18 osób brak nocnego spadku ciśnienia (non-dippers); nie wykazano częstszego występowanaia powikłań ...

    Streszczenie angielskie: The aim of this study was to evaluate the influence of blood pressure variiability and circadian rhythm on left ventricular mass and urinary albumin excretion rate (UAE) in patients with essential hypertension. 82 untreated patients (35 women and 47 men; mean age 41,1 ń 13,7) were recruited to this study. Mean office blood pressure at entry was 152/97 mmHg. Ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) was performed using an Medilog ABP recorder (Oxford). Blood pressure variability was estimated as the standard deviation (SD) of systolic and diastolic ambulatory blood pressure. Urinary album excretion (UAE) was estimated by the radioimmunoassay during two separate days. Echocardiography was used to measure left ventricular mass and left ventricular mass index (LVVMI). The median urinary albumin excretion for the whole group was 8,2 mg/day; in 18 patients (21,9 p.c.) microalbuminuria was present. Left ventricular mass index in a whole group was 109,1 g/mý; in 23 subjects (28,0 p.c.) left ventricular hypertrophy (LVH) was found. Patients with microalbuminuria as well as with left ventricular hypertrophy had higher office and 24 hour ambulatory systolic and diastolic blood pressure and higher systolic blood pressure variability. During ABPM 18 patients with absent nocturnal fall in blood pressure (non-dippers) were found; they did not display more frequent prevalence of target organ damage. Increased 24-hour blood pressure variability present in hypertensive subjects with ...


    4/8

    Tytuł oryginału: Znaczenie czynnika martwicy nowotworu (TNF-ŕ) w patogenezie nadciśnienia tętniczego związanego z otyłością.
    Tytuł angielski: Tumor Necrosis Factor Alfa (TNF-ŕ) and its role in pathogenesis of obesity-associated hypertension.
    Autorzy: Bogdański Paweł, Pupek-Musialik Danuta, Łuczak Magdalena, Cymerys Maciej, Bryl Wiesław
    Źródło: Nadciśn. Tętn. 2002: 6 (2) s.133-141, bibliogr. 109 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,470

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Istnieją liczne badania epidemiologiczne wskazujące na istnienie silnej zależności między występowaniem otyłości a nadciśnieniem tętniczym. Według badania NHANES II ryzyko pojawienia się nadciśnienia tętniczego jest trzykrotnie większe u osób otyłych niż u osób bez otyłości. Opisano wiele mechanizmów biorących udział w rozwoju nadciśnienia u chorych otyłych. Coraz większą uwagę zwraca się na substancje o chrakterze hormonów, produkowane przez tkankę tłuszczową. Jedna z nich to czynnik martwicy nowotworu (TNF-ŕ) - plejotropowa cytokina, do niedawna kojarzona jedynie z działaniem przeciwnowotworowym i wpływem na układ immunologiczny. Jej potencjalny udział w kontroli ciśnienia tętniczego u osób otyłych stał się przedmiotem licznych badań. W pracy przedstawiono mechanizmy, poprzez które TNF w pośredni sposób może wpływać na wartości ciśnienia tętniczego. Należą do nich: indukcja insulinooporności, zwiększona sekrecja leptyny, podwyższone stężenie endoteliny, wpływ na układ RAA.

    Streszczenie angielskie: The strong associattion between obesity and hypertension has been demonstrated in the general population. According to NHANES II study the risk of arterial hypertension is 3-times higher in obese comparing with non-obese subjects. Mechanisms involved in the development of obesity-related hypertension have not been cleary identified. Substances having hormonal features, produced by adipose tissue, need closer attention. One of the substances is tumor necrosis factor (TNF-ŕ) - pleotropic cytokin, known primary for its role in the immune response and cancer. Its potential role in pathogenesis of arterial hypertension has been analysed recently. The influence of TNF on blood pressure is probably indirect. Its action is expressed by induction of insulin resistance, increased leptin secretion, endothelin production and influence on renin-angiotensin-aldosteron system.


    5/8

    Tytuł oryginału: Effect of angiotensin II on ANP-dependent guanylyl cyclase activity in cultured mouse and rat podocytes.
    Autorzy: Golos Magdalena, Lewko Barbara, Bryl Ewa, Witkowski Jacek M., Dubaniewicz Anna, Olszewska Agnieszka, Latawiec Elżbieta, Angielski Stefan, Stepiński Jan
    Źródło: Kidney Blood Press. Res. 2002: 25 (5) s.296-302, il., tab., bibliogr. 37 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,314

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • farmacja
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna
  • praca opublikowana za granicą
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • zwierzęta
  • szczury
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: The presence of a well-developed contractile apparatus is the feature determining mojor roles of podocytes in the renal glomeruli. Receptors for a variety of a variety of vasoactive hormones are expressed in these cells; however, most of the signaling pathways are still unknown and remain to be elucidated. Angiotensin II (Ang II) and atrial natriuretic peptide (ANP), due to their opposite action, are the major modulators of glomerular filtration. In podocytes, Ang II induces rise in intracellular calcium concentration, whereas ANP stimulates generation of cGMP. The present study was designed to check whether ANP-stimulated cGMP synthesis in podocytes might be affected by Ang II. Cultured rat (RP) and mouse (MP) podocytes were stimulated with ANP, in the absence or presence of Ang II and cyclic GMP was determined by RIA method. Co-incubation of podocytes with ANP and Ang II caused significant (p 0.01) suppression of ANP-dependent cGMP generation. The effect was prevented by saralasin, an inhibitor of angiotensin receptors. Phorbol-12-myristate-13-acetate (PMA) mimicked, whereas chelerythrine reversed inhibitory effect of Ang II. In conclusion, angiotensin II counteracts ANP-stimulated cGMP synthesis in cultured podocytes. It seems likely that the protein kinase C pathway is involved in this effect.


    6/8

    Tytuł oryginału: Adiponektyna - nowy element w patogenezie insulinooporności i miażdżycy.
    Tytuł angielski: Adiponectin - a new element in pathogenesis of insulin resitance and atherosclerosis.
    Autorzy: Miczke Anna, Bryl Wiesław, Pupek-Musialik Danuta
    Źródło: Nadciśn. Tętn. 2002: 6 (3) s.229-234, bibliogr. 35 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,470

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • endokrynologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Adiponektyna (APM1) jest jednym z białek podukowanych przez tkankę tłuszczową, kodowanym przez gen położony na chromosmie 3q27, zbudowanym z 3 egzonów i 2 intronów. Składa się ona z 244 aminokwasów; w budowie swojej zbliżona jest do kolagenu typu VIII, Xa, a także składowej komplementu C1q. Stężenie APM1 w surowicy krwi jest obniżone w otyłości, insulinooporności, cukrzycy typu 2 oraz w chorobie wieńcowej. Redukcja masy ciała osiągnięta zarówno dzięki diecie niskokalorycznej, jak i w wyniku interwencji chirurgicznej powoduje wzrost osoczowego stężenia APM1. Wyniki badań przeprowadzonych w ostatnich latach sugerują, że cytokiny produkowane przez tkankę tłuszczową, w tym APM1, modulują procesy akumulacji lipidów w komórkach podśródbłonkowych oraz zachodzące tam reakcje zapalne. Wydaje się, że APM1 hamuje proces miażdżycowy we wczesnym stadium jego rozwoju. Ocena stężenia APM1 może być pomocna w ocenie ryzyka wieńcowego. Wykazano bowiem, że osoczowe stężenie APM1 jest istotnie niższe u pacjentów z chorobą wieńcową niż u zdrowych osób populacji kontrolnej, niezależnie od wieku i wskaźnika masy ciała (BMI). Adiponektyna jest jednym z białek syntetyzowanych w adipocytach, które wydają się odgrywać rolę w patogenezie insulinooporności. Jej rola w warunkach fizjologicznych oraz w stanach patologii związanych z zaburzeniami metabolicznymi, a także ich następstwami wymaga dalszych badań.


    7/8

    Tytuł oryginału: Czy otyłość nasila proces zapalny u chorych z nadciśnieniem tętniczym?
    Tytuł angielski: Does obesity aggravate inflammation in patients with hypertension?
    Autorzy: Bogdański Paweł, Pupek-Musialik Danuta, Szulińska Monika, Cymerys Maciej, Bryl Wiesław, Jabłecka Anna, Łącki Jan
    Źródło: Nadciśn. Tętn. 2002: 6 (4) s.263-269, il., tab., bibliogr. 29 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,470

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • immunologia
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Wstęp: Nadciśnienie sprzyja uszkodzeniu śródbłonka, a w konsekwencji - wtórnej aktywacji procesu zapalnego. Wykazano, że tkanka tłuszczowa jest miejscem produkcji czynnika martwicy nowotworu (TNF-ŕ) i interleukiny 6 (IL-6). Celem pracy była ocena wybranych wskaźników procesu zapalnego w grupie otyłych osób z nadciśnieniem tętniczym oraz poszukiwanie zależności między nasileniem procesu zapalnego a wybranymi parametrami antropometrycznymi i biochemicznymi. Materiał i metody: Do badania włączono 32 chorych z samoistnym nadciśnieniem tętniczym (grupa I) oraz 34 chorych z nadciśnieniem i otyłością (grupa II). Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych ochotników. Określono zawartość procentową tkanki tłuszczowej metodą bioimpedancji. Oznaczono stężenia: TNF-ŕ, interleukin (IL-4, 6, 10), białka C-reaktywnego (CRP), insuliny. Wskaźnik insulinooporności (IRI/G) obliczono jako iloraz stężenia insuliny i stężenia glukozy. Wyniki. Chorzy z obu badanych grup cechowali się wyższymi stężeniami TNF-ŕ, IL-4, IL-6, IL-10, CRP, insuliny i wyższymi wartościami wskaźnika IRI/G niż osoby z grupy kontrolnej. W grupie II w porównaniu z grupą I stwierdzono wyższe stężenia TNF-ŕ, IL-10, insuliny i większe wartości wskaźnika IRI/G oraz tendencje do wyższych stężeń IL-4, IL-6, CRP. W grupie II wykazano dodatnią korelację między ln(TNF-ŕ) a proc. FAT i IRI/G. W modelu regresji wieloczynnikowej stężenia TNF-ŕ i proc. FAT okazały się niezależnymi predyktorami wskaźnika IRI/G. Wnioski 1. Nadciśnienie tętnicze jest związane ze zwiększoną aktywacją ...


    8/8

    Tytuł oryginału: Czynnik martwicy nowotworów (TNF-ŕ) w procesie indukcji insulinooporności u osób z otyłością prostą.
    Tytuł angielski: Tumor necreosis factor alfa (TNF-ŕ) and its role in pathogenesis of insulin resistance in patients with simple obesity.
    Autorzy: Bogdański Paweł, Pupek-Musialik Danuta, Łuczak Magdalena, Bryl Wiesław, Jabłecka Anna
    Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (6) s.449-454, il., tab., bibliogr. 37 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,582

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Znamiennie częstsze występowanie insulinooporności u chorych z otyłością jest znanym faktem. Ostatnie badania sugerują, że w procesie rozwoju insulinooporności ważną rolę może odgrywać zwiększone stężenie czynnika martwicy nowotworów (TNF) pleotropowej cytokiny, produkowanej m.in. przez tkankę tłuszczową. Celem pracy była ocena stężenia TNF u pacjentów z otyłością prostą oraz poszukiwanie zależności pomiędzy stężeniami tej cytokiny a wybranymi parametrami antropometrycznymi i wskaźnikiem insulinooporności. Materiał i metody. Do badania włączono 30 pacjentów z otyłością prostą (M/K 16/14, w wieku 44,2 ń 3,2 lat, BMI 32,4 ń 4,2 kg/mý). Grupę kontrolną stanowiło 20 zdrowych ochotników (M/K 8/12, w wieku 34,3 ń 2,1 lat, BMI 23,2 ń 1,7 kg/mý). Względną (proc. FAT) i bezwzględną (kg FAT) zawartość tkanki tłuszczowej oznaczono metodą bioimpedancji elektrycznej. Stężenie TNF i insuliny określono metodami radioimmunologicznymi. Wskaźnik insulinooporności obliczono jako iloraz stężenia insuliny/glukozy (IRI/G). Wyniki. Grupę osób z otyłością prostą cechowały znamiennie wyższe stężenia TNF, insuliny oraz znamiennie wyższe wartości wskaźnika insulinooporności (IRI/G) w porównaniu z grupą kontrolną. Ponadto w grupie tej stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniami TNF a proc. FAT i wskaźnikiem IRI/G. Wnioski. Chorych z otyłością prostą charakteryzują wyższe wartości stężeń TNF w surowicy. Zwiększone stężenie TNF w grupie otyłych oraz jego dodatnia korelacja ze wskaźnikiem insulinooporności wskazują na potencjalny udział tej cytokiny w indukcji insulinooporności związanej z otyłością.

    stosując format: