Wynik wyszukiwania w bazie Polska Bibliografia Lekarska GBL

Zapytanie: ŚREDNIAWA
Liczba odnalezionych rekordów: 7



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetlenie wyników w wersji do druku

1/7

Tytuł oryginału: Zmienność rytmu zatokowego w rocznej obserwacji u chorych z zawałem serca powikłanym wstrząsem kardiogennym leczonych inwazyjnie.
Tytuł angielski: Heart rate variability 1-year follow-up by patients with myocardial infarction complicated cardiogenic shock.
Autorzy: Średniawa Beata, Musialik-Łydka Agata, Chodór Piotr, Jarski Piotr, Młynarczyk Irena, Pasyk Stanisław
Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (1) s.45-50, tab., bibliogr. 20 poz., sum.
Sygnatura GBL: 313,196

Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Obniżona zmienność rytmu zatokowego (HRV) jest czynnikiem ryzyka nagłego zgonu sercowego po przebytym zawale serca (MI). Chorzy z MI powikłanym wstrząsem kardiogennym (CS) są grupą o szczególnie wysokim ryzyku, które ulega zmniejszeniu pod wpływem leczenia poprzez rewaskularyzację. Cel pracy: Ocena HRV u chorych leczonych poprzez rewaskularyzację z powodu ostrego MI powikłanego CS, na podstawie parametrów oznaczonych pod koniec hospitalizacji, i HRV u osób zdrowych, a także porównanie parametrów HRV uzyskanych pod koniec hospitalizacji i po roku w grupie chorych, którzy przeżyli. Materiał i metody: Badaniem objęto 28 chorych (10 kobiet, 18 mężczyzn, śr. wiek 53,3 ń 9,8 lat - grupa badana) z ostrym MI powikłanym CS, z których 27 przeżyło rok obserwacji (grupa MICS+), a 1 osoba zmarła w 3. miesiącu obserwacji, oraz 25 osób zdrowych. U wszystkich chorych natychmiast po przyjęciu do szpitala przeprowadzono skuteczną rewaskularyzację (u 26 PTCA i u 2 CABG). Oceniono parametry analizy czasowej HRV: u wszystkich chorych średnio w 16. dobie MI, w grupie MICS+ po roku oraz osób zdrowych. Wyniki: Wszystkie parametry HRV w 16. dobie MI były istotnie niższe niż u osób zdrowych (p 0,001). W grupie MICS+ istotnie wzrosły po roku (SDNN: 70,9 ń 23,6 vs. 119,3 ń 33,6 ms; p 0,001), a parametry rMSSD i pNN50 nie różniły się znamiennie od ich wartości u osób zdrowych. Istotnym zmianom w tym okresie nie uległa wielkość frakcji wyrzutowej - 42,9 ń 7,2 vs. 41,8 ń 8,6 p.c.; p = 0,6. ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Decreased heart rate variability (HRV) is regarded after myocardial infarction (MI) as a risk factor for sudden cardiac death. Patients with MI complicated by cardiogenic shock (CS) have high mortality rate, which decreases revascularization. The aim of the study: to assess HRV in patients treated by revascularization due to acute myocardial infarction, obtained before discharge, and HRV healthy subjects, and comparison HRV parameters assessed before discharge and after one year in those who survived 1-year follo-up. Material and methods: We investigated 28 patients (10 female, 18 male; aged 53.3 ń 9.8 years) with acute MI complicated by CS and 25 healthy subjects. 27 patients survived 1-year follow-up (MICS+ group) and 1 patient died in third month of observation. In all patients after admission urgent revascularization was performed (26 PTCA, 2 CABG). HRV time domain analysis was performed: in all patients mean at 16th day MI, in MICS+ group after one year and in healthy subjects. Results: All HRV parameters in 16th day of MI were significantly lower than in healthy subjects. In MICS+ group HRV significantly increased after one year (SDNN: 70.9 ń 23.6 ms vs. 119.3 ń 33.6 ms; p 0.001) and parameters: rMMSD and pNN50 did not differ statistically from theirs values in healthy subjects. In that time any significant differences in EF values were not observed: 42.9 p.c. ń 7.2 p.c. vs. 41.8 p.c. ń 8.6 p.c.; p = 0,6. Conclusions: In investigated patients ...


    2/7

    Tytuł oryginału: Relationship between QT interval dispersion and myocardial viability in patients after myocardial infarction.
    Tytuł polski: Dyspersja QT u chorych po zawale serca w zależności od zachowanej żywotności mięśnia sercowego.
    Autorzy: Średniawa Beata, Jarski Piotr, Musialik-Łydka Agata, Pasyk Stanisław
    Opracowanie edytorskie: Baranowski Rafał (koment.).
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 56 (4) s.396-402, il., tab., bibliogr. 17 poz. - Tekst równol. w jęz. pol.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia
  • radiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Background. QT disprsion (QTd) reflects inhomogeneity of cardiac repolarisation. Increased QTd is often present in patients after myocardial infarction (MI) due to the differences in the duration of repolarisation of adjacent myocardial regions. Aim. To assess the relationship between QTd and myocardial viability and to examine the usefulness of QTd assessment for identification of patients with preserved myocardial viability. Methods. The study group consisted of 58 patients (39 males, 19 females, mean age 55.4 ń 6.1 years) in whom myocardial viability was assessed with the use of perfusion scintigraphy (99mTc-MIBI) mean 4.6 months after MI. Thirty three patients (group I) had preserved myocardial viability whereas 25 patients (group II) had no viable myocardium. QTd was calculated from a 12-lead ECG as standard QTd, rate-corrected QTd (QTcd) and QTd ratio (QTdR). Results. All the QTd parameters were significantly lower in gorup I than in group II (for example, QTd; 51.3 ń 9.3 vs 88.5 ń 10.8 ms, p 0.001). QTd value ó 70 ms and QTdR value ó 8 p.c. identified patients with viable myocarium with a sensitivity of 90 p.c. and 89 p.c., and specificity of 84 p.c. and 68 p.c., respectively. Conclusions. In patients after MI with viable myocardium QTd values are lower than in patients without myocardial viability. QTd assessment may be helpful for identification of pateints with viable myocardium.


    3/7

    Tytuł oryginału: Uporczywy częstoskurcz nawrotny przedsionkowo-komorowy - leczenie za pomocą ablacji prądem o częstotliwości radiowej.
    Tytuł angielski: Permanent junctional reciprocating tachycardia - treatment with radiofrequency current ablation.
    Autorzy: Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Kowalski Oskar, Lenarczyk Radosław, Pruszkowska-Skrzep Patrycja, Średniawa Beata
    Źródło: Pol. Arch. Med. Wewn. 2002: 108 (1) s.663-669, il., tab., bibliogr. 23 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,501

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • pediatria
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.

    Streszczenie polskie: Chorzy z zespołem WPW przejawiają szeroką gamę objawów klinicznych od asymptomatycznego przebiegu choroby do nagłego zgonu sercowego. Wśród tych chorych można wyodrębnić osoby ze szczególną odmianą arytmii zawiększającej ryzyko wystąpienia tachyarytmicznej kardiomiopatii rozstrzeniowej - uporczywym nawrotnym częstoskurczem przedsionkowo-komorowym (NCKP). Chorzy ci mogą być leczeni przyczynowo za pomocą ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RFCA). Celem pracy jest ocena skuteczności i przebiegu zabiegów RFCA u chorych z zespołem WPW i uporczywym NCPK. Analizie poddano grupę 7 chorych z uporczywym NCPK wyłonionych z grupy 163 (4,29 proc.) kolejnych pacjentów z zespołem preekscytacji poddanych inwazyjnemu badaniu elektrofizjologicznemu (IBE) i RFCA. Analizowana grupa 7 chorych składała się z 4 kobiet i 3 mężczyzn. Wiek pacjentów wynosił od 14 do 38 lat, średnioo 22,71 (SD ń 7,99). U wszystkich chorych wykonano IBE z równoczasową RFCA. W pierwszej sesji skutecznie leczono 5 chorych (71,42 proc.). Drugiej sesji ablacji RF poddano dwie pacjentki, jedną z nawrotem i jedną po uprzednio nieskutecznej próbie leczenia. Zabiegi te były skuteczne. Całkowity czas zabiegu wynosił od 80 do 145 min, średnio 107,85 (SD ń 21,95). Czas ekspozycji radiologicznej wynosił od 28 do 55 minut średnio 38,58 min (SD ń 11,14). U chorych analizowanej grupy nie wystąpiły żadne poważne powikłania zabiegowe. Chorzy z uporczywym NCPK w przebiegu zespołu WPW mogą być leczeni z wysoką skutecznością ...

    Streszczenie angielskie: The patients with WPW syndrome demonstrate wide scale of clinical manifestation, from asymptomatic course to sudden cardiac death. Among this patients it is possible to identify the small group of patients with rare kind of atrioventricular reentrant tachycardia named permanent junctional reciprocating tachycardia (PJRT) associated with increased risk of development tachycardia-included cardiomiopathy. This patients should be successful treated by radiofrequency catheter ablation (RFCA). Aim of the study was assessment of efficacy and safety of RFCA procedure in patients with preexication syndrom and PJRT. Analyzed group consisted of 7 patients with PJRT selected from 163 consecutive patients with symptomatic WPW - syndrome undergo electrophysiological study (EPS) and RFCA. Analyzed group consist of 4 women and 3 men. Mean age of patients was 22.71 SD ń 7.99 (from 14 to 38 years). Every patients underwent EPS and RFCA simultaneously. Success-rate in first session was 71.42 p.c. (5 patients were successful ablated). Two women underwent second ablation one who has recurrent symptomatic arrhythmia and another who initially was unsuccessfully treated in first session. This two additional procedures were successful. RFCA-duration time was average 107.85 minutes SD ń 21.95 (min - 80, max - 145 min.) and fluoroscopy - time amount from 28 min to 55 min average 38.58 min (SD ń 11.14). Among analyzed patients we did not noticed any complications during ablation procedure. ...


    4/7

    Tytuł oryginału: Surgical microwave ablation of atrial fibrillation in mitral valve disease.
    Tytuł polski: Leczenie migotania przedsionków w wadzie zastawki mitralnej. Chirugiczna ablacja mikrofalowa. Doświadczenia własne.
    Autorzy: Zembala Marian, Kalarus Zbigniew, Lenarczyk Radosław, Puszczewicz Dariusz, Przybylski Roman, Pacholewicz Jerzy, Kukulski Tomasz, Foremny Jerzy, Średniawa Beata, Knapik Piotr, Gąsior Mariusz, Poloński Lech
    Opracowanie edytorskie: Woś Stanisław (koment.), Walczak Franciszek (koment.).
    Źródło: Kardiol. Pol. 2002: 57 (9) s.223-232, il., tab., bibliogr. 18 poz. + bibliogr. 5 poz. - 8 Kongres pt. Postępy w kardiochirurgii i torakochirurgii Miami 23-26.01. 2002 - Tekst równol. w jęz. pol.
    Sygnatura GBL: 313,397

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna
  • praca związana ze zjazdem

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • dorośli = 65 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie angielskie: Background. Spontaneous sinus rhythm restoration during one year follow-up is observed in only 15-18 p.c. of patients following surgical correction of mitral valve disease. Surgical ablation of permanent atrail fibrillation (AF) in patients undergoing mitral valve surgery is a new and effective method of sinus rhythm restoration in the majority of patients. Aim. To assess early and long-term safety and efficacy of surgical microwave ablation of AF in patietns with a significant mitral valve disease undergoing surgical correction. Methods. The study group consisted of 32 patietns (19 females, 13 males, mean age 55.2 ń 8.6 years) with significant mitral valve disorder and persistent AF who underwent surgical correction of the valvular disease and microwave ablation in the left atrium. Application line was performed between all the pulmonary vein ostia and betweeen the left pulmonary vein ostium and mitral annulus. Results. None of the patients developed major peri-operative complications. At discharge, 27 (84.4 p.c.) patients had sinus rhythm. During mean eigh-moonth follow-up AF recurrence was observed in 3 (9.4 p.c.) patients whereas the remaining24 (75 p.c.) patietns maintained sinus rhythm. Conclusions. Surgical microwave ablation of AF in patients undergoing mitral valve repair is safe and effective - 75 p.c. of patients maintain sinus rhythm during a long-term follow-up period. Factors influencing the efficacy of this method are complex and need further evaluation.


    5/7

    Tytuł oryginału: Nagła śmierć sercowa a zaburzenia repolaryzacji komór uwarunkowane genetycznie.
    Tytuł angielski: Sudden cardiac death and inherited repolarization disorders.
    Autorzy: Gościńska Kinga, Średniawa Beata, Pasyk Stanisław
    Źródło: Prz. Lek. 2002: 59 (7) s.523-526, il., tab., bibliogr. 25 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 310,563

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • genetyka
  • kardiologia

    Wskaźnik treści:
  • ludzie

    Streszczenie polskie: Zaburzenia repolaryzacji komór prowadzące do groźnych dla życia tachyarytmii komorowych są jedną z istotnych przyczyn nagłej śmierci sercowej. Dwa z tych zaburzeń zostały niedawno opisane na poziomie molekularnym, z wykazaniem mutacji genowych odpowiedzialnych za ich występowanie. Pierwszym z nich jest zespół wydłużonego odstępu QT, cechujący się przedłużonym trwaniem skorygowanego odstępu QT oraz wysokim ryzykiem wystąpienia częstoskurczu komorowego, przeważnie pod postacią torsade de pointes. Drugim przykładem zaburzeń repolaryzacji mogących prowadzić do nagłego zgonu sercowego jest zespół Brugada, charakteryzujacy się zaburzeniami repolaryzacji w odprowadzeaniach przedsercowych znad prawej komory (V1-V3), blokiem prawej odnogi pęczka Hisa i występowaniem migotania komór przy nieobecności organicznej choroby serca. U podłoża patofizjologicznego wymienionych zespołów leżą zaburzenia czynności kanałów jonowych. Obecnie duże nadzieje w diagnostyce tych zaburzeń repolaryzacji wiąże się z testami genetycznymi, a w leczeniu z terapią właściwą dla danego genotypu.

    Streszczenie angielskie: Repolarization disorders leading to ventricular tachyarrhythmias are common causes of sudden cardiac death. Two or the disorders have been recently described at the molecular level revealing gene mutations: long QT syndrome, characterized by a prolonged QT interval corrected for heart rate and high incidence of malignant ventricular tachycardia, mainly torsade de pointes, and Brugada syndrome characterized by a ST segment elevation in the right precordial leads (V1-V3), right bundle branch block and idiopathic ventricular fibrillation. This review outlines current understanding of molecular genetic basis and pathophysiology of these diseases. On the basis of these repolarization disorders lay ion channel disfunctions. The new discoveries may in the future allow a bettwer diagnosis by genetic testing and raise the possibility of effective tratment by means of the gene-specific therapy.


    6/7

    Tytuł oryginału: Ablacja prądem o wysokiej częstotliwości w leczeniu chorych z drogami dodatkowego przewodzenia o lokalizacji przegrodowej przedniej (parahisian) - doświadczenie własne.
    Tytuł angielski: Radiofrequency catheter ablation in the treatment of patients with anterioseptal (parahisian) accessory pathways - single center experience.
    Autorzy: Lenarczyk Radosław, Kalarus Zbigiew, Kowalski Oskar, Prokopczuk Janusz, Średniawa Beata, Sokal Adam, Pruszkowska Patrycja
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (2) s.147-155, il., bibliogr. 12 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • dzieci 13-18 r.ż.
  • dorośli 19-44 r.ż.
  • dorośli 45-64 r.ż.
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Istotą zespołów preekscytacji jest obecność nieprawidłowego połączenia między przedsionkiem a komorą - drogi dodatkowej (AP). Lokalizacja dróg dodatkowych jest zmienna osobniczo. Lokalizacja przednioprzegrodowa (parahisian) jest uznanym czynnikiem ryzyka powikłań zabiegów ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFCA), jest również związana z wyższym odsetkiem nawrotów w obserwacji odległej. Cel pracy: Ocena przebiegu, skuteczności i powikłań zabiegów RFCA oraz odległych wyników leczenia u chorych z przednioprzegrodowymi AP. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 11 objawowych chorych, u których w badaniu elektrofizjologicznym stwierdzono AP przegrodową przednią i u których podjęto jednoczesną próbę RFCA drogi dodatkowej. Lokalizację AP (mapowanie) przeprowadzano opierając się na krytyeriach anatomicznych, jak i elektrofizjologicznych - na podstawie zapisów jedno- i dwubiegunowych z elektrody ablacyjnej. W celu stabilizacji pozycji elektrody i zapobieżenia jej przemieszczeniu w okolicę pęczka Hisa każdorazowo stosowano koszulki stabilizujące. Bezpieczne ułożenie elektrody ablacyjnej kontrolowano stosując stymulację programowaną przedsionka o czasie sprzężenia bodźca dodatkowego krótszym od refrakcji AP. Analizie poddano przebieg i skuteczność RFCA, liczbę powikłań oraz nawrotów przewodzenia przez AP w obserwacji odległej. Wyniki: Całkowity czas trwania zabiegu wynosił 80 - 220 min (średnio 154 ń 54 min), czas fluoroskopii - 25 - 90 min (średnio 35 ń 22 ...

    Streszczenie angielskie: Introduction: Preexcitation syndromes are disorders, which essence is the presence of abnormal connection between atria and ventricles - accessory pathway (AP). Localization of AP's is characterized by inter-individual variability. Antero-septal AP's are documented risk factors for complications during radiofrequency catheter ablation (RFCA), and high incidence of recurrences. The aim of the study: To assess the course, success-rate, complications and remote results of RFCA in patients with anteroseptal AP's. Material and methods: Studied population consisted of 11 consecutive, symptomatic patients, in whom during electrophysiologic study (EPS) anteroseptal AP was observed, and subsequently attempts to eliminate the AP by mean of RFCA were undertaken. Localization of AP during EPS (mapping) was being achieved using anatomical, together with electrophysiological criteria, using uni- and bipolar signals obtained from ablation catheter. In order to stabilize the position of ablation electrode and avoid it's dislocation to His-bundle area, we were using stabilization-sheath in each cases. To confirm safe location of electrode, programmed stimulation of atrium with the extrastimulus-coupling interval shorter than refractory period of AP was applied. The course, success-rate, complications of RFCA, and recurrences during follow-up were taken into analysis. Results: Total procedure duration equaled 80 - 220 min (mean ń SD: 154 ń 54 min), fluoroscopy-time - 25-90 min (35 ń ...


    7/7

    Tytuł oryginału: Ablacja u chorych z utajonym zespołem Wolffa-Parkinsona-White'a.
    Tytuł angielski: Abaltion in patients with concealed Wolff-Parkinson-White syndrome.
    Autorzy: Kowalski Oskar, Kalarus Zbigniew, Prokopczuk Janusz, Lenarczyk Radosław, Średniawa Beata, Pruszkowska-Skrzep Patrycja, Sokal Adam, Zielińska Teresa
    Źródło: Folia Cardiol. 2002: 9 (4) s.367-372, il., tab., bibliogr. 17 poz., sum.
    Sygnatura GBL: 313,196

    Hasła klasyfikacyjne GBL:
  • kardiologia

    Typ dokumentu:
  • praca kliniczna

    Wskaźnik treści:
  • ludzie
  • płeć męska
  • płeć żeńska

    Streszczenie polskie: Wstęp: Chorzy z utajonym zespołem WPW charakteryzują się obecnością drogi dodatkowej przewodzenia przedsionkowo-komorowego, przewodzącej jedynie w kierunku wstecznym. Obecność takiego szlaku dodatkowego nie ujawnia się w zapisie EKG w trakcie rytmu zatokowego, umożliwia natomiast występowanie nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego. Brak cech preekscytacji komory może niekorzystnie wpłynąć na przebieg zabiegu ablacji. Cel pracy: Ocena skuteczności i przebiegu zabiegów ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFA) u chorych z utajonym zespołem WPW w porównaniu z osobami z zespołem jawnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 176 chorych z obecnością pojedynczego dodatkowego szlaku o szybkim przewodzeniu, poddanych zabiegowi RFA. U 38 osób (21,6 proc.) stwierdzono obecność utajonego zespołu WPW, 138 chorych z jawnym zespołem WPW stanowiło grupę kontrolną. Przeprowadzono zabieg ablacji ujścia przedsionkowego drogi dodatkowej, wykonując mapowanie w trakcie stymulajci komory lub częstoskurczu. Przeanalizowano przebieg zabiegów ablacji oraz ich skuteczność i obecność ewentualnych nawrotów. Wyniki: Czas trwania zabiegów oraz fluoroskopii był nieco dłuższy (nieistotnie) w grupie chorych z utajonym zespołem WPW. Natomiast średnia liczba aplikacji i łączny czas ich trwania był bardzo zbliżony, nieco wyższy u chorych z jawnym zespołem WPW. Nie stwierdzono także istotnych różnic w skuteczności zabiegów oraz w liczbie nawrotów między badanymi grupami. Wnioski: Zabiegi RFA prowadzone według przedstawionej metody mają zbliżoną, wysoką skuteczność zarówno u chorych z utajonym, jaki jawnym zespołem WPW, z akceptowalną liczbą nawrotów. Pacjentów z utajonym zespołem WPW, podobnie jak z zespołęm jawnym, powinno się więc kierować na zabieg ablacji drogi dodtakowej.

    Streszczenie angielskie: Introduction: In patients with concealed WPW syndrome only retrograde conduction through accessory pathway during electrophysiological study is observed. Standard 12-lead ECG is normal, without preexcitation signs. Thats why ablation of accessory pathway in these cases may be more complicated. The aim of the study: To performe a comparative analysis of ablation procedures in patients with WPW syndrome and concealed WPW syndrome. Material and methods: We studied 176 patients with single accessory pathway uderwent radiogrequency ablation: 138 patients with WPW syndrome and 38 patients (21.6 p.c.) with concealed WPW syndrome. Application in the atrial side of accessory pathway performed during ventricular pacing or during tachycardia. Results: Time of procedures and fluoroscopy was no significantly longer in patients with concealed WPW. Number of applicaiton, efficacy and frequency of recurrences was similar in both groups of patients. Conclusions: Radiofrequency ablation of accessroy pathway is a highly effective method of the treatment for patients with concealed WPW sydnrome.

    stosując format: