Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL
Zapytanie:
BACZYŃSKI
Liczba odnalezionych rekordów:
3
Przejście do opcji zmiany formatu
|
Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/3
Tytuł oryginału:
Matematyczna analiza możliwości optymalizacji automatycznej dializy otrzewnowej.
Tytuł angielski:
The mathematical analysis of possibilities of automated peritoneal dialysis optimization.
Autorzy:
Baczyński
Daniel,
Antosiewicz
Stefan,
Waniewski
Jacek,
Marciniak
Maria,
Wańkowicz
Zofia
Źródło:
Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (77) s.384-388, il., tab., bibliogr. 21 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,318
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
płeć męska
płeć żeńska
Streszczenie polskie:
Celem pracy było rozpoznanie teoretycznych możliwości optymalizacji automatycznej dializy otrzewnowej (ADO). Dokonano matematycznej analizy wpływu modyfikacji liczby wymian w sesji oraz charakteru transportu przezotrzewnowego na efektywność i adekwatność nocnej przerywanej dializy otrzewnowej (NPDO). Badaniem objęto 20 chorych. Szybkość transpoprtu przezotrzewnowego mocznika wyrażoną współczynnikiem SMTR (ang. solute mass transport rate) obliczono ze wzoru: SMTR= delta(CdVd)delta t, gdzie: delta(CdVd) - zmiana masy mocznika w płynie dializacyjnym w czasie delta(Cd - stężenie mocznika w dializacie, Vd - objętość wewnątrzotrzewnowa płynu dializacyjnego). Vd oceniano na podstawie rozcieńczenia znacznika objętości (RISA). na podstawie wartości SMTR określono efektywność dializy wyrażoną całkowitą ilością wydializowanego mocznika oraz jej adekwatność wyrażoną współczynnikiem Kt/V. Wartości wymienionych parametrów obliczono dla różnych schematów NPDO (4-9 wymian podczas 8-godzinnej sesji). Stwierdzono, iż skracanie czasu wymian z równoczesnym zwiększaniem ich liczby powoduje wzrost efektywności i adekwatności dializy. Jednak wzrost ten nie jest proporcjonalny do zwiększenia objętości płynu dializacyjnego i nie zapewnia osiągnięcia optimum dializy ani zalecanego poziomu adekwatności nawet w sesji składającej się z 9 wymian. Nie stwierdzono znamiennych różnic wartości Kt/V dla podgrup chorych o różnym charakterze transpoprtu przezotrzewnowego określonego testem równoważenia otrzewnowego (PET). Możliwość osiągnięcia wartości Kt/V najbliższych zalecanym wykazano jedynie w popdgrupie szybkich transporterów...
2/3
Tytuł oryginału:
Empiryczne leczenie dializacyjnego zapalenia otrzewnej - czy uzasadnione jest stosowanie nowego schematu terapeutycznego?
Tytuł angielski:
Empirical therapy of peritonitis in peritoneal dialysis patients - is it reasonable to use a new therapeutic schedule?
Autorzy:
Baczyński
Daniel,
Antosiewicz
Stefan,
Pietrzak
Bożena,
Wańkowicz
Zofia
Źródło:
Pol. Merkuriusz Lek. 2002: 13 (77) s.396-398, il., tab., bibliogr. 16 poz., sum.
Sygnatura GBL:
313,318
Hasła klasyfikacyjne GBL:
farmacja
Typ dokumentu:
praca kliniczna
Wskaźnik treści:
ludzie
Streszczenie polskie:
W 200 r. Ad Hoc Advisory Committee on Peritonitis Management zalecił stosowanie nowego schematu terapii empirycznej dializacyjnego zapalenia otrzewnej (DZO) u chorych z zachowaną resztkową czynnością nerek (RCzN). Schemat ten obejmuje cefalosporynę I i III generacji. Zgodnie z tymi zaleceniami dotychczasowy stary schemat obejmujący cefalosporynę I generacji i aminoglikozyd może być stosowany jedynie u chorych, u których dobowa diureza nie przekracza 100 ml. Celem pracy była retrospektywna ocena skuteczności oraz kosztow "starego" i "nowego" schematu leczenia empirycznego DZO. Analizowane przypadki DZO podzielono na 2 grupy. Grupę 1 stanowiły 22 epiozody DZO u 13 chorych leczonych wg starego schematu, u których diureza resztkowa nie przekraczała 100 ml/dobe. Grupę 2 stanowiło 6 epizodow DZO u 4 chorych z zachowaną RCzN, leczonych według nowego schematu. Efektywność leczenia wg starego schematu wyniosła 64 proc., zaś według nowego schematu - 33 proc. Przeciętny koszt 14-dniowego leczenia wg starego i nowego schematu wyniósł odpowiednio: 67,1 i 247,3 Euro. W badanej populacji stwierdzono zatem znacznie mniejszą skuteczność oraz wyższy koszt nowego schematu empirycznej antybiotykoterapii DZO niż schematu starego. Wyniki pracy dowodzą potrzeby pogłębionej oceny przydatności nowego schematu empirycznego leczenia DZO.
3/3
Tytuł oryginału:
Determination of 2,6-dimethylaniline and o-toluidine impurities in preparations for local anaesthesia by the HPLC method with amperometric detection.
Autorzy:
Baczyński
Emil,
Piwońska
Agata,
Fijałek
Zbigniew
Źródło:
Acta Pol. Pharm. 2002: 59 (5) s.333-339, il., bibliogr. 21 poz.
Sygnatura GBL:
301,378
Hasła klasyfikacyjne GBL:
farmacja
Typ dokumentu:
praca doświadczalna
tytuł obcojęzyczny
Streszczenie angielskie:
2,6-Dimethylaniline (2,6-DMA) and o-toluidine (o-TLD) together with their decomposition products are potential technological impurities of Pharmaceuticals used for local anaesthesia, in which lidocaine and prilocaine appear as active substances. Pharmacopoeial analytical methods for the determination of these impurities are little sensitive (from about 1 ćg ml**-1) and accurate and provide results which are difficult to interpret. Taking the above into account, a sensitive and specific amperometric method has been developed, which enables, after separation with the use of HPLC, an accurate determination of the content of 2,6-DMA and o-TLD in various pharmaceutical preparations. The determinations were performed at a glassy carbon electrode at a potential of +0.85 V. The limit of detection for both 2,6-DMA and o-TLD was 0.8 ng ml**-1. On the other hand, the limit of quantitation, considering a signal to noise ratio, was 1.5 ng ml**-1. The developed method allows to determine low concentrations of the impurities in question, which are hardly 1/120000 of the main substance. Preparation and determination of samples is carried out in a relatively short time, thus the method can be applied to routine investigations. Statistical evaluation of the obtained results shows that the accuracy and precision of the elaborated HPLC-ED method is good.
stosując format:
z abstraktem i deskryptorami
z abstraktem
z deskryptorami
skrócony