Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: ŻYWIEC
Liczba odnalezionych rekordów: 5



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku
1/5

Tytuł oryginału: Wpływ cukrzycy na przeżycie metody leczenia dializą otrzewnową; obserwacje własne.
Tytuł angielski: The influence of diabetes mellitus on peritoneal dialysis technique survival; one-center experiences.
Autorzy: Żywiec Joanna, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław
Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (2) s.155-162, il., tab., bibliogr. 19 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,582

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp. Celem pracy była ocena wpływu cukrzycy na przeżycie metody leczenia dializą otrzewnową (technique survival) w grupie chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych w Klinice Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii w Zabrzu w latach 1993 - 2001. Materiał i metody. Analizą retrospektywną objęto 114 chorych ze schyłkową niewydolnością nerek (47 kobiet i 67 mężczyzn) w średnim wieku 48,4 ń 14,6 lat, u których dializa otrzewnowa (PD) była pierwszą metodą leczenia nerkozatępczego. U 60,3 proc. osób rozpoznawano cukrzycę. Całkowity okres obserwacji chorych wynosił 3170,7 pacjentomiesięcy. Wyniki. W analizowanym okresie 28 osób (24,5 proc.) przeniesiono z PD do programu powtarzanych hemodializ. Przyczyną zmiany metody leczenia była w 32,1 proc. nieefektywność dializy, w 46,5 proc. zapalenia otrzewnej, w 14,3 proc. powikłania mechaniczne, w 7,1 proc. wybór chorego. Nie stwierdzono różnic w przeżyciu metody leczenia dializą otrzewnową w grupie choych na cukrzycę i osób bez cukrzycy. Przeżycie metody leczenia PD w grupie chorych na cukrzycę typu 2 było znamiennie lepsze niż chorych na cukrzycę typu 1. Wnioski. Dominującym wskazaniem do zmiany programu leczenia nerkozastępczego z PD na hemodializy były powikłania dializacyjne zapalenia otrzewnej. Nie stwierdzono różnic w przeżyciu metody leczenia PD w grupie chorych na cukrzycę i osób bez cukrzycy. Przeżycie metody leczenia PD było istotnie dłuższe w cukrzycy typu 2 niż w cukrzycy typu 1.

    Streszczenie angielskie: Introduction. The aim of the study was to estimate the influence of diabetes mellitus on peritoneal dialysis (PD) technique survival in the group of uraemic patients undergoing PD in Department of Internal Medicine, Diabetology and Nephrology in Zabrze in 1993 - 2001. Material and methods. The retrospective analysis of 114 patients with end-stage renal disease (ESRD) (47 female, 67 male; in median age 48.4 ń 14.6 years) undergoing PD as a first renal replacement therapy was performed. 60.3 p.c. of patients were diabetics. The overall observation time was 3170.7 patientmonths. Results. 28 (24.5 p.c.) patients were transferred to hemodialysis (HD). The reasons for PD failure were: in 32.1 p.c. inadequate dialysis, 46.54 p.c. peritonitis, 14.5 p.c. mechanical complications, 7.1 p.c. patients request. No significant differences in PD technique survival between diabetic and non-diabetic group were found. PD technique survival was better in type 2 diabetics than in patients with type 1 diabetes. Conclusion. Peritonitis complications were the most common cause of changing modality of renal replacement therapy from PD to hemodialysis. There were no significant differencies in PD technique survival between patients with- and without diabetes. PD technique survival was better in type 2 than type 1 diabetics.

    2/5

    Tytuł oryginału: Zmiany kostne u chorych z nefropatią cukrzycową leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej.
    Tytuł angielski: Bone changes in patients with diabetic nephropathy treated with peritoneal dialysis.
    Autorzy: Żywiec Joanna, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław, August Ryszard, Karasek Dariusz
    Źródło: Nefrol. Dializ. Pol. 2002: 6 (2) s.126-130, tab., bibliogr. 17 poz., sum. - 6 Konferencja Naukowo-Szkoleniowa pt. Postępy w leczeniu dializą otrzewnową Licheń Stary 27-29.04. 2001
    Sygnatura GBL: 313,411

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia
  • endokrynologia
  • traumatologia i ortopedia

    Typ dokumentu:
  • praca związana ze zjazdem
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Zaburzenia metabolizmu tkanki kostnej towarzyszące cukrzycy oraz mocznicy mają etiologię wieloczynnikową i przybierają różne postaci kliniczne. Celem pracy była ocena wyników badań densytometrycznych (DEXA) w grupie chorych z terminalną niewydolnością nerek leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej (DO), chorujących na cukrzycę i bez wywiadu cukrzycy. Badania przeprowadzono w 2 grupach chorych leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej: 1. W grupie 1 (56 chorych leczonych DO) przeprowadzono jednorazowo badanie DEXA kręgosłupa lędźwiowego oraz szyjki kości udowej. 2. W grupie 2 (29 chorych leczonych DO) oceniono retrospektywnie dynamikę zmian gęstości mineralnej kości na podstawie dwóch, wykonanych kolejno, w odstępie 633 dni (mediana), badań DEXA kręgosłupa lędźwiowego. Analizując badania kręgosłupa L2-L4 stwierdzono w grupie chorych na cukrzycę leczonych DO istotnie wyższe BMC/W. Ocena badania densytometrycznego szyjki kości udowej wykazała w grupie osób leczonych DO chorujących na cukrzyce typu 1 w porównaniu z grupą osób chorujących na cukrzycę typu 2 istotnie niższy Z-score w polu krętarza większego. Częstość występowania osteopenii lub osteoporozy była większa w grupie chorych na cukrzycę typu 1 w porównaniu z typem 2 cukrzycy (odpowiednio: 60 proc. i 28 proc.). Oceniając dwa kolejne badania densytometryczne kręgosłupa L2-L4 stwierdzono istotny wzrost Z-score w grupie chorych na cukrzycę, leczonych DO.

    Streszczenie angielskie: Both diabetes mellitus and chronic renal failure can change bone metabolism; so different types of skeletal damage is observed in dialysis patients. The aim of the study was to investigated regional bone mineral density (BMD) with dual-energy x-ray absorptiometry (DEXA) in diabetic and non diabetic patients with end stage renal disease (ERSD) undergoing peritoneal dialysis (PD). Study was performed in two groups of PD patients: in group 1 (56 patients) - lumbar spine and femoral neck bone mineral densities were measured using DEXA; in group 2 (29 patients) - two, successive lumbar spine DEXA measurements, performed in a median period of 633 days, where later these results were compared. Median lumbar BMC/W values were statistically higher in PD diabetics than in PD patients without history of diabetes. Significantly decreased BMD Z-score for trochanter was found in type 1 diabetic patients. The prevalence of osteopenia or osteoporosis was higher for type 1 diabetic patients than type 2 diabetics (60 p.c. and 28 p.c. respectively). Our data showed an increase of lumbar spine BMD Z-score with time on peritoneal dialysis in diabetic PD population.

    3/5

    Tytuł oryginału: Doświadczenia własne z zastosowaniem erytropoetyny beta w formie wstrzykiwaczy (Reco-Pen) u chorych z terminalną niewydolnością nerek i niedokrwistością nerkopochodną leczonych dializą otrzewnową.
    Tytuł angielski: Single-center experiences with epoetin-beta multidose formulation (Reco-Pen) in patients with end-stage renal diseases and renal anaemia treated with peritoneal dialysis.
    Autorzy: Żywiec Joanna, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław
    Źródło: Nefrol. Dializ. Pol. 2002: 6 (2) s.133-135, il., tab., bibliogr. 10 poz., sum. - 6 Konferencja Naukowo-Szkoleniowa pt. Postępy w leczeniu dializą otrzewnową Licheń Stary 27-29.04. 2001
    Sygnatura GBL: 313,411

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Główną przyczyną niedokrwistości towarzyszącej przewlekłej niewydolności nerek jest względny niedobór erytropoetyny. Celem pracy była ocena efektów stosowania iniekcji podskórnych erytropoetyny beta (w postaci wstrzykiwaczy NeoRecormonu) w okresie 260,5 dni (mediana) w grupie 26 chorych z terminalną niewydolnością nerek i wtórną niedokrwistością nerkopochodną, leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej (DO). Mediana stosowanej średniej tygodniowej dawki erytropoetyny beta wynosiła 65 j.m./kg c.c. U 84,6 proc. chorych średnia dawka tygodniowa NecRecormonu była mniejsza od 100 j.m./kg c.c. W analizowanym okresie liczba erytrocytów, stężenie hemoglobiny i hematokryt wzrosły istotnie statystycznie zarówno w podgrupie chorych na cukrzycę i bez cukrzycy. W wyniku leczenia erytropoetyną beta odsetek chorych ze stężeniem hemoglobiny w surowicy powyżej 11 g/dl wzrósł z wyjściowych 11,5 proc. do 53,8 proc.

    Streszczenie angielskie: The relative deficit of erythropoietin is the main cause of anaemia in chronic renal failure. The aim of the study was to estimate the efficacy of subcutaneous injections of epoetin-beta (as a multidose formulation administered by RecoPen device) in the median period of 260,5 days in the group of 26 patients with end-stage renal disease and renal anaemia treated with peritoneal dialysis (PD). Median of mean weekly dose of epoetin beta was 65 IU per kilogramme of body mas; 84,6 p.c. patients had epoetin beta administered in weekly doses smaller than 100 IU per kilogramme of body mass. During analysed period haemoglobin, erythrocytes and haematocrit values increased significantly both in diabetic and nondiabetic PD patients. As a consequence of epoetin beta therapy, the percentage of patients with haemoglobin values higher than 11 g/dl increased from initial 11,5 to 53,8.

    4/5

    Tytuł oryginału: Stężenie albumin w surowicy chorych na cukrzycę z terminalną niewydolnością nerek leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej; obserwacje własne.
    Tytuł angielski: Serum albumin in diabetic patients with end stage renal disease undergoing peritoneal dialysis; one center experiences.
    Autorzy: Żywiec Joanna, Gumprecht Janusz, Zychma Marcin, Żukowska-Szczechowska Ewa, Grzeszczak Władysław
    Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (4) s.289-294, tab., bibliogr. 18 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,582

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Celem pracy była ocena wpływu cukrzycy na albunemie w grupie chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych nerkozasdtępczo metodą dializy otrzewnowej. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 53 chorych z terminalną niewydolnością nerek (18 kobiet i 35 mężczyzn), w średnim wieku 51,3ń16,0 lat, leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej przez średnio 970,7 ń 661,1 dni. Spośród nich 33 osoby chorowały na cukrzycę. Wyniki. Obniżone poniżej 3,5 g/dl stężenie albumin w surowicy stwierdzono w okresie przeddializacyjnym u 67 proc. chorych ze schyłkową niewydolnością nerek kwalifikowanych do leczenia dializą otrzewnową. Stężenie albumin w surowicy zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i podczas leczenia nerkozastępczego metodą dializy otrzewnowej było istotnie niższe u chorych na cykrzycę niz u chorych bez tego schorzenia. Chorzy na cukrzycę typu 1 różnili się od chorych z cukrzycą typu 2 wyjściowo niższym stężeniem białka całkowitego i albumin w surowicy. Stężenie albumin w okresie przeddializacyjnym korelowało dodatnio z albuminemią w okresie leczenia nerkozastępczego. Wiek i diureza resztkowa wpływały na stężenie białka w surowicy chorych na cukrzycę leczonych dializą otrzewnową. Wnioski. U znaczącego odsetka chorych z terminalną niewydolnością nerek rozpoczynających leczenie nerkozastępcze stwierdzono obniżone stężenie albumin w surowicy krwi. Stężenie albumin w surowicy krwi w okresie przeddializacyjnym koreluje dodatnio z albuminemią podczas leczenia nerkozastępczego. Cukrzyca ma negatywny wpływ na albuminemie u chorych leczonych dializą otrzewnową.

    Streszczenie angielskie: Background. The aim of the study was to estimate the influence of diabetes mellitus on serum albumin level in the group of uraemic patients undergoing peritoneal dialysis (PD). Material and methods. Analysis of 53 patients with endstage renal disease (ESRD) (18 female and 35 male), median age 51.3ń16.0 years, undergoing PD for mean 970.7ń661.1 days was performed. 33 patients were diabetics. Results. Hypoalbuminemia below 3.5 g/dl occurred in 67 p.c. of uraemic patients, starting peritoneal dialysis. Serum albumin in diabetic patients was significantly lower both in predialysis and peritoneal dialysis time. Serum protein and serum albumin in predialysis time were significantly lower in type 1 diabetics in comparison with type 2 diabetes mellitus patients. Positive correlation between serum albumin in predialysis and dialysis time was found. Age and residual rnal function influenced on serum protein in diabetic patients undergoing peritoneal dialysis. Conclusions. Hypoalbuminaemia occurs in significant percent of uraemic patients starting renal replacement therapy. There is a positive correlation between serum albumin in predialysis time and during renal replacement therapy. Diabetes mellitus influences negatively serum albumin in patients undergoing peritoneal dialysis.

    5/5

    Tytuł oryginału: Czy istnieje związek pomiędzy występowaniem choroby wieńcowej a zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforanowej u chorych na cukrzycę z terminalną niewydolnością nerek leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej? Obserwacje własne.
    Tytuł angielski: Relationship between coronary artery disease and calcium-phosphate metaboslism in diabetic patients with end-stage renal disease treated with peritoneal dialysis; own observations.
    Autorzy: Żywiec Joanna, Gumprecht Janusz, Zychma Marcin, Grzeszczak Władysław, Skubala Alina, Simońska Edyta
    Źródło: Diabetol. Dośw. Klin. 2002: 2 (5) s.401-406, tab., bibliogr. 27 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,582

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • endokrynologia
  • kardiologia
  • nefrologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp. Populację chorych ze schyłkową niewydolnością nerek charakteryzuje zwiększona zapadalność i śmiertelność z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego. Wśród czynników ryzyka arterogenezy rozpatruje się swoiste dla przewlekłej niewydolności nerek zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej oraz wydzielania parathormonu. Celem pracy było ustalenie zależności pomiędzy wywiadem choroby wieńcowej a zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforanowej oraz stężeniem parathormonu w surowicy w grupie chorych na cukrzycę powikłaną terminalną niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 54 chorych (19 kobiet i 35 mężczyzn w średnim wieku 52,3 ń 17,1 lat) z terminalną niewydolnością nerek, leczonych nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej (PD) średnio 1007,8 ń 669,6 dni. Przyczyną mocznicy u 57,4 proc. osób była cukrzyca. W tej grupie 19 osób miało chorobę wieńcową. Wśród 23 pacjentów bez cukrzycy chorobę wieńcową rozpoznano u 8 osób. Analizie statystycznej poddano stężenie wapnia, fosforanów nieorganicznych w surowicy, iloczyn wapniowo-fosforanowy oraz stężenie parathormonu (iPTH) w 2 obserwacjach (przed rozpoczęciem leczenia PD i z ostatniej ambulatoryjnej kontroli chorych). Wyniki. Wśród chorych bez cukrzycy obserwowano znamiennie niższe stężenie parathormonu w obserwacji końcowej u pacjentów z wywiadem choroby wieńcowej. W grupach chorych na cukrzycę, zarówno typu 1, jak i typu 2, osoby z wywiadem choroby wieńcowej byli istotnie starsi od pacjentów bez takiego obciążenia ...

    stosując format: