Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: ŚWIĄTECKA
Liczba odnalezionych rekordów: 9



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/9

Tytuł oryginału: Influence of LHRH agonistic analog, Decapeptyl, on the balance between proliferation and apoptosis in MCF-7 breast adenocarcinoma cells culture.
Autorzy: Świątecka J., Dzięcioł J., Wołczyński S.
Źródło: Pol. J. Gynaecol. Investig. 2002: 4 (3) s.129-135, tab., bibliogr. 24 poz.
Sygnatura GBL: 313,538

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • onkologia
  • farmacja
  • ginekologia i położnictwo

    Typ dokumentu:
  • praca doświadczalna
  • tytuł obcojęzyczny

    Wskaźnik treści:
  • in vitro

    Streszczenie angielskie: Breast cancer cell line cultures provide an experimental model in which the action of a variety of mitogens and proapoptotic factors can be studied in vitro. Expression of LHRH and its receptor has been demonstarted in human breast adenocarcinoma, MCF-7 cell line, ER-positive. Antiproliferative effect of LHRH-analogs on breast cancer cells has been revealed. The aim of the present study was to examine the effect of different concentrations (10(-6) and 10(-7) g/ml) and time of exposition (24 hr, 48 hr and 72 hr) of Decapeptyl, an agonistic analog of LHRH, on the expression of wild and mutant p553 and bcl-2 gene products as well as on the proliferative activity (expressed as [3H] thymidine incorporation an dProliferating Cell Nuclear Antigen-PCNA and Mitotic Proteins-MPM2 antigens involvement) in MCF-7. Besides we compared the effects of Decapeptyl with the influence of Tamoxifen alone (10 ćM) and Tamoxifen along with Decapeptyl (10 ćM, 10(-6)g/ml respectively). Decapeptyl, independently of the used dose and time of exposition, did not alterradioactivity detected in studied cells in comparison with the control group. Furthermore, label found after 24 hours of exposition was comaprably high as after Estardiol treatment. Thymidine incorporation after Decapeptyl was consistently higher than afetr Tamoxifen and Tamoxifen/Decapeptyl together. Decapeptyl, in dose and time independent manner, do not change the number of PCNA-immunopositive cells, and only at higher concentration [10(-6) g/ml] decreased immunodetection of MPM2...


    2/9

    Tytuł oryginału: Porównanie skuteczności dwóch metod leczenia niepłodności związanej z zespołem policystycznych jajników.
    Tytuł angielski: Two methods of treatment of infertility associated with polycystic ovarian syndrome.
    Autorzy: Domitrz Jan, Szamatowicz Jacek, Świątecka Jolanta, Grygoruk Cezary, Wołczyński Sławomir, Szamatowicz Marian
    Źródło: Ginekol. Pol. 2002: 73 (10) s.835-840, tab., bibliogr. 14 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 301,184

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • radiologia
  • ginekologia i położnictwo

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • badanie porównawcze

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Badaniami objęto 30 kobiet leczonych z powodu niepłodności związanej z zespołem policystycznych jajników. Za kryterium diagnostyczne PCO przyjęto: występowanie cykli bezowulacyjncyh i obraz jajników w badaniu ultrasonograficznym. Pacjentki leczono jedną z metod: przy pomocy laparoskopowej elektrokauteryzacji jajników lub przezpochwowej punkcji pęcherzyków. Porównywano ilość cykli owulacyjncyh po zabiegu i kumulacyjny wskaźnik ciąż w przebiegu trzymiesięcznej obserwacji. Skuteczność leczenia obydwiema metodami była zbliżona. Zaletami punkcji pod kontrolą USG wydaje się być łątwość wykonania oraz mniejsze obciążenie dla pacjentki. Metoda ta ponadto daje możliwość hodowli niedojrzałych oocytów w warunkach in vitro inastępowegoich zapłodnienia.

    Streszczenie angielskie: Objectives: 30 patients reated for infertility associated with PCO were analyzed. Anovulatory cycles and US scans of ovaries were taken as criteria for PCO. Mateirals and methods: Patietns were treated either by the laparoscopic electrocauerisation (n = 16) of ovaries or by the ultrasonografic punction of follicles (n = 14). Number of ovulatory cycles, cumulative pregnancy rate and hormonal changes were analyzed. Results: We observed the same efficacy of both methods in terms of ovulatory cycles and pregnancy rates. The cumulative pregnancy rate was 37,5 p.c. in laparoscopic and 35.7 p.c. in ultrasonographic groups during the 3 months' observation. Conclusions: Ultrasonographic punction has appeared to be easier to do and safer for the patient and have the same pregnancy rate. It also gives opportunity for in vitro culture and maturation of obtained oocytes.


    3/9

    Tytuł oryginału: Zależność wyniku testu pionizacyjnego od zastosowanego w nim protokołu. Wstępne wyniki badania wieloośrodkowego.
    Tytuł angielski: Results of head-up tilt test in relation to the protocol used. The pilot results of the Polish multicenter study.
    Autorzy: Koźluk Edward, Kozłowski Dariusz, Szufladowicz Ewa, Gajek Jacek, Krupa Wojciech, Piątkowska Agnieszka, Zyśko Dorota, Zastawna Inga, Walczak Franciszek, Świątecka Grażyna
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (3) s.217-225, il., tab., bibliogr. 61 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • neurologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Omdlenia kardiopresyjne występują wcześniej niż wazodepresyjne. Z kolei prowokacja nitrogliceryną (NTG) może fałszywie zwiększać częstość rozpoznań zespołu wazowagalnego ze składową ciśnieniową. Jest to istotne ze względu na obserwowaną tendencję do skracania protokołu pionizacyjnego (TT) przez wcześniejsze podanie NTG. Cel pracy: Porównanie wyników TT wykonywanych przy użyciu różnych protokołów i ocena wpływu wcześniejszego podania podjęzykowo 0,25 mg NTG na wynik badania. Materiał i metody: Przeanalizowano 446 TT (259 K; wiek 41 ń 19 lat). Grupa 1 - test bierny 60 min (n = 97), grupa 2 - test bierny 45 min + 20 min po NTG (n = 150), grupa 3 - 30 min + 20 min po NTG (n = 93), grupa 4 - 20 min + 20 min po NTG (n = 106). Wyniki: Grupa 1: test ujemny - 62 (64 proc.), omdlenie o typie mieszanym (1 wg VASIS) - 20 (21 proc.), kardiodepresyjnym (VASIS 2) - 10 (10 proc.), wazodepresyjnym (VASIS 3 - 5 (5 proc.), reakcja fałszywie dodatnia - 0; grupa 2: odpowiednio - 28 (19 proc.), 63 (42 proc.), 36 (24 proc.), 23 (13 proc.), 3 (2 proc.); grupa 3: 46 (50 proc.), 20 (22 proc.), 16 (17 proc.), 11 (12 proc.), 0; grupa 4: 39 (37 proc.), 30 (28 proc.), 26 (24 proc.), 4 (4 proc.), 3 (3 proc.). U 4 chorych z grupy 4 (4 proc.) wystąpiła reakcja dysautonomiczna. Nie wykazano istotnych różnic między grupą 3 i 4. W grupie 1 było więcej wyników ujemnych (vs. grupa 2, 3-4 odpowiednio p 0,0000002; 0,004), przedłużenie fazy biernej przed NTG zwiększało liczbę dodatnich TT (p 0,0003). W grupie 4 było mniej wyników wazodepresyjnych niż w grupie 2 (p 0,025)...


    4/9

    Tytuł oryginału: Pacjent z pozawałową kardiomiopatią rozstrzeniową i wszczepionym stymulatorem serca typu DDD - znaczenie optymalnego opóźnienia przedsionkowo-komorowego.
    Tytuł angielski: Dual chamber pacing in dilated cardiomyopathy - the influence of optimal AV delay programming.
    Autorzy: Dąbrowska-Kugacka Alicja, Lewicka-Nowak Ewa, Wróblewska Magdalena, Świątecka Grażyna
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (3) s.265-269, il., tab., bibliogr. 10 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kazuistyczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska

    Streszczenie polskie: W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku chorego z kardiomiopatią niedokrwienną, po 2 zawałach serca w wywiadzie i zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych oraz z wszczepionym stymulatorem serca typu DDD z powodu bloku przedsionkowo-komorowego IIIř. Po 6 miesiącach stymulacji DDD ze standardowym opóźnieniem przedsionkowo-komorowym (AVD) równym 160 ms chorego z niewydolnością serca zaliczono do III klasy według NYHA i skierowano do kliniki w celu kwalifikacji do stymulacji dwukomorowej. Dopplerowskie badanie echokardiograficzne wykazało, że optymalne hemodynamicznie jest ultrakrótkie AVD wynoszące 15 ms. Po 2 miesiącach stymulacji z optymalnym AVD (w tym czasie nie zmieniano dotychczasowego leczenia farmakologicznego) stwierdzano istotną poprawę kliniczną i hemodynamiczną. Przedstawiony opis przypadku podkreśla znaczenie programowania optymalnego AVD w stymulatorach typu DDD, zwłaszcza u chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową.


    5/9

    Tytuł oryginału: Choroba niedokrwienna serca u kobiet.
    Autorzy: Świątecka Grażyna, Częstochowska Eugenia
    Źródło: Med. Dypl. 2002: 11 (9) s.65-66, 68, 71-72, 74, bibliogr. 48 poz.
    Sygnatura GBL: 312,978

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć żeńska


    6/9

    Tytuł oryginału: Przydatność nieinwazyjnych testów odczynowości autonomicznej oraz późnych potencjałów komorowych w ocenie zagrożenia złośliwymi arytmiami komorowymi : praca doktorska
    Autorzy: Daniłowicz-Szymanowicz Ludmiła, Świątecka Grażyna (promot.).; Akademia Medyczna Instytut Kardiologii, II Klinika Chorób Serca w Gdańsku
    Źródło: 2002, 106 k. : il., tab., bibliogr. 241 poz., streszcz., maszyn.
    Sygnatura GBL: 45/20465

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca doktorska

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska


    7/9

    Tytuł oryginału: Długoterminowa ocena zastosowania dwujamowej stymulacji serca w leczeniu kardiomiopatii przerostowej ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory - wpływ na stan kliniczny, spoczynkowy gradient w drodze odpływu i funkcję rozkurczową lewej komory serca.
    Tytuł angielski: Long-term effect of dual-chamber pacing in hypertrophic obstructive cardiomyopathy - focus on clinical performance, left ventricular outflow tract gradient and diastolic function.
    Autorzy: Dąbrowska-Kugacka Alicja, Lewicka-Nowak Ewa, Zacharek Dariusz, Wróblewska Magdalena, Świątecka Grażyna
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.329-339, il., tab., bibliogr. 20 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • radiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp: Dotychczas jednoznacznie nie potwierdzono oskuteczności leczenia chorych z kardiomiopatią przerostową zawężającą (HOCM) za pomocą stymulacji typu DDD. U niektórych chorych objawy utrzymują się pomimo zmniejszenia gradientu w drodze odpływu lewej komory (LVOT). Cel pracy: Długoterminowa ocena zastosowania stymulacji serca typu DDD u chorych z HOCM. Materiał i metody: U 13 chorych z HOCM oceniano stan kliniczny, kwestionariusz jakości życia (QOL), spoczynkowy gradient w LVOT i funkcję rozkurczową lewej komory (LV) za pomocą badania echokardiograficznego, przed i po przynajmniej 6 miesiącach stymulacji typu DDD. Na podstawie profilu napływu mitralnego i napływu z żył płucnych wyodrębniono prawidłową funkcję rozkurczową LV i 3 kolejne stadia dysfunkcji rozkurczowej: 1) zwolniona relaksacja (IR), 2) pseudonormalizacja i (PN) i 3) restrykcja (R). Wyniki: Pod koniec obserwacji (28 ń 14 meisięcy) u 11 chorych (85 proc.) nastąpiła subiektywna poprawa. Objawy niewydolności serca zmniejszyły się - nastąpiła redukcja klasy według NYHA z 2,5 ń 0,5 do 1,8 ń 0,6 (p 0,001), punktacja QOL uległą poprawie z 49 ń 19 do 19 ń 19 pkt (p 0,01), spoczynkowy gradient w LVOT zmniejszył się z 92 ń 34 do 23 ń 22 mm Hg (p 0,001). Przed implantacją układu stymulującego u 6 chorych występowały omdlenia, które ustąpiły po wszczepieniu rozrusznika serca (p 0,05). Stopień dysfunkcji rozkurczowej LV pozostał na tym samym poziomie u 9 chorych, zmniejszył się u 2 (zmiana z PN do IR), a ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The efficacy of dual-chamber (DDD) pacing in hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM) has not been established yet.Some patients remain symptomatic after pacemaker implantation, in spite of the reduction in left ventricular outflow tract (LVOT) pressure gradient. The aim of the study: was to assess long-term effect of DDD pacing on clinical performance, LV outflow tract gradient and diastolic function in HOCM patients. Material and methods: Functional status, quality of life questionnaire (QOL), LVOT pressure gradient and LV diastolic funciton using Doppler echocardiography was assessed in 13 consecutive HOCM patients before and after at least 6 months of DDD pacing. On the basis of the mitral inflow and pulmonary venous flow the normal LV diastolic function and 3 stages of diastolic dysfunction were distinguishe: 1) impaired relaxation (IR), 2) pseudonormalizaiton (PN) and 3) restriction (R). Results: At the end of follow up (28 ń 14 months) 11 patients (85 p.c.) reproted a subjective improvement. The New York Heart Association class of heart failure symptoms improved from 2.5 ń 0.5 to 1.8 ń 0.6 (p 0.001), QOL score from 49 ń 19 to 19 ń 19 points (p 0.01), resting LVOT gradient decreased from 92 ń 34 to 23 ń 22 mm Hg (p 0.001). Six patients with recurrent syncope were symptom-free after pacemaker implantation (p 0.05). Left ventricular diastolic dysfunction remained at the same level in 9 patients, improved in 2 (regression from PN to IR) ...


    8/9

    Tytuł oryginału: Mechanizmy wyzwalające groźne arytmie komorowe - analiza elektrogramów rejestrowanych w pamięci holterowskiej implantowanych kardiowerterów-defibrylatorów serca.
    Tytuł angielski: Mechanisms inducing malignant ventricular arrhythmias - analysis of the electrograms stored in Holter memory of implantable cardioverter-defibrillators.
    Autorzy: Kempa Maciej, Lubiński Andrzej, Zienciuk Agnieszka, Zagożdżon Paweł, Królak Tomasz, Lewicka-Nowak Ewa, Świątecka Grażyna
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.349-359, il., tab., bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dorośli 45-64 r.ż.

    Streszczenie polskie: Wstęp: Współczesne kardiowertery-defibyrlatory (ICD) są wyposażone w funkcję holterowską pozwalającą na rejestrację elektrogramów wewnątrzsercowych z okresów arytmii. Celem pracy była ocena mechanizmów inicjujących tachyarytmie komorowe na podstawie analizy takich zapisów. Materiał i metody: Przeanalizowano zawartość pamięci holterowskiej ICD u 135 chorych. W czasie obserwacji trwającej ś ednio 24 miesiące arytmie komorowe (468 epizodów: monomorficzny częstoskurcz komorowy - 335, polimorficzny częstoskurcz komorowy - 53, migotanie komór - 80) rejestrowano u 60 osób (40 mężczyzn, 20 kobiet, wiek śrdnio 56 lat). Podłoże arytmii stanowiły: choroba niedorkwienna serca - 45 chorych, kardiomiopatia rozstrzeniowa - 5, zespółwydłużonego QT - 4, kardiomiopatia przerostowa - 1, arytmogenna dysplazja prawej komory - 1, dławica Prinzmetala - 1. U 3 chorych nie stwierdzon organicznej choroby serca. Wyniki: Wykazano dodatnią korelację częstości rytmu podstawowego z częstością arytmii. Stwierdzono następujące mechanizmy wywołujące arytmię: pojedyncze pobudzenie przedwczesne - 62,4 proc., liczne pobudzenia przedwczesne - 16 proc., sekwencja "krótki-długi-krótki" - 14,5 proc. i napadowe migotanie przedsionków - 7,1 proc. Wykazano, że arytmie indukowane pobudzeniem o krótszym czasie sprzężenia charakteryzują się krótszym cyklem. Określony mechanizm wyzwalający wiązał się z konkretnym rodzajem arytmii. Wnioski: Najczęściej obserwowaną arytmią u chorych z ICD jest monomorficzny częstoskurcz komorowy zainicjownay przez pojedyncze przedwczesne o długim czasie sprzężenia...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The aim of the study was to analyse stored intracardiac electrograms to examine the mechanisms initiating ventriculra arrhythmias. Material and methods: We studied data from 135 consecutive patients with implanted ICD (Phylax- Biotronik). During mean follow-up of 24 months 468 episodes of ventricular arrhythmias were stored in ICD of 60 patients (40 M; 20 W; mean age of 56 years, CAD - 45, DCM - 5, LQTS - 4, VA - 1, HCM - 1, ARVD - 1, idiopathic VT/VF - 3). 335 episodes (71,6 p.c.) were defined as monomorphic ventricular tachycardia, 53 (11.3 p.c.) as polymorphic ventricular tachycarida and 80 (17.1 p.c.) as vantricular fibrillation. Results: The "short-long-short" initiating sequence was noted in 14.5 p.c. of episodes, single premature contraction (PC) in 62.4 p.c., multiple PCs in 16 p.c. and atrial fibrillation in 7.1 p.c. Shorter cycle length of the baseline rhythm and shorter coupling interval of the premature beat were correlated with the shorter cycle length of the arrhythmia. Conclusions: The most common arrhythmia in ICD patients is ventricular tachycardia usually preceded by single, late-coupled premature depolarisation occurred during normocardia. Atrial fibrillation is an important trigger mechanism of spontaneous ventricular arrhythmias. The cycle length of the baseline rhythm and the coupling interval of the premature beat determine the arrhythmia cycle length.


    9/9

    Tytuł oryginału: Krótkoczasowa rejestracja czynności autonomicznego układu nerwowego w przewidywaniu nawrotu złośliwej arytmii komorowej.
    Tytuł angielski: Short-term assessment of autonomic nervous system function in prediction of malignant ventricular arrhythmia recurrence.
    Autorzy: Raczak Grzegorz, Daniłowicz Ludmiła, Szwoch Małgorzata, Lubiński Andrzej, Kubica Jacek, Kempa Maciej, Zienciuk Agnieszka, Świątecka Grażyna
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (6) s.545-551, il., tab., bibliogr. 25 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Celem niniejszej pracy było zbadanie wartości prognostycznej prostych, nieinwazyjnych parametrów zmienności rytmu serca (HRV) i wrażliwości baroreceptorów tętniczych (BRS) u chorych z udokumentowanym częstoskurczem komorowym (VT) lub migotaniem komór (VF) w wywiadzie. Materiał i metody: U 95 chorych po zawale serca (MI) oraz przebytym epizodzie VT lub VF, zakwalifikowanych do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora, oceniono parametry HRV i BRS, a następnie poddano ich obserwacji uwzględniającej wystąpienie nawrotu złośliwej arytmii. Wyniki: Podczas 449 ń 353 dni obserwacji incydent złośliwej arytmii komorowej wystąpił u 48 chorych - grupa EVENT(+), u 47 osób nie stwierdzono VT ani VF - grupa EVENT(-). Zaobserwowano, że wiek pacjentów, lokalizacja zawału serca, przyjmowane leki antyarytmiczne nie różnicują obydwu grup w sposób istotny. Jedynym wyjątkiem była frakcja wyrzutowa lewej komory serca (LVEF), która okazała się istotnie niższa w grupie EVENT(+) niż w grupie EVENT(-), (p 0,05). Porównując wielkości średnie wyników poszczególnych testów HRV i BRS, uzyskanych w grupach EVENT(-) i EVENT(+), stwierdzono, że wartości ŕ-LF-BRS są istotnie niższe w drugiej z badanych grup (p 0,001), natomiast pozostałe wskaźniki nie różnicują grup w sposób istotny. Po kategoryzacji wyników testu ŕ-LF-BRS względem mediany równej 4,6 ms/mm Hg, uzyskano czułość, swoistość, wartość prognostyczną wyniku dodatniego i ujemnego wynoszące odpowiednio 80 proc., 81 proc., 88 proc., ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: The aim of this study was to assess the prognostic value of simple non-invasive parameters of heart rate variability (HRV) and baroreflex sensitivity (BRS) in 95 patients with documented history of ventricular tachycardia (VT) and ventricular fibrillation (VF). Material and methods: Several parameters of HRV and BRS were evaluated in 95 after myocardial infarction with documented VT or VF, qualified for ICD implantation. These parameters were then evaluated for occurrence of the malignant ventricular arrhythmia event. Resutls: During the follow-up period (449 ń 353 days), malignant ventricular arrhythmia event occurred in 48 patients - EVENT(+) group. No VT nor VF was recorded in the remaining 47 patients - EVENT(-) group. We observed that the age, MI localization and antiarrhythmic drugs did not differentiate signifciantly both groups. The only exception was left ventricualr ejection fraction (LVEF), which was significantly lower in teh EVENT(+) group as compared with the EVENT(-) group, p 0.05. Comparative analysis of mean values of HRV and BRS tests in EVENT(+) and EVENT(-) groups showed that ŕ-LF_BRS was significantly lwoer in the EVENT(+) group, while the remaining indices did not differentiate both groups significantly. After categorizaiton of ŕ-LF-BRS values around the medain value of 4.6 ms/mm Hg, the sensitivity, specificity and prognostic value of positive and negative result were 80 p.c., 81 p.c., 88 p.c. and 76 p.c., respectively (p ...

    stosując format: